My SchBlogOut

Φλερόβιο (Flerovium, Fl) και Λιβερμόριο (Livermorium, Lv) είναι τα ονόματα των στοιχείων με ατομικό αριθμό 114 και 116 του Περιοδικού Πίνακα των Στοιχείων. Τα δύο στοιχεία είναι τεχνητά, ραδιενεργά και βραχύβια. Πρωτοδημιουργήθηκαν στο Joint Institute of Nuclear Research στη Dubna, Ρωσία, το 1998 και το 2000 αντίστοιχα και η ανακάλυψή τους επιβεβαιώθηκε από το Lawrence Livermore National Laboratory in California, ΗΠΑ. Οι ονομασίες των νέων στοιχείων είχαν προταθεί από τους ερευνητές που τα ανακάλυψαν και εγκρίθηκαν τελικά από τη Διεθνή Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας (IUPAC), προχθές 31 Μαΐου 2012. Tο Φλερόβιο και το Λιβερμόριο διασπώνται αυθόρμητα σχεδόν αμέσως μετά το σχηματισμό τους, γι΄αυτό και οι χημικές ιδιότητές τους είναι δύσκολο να μελετηθούν.Δες κι εδώ.

…Στο Ίδρυμα Ευγενίδου, όπου μετά από την ιδιαίτερα θερμή υποδοχή του κοινού, οι δύο δημοφιλείς ενότητες επιστρέφουν για όσους δεν πρόλαβαν να τις παρακολουθήσουν! Έτσι κάθε Σάββατο και Κυριακή του Ιουνίου και του Ιουλίου, στη Διαδραστική Έκθεση Επιστήμης και Τεχνολογίας του Ιδρύματος Ευγενίδου, ανακαλύπτετε τη συναρπαστική πλευρά της Χημείας και όχι μόνο! Στην επίδειξη πειραμάτων αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει φωτιά χωρίς… νερό! Στη συνέχεια μικροί και μεγάλοι έχουν τη δυνατότητα να κάνουν τα δικά τους πειράματα και να πάρουν μια γεύση από τη ζωή σε ένα εργαστήριο Βιοχημείας. Το απόγευμα τη σκυτάλη παίρνει η φυσική με μια διαδραστική αφήγηση για τη ζωή και το έργο του Άλμπερτ Αϊνστάιν! Περισσότερες πληροφορίες εδώ:
http://www.eugenfound.edu.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=RESOURCE&cresrc=2450&cnode=100

Σπεύσατε!

Οι θεμελιώδεις χημικοί δομικοί λίθοι της ζωής, δηλαδή τα αναγκαία οργανικά (αλλά όχι βιολογικά) μόρια, είναι από τα πανάρχαια χρόνια παρόντα στον Άρη, σύμφωνα με νέα επιστημονικά στοιχεία που προκύπτουν από την ανάλυση μετεωριτών αρειανής προέλευσης. Βέβαια μέχρι του σημείου να υπάρχουν όντως στον «κόκκινο πλανήτη» απλές μορφές ζωής, πολύ περισσότερο… εξωγήινοι, υπάρχει μεγάλη απόσταση.Οι ερευνητές του Γεωφυσικού Εργαστηρίου του Ινστιτούτου Επιστημών Carnegie της Ουάσιγκτον, ΗΠΑ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη επιβεβαίωσαν, μετά από εξονυχιστική ανάλυση, ότι ο άνθρακας που υπάρχει σε δέκα μετεωρίτες που έχουν βρεθεί στη Γη, προέρχεται από τον Άρη, καλύπτοντας μάλιστα πάνω από τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια της γεωλογικής ιστορίας του.Οι επιστήμονες απέκλεισαν την πιθανότητα (που είχαν προβάλει άλλοι επιστήμονες) ότι οι οργανικές ενώσεις του άνθρακα στους αρειανούς μετεωρίτες «μολύνθηκαν» από το γήινο περιβάλλον μετά την είσοδό τους σε αυτό.Περισσότερα εδώ.

