My SchBlogOut

Αμερικανοί γενετιστές του Πανεπιστημίου της Γιούτα, ΗΠΑ, μελετώντας τη σύνθεση του γονιδιώματος του σύγχρονου ανθρώπου,υπολόγισαν, για πρώτη φορά, το συνολικό ανθρώπινο πληθυσμό πριν 1,2 εκατ. χρόνια σε 55 000 άτομα. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, τα «ενεργά» άτομα (δηλαδή σε ηλικία αναπαραγωγής) ήσαν το 1/3 (18 000 άτομα).Συγκριτικά, την ίδια εποχή υπολογίζεται ότι υπήρχαν 21 000 χιμπατζήδες και 25 000 γορίλες. Από βιολογική άποψη, σύμφωνα με τους ερευνητές, εκείνη την εποχή οι άνθρωποι δεν ήσαν κανένα ιδιαίτερα επιτυχημένο είδος και η «στρατηγική» επένδυσης σε μεγαλύτερους εγκεφάλους σε σχέση με τα άλλα πρωτεύοντα (μεγάλους πιθήκους) δεν είχε αρχίσει ακόμα να αποδίδει καρπούς.Ο ανθρώπινος πληθυσμός δεν αυξήθηκε ουσιαστικά παρά μετά την εμφάνιση της γεωργίας. Οι γενετιστές έχουν ανακαλύψει ότι κάποια εποχή κατά τα τελευταία 100 000 χρόνια δεν υπήρχαν πάνω από 10 000 άνθρωποι πάνω στη Γη, πιθανώς εξαιτίας κάποιας μεγάλης φυσικής καταστροφής (έκρηξης ηφαιστείου, κλιματικής αλλαγής κ.α.) ή σοβαρής ασθένειας. Αν όμως η τελευταία εκτίμηση είναι σωστή, τότε το μέγεθος του πληθυσμού φαίνεται πως ήταν πάντα μικρό κατά το τελευταίο εκατομμύριο χρόνια, συνεπώς ίσως δεν είναι ανάγκη να καταφύγει κανείς σε κάποιο καταστροφικό γεγονός για να εξηγήσει τον χαμηλό αριθμό των ανθρώπων μέχρι σχετικά πρόσφατα.Πριν ένα εκατομμύριο χρόνια στην Αφρική ζούσε κυρίως ο Homο ergaster και στην Ασία ο Homo erectus. Η εκτίμηση για τον αριθμό των μόλις 18 000 αναπαραγωγικών ατόμων παγκοσμίως ισχύει με την προϋπόθεση ότι υπήρχαν επιμειξίες μεταξύ των προγόνων μας από όλες τις ηπείρους. Αν αυτό δεν συνέβαινε και αν οι σύγχρονοι άνθρωποι κατάγονται μόνο από έναν από αυτούς τους επιμέρους και απομονωμένους πληθυσμούς (λ.χ. από τον αφρικανό homo ergaster), τότε η νέα πληθυσμιακή εκτίμηση ισχύει μόνο για αυτή την υπο-ομάδα και όχι για το σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού, που θα ήταν μεγαλύτερο.

Πηγή:http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=310330&dt=19/01/2010

