My SchBlogOut

Ήταν πολύ δυνατός από μικρός. Όταν ήταν στη Β΄ Δημοτικού, πέρασαν από το σχολείο του γυμναστές από πρόγραμμα της ΓΓΑ για ανίχνευση ταλέντων. Τα τεστ περιελάμβαναν δρόμο ταχύτητας, δρόμο αντοχής, άλμα χωρίς φόρα και ρίψη βαριάς μπάλας. Όπως είπε η υπεύθυνη, στο άλμα και στην ταχύτητα ήταν στον μέσο όρο, στην αντοχή υστερούσε κάπως, αλλά την μπάλα την έριξε σε διπλάσια απόσταση από τους άλλους. Τον επέλεξαν για το πρόγραμμα, το οποίο, όμως, φυσικά (στην Ελλάδα βρισκόμαστε…), ουδέποτε άρχισε. Στην πισίνα κολυμπούσε πρόσθιο, το πιο δυναμικό στυλ. Τους συνομηλίκους του επιπέδου του, τους άφηνε πολύ πίσω. Όταν άρχισε να παίζει πόλο, ο προπονητής τον έβαζε «φουνταριστό», δηλαδή στη θέση, που απαιτεί δύναμη. «Ταυρί» τον ανέβαζε, «ταυρί» τον κατέβαζε. Το πόλο δεν το αγάπησε. Ήθελε να παίξει μπάσκετ. Παρότι ήταν φανερό ότι δεν θα είχε μέλλον στο άθλημα, ξεχώριζε λόγω της δύναμής του. Κατά τον προπονητή του, ήταν… «θωρηκτό».Τελειώνοντας το δημοτικό, πέρασε από τεστ για τις αθλητικές τάξεις. Δοκιμάστηκε στο μπάσκετ, από όπου απερρίφθη, και στον στίβο, για τον οποίον επελέγη. Δεν πήγε, αλλά γράφτηκε σε σύλλογο, για ν? ασχοληθεί με τις ρίψεις. Οι περισσότεροι Έλληνες προπονητές ρίψεων, δυστυχώς, δεν γνωρίζουν τη σωστή τεχνική της άρσης βαρών, οπότε είναι εύκολο να τραυματισθεί το παιδί. Όταν έφτασε στα 14, άρχισε να πηγαίνει 1-2 φορές την εβδομάδα σε σύλλογο άρσης βαρών, για να μάθει την τεχνική. Το άθλημα του άρεσε και «κόλλησε».Τον επόμενο χρόνο, με λίγους μήνες χαλαρής προπόνησης, αναδείχθηκε 2ος στο πρωτάθλημα παίδων Β΄ (14-15 ετών). Στα 17 του πήρε την 3η θέση στο πρωτάθλημα παίδων, με 3-5 προπονήσεις την εβδομάδα. Ο πρωταθλητής έκανε… εννέα. Δύο χρόνια αργότερα, στους Πανελλήνιους νέων (ως 23 ετών), κατέκτησε χάλκινο μετάλλιο στο ζετέ. Και φέτος, στα 20 του, αναδείχθηκε 2ος στους εφήβους. Χωρίς να ξεπεράσει τις 3-5 προπονήσεις εβδομαδιαίως. Έχει σηκώσει 160 κ. στο ζετέ. Ο προπονητής του λέει, ότι αν ανυψώσει 170 χωρίς φάρμακα, θα γίνει ο πρώτος αθλητής του σωματείου που κατορθώνει κάτι τέτοιο. Θέλει, αλλά βλέπει ότι σιγά – σιγά φθάνει τα όρια του και δεν επιθυμεί να εντατικοποιήσει τις προπονήσεις. Και, πολύ περισσότερο, δεν θέλει να πάρει φάρμακα. Βλέπετε, έχει γαλουχηθεί με αυτή τη νοοτροπία: ό,τι πετύχω, θα το πετύχω εγώ, όχι κάποια φαρμακοβιομηχανία. Πριν από μερικά χρόνια, βλέποντας τα «τρελά» κιλά που σηκώνονταν σε διεθνείς αγώνες, μου είπε: «Αυτοί οι αθλητές δεν θα μάθουν ποτέ ποιες ήταν οι πραγματικές δυνατότητές τους». Μεγάλη κουβέντα από παιδί 16 ετών. Τι θα κάνει; Ελπίζω ν? ακολουθήσει την συμβουλή του πατέρα του, που βρίσκεται πολλά χρόνια στα στάδια: «Παιδί μου, κάνε αθλητισμό για σένα, φθάσε, αν θέλεις, στα όριά σου, μάθε τις δυνατότητές σου και μετά μη σταματήσεις ν? αθλείσαι».Ξέρετε, πόσο μεγάλη είναι η απογοήτευση, που νιώθουν τα παιδιά, όταν βλέπουν αντιπάλους, τους οποίους νικούσαν, ξαφνικά να βρίσκονται σ? ένα πολύ υψηλότερο επίπεδο επιδόσεων; Ξέρετε πόσα απογοητεύθηκαν και σταμάτησαν τον αθλητισμό; Βλέπετε, όσοι έχουν προσόντα και φιλοδοξίες για να φτάσουν ψηλά, δεν αντέχουν να χάνουν από γιατρούς, φαρμακοποιούς και βιοχημικούς…