Πότε και πώς η ζωή δημιούργησε το δικό της ρολόι και άρχισε να κρατά τον χρόνο; Τώρα, για πρώτη φορά οι επιστήμονες ανακάλυψαν μία ουσία, συγκεκριμένα ένα ένζυμο, που πιστεύουν ότι υπήρξε το πρωταρχικό βιολογικό (κιρκαδιανό) ρολόι για όλες σχεδόν τις μορφές της ζωής πάνω στον πλανήτη μας. Η σημασία του έμφυτου ρολογιού στους ανθρώπους φαίνεται, για παράδειγμα, όταν αυτό απορυθμίζεται μετά από ένα υπερατλαντικό ταξίδι (το λεγόμενο «τζετ-λαγκ»).Ως τώρα οι βιολόγοι δεν είχαν καταφέρει να εντοπίσουν ένα ρολόι που να είναι κοινό για τους βιορυθμούς όλων των οργανισμών, καθώς κάθε κατηγορία ζώων, φυτών, μυκήτων και των άλλων οργανισμών φαίνεται να έχει το δικό της ξεχωριστό ρολόι που συμβαδίζει με την αέναη περιστροφή της Γης γύρω από τον Ήλιο και τη διαδοχή φωτός – σκοταδιού, συντονίζοντας ρυθμικά την εσωτερική φυσιολογία του οργανισμού.Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Κέμπριτζ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι υπεροξειρεδοξίνες, ένζυμα που υπάρχουν σχεδόν σε όλα τα ζώα, τα φυτά και τους λοιπούς οργανισμούς, ακόμα και στα πιο πρωτόγονα βακτήρια, αποτελούν τον «παππού» των πιο εξελικτικά πρόσφατων βιολογικών ρολογιών. Ο πιο σύγχρονος κιρκαδιανός βιοχημικός μηχανισμός ρυθμίζει σε 24ωρη βάση τη διαδοχή ύπνου – ξύπνιου, αλλά και άλλων αισθημάτων όπως η πείνα, με συνέπεια οι οργανισμοί να ακολουθούν γενικά ένα συγκεκριμένο χρονικό «μοτίβο» κάθε ημέρα.Σύμφωνα με τη νέα έρευνα, ο πρόγονος κάθε ξεχωριστού πιο σύγχρονου βιολογικού ρολογιού είναι ένα αρχαιότερο και πιο καθολικό ρολόι που έχει τη ρίζα του στη συγκεκριμένη κατηγορία ενζύμων, τις υπεροξειρεδοξίνες. Τα ένζυμα αυτά ακολουθούν ένα κύκλο, καθώς συνεχώς εναλλάσσονται ανάμεσα σε δύο διαφορετικές χημικές καταστάσεις, ανάλογα με το αν έχουν αντιδράσει πρόσφατα ή όχι με υπεροξείδιο του υδρογόνου . Ο κύκλος αυτός συνεχίζεται ακόμα και αν δεν υπάρχει καθόλου φως στο περιβάλλον του οργανισμού.Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα εν λόγω ένζυμα ανέπτυξαν αυτή την κυκλική συμπεριφορά, όταν πριν από περίπου δυόμιση δισεκατομμύρια χρόνια άρχισαν να αναπτύσσονται στη Γη οργανισμοί που ήσαν σε θέση να χειριστούν τις αυξημένες ποσότητες οξυγόνου, οι οποίες σταδιακά κατέκλυσαν τη γήινη ατμόσφαιρα ως συνέπεια της εμφάνισης της διαδικασίας της φωτοσύνθεσης από τα βακτήρια. Από την εμφάνιση των πρώτων μονοκύτταρων οργανισμών πριν από περίπου 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια και έως πριν από 2,5 δισεκατομμύρια χρόνια, δεν υπήρχε παρά ελάχιστο οξυγόνο στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας. Όμως τα πράγματα άλλαξαν εξαιτίας των φωτοσυνθετικών κυανοβακτηρίων, τα οποία, πολύ πριν υπάρξουν φυτά που επρόκειτο να κάνουν κάτι ανάλογο, άρχισαν να απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα και να απελευθερώνουν οξυγόνο στην ατμόσφαιρα. Έτσι, η Γη κατακλύστηκε για πρώτη φορά από το οξυγόνο, το οποίο αποτελούσε τοξική ουσία για τους μέχρι τότε οργανισμούς που είχαν συνηθίσει να ζουν σε μία ατμόσφαιρα όπου κυριαρχούσαν άλλα αέρια, όπως το μεθάνιο.Τελικά επιβίωσαν εκείνοι οι οργανισμοί που ανέπτυξαν ένα τρόπο να ελέγχουν τη ζημιά που τους προκαλούσε η οξείδωση μέσω της αναπνοής. Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, κατά τους ερευνητές, προέκυψε ο ζωτικός ρόλος των υπεροξειρεδοξινών, οι οποίες προσέφεραν εξελικτικό πλεονέκτημα σε όποιον οργανισμό ανέπτυξε τον αντι-οξειδωτικό μηχανισμό τους. Τα ένζυμα αυτά προστάτευαν τα αρχέγονα κύτταρα, καθώς αυξάνονταν περιοδικά, όταν την ημέρα η φωτοσύνθεση των βακτηρίων ενεργοποιούταν και παράλληλα αυξανόταν το οξυγόνο στην ατμόσφαιρα, το οποίο απορροφούσαν στη συνέχεια οι πρωτόγονοι μικροοργανισμοί.Καθώς τα επίπεδα του οξυγόνου αυξομειώνονταν σε ημερήσια βάση, ανάλογα με την αυξομείωση της φωτοσύνθεσης από τα βακτήρια που εξαρτιόνταν από το φως του ήλιου (δεν υπάρχει φωτοσύνθεση στο σκοτάδι), τα συγκεκριμένα ένζυμα αποτέλεσαν σταδιακά ένα αρχέγονο μεταβολικό ρολόι. Αυτό, με τη σειρά του, οδήγησε σιγά-σιγά στην ανάπτυξη των πιο εξελιγμένων κιρκαδιανών βιοχημικών ρολογιών που έχουν πια οι διάφοροι οργανισμοί.Όμως αυτή η θεωρία -ότι τα πιο σύγχρονα ρολόγια βασίζονται στα συγκεκριμένα ένζυμα- μένει να αποδειχτεί. Άλλοι επιστήμονες, για παράδειγμα, αντιτείνουν ότι το αρχέγονο βιολογικό ρολόι αναπτύχθηκε όχι ως αντίδραση στο οξυγόνο, αλλά στην αυξομειούμενη υπεριώδη ακτινοβολία του Ήλιου. Παραδείγματος χάριν, ο Ιωάννης Καραφυλλίδης, καθηγητής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, έχει ανακαλύψει ότι η ροή του κυανοβακτηριακού ρολογιού λειτουργεί αποτελεσματικότερα ανά 11 ώρες και ανά 21 ώρες. Αυτές ήταν οι διάρκειες των ημερών κατά τις περιόδους, όπου συνέβη το μεγάλο συμβάν της Οξυγόνωσης και της άνθισης της ζωής κατά την Κάμβρια περίοδο περίπου 530 εκατομμύρια πριν.