Τo μυστικό πίσω από τη δημιουργία της ανθρώπινης γλώσσας ίσως βρίσκεται στις ζούγκλες, στις κραυγές ενός είδους μαϊμούδων. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον καθηγητή Κλάους Ζουμπερμπίλερ του Πανεπιστημίου Σεν Άντριους, Αγγλία, που μελέτησε κυρίαρχους αρσενικούς πιθήκους το βασικό καθήκον των οποίων ήταν να εντοπίζουν πιθανούς κινδύνους για την ομάδα τους πριν χρησιμοποιήσουν τις φωνές τους για να ειδοποιήσουν τους υπόλοιπους. Οι ερευνητές πέρασαν μήνες μελετώντας τις φωνές των κερκοπιθήκων Κάμπελ (Cercopithecus campbelli) που ζουν στο εθνικό πάρκο Τάι της Ακτής του Ελεφαντοστού. Ανακάλυψαν ότι τα ζώα αυτά δεν χρησιμοποιούν μόνο συγκεκριμένες κραυγές για προειδοποίηση όταν βρίσκονται γύρω τους αρπακτικά αλλά μπορούν και να τις συνδυάσουν με άλλους ήχους προκειμένου να δώσουν και άλλες πληροφορίες. Τα ζώα χρησιμοποίησαν αρκετούς άμεσα αναγνωρίσιμους ήχους συναγερμού, τους οποίους οι ερευνητές περιέγραψαν ως «μπουμ», «κρακ» και «χοκ» και κάποιους συνδυασμούς τους. Κι ένα ενδεικτικό “πιθηκίσιο λεξιλόγιο” λέξεων/κραυγών και φράσεων: «Μπουμ»: Προσοχή, κλαδί που πέφτει, απομακρύνσου! «Μπουμ-μπουμ»: Έλα κοντά μου. «Κρακ»: Φυλαχτείτε, λεοπάρδαλη! «Κρακ-ου»: Προσοχή, γενική προειδοποίηση. «Χοκ»: Ένας στεφανοφόρος αετός πετάει ψηλά. «Χοκ-ου»: Κίνηση από πάνω μας. «Μπουμ-μπουμ, κρακ-ου κρακ-ου»: Προσέξτε, πέφτει δέντρο. «Μπουμ-μπουμ, χοκ-ου κρακ-ου χοκ-ου»: Βρισκόμαστε κοντά σε μια άλλη ομάδα πιθήκων.

Πηγή: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4550994&ct=2

Ο Στάνλι Κόρεν, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας στο Βανκούβερ, Καναδάς, και συγγραφέας πολυάριθμων βιβλίων για τη συμπεριφορά των σκύλων, δηλώνει πεπεισμένος πως οι σκύλοι είναι από τα ευφυέστερα ζώα, ισάξιοι των πιθήκων και των παπαγάλων όσον αφορά την ικανότητα κατανόησης της ανθρώπινης γλώσσας. Νέες έρευνες, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν με τεστ σχεδιασμένα να μετρούν την ανάπτυξη της προγλωσσικής και γλωσσικής επικοινωνίας καθώς και της βασικής αριθμητικής στα μικρά παιδιά, δείχνουν πως o σκύλος μπορεί να καταλάβει έως 250 λέξεις και χειρονομίες, να μετρήσει έως το 5, να πραγματοποιήσει απλούς μαθηματικούς υπολογισμούς, να παραπλανήσει τους ομοίους τους αλλά κι εμάς προκειμένου να αποκτήσει αυτό που λαχταρά, να συναγωνιστεί σε ευφυΐα ακόμα και ένα παιδί 2 ετών… Ο Στάνλι Κόρεν θεωρεί δε ότι η ευφυΐα των σκύλων και μάλιστα εκείνων που ανήκουν σε ράτσες, οι οποίες «καλλιεργήθηκαν» για να ζουν με οικογένειες, αναπτύχθηκε ως ανάγκη επιβίωσης πλάι στον άνθρωπο. «Οι λύκοι λ.χ. δεν τα καταφέρνουν τόσο καλά όσο τα σκυλιά. Όταν ο άνθρωπος δείχνει, ο λύκος κοιτάει το δάχτυλο, ενώ το οικόσιτο σκυλί την κατεύθυνση όπου δείχνει το δάχτυλο». Κορυφαίο παράδειγμα ευφυούς σκύλου είναι το μπόρντερ κόλεϊ, ενώ το πιο χαζούλικο είναι το αφγανικό (άφγκαν). Περισσότερα εδώ κι εδώ.

