Ευχές για Πάσχα!!
Το Πάσχα είναι η γιορτή της αγάπης!!
Ν’ αγαπάς (Θαλασσινός &Παιδική χορωδία Σπύρου Λάμπρου)
Με το καλό να γυρίσουμε και πάλι στο σχολείο!!!
Καλή Ανάσταση σε όλους!!
Άρθρα ανά μήνα: Απρίλιος 2021
H ιστορία του Πάσχα ….από μακριά!
Το Πάσχα ή κοινώς Πασχαλιά ή Λαμπρή είναι η σημαντικότερη θρησκευτική γιορτή της Χριστιανοσύνης. Τιμάται η ανάμνηση της ένδοξης Ανάστασης του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Αρχικά ήταν η μεγαλύτερη εβραϊκή γιορτή, που γιορταζόταν προς τιμήν της απελευθέρωσης των Ισραηλιτών από την Αιγυπτιακή αιχμαλωσία. Η ονομασία του προέρχεται από το εβραϊκό Πεσάχ που σημαίνει διάβαση, προς ανάμνηση της διάβασης του περιούσιου λαού από τη σκλαβιά στην ελευθερία. Μετά το Πάθος και την Ανάσταση του Κυρίου, το νόημα της εορτής μετασχηματίστηκε και πήρε νέα σωτηριολογική διάσταση.
Αποτελεί την κορυφαία στιγμή της Χριστιανοσύνης, τη γιορτή των γιορτών.
Πριν ξεκινήσουμε να μιλάμε για τα γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδος, αναρωτηθήκαμε: Τι περιμένουμε το Πάσχα; Τι είναι το Πάσχα; Τι ξέρω για το Πάσχα;
Μιλήσαμε για την ιστορία του Πάσχα, τα θαύματα του Ιησού, τις ξεχωριστές οικογενειακές συνήθειες, για έθιμα, τέχνη, πάντα μέσω webex. Παίξαμε παιχνίδια και κουΐζ online, τροχούς και κινητικά παιχνίδια και ελπίζω να κατάφερα να μεταδώσω μέρος αυτών για τη γιορτή της Λαμπρής.
Παρακολουθήσαμε με τα παιδιά τους αγαπημένους μας Πέρη και Κάτια το βίντεο για τη Μεγάλη Εβδομάδα.
Διαβάσαμε το υπέροχο βιβλίο που διαδραματίζει τα γεγονότα όλης της Μεγάλης Εβδομάδας ή Εβδομάδα των Παθών από την Ανάσταση του Λαζάρου, την είσοδο στα Ιεροσόλυμα την Κυριακή των Βαΐων μέχρι την προδοσία, τον θάνατο και την Ανάσταση του Κυρίου.
Παρακολουθήσαμε το βίντεο για την ιστορία των Παθών του Χριστού
Ακούσαμε το τραγούδι: “Πασχαλιά” από την παιδική χορωδία του Σπύρου Λάμπρου
Για να μαθαίνουμε και να θυμόμαστε δημιουργήσαμε ένα μικρό βιβλίο με την ιστορία του Πάσχα το οποίο χρωμάτισαν τα παιδιά.
Πεταλούδα…..εξ αποστάσεως.
Αυτές τις ημέρες τα έντομα προκάλεσαν το αμείωτο ενδιαφέρον των παιδιών. Τα έντομα είναι η μεγαλύτερη ομάδα ζώων. Υπάρχουν πάρα πολλά και μπορούμε να τα βρούμε σε κάθε ζεστή γωνιά του πλανήτη. Εκτός από την πασχαλίτσα υπάρχουν κι άλλα ζουζούνια που πετούν, που πηδούν, που τσιμπούν. Κάποια έντομα είναι ωφέλιμα και άλλα βλαβερά για τον άνθρωπο.
Ένα από τα αγαπημένα έντομα της Άνοιξης, είναι η πεταλούδα.
Παρακολουθήσαμε το βίντεο
Αναφερθήκαμε στα χαρακτηριστικά της πεταλούδας και είδαμε πως έχει κεφάλι, θώρακα, κοιλιά, έξι πόδια μακριές κεραίες, δύο ζεύγη φτερών καλυμμένα με πολύχρωμα λέπια. Έχει προβοσκίδα για τα υγρά τρόφιμα. Της αρέσει να πηγαίνει στα λουλούδια και να ρουφά το νέκταρ. Το νέκταρ είναι η τροφή της.
