Με αφορμή την ταινία «Υπάρχω» που σαρώνει αυτή τη στιγμή στους κινηματογράφους και αποτελεί μια ωδή στη φωνή και τα τραγούδια του μεγάλου λαϊκού καλλιτέχνη, ας μάθουμε κάποια πράγματα γι’ αυτόν που δεν τα γνωρίζαμε .
– Η μητέρα του η Γεσθημανή τον έταξε στο Άγιο Στυλιανό προστάτη των παιδιών, από όπου πήρε και το όνομά του, είχε χάσει ήδη 5 παιδιά. Αγαπημένος της τραγουδιστής εκτός του Στέλιου ο Γιώργος Μαργαρίτης, πήγαινε και τον άκουγε χωρίς να ξέρει τίποτε ο Στέλιος.
-“Τον λυγμό, την κλάψα στην φωνή μου την κληρονόμησα από την γιαγιά μου την Μικρασιάτισσα, από τις καλύτερες μοιρολογίστρες της χώρας, όλοι οι επώνυμοι αυτή καλούσαν στις κηδείες.”
– Η πρώτη δουλειά του καστανάς σε Νέα Ιωνία και Ομόνοια. Στην ίδια γειτονιά στην Νέα Ιωνία μεγάλωσε και η Μαρία Φαραντούρη: “Όλη η γειτονιά αυτόν άκουγε από το πρωί μέχρι το βράδυ”.
– Ως γιος ΕΛΑΣίτη τον στέλνουν στη Μακρόνησο, ως τιμωρία τον ρίχνουν σε στάβλο με άλογα, τρώει κλωτσιά στα γεννητικά όργανα, οι γιατροί του λένε “παιδιά δεν θα κάνεις ποτέ” ήταν που ήταν, παράγινε, η θλίψη δεν τον άφησε ποτέ. Εκεί γράφει ο ίδιος το πρώτο του τραγούδι ” Η κοινωνία με κατακρίνει”, το ακούει ο Χιώτης και το ηχογραφεί, του υπόσχεται ολοκαίνουργιο κουστούμι, δεν το έλαβε ποτέ, αυτός τον έπεισε να κόψει τη “βούρτσα”, το μουστάκι του.
-Αποκηρύσσει το ρεμπέτικο ” δεν είναι αυτά λαϊκά τραγούδια, σαχλαμάρες όλα, που αρέσουν σε μια μερίδα του κοινού, ναρκομανείς και φυλακισμένους, το ότι αρέσουν ακόμα και σήμερα ένδειξη ότι ο κόσμος δεν ξέρει τι θέλει”.
– Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του Στέλιου και της 17χρονης Μαρινέλλας “Η πρώτη αγάπη σου είμαι εγώ” και “Νίτσα Ελενίτσα”. Το πιο περιζήτητο ντουέτο της ελληνικής μουσικής σκηνής μεσουράνησε για μια οκταετία 1958-1966, όσοι δεν μπορούσαν να πληρώσουν να τους δουν γέμιζαν βάρκες, ανέβαιναν σε μάντρες κα, ένας φιστικάς εξομολογείται ότι αγόρασε 2 σπίτια πουλώντας μόνο φιστίκια έξω από τα κέντρα που τραγουδούσε το ζευγάρι. Για τον ίδιο λόγο έγινε ο Στέλιος στόχος των μπράβων της νύχτας, τον ήθελαν όλοι αποκλειστικά για το δικό τους μαγαζί γιατί όπου τραγουδούσε ερήμωναν τα γειτονικά!
– Στον περίφημο “Σταθμό του Μονάχου” τον περίμεναν 5000 μετανάστες για να τον υποδεχθούν. Είχε μαζί του και τον ποδοσφαιρικό θρύλο της ΑΕΚ Μίμη Παπαϊωάννου που τα έσπασε με την ομάδα επειδή δεν τον άφηνε να παίξει στην Ρεάλ Μαδρίτης και αποφάσισε να γίνει τραγουδιστής μαζί με τον Στέλιο. Τελικά αυτός μεσολάβησε και γύρισε στην ομάδα που τον πήρε πίσω με το αστρονομικό ποσό των 4 εκατ. δρχ. το 1965. Τότε ο Καζαντζίδης και ο Χρήστος Κολοκοτρώνης (μουσική και στίχους αντίστοιχα) έγραψαν τον ύμνο της ΑΕΚ που ερμήνευσε ο Παπαϊωάννου.
– Αφηγείται ο Άκης Πάνου: Δεν μου άρεσε ο Καζαντζίδης, δεν ήθελα να συνεργαστώ μαζί του. Ένα βράδυ με παίρνει ο Κολοκοτρώνης να πάμε να τον ακούσουμε. Σε κάποια στιγμή λέει το τραγούδι “κανείς δεν φταίει για το χάλι μου, σπάσιμο θέλει το κεφάλι μου”. Ένας θαμώνας παίρνει ένα μπουκάλι το σπάζει στο κεφάλι του, τον βγάζουν έξω από το μαγαζί και με τα αίματα να τρέχουν στο κεφάλι του να φωνάζει “γεια σου Στελάρα”. Είχα ανατριχιάσει, λέω στο Κολοκοτρώνη ” αυτός ο άνθρωπος έχει κάνει επανάσταση”. Θα του γράψει το πιο αγαπημένο τραγούδι από τα περίπου 700 που έχει πει, ” Η ζωή μου όλη”, “αυτό το τραγούδι είμαι εγώ ο ίδιος”.
– Τελικά ήθελε να γίνει ταινία η ζωή του. Στις ΗΠΑ θέλησε να βρει τον κορυφαίο Ελληνοαμερικανό σκηνοθέτη των Όσκαρ Ηλία Καζάν “είχα πληροφορίες ότι μπορεί να ήταν ένα από τα χαμένα αδέλφια του πατέρα μου από την προσφυγιά του 1922, το Καζάν είναι συντόμευση του Καζαντζίδης (καμία σχέση, Καζαντζόγλου ήταν το όνομα του).
– Έκανε 3 γάμους με την Μαρινέλλα, μια ομογενή από την Κάλυμνο που κατά άλλους την παντρεύτηκε για να πάρει πράσινη κάρτα για τις ΗΠΑ και για άλλους την ερωτεύτηκε, και την Βάσω Κατσαβού. Στο πρώτο του ραντεβού με τον Στέλιο η Βάσω ντύθηκε, στολίστηκε, καλλωπίστηκε και βλέπει τον Στέλιο να έρχεται με πουκάμισο, κοντό παντελόνι και σαγιονάρες. Την βάζει στο αυτοκίνητο και της λέει ” Θέλω να περάσεις το Καζαντζίδιο τέστ”, την οδηγεί στην περίφημη βάρκα του να δει αν ζαλίζεται, το πέρασε και έμεινε μαζί του μέχρι το θάνατό του. Στα τελευταία του δίπλα του στο κρεβάτι του πόνου, με τη Μαρινέλλα που δεν ξεπέρασε ποτέ, τραγούδησαν μαζί για τελευταία φορά, διάλεξαν το “φέρτε μου νερό να ξεδιψάσω”.
-3 μέρες μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 που είχε μονοπωλήσει τα δελτία ειδήσεων, η είδηση του θανάτου του σε ηλικία 70 ετών, μετά από πολύμηνη μάχη με το λέμφωμα, επισκιάζει τα υπόλοιπα. Η ταφή του έγινε στο Νεκροταφείο της Ελευσίνας, ανάμεσα στους τάφους των γονιών του. Είναι ο μοναδικός Έλληνας καλλιτέχνης με ενεργούς συλλόγους φίλων του σε Ελλάδα και εξωτερικό, ενώ πολλοί δρόμοι φέρουν το όνομα του σε Κορυδαλλό, Ανάβυσσο, Ασπρόπυργο, Ωραιόκαστρο, Σταυρούπολη, Πυλαία, Λάρισα, Ιωάννινα, Ζάκυνθο, Κύπρο κ.α.
– Δείτε τι γινόταν το 1960 σε κάθε τυχαία εμφάνισή του στο δρόμο…
Δ.Τριάντος