Σε μία άνευ προηγουμένου επιστημονική ανακάλυψη, επιστήμονες από την Ταϊβάν ανακάλυψαν το λόγο που ένα είδος αράχνης (Cyclosa mulmeinensis) «διακοσμεί» τον ιστό της με αντικείμενα που αποτελούνται από τμήματα πτωμάτων θηραμάτων, φυτικό υλικό ή απλά σκουπίδια: ουσιαστικά, πρόκειται για μία απόπειρα της συγκεκριμένης αράχνης να παραπλανήσει τους κυνηγούς της, φτιάχνοντας ομοιώματα (δες κι εδώ). Τα ομοιώματα έχουν το ίδιο μέγεθος και τα ίδια χρώματα με τις αράχνες του εν λόγω είδους. Όπως έδειξαν οι έρευνες, οι ιστοί αυτοί δέχονταν περισσότερες επιθέσεις από ότι οι μη «διακοσμημένοι» ιστοί- ωστόσο, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι επιθέσεις (κυρίως από σφήκες) κατευθύνονταν εναντίον των ομοιωμάτων, τη στιγμή που οι πραγματικές αράχνες απομακρύνονται μόλις αντιλαμβάνονται την έλευση του εισβολέα.Γενικότερα, το καμουφλάζ είναι χαρακτηριστικό πολλών ειδών – ωστόσο, πρόκειται για την πρώτη επιβεβαιωμένη περίπτωση ζώου το οποίο κατασκευάζει παραπλανητικά ομοιώματα (δες κι εδώ).«Τα ‘διακοσμητικά’ τα οποία κατασκευάζονται από τις αράχνες Cyclosa λειτουργούν σαν τρόποι αντιμετώπισης αρπακτικών, αντί για βοηθήματα καμουφλάζ. Το κόστος της προσέλκυσης περισσοτέρων επιθέσεων στον ιστό σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αναιρέσει το γεγονός μίας επιτυχημένης διαφυγής» είπε ο Ι-Μιν Τσο, του πανεπιστημίου Τουνγκάι, στην Ταϊβάν, το οποίο και διεξήγαγε την έρευνα.

Πηγή:http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_07/07/2009_287586

Χιμπατζήδες κατάφεραν να φτιάξουν μια “τσουγκράνα” αφού πρώτα παρακολούθησαν εκπαιδευτικό βίντεο, πως τους έδειχνε πως να το κάνουν! Η ανακάλυψη έγινε από διεθνή ομάδα ερευνητών υπό την Ελίζαμπεθ Πράις και τον καθηγητή Άντριου Γουίτεν του πανεπιστημίου Σεν Άντριους της Σκωτίας. Οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι οι χιμπατζήδες μπορούν να μάθουν από ένα βίντεο, στο οποίο ένας ήδη εκπαιδευμένος χιμπατζής δείχνει πώς να κάνουν κάτι, και μετά να εφαρμόσουν τις γνώσεις τους. Στο πείραμα, οι χιμπατζήδες αρχικά κλήθηκαν να πάρουν σταφύλια από ένα κλήμα που δεν έφταναν. Στη συνέχεια παρακολούθησαν ένα βίντεο με δάσκαλο… έναν άλλο χιμπατζή που είχε μάθει, από τους επιστήμονες, να ενώνει μικρά ξύλα μεταξύ τους, ώστε να δημιουργεί μια “τσουγκράνα” και μετά να χρησιμοποιεί αυτό το αυτοσχέδιο εργαλείο για να φτάσει την τροφή. Πρόκειται για την πρώτη φορά που ζώο έφτιαξε το δικό του εργαλείο, συναρμολογώντας ξεχωριστά κομμάτια, μετά από την παρακολούθηση του σχετικού εκπαιδευτικού βίντεο. Οι ερευνητές δήλωσαν εντυπωσιασμένοι από τα αποτελέσματα και χαρακτήρισαν σημαντική την έρευνα, διότι για πρώτη φορά αποδεικνύεται ότι οι χιμπατζήδες διαθέτουν “κοινωνική μάθηση” και μπορούν να την εφαρμόσουν σε νέες καταστάσεις που αντιμετωπίζουν στο περιβάλλον τους.

Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=59809
Link για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία: http://rspb.royalsocietypublishing.org/site/misc/rspb20090640.pdf

Σύμφωνα με νέα ιαπωνική έρευνα τα περιστέρια μπορούν να διακρίνουν ανάμεσα σε έναν «καλό» και σε έναν «κακό» πίνακα ζωγραφικής, αναγνωρίζοντας την ομορφιά σε ένα καλλιτεχνικό έργο, με τον ίδιο λίγο-πολύ τρόπο που και οι άνθρωποι το κάνουν! Με άλλα λόγια τα περιστέρια μπορούν να ξεχωρίσουν ένα πίνακα του Μονέ από έναν του Πικάσο! Περαιτέρω οι ερευνητές του πανεπιστημίου Κέιο του Τόκιο, υπό τον καθηγητή Σιγκέρου Γουατανάμπε, προσπάθησαν να ανακαλύψουν κατά πόσο τα συγκεκριμένα πουλιά, πέρα από την αναγνώριση ενός διαφορετικού πίνακα, προτιμούν τον έναν από τον άλλο. Για το πείραμα, χρησιμοποιήθηκαν πίνακες ζωγραφικής από παιδιά του δημοτικού, οι οποίοι είχαν ξεχωριστεί σε δύο κατηγορίες, “καλούς” και “κακούς”, από τους δασκάλους τους και από άλλους ενήλικες. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια πλειάδα εικόνων, από παστέλ μέχρι υδατογραφίες, από προσωπογραφίες μέχρι τοπία, που πάντα ήσαν ταξινομημένα σε “καλά” και “κακά”. Στη διάρκεια του πειράματος, που κράτησε ένα μήνα, τα περιστέρια έμαθαν να ραμφίζουν μόνο τους “καλούς” πίνακες. Όμως το πιο σημαντικό είναι ότι έκαναν κάτι τέτοιο και σε πίνακες που ποτέ πριν δεν είχαν ξαναδεί, με άλλα λόγια είχαν σταδιακά αναπτύξει ένα καλλιτεχνικό αισθητήριο!

Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=57851

Σοκαριστικά στοιχεία αποκάλυψαν τα απομεινάρια των «πρώτων Ευρωπαίων».Στοιχεία που αποκαλύφθηκαν από τη μελέτη των απομειναρίων των «πρώτων Ευρωπαίων», που βρέθηκαν σε ανασκαφή στη βόρεια Ισπανία, αποκάλυψαν πως οι προπάτορες των σύγχρονων Ευρωπαίων είχαν ανθρωποφαγικές συνήθειες.«Ξέρουμε ότι ασκούσαν τον κανιβαλισμό» (…)«Πρόκειται για την πρώτη επιβεβαιωμένη περίπτωση κανιβαλισμού στην ιστορία της ανθρωπότητας, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι και η παλαιότερη (…) Ανακαλύψαμε απομεινάρια κανιβαλισμένων ανθρώπων σε δύο επίπεδα, κάτι που υποδεικνύει πως η ανθρωποφαγία συνέχισε να ασκείται για πολλά χρόνια» είπε ένας από τους επικεφαλής του προγράμματος της περιοχής Αταπουέρκα, που είναι προστατευόμενη από την UNESCO.Οι αρχαιολογικές έρευνες έδειξαν τη στροφή στην ανθρωποφαγία καθαρά για λόγους διατροφής κι όχι σαν τμήμα κάποιου τελετουργικού: συγκεκριμένα, έτρωγαν τα πτώματα των εχθρών τους μετά από διαμάχες ή επιδρομές – ιδιαίτερα αυτά που ανήκαν σε παιδιά και εφήβους, σύμφωνα με τους ερευνητές.Τα ευρήματα που οδήγησαν σε αυτά τα συμπεράσματα ήταν ανθρώπινα απομεινάρια, αναμεμειγμένα με απομεινάρια ζώων που αποτελούσαν κλασικά κυνηγετικά θηράματα στην περιοχή (άλογα, ελάφια, ρινόκεροι κλπ).Οι σπηλιές της Αταπουέρκα ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά κατά τα τέλη του 19ου αιώνα, κατά τη διάρκεια εργασιών διάνοιξης τούνελ. Ωστόσο, οι πρώτες ανασκαφές έλαβαν χώρα το 1978 και τα πρώτα ανθρώπινα απομεινάρια ανακαλύφθηκαν το 1984. Το 1992 βρέθηκε ένας ολόκληρος σκελετός, και αργότερα (1992) ανακαλύφθηκαν απομεινάρια ηλικίας 800 000 ετών- τα οποία θεωρείται πως ανήκουν στους πρώτους ανθρώπους που κατοίκησαν στην ευρωπαϊκή ήπειρο (Homo antecessor – «άνθρωπος ο πρωτοπόρος», δες εδώ).Ο Homo antecessor έζησε πριν το Νεάντερταλ και το Homo sapiens και πιστεύεται πως έφτασε στις σπηλιές της Αταπουέρκα μετά από μια μακρά μεταναστευτική πορεία, που ξεκίνησε από την Αφρική και πέρασε από τη Μέση Ανατολή, τη βόρεια Ιταλία και τη Γαλλία.Οι σημερινοί Ευρωπαίοι πάντως δεν κατάγοται από τον ευρωπαϊκό πληθυσμό του Homo antecessor -είναι απόγονοι πληθυσμών του Homo sapiens που μετανάστευσαν από την Αφρική πολύ αργότερα, πριν από περίπου 50 000 χρόνια (δες κι εδώ).Η Αταπουέρκα ήταν ένας εξαιρετικός τόπος για ανθρώπινο αποικισμό, καθώς βρισκόταν ανάμεσα σε δύο ποταμούς και είχε πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Ωστόσο, παρά το πλούσιο κυνήγι της περιοχής, ο Homo antecessor δεν άφηνε αχρησιμοποίητο το κρέας των σκοτωμένων εχθρών.

