Η Παρασκευή ήταν ημέρα αφιερωμένη στις γλυκύτατες γιαγιάδες μας και στους αξιολάτρευτους παππούδες μας.Με τα παιδιά συζητήσαμε για την αναγκαιότητα των προηγούμενων γενεών στην ύπαρξη της δικής μας ζωής.Χωρίς τις γιαγιάδες και τους παππούδες δεν θα υπήρχαν οι γονείς μας για να γνωριστούν , να παντρευτούν και να κάνουν εμάς.

Μιλήσαμε για τον ανθρώπινο κύκλο της ζωής (έμβρυο,μωρό,νήπιο,παιδί,έφηβος,ενήλικας,παππούς ,γιαγιά).

Παρακολουθήσαμε αρκετά βίντεο στο διαδίκτυο αφιερωμένα στην τρίτη ηλικία. Επιμείναμε σε εικόνες τους και παρατηρήσαμε αλλαγές στην εμφάνιση στην κίνηση και στην ποιότητα του δέρματος ανάμεσα στους παππούδες και σε μας. Μιλήσαμε για τη μειωμένη οπτική, ακουστική, κινητική ικανότητα του ανθρώπου λόγω του γήρατος. Ακούσαμε και το τραγούδι: “Όταν γίνεις γιαγιά”.

https://www.youtube.com/watch?v=dggkoIJPSZ8

Τα παιδιά εξέφραζαν διαφορές που παρατηρούσαν ανάμεσα σ’ αυτά που έβλεπαν και άκουγαν και στους δικούς τους παππούδες και γιαγιάδες.(π.χ ” Εμένα κυρία ο παππούς μου δεν είναι καραφλός , Η γιαγιά μου δεν έχει άσπρα μαλλιά, Ο παππούς μου δεν περπατά σκυφτός και σιγά σιγά).

Αξιοποιώντας την ανάρτηση της φίλης και συναδέλφου Τάνιας Μάνεση ,τα παιδιά ήρθαν σ’ επαφή με την τέχνη και το ζωγράφο Γ. Ιακωβίδη (εδώ).

Επίσης μέσω του βίντεο που παρατίθεται είδαμε και άλλους πίνακες ζωγραφικής αφιερωμένους στην τρίτη ηλικία.

Τέλος φτιάξαμε μια κάρτα για τα χρόνια πολλά στη γιαγιά και στον παππού μας που θα τους τη δωρίσουμε την Κυριακή 1η Οκτωβρίου.

Το φύλλο εργασίας για τα κεφαλάκια της γιαγιάς και του παππού: