Την εβδομάδα ξεκινήσαμε τις δραστηριότητες μας με αφορμή το τραγούδι «Ο παλιάτσος» ένα υπέροχο συγκινητικό τραγούδι του Νότη Μουρουδή σε στίχους της Μέλπως Ζαρόκωστα.
Το τραγούδι «Ο παλιάτσος» με την παιδική χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου, το 1990 βραβεύεται στον διεθνή διαγωνισμό παιδικού τραγουδιού στη Λισαβόνα κατακτώντας το Α΄ βραβείο στον 12ο διεθνή Διαγωνισμό Παιδικών Χορωδιών.
ΜΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΛΙΑΤΣΟΣ; ένας άνθρωπος που πουλάει παλιά ρούχα,ένας άνθρωπος που κάνει αστεία…που συναντάμε παλιάτσους;
Πως αισθάνεται ο παλιάτσος και γιατί είναι λυπημένος; Πως θα κάνουμε τον παλιάτσο να γελάσει;
Ακούστε και το τραγούδι:
Επέλεξα ένα διασκεδαστικό βιβλίο για τον μαγικό κόσμο του τσίρκου και για το γέλιο και τη χαρά, «Έχασα τη μύτη μου και ψάχνω να τη βρω!» της Άννυς Θεοχάρη, εκδόσεις Λιβάνη και πρόκειται για την ιστορία ενός κλόουν που μέσα σε μια στιγμή φτερνίστηκε και ουπς! Έχασε τη μύτη του.
Μπορείτε να το ακούσετε πατώντας πάνω στην εικόνα του εξώφυλλου.
Ξέρετε τι κακό μπορεί να προκαλέσει ένα φτάρνισμα; Μεγάλο!
Να, εδώ ο φίλος μας ο κλόουν φταρνίστηκε και έχασε την μύτη του, την υπέροχη, κατακόκκινη μύτη του. Το σήμα κατατεθέν ας πούμε των κλόουν. Γιατί τι είναι ένας κλόουν χωρίς κόκκινη μύτη; . Είναι ένας κλόουν χωρίς κόκκινη μύτη!!!
Τα παιδιά σχεδίασαν κλόουν ακολουθώντας τις οδηγίες.
Παίξαμε πολλά αστεία παιχνίδια και πολλές διαδραστικές ασκήσεις.
Σήμερα 6 Μαρτίου είναι η Πανελλήνια Ημέρα κατά της Ενδοσχολικής Βίας και του Εκφοβισμού!
Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (bullying), χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν μια κατάσταση κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου.
Ο εκφοβισμός και η βία στο σχολείο είναι και ομαδικό φαινόμενο, καθώς δεν αφορά μόνο το μαθητή που εκφοβίζει και εκείνον που εκφοβίζεται, αλλά και όσους είναι παρόντες ή γνωρίζουν την ύπαρξή του, δηλαδή τους παρατηρητές, οι οποίοι μπορεί να είναι είτε μαθητές είτε ενήλικες.(πηγή IKY)
Το Bullying αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα.
Πολυπληθή τα κρούσματα του, σε παγκόσμιο επίπεδο. Και τα θύματά του είναι μικρά παιδιά.
Αφιερώσαμε αυτές τις ημέρες για το θέμα της ενδοσχολικής βίας ξεκινώντας με ένα μουσικό παραμύθι το“Μήλα γύρω γύρω στη μέση πορτοκάλι”
Ο συγγραφέας με πολύ χιούμορ και ευαισθησία μας μεταφέρει τα συναισθήματα και τις σκέψεις ενός μικρού πορτοκαλιού που είχε την ατυχία να μοιράζεται μια φρουτιέρα , με μια όχι και τόσο φιλική παρέα μήλων .
Σε μία φρουτοθήκη βρέθηκαν πολλά μήλα αλλά και ένα πορτοκάλι. Τι θα κάνουν τα μήλα; Θα δεχτούν το πορτοκάλι στην παρέα τους; Πώς νιώθει το πορτοκάλι; Τι χρειάζεται για να γίνουν όλοι φίλοι;
Ένα τραγούδι ενάντια στη βία, το ρατσισμό, την απόρριψη του άλλου, του διαφορετικού…δηλαδή του καθενός μας, αφού καθένας είναι διαφορετικός από τους «άλλους», σε κάτι, («εξωτερικό» ή «εσωτερικό»), το οποίο προσεγγίζει σημαντικές αξίες της ανθρωπιστικής παιδείας όπως είναι:
Ο σεβασμός στον διαφορετικό. Η φιλία και η καλή επικοινωνία αντί της βίας. Η προσέγγιση και η αποδοχή του άλλου χωρίς ρατσιστικές διαθέσεις. Η ενσυναίσθηση, η ικανότητα δηλαδή να μπαίνουμε στη θέση και τα συναισθήματα του άλλου.