Του Ν. Α. Κωνσταντόπουλου, εφ. Καθημερινή 24-8-2008
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100050_24/08/2008_282275

Ντοπαρισμένα άλογα! Είδαμε κι αυτό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου μαζί με άλλα (?) με τη χώρα μας να έχει την πρωτιά με 15 κόκκινες (ντοπο)κάρτες και να ακολουθούν η Βουλγαρία με 11 και η Ρωσία με 10. Μεταξύ αυτών που έπεσαν στα δίκτυα του ντόπινγκ κοντρόλ είναι: ‘Εξι Ρωσίδες αθλήτριες στίβου με παγκόσμιους και ευρωπαϊκούς τίτλους (Σομπόλεβα, Τομάσοβα, Φομένκο, Τσερκάσοβα, Καναφέγεβα, Πιστσαλνίκοβα). Το πιο λαμπρό αστέρι της ξιφασκίας, ο Ιταλός Αντρέα Μπαλντίνι. Η γρηγορότερη αθλήτρια των 1500 μ. φέτος στον κόσμο, Ρουμάνα Λιλιάνα Ποπέσκου. Η κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ των 50 μ. πρόσθιο σε 25άρα πισίνα, Αμερικανίδα Τζέσικα Χάρντι. Ο Τζαμαϊκανός σπρίντερ Τζούλιεν Ντάνκλεϊ. Ο Γκούσης. Στο Πεκίνο «συνελήφθησαν» ήδη ντοπέ η Ισπανίδα ποδηλάτης Μορένο, ο Βορειοκορεάτης σκοπευτής Κιμ Γιονγκ-Σου που θα υποχρεωθεί να επιστρέψει τα δύο χάλκινα μετάλλια που κατέκτησε και η Βιετναμέζα γυμνάστρια Θι Νγκαν Θούονγκ Ντο. «Το να ξεφύγεις από τα αντιντόπινγκ τεστ είναι σαν να κλέβεις καραμέλες από ένα παιδάκι!».Τη δήλωση αυτή είχε κάνει ο γνωστός και ως «mr Balco», Βίκτορ Κόντε, ο άνθρωπος που… επιμελήθηκε ιατρικώς τα παγκόσμια ρεκόρ της Μάριον Τζόουνς, του Τιμ Μοντγκόμερι, και πολλών άλλων θρύλων του στίβου που κατέληξαν έκπτωτοι του αθλητισμού κι αφού καταδικάστηκε από την αμερικανική Δικαιοσύνη, τώρα συνεργάζεται με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Αντιντόπινγκ (WADA). Όταν ο Κόντε αποφάσισε να αποκαλύψει τα μικρά μυστικά των πελατών του, ως πειστήριο έφερε το πιο απλό πράγμα του κόσμου: δύο φωτογραφίες του Τιμ Μοντγκόμερι. Στην πρώτη, πριν αρχίσει τα αναβολικά, έμοιαζε με παιδάκι. Στη δεύτερη, μετά το παγκόσμιο ρεκόρ των 100 μέτρων με 9.78 δευτερόλεπτα, πέρα απ’ τους μυς του που είχαν διογκωθεί, το σαγόνι του ήταν σα να προεξέχει απ’ το πρόσωπο, τα χέρια του έμοιαζαν να έχουν μακρύνει. Είτε πάλι οι παλιές Ανατολικογερμανίδες που σάρωναν τα μετάλλια στην κολύμβηση κι όταν ένας δημοσιογράφος είπε στον προπονητή τους «οι αθλήτριές σας έχουν φωνές που μοιάζουν ανδρικές…», εκείνος απάντησε «δεν τις φέραμε εδώ για να τραγουδήσουν, αλλά για να κολυμπήσουν!».Στην Ελλάδα, ας πούμε, όταν κάτι αρχίζει να μοιάζει παράλογο, είθισται να επικαλούμεθα το μεγαλείο της ελληνικής φυλής που όλα τα καταφέρνει, ώστε Ελληνίδες αθλήτριες με δύο χρόνια προπόνηση όλα κι όλα, ξαφνικά να βρίσκονται με το ολυμπιακό μετάλλιο κρεμασμένο στο στήθος. Σε σχετικές δηλώσεις του ο πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (ΕΟΕ) Μίνως Κυριακού δεν έκρυψε την οργή του για τα αλλεπάλληλα, πρόσφατα, κρούσματα ντόπινγκ στον ελληνικό αθλητισμό σε διαφορετικά αθλήματα, αλλά με την ίδια απαγορευμένη ουσία την… περίφημη «Μ3».«Αυτή η ουσία, απ? ότι λέγεται έχει έρθει από την Κίνα. Ακούω διάφορες δικαιολογίες ότι έγινε λάθος κλπ. Αυτό πρέπει [οι αθλητές] να το αποδείξουν (?) Δεν λέω ότι όλοι οι Ολυμπιονίκες μας ήταν βρώμικοι. Κάθε άλλο, αλλά σήμερα αυτό το πράγμα έχει εξελιχθεί σε πληγή»? Από την άλλη μεριά, ως προς την κατάργηση των προνομίων που έχουν θεσπιστεί για τους Ολυμπιονίκες, δηλαδή προσλήψεις στις ένοπλες δυνάμεις κλπ. είπε: «Αυτά τα προνόμια υπήρχαν στη Σοβιετική Ένωση και στην Ανατολική Γερμανία. Αυτό το σύστημα έφυγε. Δεν υπάρχει. Ανήκει στην κακή ιστορία.». Ίδωμεν και αναμένουμε τις δηλώσεις των πολιτικών υπεύθυνων για τον αθλητισμό (λαλίστατων, κάποτε αλλά και νυν, υφυπουργών και γενικών γραμματέων αθλητισμού) και υπηρεσιακών παραγόντων (εθνικών προπονητών κλπ.) του κόμματος της αντιπολίτευσης και της χρυσής 15ετίας των πολλών ??μεταλλίων??, τότε, κυβέρνησης. Κι όχι ότι οι αρμόδιοι παράγοντες της νυν κυβέρνησης είναι αμέτοχοι της ρήσης ? άλλο κι αυτό – του Προέδρου της ΔΟΕ Ζακ Ρογκ, «Πήρατε το χρυσό μετάλλιο στο ντόπινγκ. Είναι φοβερό, αλλά είστε πρώτοι και ακολουθεί η Βουλγαρία και μετά η Ρωσία».
Ας μη μας διαφεύγει ότι στην είσοδο για το Στάδιο της Αρχαίας Ολυμπίας υπήρχαν χάλκινα αγάλματα του Δία που ονομάζονταν Ζάνες. Η κατασκευή τους γινόταν με χρήματα που εισέπρατταν οι Ελλανοδίκες έπειτα από πρόστιμα που επέβαλαν για διάφορες παρανομίες. Δεν είναι καθόλου τυχαία η τοποθέτηση των Ζανών λίγο πριν από την είσοδο των αθλητών στο Στάδιο. Επρόκειτο για μια τελευταία υπενθύμιση σε όσους είχαν στον νου τους να κάνουν κάποια παράβαση, μια και τότε γινόταν προσπάθειες εξαπάτησης των Ελλανοδικών, δωροδοκίες, νίκες χωρίς συμμετοχή, χρησιμοποίηση της Ολυμπίας και των Αγώνων για τη νομιμοποίηση παράνομων πράξεων ηγεμόνων, σφαγών και κατακτητικών ενεργειών. Άντε και με το καλό να ξαναλέμε τα ίδια και στην επόμενη Ολυμπιάδα, το 2012, έτσι, για να μην πλήττουμε! Επειδή, «πρωταθλητισμός χωρίς διατροφικά συμπληρώματα, για να το πω εξευγενισμένα, δεν υπάρχει» όπως ο Πρέδρος της Ομοσπονδίας Αρσης Βαρών παραδεχόταν σε συνέντευξή του στην εφ. Πρώτο Θέμα!

Το τέταρτο μετάλλιο για την ελληνική αποστολή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου ήταν ασημένιο και ήλθε με τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη στην κατηγορία των +80 κιλών στο τάε-κβο-ντο .Ο ασημένιος Ολυμπιονίκης της Αθήνας την προτελευταία ημέρα των Αγώνων νίκησε διαδοχικά τον Αρμάν Τσιλμάνοφ από το Καζακστάν με 4-3 στα προκριματικά, τον Αμπντελκαντέρ Ζρουρί από το Μαρόκο με 5-4 στον προημιτελικό και με εχθρική διαιτησία τον Τσίκα Τσουμκουμερίζε από τη Νιγηρία με 3-2 στα ημιτελικά, για να προκριθεί στον τελικό, όπου ηττήθηκε στις λεπτομέρειες από τον Κορεάτη Ντόγκμιν Τσα με 5-4 σημεία. Τα χάλκινα μετάλλια κατέκτησαν οι Αρμάν Τσιλμάνοφ και Τσίκα Τσουκουμερίτζε .

Το υπό κατασκευή μετρό της Θεσσαλονίκης βρίσκεται στο στόχαστρο του εβραϊκού στοιχείου της Αμερικής, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ! Ραββίνοι και άλλοι επιφανείς Εβραίοι των ΗΠΑ δραστηριοποιούνται, ώστε να πετύχουν την ανάκληση των σχεδίων που προβλέπουν τη διέλευσή του μετρό από το έδαφος του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου, όπου απλωνόταν το παλιό εβραϊκό νεκροταφείο. Ισχυρίζονται ότι «?η Ελλάδα επέλεξε να διαιωνίσει τα εγκλήματα των ναζί και να ποδοπατήσει τη μνήμη των μαρτύρων Εβραίων της Σαλονίκης. Κάθε φορά που ανασκάπτουν τη γη βεβηλώνουν ξανά και ξανά την τιμή των απανταχού Εβραίων. Όλα τα σχέδια για περαιτέρω κατασκευές πρέπει να ανακληθούν. Η περιοχή του νεκροταφείου πρέπει να επιστραφεί στους ιδιοκτήτες του: το εβραϊκό έθνος?». Το νεκροταφείο της εβραϊκής κοινότητας Θεσσαλονίκης καταστράφηκε το 1943 από τις ναζιστικές δυνάμεις κατοχής και στο χώρο πάνω από τα χαλάσματα αναπτύχθηκε, αργότερα, η σημερινή πανεπιστημιούπολη. Από την άλλη μεριά, η ισραηλιτική κοινότητα Θεσσαλονίκης προσεγγίζει με περισσότερο ρεαλισμό το ευαίσθητο αυτό ζήτημα: «Εμείς λέμε ότι ούτως ή άλλως ως νεκροταφείο ο χώρος αυτός έχει πάψει να υπάρχει. Σε συνεργασία με την αρχαιολογική υπηρεσία προχωρούμε βήμα-βήμα. Εάν βρεθούν κατά τη διάνοιξη της σήραγγας τάφοι, θα τους πάρουμε και θα τους μεταφέρουμε στο νέο νεκροταφείο της Σταυρούπολης».
Με άλλα λόγια δε μας φτάνανε οι ??Μακεδονοσκοπιανοί??, μας πήραν χαμπάρι και πλάκωσαν και οι Αμερικανοεβραίοι! Μήπως πρέπει να αρχίσουμε διεκδικήσεις για τις κτήσεις του Μ. Αλεξάνδρου, των Ελληνιστικών βασιλείων και των Βυζαντινών (της Αν. Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας); Εμπρός για την ??ελληνική?? Τακλαμακάν ή, έστω, το πακέτο Πόλη και Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και τα πέριξ, που θα έλεγε (και με το δίκιο του) ο Liako.gr (?) Πλάκα, πλάκα κάπου δεν πάμε καλά.

Σύμφωνα με τους Δρ Μάνφρεντ Κάιζερ και Δρ Όσκαρ Λάο, του Πανεπιστημιακού Ιατρικού Κέντρου Εrasmus στην Ολλανδία, οι οποίοι δημιούργησαν τον πρώτο γενετικό χάρτη της Ευρώπης, οι ευρωπαϊκοί πληθυσμοί έχουν αρκετές ομοιότητες μεταξύ τους αλλά και σημαντικές διαφορές. Οι ερευνητές εξέτασαν 300 000 σημεία, στα οποία προκύπτουν γενετικές παραλλαγές, σε 2500 ανθρώπους. Στο γενετικό χάρτη που δημοσιεύεται στην εφ. ΤΑ ΝΕΑ φαίνεται η σχέση που έχουν μεταξύ τους οι 23 πληθυσμιακές ομάδες, από τις οποίες αντλήθηκαν δείγματα για την έρευνα, δηλαδή, αν συνδέονται γενετικά. Στο χάρτη φαίνονται οι περιοχές στην Ευρώπη όπου ζουν οι πληθυσμιακές ομάδες. Από αυτό το χάρτη προκύπτει γενετική σχέση μεταξύ των πληθυσμών της Ελλάδας, της Ρουμανίας και της πρώην Γιουγκο-σλαβίας και πολύ μικρότερη γενετική συγγένεια με τους, ??ούνα φάτσα ούνα ράτσα??, Ιταλούς! Αν τα πράγματα έχουν έτσι (δες κι εδώ), μου φαίνεται ότι πίσω από τη χαραμάδα κρυφογελάει – άπαγε της βλασφημίας – ο Φαλμεράγιερ!

