”Φαινόμενο θερμοκηπίου και υπερθέρμανση του πλανήτη”, αλλά… χωρίς το φυσικό φαινόμενο του θερμοκηπίου, η θερμοκρασία της γήινης επιφάνειας θα ήταν σε παγκόσμια και ετήσια βάση περίπου -18 βαθμοί Κελσίου, αντί των +15 βαθμών Κελσίου που είναι σήμερα! Πώς, όμως, συμβαίνει αυτό; Ένα μέρος της ακτινοβολίας που δέχεται η Γη από τον Ήλιο απορροφάται από το σύστημα Γης-ατμόσφαιρας, ενώ το υπόλοιπο διαφεύγει στο Διάστημα. Τα αέρια θερμοκηπίου (διοξείδιο του άνθρακα, υδρατμοί, μεθάνιο κ.ά.) απορροφούν το μεγαλύτερο τμήμα της εξερχόμενης (υπέρυθρης) ακτινοβολίας και επανακτινοβολούν ένα μέρος της στη Γη, λειτουργώντας σαν κουβέρτα που παγιδεύει θερμότητα, και αυτό συνιστά χοντρικά το φαινόμενο θερμοκηπίου. Αποτέλεσμα του συνολικού φαινομένου είναι η αύξηση της μέσης επιφανειακής θερμοκρασίας, γεγονός που καθιστά τη Γη κατοικήσιμη. Ο όρος «φαινόμενο θερμοκηπίου» καθιερώθηκε από τις αρχές του 19ου αιώνα και από μέσα της δεκαετίας του ΄50 συνδέθηκε με τις κλιματικές αλλαγές και την παγκόσμια θέρμανση, με την προσοχή των επιστημόνων να έχει στραφεί στις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα, αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας από τη χρήση ορυκτών καυσίμων (άνθρακας, πετρέλαιο, βενζίνες).Όμως, υπάρχουν και άλλα αέρια, λιγότερο «διάσημα» και ελάχιστα «προβαλλόμενα». Είναι το μεθάνιο, που προέρχεται από τις χωματερές, το φυσικό αέριο, την εξόρυξη άνθρακα, τα απόβλητα των ζώων και κυρίως την αποσύνθεση των φυτών, και το «άγνωστο» τριφθοριούχο άζωτο, που χρησιμοποιείται ως καθαριστικό κατά την παραγωγή των επίπεδων οθονών υγρών κρυστάλλων για τηλεοράσεις και υπολογιστές και για τα λεπτά φωτοβολταϊκά πάνελ. Σύμφωνα με δύο νέες μελέτες, τα τελευταία χρόνια τα δύο αυτά αέρια έχουν αυξηθεί σημαντικά στην ατμόσφαιρα, μια αύξηση που δεν έχει συνυπολογιστεί στα μοντέλα πρόβλεψης της ανόδου της θερμοκρασίας στο μέλλον και έχει «πιάσει στον ύπνο» τους επιστήμονες. Το τριφθοριούχο άζωτο συνεισφέρει μόνο κατά 0,04% στην παγκόσμια υπερθέρμανση, είναι όμως ένα από τα ισχυρότερα αέρια, κατά 12 έως 20 χιλιάδες φορές πιο ικανό από το διοξείδιο του άνθρακα στο να παγιδεύει τη θερμότητα, ενώ το μεθάνιο είναι μόλις 20 φορές πιο ισχυρό από το διοξείδιο του άνθρακα, μόλο που το διοξείδιο παραμένει πιο επικίνδυνο για την κλιματική αλλαγή εξαιτίας της μεγάλης του ποσότητας στην ατμόσφαιρα. Η ειρωνεία είναι ότι το τριφθοριούχο άζωτο -που έχει διάρκεια «ζωής» 740 χρόνια στον αέρα- προτιμήθηκε ως μια πιο φιλική για το περιβάλλον εναλλακτική λύση σε σχέση με τους υπερφθοριωμένους υδρογονάνθρακες (CFC’s), γι’ αυτό η βιομηχανία ηλεκτρονικών σήμερα το χρησιμοποιεί στις οθόνες plasma και σε άλλες επίπεδες οθόνες. Επειδή μόνο το 2% του παραγόμενου τριφθοριούχου αζώτου διαφεύγει στην ατμόσφαιρα, το πρόβλημα μέχρι τώρα είχε θεωρηθεί αμελητέο, αντίληψη που έρχεται να ανατραπεί από τις νέες μετρήσεις στην ατμόσφαιρα και παράλληλα δημιουργεί περιβαλλοντική πίεση στη βιομηχανία ηλεκτρονικών (!).