Συζητήσαμε με τα παιδιά για το πως ένιωθε το μικρό πορτοκάλι και πως τα μήλα ασκώντας λεκτική βία στο πορτοκάλι, το κοροϊδεύουν επειδή έχει άλλο χρώμα, άλλο μέγεθος, άλλη γεύση το εξαναγκάζουν να απομονωθεί. Στη συνέχεια δραματοποιήσαμε την ιστορία και αρχικά κανένα παιδί δεν ήθελε να είναι στη θέση των μήλων ώσπου και κατάλαβαν πόσο σημαντική είναι η φιλία και η αγάπη για όλους , ανεξαρτήτου εμφάνισης.
Η εβδομάδα έκλεισε με τη συντροφιά μιας αγαπημένη μας φίλη και συγγραφέα. Στην διαδικτυακή παρέα μας ήταν η κ. Εύα Κασιάρου. Αυτή τη φορά είχε παρέα της ένα μικρό λιονταράκι τον Λαχαπού, που ζει με την οικογένεια του στην εξωτική ζούγκλα της Καμαμπού. Πρόκειται για την ιστορία ενός συνηθισμένου μικρού λιονταριού, του Λαχαπού, που βρέθηκε μέσα στη δίνη ασυνήθιστα δύσκολων καταστάσεων και αναγκάστηκε να βιώσει τη περιπέτεια του ξεριζωμού. Η ζωή του στη ζούγκλα της χώρας Καμαμπού δεν διέφερε και πολύ από τη δική μας ζωή, την ευλογημένη ρουτίνα της αδιατάρακτης καθημερινότητάς μας. Μέχρι που όλα άλλαξαν από τη μια στιγμή στην άλλη και αναγκάστηκε να βιώσει την περιπέτεια του ξεριζωμού.
Η κ. Εύα Κασιάρου αφηγήθηκε μοναδικά και διαδραστικά, αν και διαδικτυακά, το υπέροχο παραμύθι της ” Ο Λαχαπού από τη ζούγκλα της χώρας Καμαμπού”
Πριν ξεκινήσουμε να διαβάσουμε το παραμύθι ρωτήσαμε τα παιδιά για ποιο λόγο πιστεύουν ότι κάποιοι άνθρωποι αναγκάζονται να αφήσουν τα σπίτια τους και να αναζητήσουν την τύχη τους αλλού; Ο Λαχαπού ήταν στεναχωρημένος επειδή δεν πρόλαβε να πάρει μαζί του το φυλακτό που του χάρησε ο Ζορντί το ξωτικό πουλί.
Αν εσείς αναγκαζόσασταν να φύγετε ξαφνικά από τον τόπο σας τι θα θέλατε να πάρετε μαζί σας και γιατί;
Μας αφηγήθηκε την ιστορία του, πως αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα του και να γίνει πρόσφυγας. Πως ένιωσε όταν αναγκάστηκε να φύγει με την οικογένειά του για να βρει έναν άλλο τόπο να ζήσει; Λυπημένος που άφηνε πίσω τους φίλους του, θυμωμένος, απογοητευμένος γιατί όπου πήγαιναν τους έδιωχναν, ένιωθε πόνο στην καρδούλα του.
Αν συναντούσαμε τον Λαχαπού τι θα του λέγαμε; Αν ερχόταν ένα παιδί από άλλη χώρα που αναγκάστηκε να αφήσει τη χώρα του τι θα του λέγαμε και τι θα κάναμε; Τα παιδιά κατάλαβαν πώς όλα τα παιδιά ανεξαρτήτου εθνικότητας, χρώματος, εμφάνισης (εξωτερικής και εσωτερικής) αξίζουν και όλα δικαιούνται μαι ευκαιρία στην φιλία και στην αγάπη!
Τα παιδιά συμμετείχαν ενεργά, ζωγράφισαν, ακολούθησαν τον Λαχαπού στο ταξίδι του, τον αγάπησαν, τον νοιάστηκαν.
Σύμφωνα με τη λαΐκή παράδοση, ο λαός μας έχει δώσει στον Μάρτιο διάφορες ονομασίες που σχετίζονται κυρίως με τις ασταθείς καιρικές συνθήκες που επικρατούν στη διάρκειά του. Γι’ αυτό είναι γνωστός ως Κλαψομάρτης, αλλά και Πεντάγνωμος. Παρ’ όλα αυτά ο Μάρτης θεωρείται ο καταλληλότερος μήνας για φύτεμα δένδρων και γι’ αυτό ονομάζεται και Φυτευτής, ενώ λόγω της γιορτής του Ευαγγελισμού ονομάζεται και Βαγγελιώτης. Τον Μάρτη πάντως ξεκινάει και η Άνοιξη, γι’ αυτό ονομάζεται και Ανοιξιάτης.
Καλωσορίσαμε τον πρώτο μήνα της Άνοιξης με το έθιμο της χελιδόνας που σχετίζεται με τα κάλαντα της Άνοιξης και δώσαμε την προσοχή μας στο έθιμο του Μάρτη, του ασπροκόκκινου βραχιολιού.