Στις αρχές του μήνα πέθανε σε ηλικία σε ηλικία 89 ετών ο Ρώσος νομπελίστας συγγραφέας Αλεξάντρ Σολζενίτσιν (Aleksandr Isaevich Solzhenitsyn), «μία από τις μεγαλύτερες συνειδήσεις στη Ρωσία του 20ού αιώνα» κατά τον Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί. «Με τα κείμενά του άνοιξε τα μάτια χιλιάδων ανθρώπων της Αριστεράς…» ανέφερε ο γενικός γραμματέας της Σουηδικής Ακαδημίας, που απονέμει το Νόμπελ Λογοτεχνίας, Αφτονμπλάντεν Χοράς Ενγκταλ. Ο Αλεξάντρ Σολζενίτσιν γεννήθηκε στον Καύκασο στις 11 Δεκεμβρίου 1918, σπούδασε φυσική και μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Ροστόφ και συγχρόνως μαθήματα λογοτεχνίας δια αλληλογραφίας από το Ινστιτούτο φιλοσοφίας, λογοτεχνίας και ιστορίας της Μόσχας. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου υπηρέτησε ως έφεδρος αξιωματικός στον Κόκκινο Στρατό και παρασημοφορήθηκε δυο φορές. Το 1945 καταδικάστηκε σε φυλάκιση οκτώ ετών σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, επειδή σε επιστολή που είχε στείλει σε ένα φίλο του αμφισβήτησε τις πολεμικές ικανότητες του Στάλιν. Αφέθηκε ελεύθερος το 1953, λίγους μήνες πριν από το θάνατο του Στάλιν και εξορίστηκε στην κεντρική Ασία, όπου άρχισε να γράφει. Τον Νοέμβριο του 1962, επί Χρουστσόφ, του δόθηκε η άδεια να δημοσιεύσει στη λογοτεχνική επιθεώρηση ?Νόβι Μιρ? το έργο του ?Μια ημέρα από τη ζωή του Ιβάν Ντενίσοβιτς?, που αφορούσε έναν κρατούμενο στα γκούλαγκ. Το 1970 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, όμως αρνήθηκε να μεταβεί στη Στοκχόλμη για να το παραλάβει φοβούμενος ότι το σοβιετικό καθεστώς δε θα του επέτρεπε να επιστρέψει. Το 1974 του αφαιρέθηκε η σοβιετική υπηκοότητα και υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη χώρα. Έζησε διαδοχικά στη Γερμανία, στην Ελβετία και στις ΗΠΑ και επέστρεψε στη Ρωσία το 1994, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Το έργο του ?Μια ημέρα από τη ζωή του Ιβάν Ντενίσοβιτς? και η ευρεία δημοσιοποίηση που αυτό έτυχε, τότε, πριν 40 και πλέον χρόνια, μου έκανε τέτοια εντύπωση, που προσπάθησα να αποτυπώσω ??τη μια μέρα του Ιβάν και τους συν αυτώ?? με νερομπογιά σε χαρτί, 20Χ35 εκ., μια και τότε ??ζωγράφος ήθελα να γίνω??! Περιττεύει να πω ότι αμέσως αγόρασα την πρώτη έκδοση του έργου στην ελληνική γλώσσα (Μια ημέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς σε μτφρ. Σωτήρη Πατατζή, εκδ. Πάπυρος, ΒΙΠΕΡ #1, 1970). Εις μνήμη λοιπόν του μεγάλου συγγραφέα που κατά τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ έπαιξε ρόλο-κλειδί στην υπονόμευση του απολυταρχικού καθεστώτος του Στάλιν και τα έργα του «άλλαξαν τις συνειδήσεις εκατομμυρίων ανθρώπων». «Όχι, δεν φοβάμαι τον θάνατο πλέον» είχε πει ο Αλεξάντρ Σολζενίτσιν σε συνέντευξή του, πέρυσι τον Αύγουστο, στο γερμανικό περιοδικό Spiegel (δες κι εδώ).

Mικρή αύξηση το σχολικού πληθυσμού τόσο στην πρωτοβάθμια όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση με μικρή μείωση των σχολικών μονάδων στις δύο βαθμίδες, καταγράφει η ΕΣΥΕ για το σχολικό έτος 2007-2008 σε σύγκριση με το σχολικό έτος 2006-2007.Έτσι, ο σχολικός πληθυσμός παρουσιάζει αύξηση 0,1% στους μαθητές της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, που έφτασαν φέτος τους 782 736 από 781 749 την περσινή χρονιά και κατά 1,2% στη δευτεροβάθμια, που έφτασαν τους 688 867 μαθητές από 680 489 πέρσι. Αυτό σημαίνει ότι για το σχολικό έτος 2007-2008 αποχώρησαν από την εκπαίδευση με απολυτήριο δημοτικού 93 869 μαθητές, ενώ για το σχολικό έτος 2006-2007 111 260 μαθητές.Αντίθετα οι σχολικές μονάδες μειώθηκαν κατά 0,3% στην πρωτοβάθμια και 0,9% στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ το διδακτικό προσωπικό αυξήθηκε κατά 0,7% στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και μειώθηκε κατά 1,0% στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Η αναλογία μαθητών προς διδακτικό προσωπικό το 2007-2008 ήταν 12,0 προς 1 στα Νηπιαγωγεία, 10,7 προς 1 στα Δημοτικά, 8,7 προς 1 στα Γυμνάσια και 9,5 προς 1 στα Γενικά Λύκεια. Σύμφωνα με την έρευνα, κατά το έτος 2007-2008 η Περιφέρεια Αττικής συγκέντρωσε το 29,0% των φοιτούντων στα Νηπιαγωγεία, το 33,4% στα Δημοτικά, το 34,0% στα Γυμνάσια και το 35,8% στα Γενικά Λύκεια.

Το πρώτο μετάλλιο της ελληνικής αποστολής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου ήλθε την ένατη ημέρα, με τις ιστιοπλόους Σοφία Μπεκατώρου, Σοφία Παπαδοπούλου και Βιργινία Κραβαριώτη.Οι Ελληνίδες πρωταθλήτριες κατετάγησαν στην τρίτη θέση της κατηγορίας Yngling, ενώ το χρυσό μετάλλιο πήρε το πλήρωμα της Μεγάλης Βρετανίας και το αργυρό οι αθλήτριες από την Ολλανδία.