Πηγή:http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_18/05/2012_442738

Το Ίδρυμα Ευγενίδου, συμμετέχει στον εορτασμό της Νύχτας Μουσείων 2012 και ανοίγει — με ελεύθερη είσοδο — τις πύλες του στο κοινό, το βράδυ του Σαββάτου 19 Μαΐου 2012.
(ι) Ψηφιακή Παράσταση: «Εξέλιξη». Ώρες παραστάσεων: 21:30, 22:30 και 23:30. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας, η διανομή των οποίων θα αρχίσει στις 20:30 της ίδιας ημέρας από το ταμείο, και έως εξαντλήσεως των διαθεσίμων θέσεων.
(ιι) Διαδραστική Έκθεση Επιστήμης και Τεχνολογίας. Ώρες: 21:00 — 24:00 Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας, η διανομή των οποίων θα αρχίσει στις 20:30 της ίδιας ημέρας, από το ταμείο και έως εξαντλήσεως των διαθεσίμων θέσεων.
(ιιι) Παρατήρηση του Κρόνου και των δακτυλίων του με τα Τηλεσκόπια της Ελληνικής Αστρονομικής Ένωσης. Ώρες: 21:00 — 24:00. Τα τηλεσκόπια των ερασιτεχνών Αστρονόμων της Ελληνικής Αστρονομικής Ένωσης «περιμένουν» μικρούς και μεγάλους, στην είσοδο του Πλανηταρίου (Πεντέλης 11), για να τους «ταξιδέψουν» (καιρού επιτρέποντος) στον έναστρο νυχτερινό ουρανό της Αθήνας παρατηρώντας τον Κρόνο και τους εντυπωσιακούς δακτυλίους του. Επίσης, η Ελληνική Αστρονομική Ένωση προσκαλεί τους φίλους της Ερασιτεχνικής Αστρονομίας να φέρουν τα «σκονισμένα», ξεχασμένα τηλεσκόπιά τους, ώστε να τους βοηθήσουν να τα χρησιμοποιήσουν και πάλι, για να παρατηρήσουν τον νυχτερινό ουρανό!
(iv) Έκθεση: «Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων και η Ελληνική Αστρονομία».Ώρες 21:00 — 24:00.To υλικό που συγκέντρωσε ο καθηγητής κύριος Ξενοφών Μουσάς, μάς ξεναγεί στα μυστικά του εντυπωσιακού Μηχανισμού των Αντικυθήρων και την Αρχαία Ελληνική Αστρονομία.
(v) «Αείζωον Πυρ», Έκθεση Φωτογραφίας του Γιώργου-Ομήρου Χριστάκου.Ώρες: 21:00 — 24:00. Ο φακός του φωτογράφου παρακολουθεί την καθημερινή κίνηση και απαθανατίζει στιγμές στον χρόνο. Στις φωτογραφίες του Γιώργου Χριστάκου το ανθρώπινο σώμα –πάντα σε κίνηση– ξεφεύγει από τα όρια του χώρου και του χρόνου και μας μεταφέρει τη δύναμη και την ενέργεια που το διαπερνά. Το έντονο χρώμα και η αντίθεση φωτός και σκιάς σε συνδυασμό με την ένταση που προκαλεί στο έργο η κίνηση, προσδίδουν στα –μεγάλων διαστάσεων– έργα του Γιώργου Χριστάκου ιδιαίτερη πρωτοτυπία και ενδιαφέρον.
Ίδρυμα Ευγενίδου, Λεωφ. Συγγρού 387, 175 64 Π.Φάληρο (είσοδος από Πεντέλης 11).

