Σήμερα είναι Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2020!

  Παρακολουθήσαμε το παρακάτω βίντεο:

Ακολούθησε συζήτηση για το βίντεο.

Ρώτησα τα παιδιά τι είδαν; Πώς ένιωθε το παιδί; Τι μπορούσε να κάνει; Τι σκεφτόταν; Είμαστε όμως όλοι ίδιοι; Αν έχουν δει παιδιά ή αν ξέρουν παιδιά που έχουν κάποια αναπηρία;   Τι καταλαβαίνουν όταν ακούνε τη λέξη “ανάπηρος” ή ” άτομο με ειδικές ανάγκες”;

Παρακολουθήσαμε την εξαιρετική ταινία μικρού μήκους “Ίαν” ,που βασίζεται στην πραγματική ιστορία του Ίαν, ενός 10χρονου Αργεντινού αγοριού με εγκεφαλική παράλυση που θέλει μεταφέρει στον κόσμο ένα μήνυμα αγάπης. Η ιστορία αρχίζει με το παιδί να φαντάζεται ότι παίζει ανέμελα με άλλα παιδιά στην παιδική χαρά. Ωστόσο, επιστρέφει απότομα στην πραγματικότητα και το 10χρονο αγόρι έρχεται ξανά αντιμέτωπο με την αναπηρία του.

Συγκινηθήκαμε,  στεναχωρηθήκαμε , μας προβλημάτισε….

Γνωρίσαμε και ένα κοριτσάκι, την Αργυρώ  του Φίλιππου Μανδηλαρά Πατάκης, που είναι η ελληνική του απόδοση πρόκειται για το βιβλίο “Susan Laughs” του Jeanne Willis & Tony Ross. Μέσα από αυτήν την ιστορία, τα παιδιά κατανοούν ότι όλα τα παιδιά μπορούν να κάνουν τα πάντα, άσχετα αν είναι σε καροτσάκι, άσχετα αν έχουν κάποια άλλη αναπηρία. Όλα τους είναι παιδιά και έχουν τα ίδια δικαιώματα, όλα είναι ίσα. 

Ελάτε να παρακολουθήσουμε το βίντεο, εδώ: