My SchBlogOut

Ένα απολιθωμένο κέρατο το οποίο ανήκε σε έναν από τους τελευταίους δεινοσαύρους στη Γη έδειξε στους ειδικούς ότι (κατά πάσα πιθανότητα) τα τεράστια όντα εξαφανίστηκαν λόγω πτώσης μετεωρίτη στον πλανήτη μας. Το μήκους μόλις 45 εκατοστών απολιθωμένο κέρατο εντοπίστηκε από τους επιστήμονες του Πανεπιστημίου Γέιλ, ΗΠΑ, σε μια περιοχή της νοτιοανατολικής Μοντάνα που είναι γνωστή ως «Hell Creek Formation» – στο συγκεκριμένο σημείο έχουν έρθει στο φως και πολλά άλλα απολιθώματα δεινοσαύρων. Αυτό που έκανε το συγκεκριμένο εύρημα ξεχωριστό ήταν το σημείο ανίχνευσής του, καθώς βρισκόταν μόλις 13 εκατοστά κάτω από το στρώμα ιζημάτων που σηματοδοτεί το αποκαλούμενο Κρητιδικό – Τριτογενές Όριο – πρόκειται για την χρονική περίοδο κατά την οποία εκτιμάται ότι εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι βάσει των απολιθωμάτων που έχουν βρεθεί. Αυτό δείχνει ότι οι δεινόσαυροι ζούσαν και βασίλευαν μέχρι τη στιγμή που ένα ξαφνικό γεγονός τους έσβησε από τον χάρτη! Η εξαφάνισή τους δεν ήταν αργή και σταδιακή, όπως κάποιοι υποστηρίζουν, αλλά επήλθε βίαια. Και δεν είναι λίγοι οι επιστήμονες που πιστεύουν ότι ένας τεράστιος μετεωρίτης που συγκρούστηκε με τη Γη κοντά στις ακτές του Μεξικού στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια αφάνισε τους δεινοσαύρους.

Πηγή: http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=411033&h1=true

Την μείωση της τρύπας του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική αντιλήφθηκαν με έκπληξη οι επιστήμονες. Το γεγονός αυτό είναι αξιοσημείωτο καθώς οι επιστήμονες υπολόγιζαν να το δουν περίπου μια δεκαετία αργότερα. Παρόλα αυτά πολλοί θεωρούν ότι είναι νωρίς ακόμα για ένα τέτοιο ισχυρισμό. Μετά από χρόνια μελέτης και ερευνών, η διεθνής κοινότητα ανέλαβε δράση το 1986 με το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ. Με το σύμφωνο αυτό απαγορεύτηκαν οι χλωροφθοράνθρακες, ενώσεις που καταστρέφουν την στιβάδα του όζοντος και αντικαταστάθηκαν με άλλες χημικές ουσίες οπότε και άρχισε η μείωση τους στην ατμόσφαιρα. Οι επιστήμονες ανέμεναν την σταδιακή «επούλωση» της τρύπας του όζοντος το 2030. Παρόλα αυτά τα πρώτα αποτελέσματα παρατηρήθηκαν στα τέλη του 1990.Ωστόσο, ερευνητές από την Αυστραλία ισχυρίζονται σήμερα ότι υπάρχει μια σαφής και ορατή μείωση της τρύπας του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική. Συγκεκριμένα ο Αυστραλός επιστήμονας Murry Salby, ειδικός στην μελέτη της ατμόσφαιρας αναφέρει ότι «υπάρχει μια σταδιακή αύξηση μακροπρόθεσμα του στρώματος του όζοντος» – παρόλο που άλλοι επιστήμονες εκφράζουν επιφυλάξεις … Οι χλωροφθοράνθρακες (CFC) είναι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνταν κατά κόρον πριν μελέτες αποδείξουν ότι ήταν η κύρια αιτία καταστροφής της στιβάδας του όζοντος. Οι χλωροφθοράνθρακες όταν απελευθερώνονται φτάνουν στην ατμόσφαιρα και καταστρέφουν το στρώμα του όζοντος κάνοντας τα μόρια του να διασπώνται. Χωρίς το στρώμα του όζοντος, περισσότερη υπεριώδης ακτινοβολία (UV) από τον ήλιο θα έφτανε στην επιφάνεια της Γης, αυξάνοντας τον κίνδυνο για καρκίνο του δέρματος αλλά και για μεταλλάξεις του DNA.

Πηγή: http://tvxs.gr/news/%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE/%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-%CF%84%CF%81%CF%8D%CF%80%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%8C%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE

Ερευνητές υποστηρίζουν με νέα στοιχεία τη θεωρία ότι η ανθρώπινη γεωργία επηρέαζε το κλίμα από πριν 5000 χρόνια. Ξεκινώντας από τον παλαιοκλιματολόγο Ουίλιαμ Ρούντιμαν το 2003, η θεωρία λέει πως η ανθρώπινη επίδραση απέτρεψε μία νέα εποχή των παγετώνων και βοήθησε στη δημιουργία του σχετικά σταθερού κλίματος που έχουμε σήμερα. Η θεωρία αυτή έχει απορριφθεί από την ερευνητική κοινότητα, όμως σήμερα ο Ρούντιμαν και άλλοι επιστήμονες λένε πως έχουν τα στοιχεία για να την υποστηρίξουν. Το επιχείρημά τους βασίζεται σε μια παράξενη διακύμανση που έχει παρατηρηθεί στα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα και του μεθανίου από την τελευταία εποχή των παγετώνων που ολοκληρώθηκε πριν από περίπου 11 000 χρόνια και ακολουθήθηκε από την Ολόκαινη περίοδο. Στις προηγούμενες μεσοπαγετωνικές περιόδους, τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα αυξάνονταν αρχικά και σταδιακά μειώνονταν μέχρι η Γη να επανέλθει σε εποχή παγετώνα. Η Ολόκαινη περίοδος ξεκίνησε μετά από αυτή τη διακύμανση, όμως από τότε τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα δεν σταμάτησαν ποτέ να αυξάνονται. Το ίδιο συνέβη και με τα επίπεδα του μεθανίου πριν από περίπου 5000 χρόνια. Οι αλλαγές αυτές συμπίπτουν με την κλιμάκωση της ανθρώπινης γεωργίας, κάτι που ο Ρούντιμαν, του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια στο Σάρλοτσβιλ, ΗΠΑ, πιστεύει πως δεν αποτελεί σύμπτωση – η αποψίλωση μεγάλων εκτάσεων και η επέκταση της άρδευσης απελευθέρωσαν τεράστιες ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα. Οι αμφισβητίες της θεωρίας ισχυρίζονται πως ο ανθρώπινος πληθυσμός ήταν πολύ μικρός για να προκαλέσει επιπτώσεις στο κλίμα και οι εκπομπές αερίων ήταν μάλλον αμελητέες. Μια άλλη σχετική έρευνα εστιάζει στις εκπομπές μεθανίου από τα εκτρεφόμενα ζώα και την εξάπλωση της καλλιέργειας ρυζιού στη νοτιοανατολική Ασία. Ο Φούλερ λέει πως η εξάπλωση αυτή μπορεί να ευθύνεται για έως και το 80% του επιπλέον μεθανίου στην ατμόσφαιρα πριν από 1000 χρόνια. Περισσότερα εδώ.

Εκατοντάδες μικροοργανισμοί ζουν στον ανθρώπινο αφαλό και τα μισά τουλάχιστον από αυτά τα βακτήρια ήταν άγνωστα μέχρι σήμερα, ενώ άλλα είχαν βρεθεί μόνο σε θάλασσες ή στο υπέδαφος!Σε έρευνα του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας, ΗΠΑ, πήραν δείγμα από τον αφαλό εθελοντών και το έβαλαν κάτω από το μικροσκόπιο για να μελετήσουν το DNA τους. Μέχρι τώρα, βρήκαν 1400 διαφορετικά στελέχη βακτηρίων, τα 662 από τα οποία τα είδαν για πρώτη φορά, αν και το 80% των βακτηρίων στον αφαλό ανήκει μόλις σε 40 είδη.Κάποια άλλα βακτήρια ήταν γνωστό πως ζουν σε πολύ διαφορετικά οικοσυστήματα, που δεν έχουν σχέση με τον άνθρωπο. Σε έναν από τους εθελοντές, μάλιστα, βρέθηκαν μικροοργανισμοί που έχουν βρεθεί μόνο στους ωκεανούς ή στο χώμα της Ιαπωνίας.Η έρευνα σχεδιάστηκε για να δείξει στον πολύ κόσμο ότι τα βακτήρια που ζουν στο σώμα μας δεν προκαλούν όλα ασθένειες. Τα αποτελέσματα, όμως, εμπλουτίζουν τις συνεχιζόμενες έρευνες για το μικροβίωμα, δηλαδή τον μικροβιολογικό χάρτη του ανθρώπου με τα δισεκατομμύρια βακτήρια που ζουν στο σώμα μας. Οι περισσότερες έρευνες εξετάζουν το εσωτερικό του οργανισμού, όμως το δέρμα φιλοξενεί κι αυτό πλήθος μικροβίων.

Πηγή:http://www.tanea.gr/kosmos/article/?aid=4641113