Τα χελιδονίσματα είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έθιμα της πρώτης Μαρτίου, η συνήθεια δηλ. να γυρίζουν το πρωί της ημέρας αυτής τα παιδιά της σχολικής ηλικίας τα σπίτια κρατώντας ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδονιού και να τραγουδούν τον ερχομό της ανοίξεως και την επιστροφή των χελιδονιών.
Ακούσαμε και τραγουδήσαμε τα “Χελιδονίσματα”.Ουσιαστικά, είναι ένα χαρούμενο παιδικό τραγούδι για το ανοιξιάτικο καλωσόρισμα των χελιδονιών. Ακούστε τα Κάλαντα της Άνοιξης, πατώντας στην εικόνα:
Μάρτη” ή “Μαρτιά”
Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον “Μάρτη” ή “Μαρτιά”. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο “Μάρτης” προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Φτιάχνεται την τελευταία ημέρα του Φεβρουαρίου και φοριέται είτε σαν δαχτυλίδι στα δάχτυλα, είτε στον καρπό του χεριού σαν βραχιόλι. Καμιά φορά φοριέται ακόμα και στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού, ώστε να μην σκοντάφτει ο κατοχός του.
Παρακολουθήσαμε βίντεο πώς φτιάχνεται το «Μαρτάκι» με την μπλεγμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή.
Μάθαμε κι εμείς τη “μυθολογία” που συνοδεύει το βραχιολάκι του Μάρτη και τη διηγήθηκα στα παιδιά! Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Θεός – Ήλιος μεταμορφώθηκε σε νεαρό άνδρα και κατέβηκε στη Γη για να πάρει μέρος σε μια γιορτή. Τον απήγαγε, όμως, ένας δράκος, με αποτέλεσμα να χαθεί και να βυθιστεί ο κόσμος στο σκοτάδι. Μια ημέρα ένας νεαρός, μαζί με τους συντρόφους του σκότωσε τον δράκο και απελευθέρωσε τον Ήλιο, φέροντας την άνοιξη. Ο νεαρός έχασε τη ζωή του και το αίμα του -λέει ο μύθος- έβαψε κόκκινο το χιόνι. Από τότε, συνηθίζεται την 1η του Μάρτη όλοι οι νεαροί να πλέκουν το «Μαρτισόρ», με κόκκινη κλωστή που συμβολίζει το αίμα του νεαρού άνδρα και την αγάπη προς τη θυσία και άσπρη που συμβολίζει την αγνότητα.
Υποδεχτήκαμε την Άνοιξη με την ιστορία «Το σπίτι του Μάρτη». Ο Μάρτης όμως είναι ένας μήνας άστατος πολύ! Εσείς ξέρετε γιατί; Η συγγραφέας Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου, γνωστή μας από τα παραμύθια για τους μήνες, μας δίνει μια πολύ καλή εξήγηση για τις …κυκλοθυμίες του Μάρτη! Ως πρώτος γιος της Άνοιξης και του Κρύου, τράβηξε πολλά μετά το χωρισμό των γονιών του (ε, δεν ταιριάζανε η Άνοιξη με το Κρύο εδώ που τα λέμε…). Όταν άλλαζε σπίτι, άλλαζε και η διάθεσή του!
Η ιστορία άρεσε πολύ στα παιδιά, και τόνωσε την ενσυναίσθησή τους για τον ήρωα.
Ακούσαμε ένα πολύ γλυκό τραγούδι ακούσαμε για τον Μάρτη, με τη φωνή του Παντελή Θαλασσινού.
Καταπληκτικές αμυγδαλιές με υλικά που υπήρχαν στο σπίτι και με ανακυκλώσιμα υλικά.
Σήμερα υποδεχτήκαμε τον Μάρτιο με μεγάλη χαρά επειδή επισκέφτηκε το σχολείο μας για πρώτη φορά η Παιδική Helmepa.
Φιλοξενήσαμε τον κ. Δημήτρη Καζάμε αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Πολικής Αρκούδας για να μάθουμε περισσότερα για αυτό το εμβληματικό ζώο.
Παρ’ όλο τις διαφορετικές συνθήκες ο κ. Δημήτρης Καζάς κατάφερε να ενημερώσει τα παιδιά και να δώσει απαντήσεις σε διάφορα ερωτήματα.
Σίγουρα στη τάξη μας θα ήταν διαφορετικά. Όμως ο κ. Δημήτρης μας παρουσίασε με απλό τρόπο και τα παιδιά έμαθαν ενδιαφέροντα πράγματα για την αρκούδα αλλά και προβληματίστηκαν επειδή κινδυνεύει να εξαφανιστεί.
Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Δημήτρη για την ωραία παρουσίαση και περιμένουμε να επισκεφθεί την επόμενη φορά την τάξη!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