Πηγή:
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_24/06/2009_285571

Τα μεγαλύτερα ζώα που έχουν ποτέ περπατήσει πάνω στη Γη, ίσως τελικά να μην ήσαν και τόσο μεγάλα όσο πίστευαν μέχρι τώρα οι επιστήμονες και όσο τα εμφάνισε το Χόλιγουντ στην ταινία «Τζουράσικ Παρκ», σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη, που δείχνει λάθη στο στατιστικό-μαθηματικό μοντέλο. Η νέα εκτίμηση έγινε από τον Γκάρι Πάκαρντ, του πανεπιστημίου του Κολοράντο, ΗΠΑ.Βρέθηκε ότι το στατιστικό-μαθηματικό μοντέλο με το οποίο γίνονται εδώ και περίπου 25 χρόνια οι σχετικοί υπολογισμοί του μεγέθους και της μάζας των δεινοσαύρων είναι λανθασμένο, οδηγώντας σε παραπλανητικά συμπεράσματα τους ερευνητές, που έχουν υπερτιμήσει το μέγεθός των προϊστορικών ερπετών και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό!Για παράδειγμα, κατά τον Πάκαρντ, το βάρος του Απατόσαυρου, ενός από τους μεγαλύτερους δεινόσαυρους, σύμφωνα με τη νέα εκτίμηση ήταν 18 τόνοι και όχι 38 τόνοι, όπως πιστευόταν μέχρι σήμερα, δηλαδή περίπου το μισό. Ο Διπλόδοκος μάλλον ήταν κατά 27% μικρότερος, καθώς το βάρος του έπεσε στους 4 τόνους, με τη νέα μέτρηση, από 5,5 τόνους πριν. Ο Στυρακόσαυρος ήταν 21% μικρότερος, γύρω στους 3,3 τόνους, έναντι αρχικής εκτίμησης 4,2 τόνων. Το λάθος αυτό αφορά όχι μόνο τους δεινόσαυρους, αλλά και άλλα μεγάλα ζώα, απολιθώματα των οποίων βρίσκονται στη Γη και από τα οποία συνάγεται με στατιστικές-μαθηματικές μεθόδους το μέγεθός τους. Η νέα εκτίμηση, αν επαληθευτεί, θα έχει σοβαρές συνέπειες για πολυάριθμες θεωρίες σχετικά με τη βιολογία των δεινοσαύρων (λ.χ. για τον ενεργειακό μεταβολισμό τους, τις διατροφικές ανάγκες τους, τον τρόπο κίνησή τους κ.ά.), καθώς όλες αυτές έχουν βασιστεί στις μέχρι τώρα εκτιμήσεις για το ογκώδες μέγεθός αυτών των πλασμάτων.

Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=56627

Από πού ξεκίνησε ο προγονικός …Αδάμ με την οικογένειά του, τους συγγενείς και τους φίλους του για να κατακλύσουν τον πλανήτη; H νέα εικόνα που έχουν πλέον διαμορφώσει οι επιστήμονες, έχει ως εξής: Όλα ξεκίνησαν από μια μικρή φυλή περίπου 200 ανθρώπων του είδους homo sapiens, που ζούσαν στην Αφρική, αλλά κάποια στιγμή, πριν περίπου 70 000 χρόνια, κατάφεραν να διασχίσουν την Ερυθρά Θάλασσα, να περάσουν στην Αραβία και από εκεί σταδιακά -περπατώντας(!)- να επεκταθούν στην Ασία και την Ευρώπη. Όλες οι σημερινές ανθρώπινες φυλές, όλη η σημερινή ανθρωπότητα, στην Ευρώπη, την Ασία, την Αμερική και την Αυστραλία, οφείλει την ύπαρξή της και έλκει γενετικά την καταγωγή της από αυτή τη μικρή ομάδα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πριν 90 000-70 000 χρόνια, συνέβησαν κλιματικές αλλαγές που, μεταξύ άλλων, οδήγησαν στην πτώση του επιπέδου των θαλασσών, γεγονός που επέτρεψε τη διάσχιση της Ερυθράς Θάλασσας στο λεγόμενο “Κέρας της Ανατολικής Αφρικής”, δηλαδή στο πλησιέστερο σημείο που χωρίζει την Αφρική από την Αραβική χερσόνησο.Ο αρχαιογενετιστή Peter Forster του Πανεπιστήμιου Anglia Ruskin στο Κέιμπριτζ , ο οποίος έκανε σχετικές μελέτες DNA, ισχυρίζεται ότι οι Αφρικανοί που πέρασαν απέναντι, πιθανότατα γύρω στους 200, ανήκαν στους homo sapiens, οι οποίοι θεωρείται ότι πρωτοεμφανίστηκαν πριν 195 000 χρόνια στην ανατολική Αφρική. Τα αρχαιότερα ίχνη τους έχουν εντοπιστεί κοντά στον ποταμό Όμο της Αιθιοπίας. Σήμερα υπάρχουν στην Αφρική 14 πληθυσμοί διαφορετικοί από γενετική πλευρά, αλλά μόνο ένας από αυτούς φαίνεται πως επιβίωσε εκτός της Αφρικής.
Μέσα σε διάστημα 5000 ετών, αυτοί οι πρωτοπόροι κατάφεραν να εξαπλωθούν προς την Ανατολή, κατά μήκος του Ινδικού Ωκεανού ως την ΝΑ Ασία, ώσπου έφθασαν μέχρι και την Αυστραλία πριν περίπου 65 000 χρόνια (επίσης άγνωστο με ποιο τρόπο). Μια άλλη υπο-ομάδα των ίδιων ανθρώπων στράφηκε βόρεια, μέσω της Μέσης Ανατολής, προς το Πακιστάν, ώσπου έφθασε στην Κεντρική Ασία. Τέλος, μια τρίτη ομάδα, πριν περίπου 50 000 χρόνια, άρχισε να εξαπλώνεται προς τη Δύση, διασχίζοντας τα στενά του Βοσπόρου και από εκεί, με τα πόδια (!), εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη, που ήταν γεμάτη από τους Νεάντερταλ, οι οποίοι, πιο κοντοί και γεροδεμένοι, ήσαν καλύτερα προσαρμοσμένοι για το ψυχρό κλίμα και τους πάγους εκείνης της εποχής. Οι Νεάντερταλ ζούσαν στην Ευρώπη σχεδόν επί 250 000 χρόνια, αλλά, μετά την άφιξη των homo sapiens άρχισαν να υποχωρούν σταδιακά, ώσπου 25 000 χρόνια πριν την εποχή μας είχαν ουσιαστικά εξαφανιστεί, είτε λόγω κλιματικών αλλαγών, είτε λόγω πιέσεων από τους εξυπνότερους homo sapiens, είτε από ένα συνδυασμό παραγόντων. Έτσι, πριν 25 000 χρόνια οι homo sapiens έγιναν πια οι νέοι κυρίαρχοι από την Ευρώπη ως τη Σιβηρία. Πριν από 20 000 χρόνια εκτιμάται ότι για πρώτη φορά περπάτησαν δια μέσου του Βερίγγειου πορθμού, που ήταν τότε ξηρά, και εισήλθαν στην Αλάσκα, πατώντας πλέον το πόδι τους και στην Αμερικανική ήπειρο. Το αποκορύφωμα της τελευταίας εποχής των παγετώνων, που έφθασε πριν περίπου 19 000 χρόνια, έσπρωξε τους ανθρώπους προς τα νότια κι έτσι πριν 15 000 χρόνια έφθασαν στην Νότια Αμερική, η οποία έγινε η τελευταία ήπειρος που αποίκισαν.
Μια πρόσφατη γενετική έρευνα που έγινε από το Πανεπιστήμιο Fudan στη Σαγκάη, υπό τον καθηγητή της γενετικής Li Jin που μελέτησε τα χρωμοσώματα Υ 12 000 σύγχρονων Κινέζων από όλη την Κίνα, διαπίστωσε ότι όλοι ανεξαιρέτως κατάγονται από μια προγονική αφρικανική ομάδα – την ίδια από την οποία κατάγονται και οι υπόλοιποι Ασιάτες, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί. Φυλετική παγκοσμιοποίηση!
Αυτή η επιστημονική προσέγγιση της Εξόδου από την Αφρική απορρίπτει την ανταγωνιστική θεωρία ότι οι διαφορετικές σημερινές ανθρώπινες φυλές εξελίχτηκαν ξεχωριστά, έλκοντας την καταγωγή τους από διαφορετικές ομάδες των προγόνων των homo sapiens, δηλαδή των homo erectus, οι οποίοι είχαν επεκταθεί σε διάφορα σημεία του πλανήτη.Διαβάστε περισσότερα εδώ κι εδώ.