Το δεύτερο μετάλλιό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου κατέκτησαν οι Βασίλης Πολύμερος και Δημήτρης Μούγιος με τη δεύτερη θέση και το ασημένιο μετάλλιο στον τελικό του διπλού σκιφ ελαφρών βαρών της κωπηλασίας.Το ελληνικό πλήρωμα έμεινε πίσω από τους Βρετανούς Ζακ Πέρτσες και Μαρκ Χάντερ, ενώ την τρίτη θέση κατέλαβαν οι Δανοί Μαντς Ρέινχολντ Ρασμούσεν και Ράσμους Νικολάι Κουίστ Χάνσεν.O B. Πολύμερος κατέκτησε για δεύτερη φορά μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες, καθώς προηγήθηκε το χάλκινο στην Αθήνα το 2004.
Η Χρυσοπηγή Δεβετζή κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο τριπλούν με επίδοση 15,23 m, που πέτυχε στη δεύτερη προσπάθεια. Οπως στην Αθήνα το 2004, έτσι και στο Πεκίνο το 2008, η Φρανσουά Μπανγκό-Ετονέ από το Καμερούν κατέκτησε το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στο τριπλούν με 15,39 m, το ασημένιο πήρε η Ρωσίδα Τατιάνα Λεμπέντεβα με 15,32 m και το χάλκινο η Χρυσοπηγή Δεβετζή με 15,23 m.

Στον «Πρώτο Κύκλο», ο Αλεξάντρ Σολζενίτσιν βάζει τους πολιτικούς κρατούμενους στα γκουλάγκ του Στάλιν να πουν μια ιστορία για την τρομερή φυλακή της Μόσχας, Μπουτίρκα. Μια μέρα, ένας νέος λοχαγός παίρνει τους κάτισχνους κρατούμενους του κελιού 72 και τους πάει σε μια εκδοχή του παραδείσου. Οι μπαρμπέρηδες τους ψεκάζουν με κολώνια, οι πλύστρες τους ντύνουν με μεταξωτά και οι μάγειρες τους προσφέρουν το πρώτο αξιοπρεπές γεύμα. Οταν επιστρέφουν, ανακαλύπτουν ότι οι αρχές έβαψαν το κελί τους με λαμπερά χρώματα. Βιβλία που ήταν απαγορευμένα και πακέτα από τσιγάρα είναι σκόρπια στο δωμάτιο. Στη θέση του βρωμερού κουβά είναι μια πεντακάθαρη τουαλέτα.Οι φυλακισμένοι δεν μπορούν να κατανοήσουν την καλή τους τύχη έως ότου φθάνουν οι φρουροί, συνοδεύοντας μια «κυρία Ρ», μια Αμερικανίδα κυρία «μεγάλης ευφυΐας και με προοδευτικές απόψεις», περιγραφή που παραπέμπει σαφώς στην Ελενορ Ρούσβελτ. Ο κυβερνήτης της λέει ότι δεν είναι διαφωνούντες αλλά βιαστές και δολοφόνοι, που το Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ενωσης αποφάσισε με γενναιοψυχία να σωφρονίσει αντί να εκτελέσει. Εκείνη δεν ζητεί να επιθεωρήσει κανένα από τα άλλα κελιά και αναχωρεί «πεπεισμένη ότι είναι ψεύδη τα όσα διέδιδαν κακόβουλοι κινδυνολόγοι στη Δύση».Μόλις φεύγει, επιστρέφουν και τα γεμάτα ψείρες κουρέλια των φυλακισμένων και ο βρωμερός κουβάς.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας έχει ωραιοποιήσει το Πεκίνο για τους Ολυμπιακούς. Η Επιτροπή για την Οργάνωση των Αγώνων διέταξε την απομάκρυνση από τους δρόμους ενός εκατομμυρίου αυτοκινήτων και τη διακοπή λειτουργίας των εργοστασίων, έτσι ώστε οι ξένοι να πιστέψουν ότι μία από τις πλέον μολυσμένες πόλεις της Γης μπορεί να κρατήσει το πράσινο ολυμπιακό μετάλλιο. Ο πρόεδρος της Ολυμπιακής Επιτροπής ήταν φλύαρος και ασαφής στην εκτίμησή του. Ο Ζακ Ρογκ, γραφειοκράτης του αθλητισμού, ο οποίος φαίνεται ότι δεν έμαθε τίποτε από τον 20ό αιώνα, εξήρε τις «εκπληκτικές» προσπάθειες της Κίνας. Οι στατιστικές απέδειξαν ότι οι αρχές έκαναν ό,τι ήταν «ανθρωπίνως δυνατόν» και οι στατιστικές δεν λένε ποτέ ψέματα.Η «Γκρινπίς» τόσο σκληρή με τις δημοκρατικές χώρες, ήταν υπερβολική στους επαίνους της. Αφού εξέφρασε κάποιες επιφυλάξεις, διακήρυξε ότι το έργο της δικτατορίας ήταν «καταπληκτικό» και «θετικά μοναδικό». Το Πεκίνο έδωσε «σημαντικά μαθήματα στις άλλες κινεζικές πόλεις».Τα φρύδια του Τζόναθαν Φένμπι, του οποίου το βιβλίο για την Ιστορία της Σύγχρονης Κίνας μόλις κυκλοφόρησε, ανασηκώθηκαν στο άκουσμα αυτής της φράσης. Οταν οι Ολυμπιακοί τελειώσουν, τα εργοστάσια θα ξανανοίξουν, είπε. Η Ολυμπιάδα θα φέρει κάποια μακροπρόθεσμα οφέλη ?θα χρησιμοποιείται φυσικό αέριο σε πολλά σπίτια και γραφεία? αλλά όταν ιδωθούν με φόντο το τεράστιο πρόβλημα μόλυνσης της Κίνας, αυτά τα κέρδη θα αποδειχθούν μηδαμινά.
