Ένα αγαπημένο παραμύθι που διαβάζουμε κάθε χρόνο με την ευκαιρία του εορτασμού της επετείου της 25ης Μαρτίου 1821 είναι “τα ελληνάκια” της Ευγενίας Φακίνου. Ένα παραμύθι εμπνευσμένο από τα κεντήματα, τα λιθόγλυπτα και τα υφαντά της ελληνικής λαϊκής τέχνης.

Με αφορμή την ιστορία επισκεφθήκαμε διαδικτυακά το  Μουσείο Μπενάκη συζητήσαμε στην τάξη για την διακόσμηση του σπιτιού τα παλιά χρόνια. Παρατηρήσαμε τα αντικείμενα που διακοσμούσαν οι λαϊκοί τεχνίτες (πιάτα, κανάτες, κούπες, κασέλες, τραπεζομάντηλα, είδη ρουχισμού). 
Στα νησιά στολίζανε ολόκληρους τοίχους με πιάτα. Ναυτικοί φέρνανε πιάτα κι από τα ταξίδια τους. Η κάθε οικογένεια καμάρωνε για τον πιατελότοιχο της. 

Κέντρα κεραμικής υπήρχαν σε νησιά, όπως στην Κρήτη, στη Σίφνο και στην Αίγινα, στη Μεσσηνία. Από τα μέρη αυτά προέρχονταν και οι περιοδεύοντες αγγειοπλάστες που έφτιαχναν πιθάρια, κανάτια και άλλα πήλινα σκεύη.
Μεγάλη είναι η ποικιλία των διακοσμητικών μοτίβων που παριστάνονται στα έργα της λαϊκής μας τέχνης.

.