Σαν χτες 5/6/1989, από τις πιο εμβληματικές στιγμές του περασμένου αιώνα, Κίνα, Πεκίνο, Πλατεία Τιενανμεν, 2 εβδομάδες πριν την είχε επισκεφθεί ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ζητώντας μεταρρυθμίσεις, η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε, το καθεστώς της Κίνας φάνηκε πιο αδίστακτο, η Άνοιξη του Πεκίνου πνίγηκε στο αίμα, ακόμα και σήμερα δεν έχουμε μάθει τον ακριβό αριθμό των θυμάτων κυρίως φοιτητών και νεαρών διαδηλωτών, ο Ερυθρός Σταυρός της Κίνας έκανε λόγο για 2.400 νεκρούς.

Ενας άνδρας ορθώνει το ανάστημα του στα τανκς, κρατάει στα χέρια του 2 σακούλες με ψώνια, δεν είχε σχεδιάσει κάτι, αυθόρμητα, στέκεται μπροστά και αναγκάζει την φάλαγγα των τεθωρακισμένων να σταματήσει και τον οδηγό να σβήσει την μηχανή.

Ανεβαίνει πάνω στο άρμα και έχει ένα σύντομο διάλογο μαζί του-να υποθέσουμε “Αδέλφια μας στρατιώτες, αδέλφια μας στρατιώτες…»

 

 

Η διάσημη φωτογραφία τραβήχτηκε με τηλεφακό από φωτογράφο του Associated Press από απόσταση 800 μέτρων στον έκτο όροφο ξενοδοχείου δίπλα στην πλατεία.

Πέντε λεπτά διαρκεί όλη η σκηνή, πλησιάζει ένα ποδήλατο και 2 στρατιώτες τον απομακρύνουν σηκωτό από την σκηνή και τον εξαφανίζουν, δεν μάθαμε ποτέ το όνομα του, την τύχη του, έμεινε στην ιστορία ως ο τάνκ-μαν.

Μάνος Χατζιδάκις (Ο Καθρέφτης και το Μαχαίρι, σελ. 111): όλοι μας κρύβουμε ένα μικρό εξουσιαστή μέσα μας, αποτυχημένο, καταπιεσμένο, ανεκπλήρωτο, για αυτό όποιον καταφέρνει να μας επιβληθεί, τον δεχόμαστε ως επιτυχόντα, μια φανταστική προέκταση του εαυτού μας.

Το ίδιο όπως δεχόμαστε τον φθόνο των φθονερών, την λάσπη των λασπολόγων, την ηθικολογία των ανήθικων, διότι εμπεριέχουμε και τον φθόνο και την ανηθικότητα. Για να τα βάλεις με την εξουσία πρέπει να έχεις αρετή και αθωότητα…

όπως ο τανκ-μαν… ο ήρωας χωρίς όνομα

Δ.Τριάντος

Δείτε το βίντεο με τον διαδηλωτή