Οπως όλοι οι σοβαροί συγγραφείς γνωρίζουν, η νομιμότητα της δικτατορίας βασίζεται στην ικανότητά της να προσφέρει αενάως βελτιούμενα επίπεδα διαβίωσης τώρα που ο μαρξισμός της είναι νεκρός. Οι περιβαλλοντικές ευαισθησίες θα προβάλλονται πάντα από το ένστικτο επιβίωσης του κόμματος. Ωστόσο, ο πρόεδρος Χιου Ζιντάο ακύρωσε ένα πρόγραμμα για το κλείσιμο των ανθρακωρυχείων. Επρεπε να το κάνει, δήλωσε Κινέζος αξιωματούχος στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, επειδή οι αναποτελεσματικές βιομηχανίες της Κίνας χρειάζονται επτά φορές περισσότερα αποθέματα από την Ιαπωνία, σχεδόν έξι φορές περισσότερα από αυτά των ΗΠΑ και σχεδόν τρεις φορές περισσότερα από αυτά που χρησιμοποιεί η Ινδία. Ετσι, όταν οι ηγέτες της ομάδας G8 δήλωσαν την επιθυμία τους να μειώσουν κατά το ήμισυ τις εκπομπές ρύπων έως το 2050, ο Χου και οι ηγέτες της Ινδίας αρνήθηκαν να δεχθούν το σχέδιο καθώς θεώρησαν ότι πρόκειται για συνωμοσία της πλούσιας Δύσης, με σκοπό να ζημιώσει τους Ασιάτες αντιπάλους της.Επειδή όμως ο κομμμουνισμός των Στάλιν και Μάο είναι νεκρός, η κλίμακα της καταστροφής δεν μπορεί να αποτελεί μυστικό που κυκλοφορεί μόνο σε φυλλάδια διαφωνούντων. Υπάρχουν φωνές εντός της Κίνας ελεύθερες να πουν ότι η χώρα αγνοεί τόσο τα δικά της όσο και τα παγκόσμια μακροπρόθεσμα συμφέροντα. Ο υπουργός Περιβάλλοντος, κ. Παν Γιε, προειδοποίησε το 2005 ότι το οικονομικό θαύμα «θα τελειώσει σύντομα, διότι το περιβάλλον δεν μπορεί πια να συμβαδίσει» και είχε αποδεικτικά στοιχεία που υποστήριζαν τα λόγια του.
Η Κίνα έχει 16 από τις πλέον ρυπαρές πόλεις στον κόσμο. Η έρημος Γκόμπι επεκτείνεται με ρυθμο 1.900 τετραγωνικών μιλίων το χρόνο εξαιτίας της αποψίλωσης και της υπερκμετάλλευσης της γης. Σχεδόν 660 πόλεις έχουν λιγότερο νερό από αυτό που χρειάζονται και 110 από αυτές αντιμετωπίζουν σοβαρές ελλείψεις. Το κινεζικό ειδησεογραφικό πρακτορείο μετέδωσε ότι ο μόλυνση δηλητηριάζει τους υδροφόρους ορίζοντες. Το 80% των λυμάτων υπονόμων που καταλήγει στον ποταμό Γιανγκτσέ δεν υποβάλλεται στην αναγκαία επεξεργασία. Απόβλητα, ανθρώπινα και βιομηχανικά, ευθύνονται για την εξαφάνιση του 1/3 των ειδών της περιοχής του Κίτρινου Ποταμού. Περίπου 190 εκατομμύρια Κινέζοι έχουν αρρωστήσει αφού ήπιαν μολυσμένο νερό, τα θύματα του καρκίνου αυξάνονται, ενώ κάθε εβδομάδα γίνονται περίπου χίλιες διαδηλώσεις για τη μόλυνση του περιβάλλοντος.