Ο Ισραηλινός επιστήμονας Dan Shechtman βραβεύτηκε με το φετινό βραβείο Νόμπελ Χημείας για την ανακάλυψη της δομής των ημικρυστάλλων, ενός «συναρπαστικού μωσαϊκού ατόμων που ποτέ δεν επαναλαμβάνεται ίδιο», σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής Νόμπελ. Η Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών κάνει λόγο στην ανακοίνωσή της για το ότι η ανακάλυψη του Shechtman το 1982, άλλαξε ριζικά τον τρόπο που οι επιστήμονες αντιλαμβάνονται τη στερεά ύλη. Στις 8 Απριλίου 1982, ο Shechtman ανακάλυψε έναν κρύσταλλο μέσα στον οποίο “τα άτομα ήταν συγκεντρωμένα μ’ έναν τρόπο, ο οποίος ποτέ δεν επαναλαμβάνεται”, αντίθετα με τους νόμους της φύσης, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Ακαδημίας. Αυτή η ανακάλυψη, ορίστηκε ως “ημικρύσταλλοι”, οι οποίοι θυμίζουν τα “εντυπωσιακά μωσαϊκά του αραβικού κόσμου”. Ο Dan Shechtman γεννήθηκε το 1941 στο Τελ Αβίβ και είναι διακεκριμένος καθηγητής στο Ισραηλινό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Χάιφα. Δες κι εδώ: http://www.tovima.gr/science/mathematics-computers/article/?aid=423487

Η μαγεία που εκπέμπει το φως το κεριών μπορεί να ερμηνευθεί πλέον με άλλο μάτι, καθώς μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα ανακάλυψε ότι στις μικρές φλόγες του δημιουργούνται και καταστρέφονται κάθε στιγμή εκατομμύρια μικροσκοπικά διαμάντια! Οι ερευνητές βρήκαν ότι περίπου ενάμισι εκατομμύριο νανοσωματίδια διαμαντιών δημιουργούνται κάθε δευτερόλεπτο, καθώς το κερί καίγεται, και συνεχώς εξαφανίζονται για να ξαναεμφανιστούν. Είναι τόσο μικρά, που 300 000 από αυτά θα χωρούσαν στο κεφάλι μιας καρφίτσας, πριν περάσουν στην ανυπαρξία μέχρι να ανοιγοκλείσουν τα μάτια του παρατηρητή.Ίχνη διαμαντιών επίσης ανακαλύφθηκαν σε πειράματα που έγιναν κατά την καύση του φυσικού αερίου και του ξύλου. Οι ερευνητές ανέφεραν ότι αν καταστεί δυνατό να βρεθεί ένας τρόπος να εξαχθούν αυτά τα νανοδιαμάντια από τις φλόγες, τότε θα ανακαλυφθούν νέες μέθοδοι παραγωγής διαμαντιών, πιο φθηνές, αλλά και πιο φιλικές στο περιβάλλον.Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι τα μόρια υδρογονανθράκων στη βάση της φλόγας του κεριού μετατρέπονται σε διοξείδιο του άνθρακα ωσότου φθάσουν στην κορυφή της φλόγας, όμως δεν ήταν γνωστό τί συμβαίνει στην ενδιάμεση περιοχή. Απομακρύνοντας σωματίδια από το μέσον της φλόγας, όπου η θερμοκρασία φθάνει τους 1.400 βαθμούς Κελσίου, για πρώτη φορά οι χημικοί ανακάλυψαν ίχνη και από τις τέσσερις γνωστές μορφές άνθρακα, συμπεριλαμβανομένων των διαμαντιών (επίσης βρήκαν φουλλερένια, γραφίτη και άμορφο άνθρακα). Ο καθαρός άνθρακας δημιουργεί διαφορετικές δομές ανάλογα με τον τρόπο διάταξης και διασύνδεσης των μορίων του.