Από την εποχή του Δαρβίνου οι επιστήμονες είχαν παρατηρήσει ότι οι ανθρωποειδείς πίθηκοι παράγουν χαρακτηριστικούς ήχους όταν γαργαλιούνται και όταν παίζουν, πιθανώς για να δείξουν ότι ενδιαφέρονται για το παιχνίδι και τις κοινωνικές συναναστροφές. Το γέλιο τους μοιάζει συνήθως με λαχάνιασμα ή αποτελείται από μια σειρά σύντομων γρυλισμάτων.Θέλοντας να εξετάσει αν αυτοί οι ήχοι συνδέονται εξελικτικά με το ανθρώπινο γέλιο, η Δρ Μαρίνα Νταβίλα Ρος του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ στη Βρετανία γαργάλισε και ηχογράφησε τρία ανθρώπινα μωρά και 21 ουραγκοτάγκους, γορίλες, χιμπατζήδες και μπονόμπο (πυγμαίους χιμπατζήδες).Η ομάδα της Δρ Ρος μέτρησε 11 παραμέτρους στους ήχους που παρήγαγε κάθε είδος και προσδιόρισε με τη βοήθεια λογισμικού πώς αυτοί οι ήχοι σχετίζονται μεταξύ τους.Η ανάλυση έδειξε ότι το γέλιο όλων των πρωτευόντων που εξετάστηκαν παρουσιάζει ομοιότητες. Επιπλέον, η γραφική απεικόνιση των αποτελεσμάτων μοιάζει με γενεαλογικό δέντρο, το οποίο μάλιστα ταιριάζει με το εξελικτικό δέντρο των υπό εξέταση ειδών.Το συμπέρασμα είναι ότι το γέλιο εμφανίστηκε πριν ο άνθρωπος διαχωριστεί από το εξελικτικό παρακλάδι των ανθρωποειδών πιθήκων.

Πηγή:http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=271931&dt=05/06/2009