Οι αφελείς θαυμάζουν τις δικτατορίες επειδή πιστεύουν ότι ο μεγάλος ηγέτης και το πολιτικό του γραφείο μπορούν να ξεπερνούν τις αντιρρήσεις και να αναγκάζουν τους απείθαρχους να υπακούουν στις εντολές. Η αλλαγή όμως είναι αδύνατη χωρίς δημοκρατική μεταρρύθμιση. Η «κυρία Ρ» στο έργο του Σολζενίτσιν που επισκέφτηκε το «αναμορφωμένο» κελί στο γκουλάγκ ήταν ανίκανη να πιστέψει το χειρότερο και προτίμησε να ζήσει στο όνειρο. Οι άνθρωποι του Στάλιν δεν χρειαζόταν να την κοροϊδέψουν επειδή η ίδια είχε ήδη κοροϊδέψει τον εαυτό της. Σήμερα, είναι απλώς πιθανό να φανταστούμε πλούσιες, μετα-βιομηχανικές κοινωνίες να μεταβαίνουν στην ανανεώσιμη και την πυρηνική ενέργεια, αν και οι αισιόδοξοι θα έπρεπε να παρατηρήσουν την επιτυχία των Ρεπουμπλικανών όταν χρησιμοποίησαν σε βάρος του Ομπάμα την άρνησή του να επιτρέψει την εξόρυξη πετρελαίου ανοιχτής θάλασσας. Αλλά είναι δύσκολο να πιστέψουμε στ? αλήθεια ότι οι αναδυόμενες δυνάμεις της Κίνας και της Ινδίας μπορούν να εγκαταλείψουν τα ορυκτά καύσιμα όταν δεν υπάρχουν πιο φθηνές λύσεις. Αντί να βυθίζονται στην απόγνωση, οι δυτικές κυβερνήσεις προτιμούν και αυτές να προσποιούνται ότι η Ολυμπιάδα του Πεκίνου εγκαινιάζει μια νέα Κίνα. Καθώς ο πλανήτης υπερθερμαίνεται, μετά βίας μπορώ να διακρίνω άλλη εναλλακτική λύση πέραν της απόγνωσης…

Άρθρο της εφ. The Guardian
Αναδημοσίευση από http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100029_17/08/2008_281481

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων, που θεωρείται από πολλούς ως ο ηλεκτρονικός υπολογιστής της αρχαιότητας, ήταν στην πραγματικότητα ένα περίπλοκο μηχανικό ημερολόγιο για τον προσδιορισμό της ημερομηνίας διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων! Στο μικρό όγκο του Μηχανισμού (32 επί 20 επί 10 εκατοστόμετρα) είχαν χωρέσει όλες οι αστρονομικές γνώσεις της εποχής του (τέλος του δεύτερου αιώνα π.Χ.): στα καντράν του, τα οποία υποστηρίζονταν από ένα πολύπλοκο σύστημα τουλάχιστον 31 γραναζιών, μπορούσε κανείς να διαβάσει την ημερομηνία του έτους, να γνωρίσει τις κινήσεις των τότε γνωστών πλανητών και να προβλέψει το χρόνο που θα γίνονταν σεληνιακές και ηλιακές εκλείψεις. Τώρα καταδεικνύεται ότι ο Μηχανισμός μπορούσε να υπολογίσει τον χρόνο τέλεσης των Πανελληνίων Αγώνων: των Ολυμπιακών, των Ισθμίων, που τελούνταν στην Κόρινθο, των Νεμέων, που τελούνταν στη Νεμέα, των Πυθίων, που τελούνταν στους Δελφούς και των Νάων, που τελούνταν στη Δωδώνη. Επιπροσθέτως, ρίχνεται φως σε ένα άλλο σκοτεινό σημείο, σε αυτό της προέλευσης του Μηχανισμού: έχοντας διαβάσει τα ονόματα των μηνών σε ένα από τα καντράν του Μηχανισμού, οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτός θα μπορούσε να αποτελεί συνέχεια της τεχνολογικής παράδοσης την οποία άρχισε έναν αιώνα νωρίτερα ο Αρχιμήδης στις Συρακούσες. Κι όπως ο Tony Freeth του Προγράμματος του Μηχανισμού των Αντικυθήρων σημειώνει: «Αν δεν είχε ανακαλυφθεί το 1901, κανείς δεν θα πίστευε στην ύπαρξή του γιατί είναι τόσο εξελιγμένο. Κατά μία έννοια αποτελεί την τεχνολογική πτυχή του ελληνικού θαύματος που έθεσε τις βάσεις για τον δικό μας δυτικό πολιτισμό». Ο Μηχανισμός ανακαλύφθηκε το 1900 σε ναυάγιο ανοικτά του νησιού Αντικύθηρα μεταξύ των Κυθήρων και της Κρήτης σε βάθος περίπου 40 με 64 μέτρων, μαζί αγάλματα και άλλα αντικείμενα, που ανασύρθηκαν από Συμιακούς σφουγγαράδες και βρίσκονται σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα. Είναι η αρχαιότερη σωζόμενη διάταξη με γρανάζια.

Περισσότερα: http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15426&m=H06&aa=1