Πηγή: http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_19/08/2011_402817

Στη 43η Διεθνή Ολυμπιάδα Χημείας (International Chemistry Olympiad, IChO) που διεξήχθη στην Άγκυρα, Τουρκία, 9 με 18 Ιουλίου 2011, δύο Έλληνες μαθητές χάρισαν στην Ελλάδα ένα χάλκινο μετάλλιο και μία εύφημο μνεία. Πρόκειται για τον Στέφανο Τύρο, από τα Εκπαιδευτήρια Μπουγά στην Καλαμάτα και τον Κυριάκο Γραμματικό από το 2ο ΓΕΛ Ρόδου, που διαγωνίστηκαν μαζί με 273 μαθητές και μαθήτριες από 70 χώρες (δες κι εδώ).Την ελληνική αποστολή αποτέλεσαν τέσσερις μαθητές, ο Στέφανος Τύρος (δες κι εδώ), ο Κυριάκος Γραμματικός, ο Ραφαήλ Καρτσιούκας (3ο ΓΕΛ Ρεθύμνου) και η Βασιλική Τάρα (30ο ΓΕΛ Θεσσαλονίκης) και δύο μέντορες, ο Ν. Ψαρουδάκης, Επίκουρος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και ο Δ. Κουλουμάσης, Χημικός-καθηγητής της Λεοντείου Σχολής. Η διάκριση των μαθητών μας φέτος γίνεται πολύ πιο σημαντική αν λάβουμε υπόψη ότι το έτος 2011 έχει ανακηρυχθεί ως Διεθνές Έτος Χημείας.Οι τέσσερις μαθητές και μαθήτριες επιλέχτηκαν μεταξύ χιλίων και πλέον μαθητών και μαθητριών της Β΄και της Γ΄Λυκείου, που έλαβαν μέρος στον φετινό 25ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Χημείας (ΠΜΔΧ), ο οποίος διεξήχθη στις 2 Απριλίου 2011 σε 61 εξεταστικά κέντρα από την Ένωση Ελλήνων Χημικών υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης.

Πηγή:ΕΕΧ

Στο πλαίσιο του Διεθνούς Έτους Χημείας 2011 ,τα εκπαιδευτήρια Ελληνογερμανική Αγωγή σε συνεργασία με το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών, Διδακτική της Χημείας και Νέες Εκπαιδευτικές Τεχνολογίες του Τμήματος Χημείας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών διοργανώνουν Πανελλήνιο Διαγωνισμό πειραμάτων Χημείας για το Δημοτικό, το Γυμνάσιο και το Λύκειο με τίτλο «Ερευνώ και Ανακαλύπτω: Μικροί Ερευνητές σε Δράση». Ο Διαγωνισμός υποστηρίζεται και από την Ένωση Ελλήνων Χημικών.Δικαίωμα συμμετοχής στο διαγωνισμό έχουν ομάδες μαθητών και εκπαιδευτικών όλων των σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας.Οι ομάδες θα αποτελούνται από έναν εκπαιδευτικό και δύο έως πέντε μαθητές. Κάθε ομάδα μπορεί να συμμετάσχει στο διαγωνισμό με μία εργασία. Η εργασία αυτή μπορεί να είναι μια μελέτη ή μια έρευνα που θα περιλαμβάνει μια ή περισσότερες πειραματικές δραστηριότητες σε θεματικές ενότητες που περιλαμβάνονται στο αναλυτικό πρόγραμμα του Δημοτικού, Γυμνασίου ή Λυκείου.Η εργασία μπορεί να περιλαμβάνει και αυτόνομες πειραματικές δραστηριότητες, οι οποίες όμως θα εξυπηρετούν συγκεκριμένους διδακτικούς στόχους στις συγκεκριμένες θεματικές ενότητες. Περισσότερες πληροφορίες εδώ:http://ea.gr/chemistry2011/