Παρακολουθήσαμε πως από το αυγό γίνεται κάμπια, χρυσαλλίδα και στο τέλος μεταμορφώνεται σε μια υπέροχη πεταλούδα.
Ο κύκλος της ζωής της πεταλούδας
Τα παιδιά αντέγραψαν σε ένα φύλλο χαρτί τα στάδια στον κύκλο της ζωής της πεταλούδας.
Πάτησε πάνω στην εικόνα και θυμήσου τα στάδια του κύκλου της ζωής της πεταλούδας.
Μιλήσαμε για την έννοια της συμμετρίας και παρατηρήσαμε πως υπάρχει παντού στη φύση και στη ζωή γύρω μας. Εντοπίσαμε τη συμμετρία στο σώμα, στα σχήματα, τα φθινοπωρινά φύλλα, σε λουλούδια, σε δέντρα, στον ήλιο.
Τα παιδιά ακολούθησαν οδηγίες βήμα -βήμα και έφτιαξαν μια πεταλούδα αλλά και με υλικά που υπήρχαν στο σπίτι.
Ακούσαμε το παραμύθι “ Μια κάμπια πολύ πεινασμένη” του Εric Carle.
Διαδραστικό υποστηρικτικο υλικό
Παιχνίδι -puzzle πεταλούδας, πάτησε πάνω στην εικόνα.
Παιχνίδι-Βρες τις όμοιες πεταλούδες
Άνοιξη!
Με τον ερχομό του Απριλίου προκαλέσαμε την Άνοιξη να εμφανιστεί..
Συζητήσαμε για τις αλλαγές στην ενδυμασία μας , στην φύση, τα λουλούδια , τα έντομα και τον ερχομό των χελιδονιών τα περιγράψαμε και θυμηθήκαμε το γνωστό αίνιγμα που το γνωρίζουν πια όλα τα παιδιά. Tα χελιδόνια είναι αποδημητικά πουλιά και μας έρχονται πολύ νωρίς την άνοιξη από την Αφρική που ξεχειμωνιάζουν. Είναι τα πρώτα αποδημητικά πουλιά που φτάνουν στον τόπο μας και έρχονται πολύ νωρίς γι’ αυτό και τα λέμε και αγγελιοφόρους της άνοιξης.
Παρακολουθήσαμε τo βίντεο.
Αναφερθήκαμε στο δύσκολο ταξίδι τους κατά την αποδημία, την πολύωρη πτήση τους σε σμήνη, στην ανάγκη τους για τροφή και νερό, στην ικανότητά τους να θυμούνται μέρη και να τα επισκέπτονται ξανά. Το εντυπωσιακό είναι ότι τα χελιδόνια ξέρουν ακριβώς που είναι το «σπίτι» τους. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν καταστρέψει τη φωλιά τους , επιστρέφουν ακριβώς εκεί που την είχαν αφήσει το Φθινόπωρο πριν φύγουν!
Είδαμε το βίντεο από την καθημερινότητα ενός χελιδονιού που ταΐζει τα μικρά του.
Το τεράστιο ταξίδι τους κουράζει γι’ αυτό όταν βρουν ευκαιρία κάνουν μια μικρή στάση.. όπως τα χελιδόνια της κ Μίνας Παπαθεοδώρου-Βαλυράκη.
Τα παιδιά εμπνεύστηκαν από τους πίνακες της ζωγράφου Μίνα Παπαθεοδώρου –Βαλυράκη και ζωγράφισαν τα δικά τους χελιδόνια.
Στα έργα τους χρησιμοποίησαν λαδοπαστέλ και νερομπογιές.
Διαδραστικό υποστηρικτικό υλικό!
Ακούσαμε το τραγούδι.
Διαβάζω……και γιορτάζω!!
2 Απριλίου, γιορτάσαμε την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου με πολλές δραστηριότητες. Αφιερώσαμε όλη την εβδομάδα στα βιβλία, τα μέρη του βιβλίου, τον τρόπο που γίνονται, που βρίσκουμε τα βιβλία τους ανθρώπους που τα δημιουργούν.
Αφιερώσαμε στη διαδικτυακή τάξη για τη ζωή και το έργο του μεγάλου παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Αναφερθήκαμε και τους αδελφούς Γκριμ και στον αγαπημένο των παιδιών Αίσωπο.
Χανς Κρίστιαν Άντερσεν
Τα παιδιά παρουσιάσανε και μίλησαν για τα αγαπημένα τους βιβλία και ζωγράφισαν τα εξώφυλλα τους.
Διακόσμησαν σελιδοδείκτες για τα βιβλία τους!
Είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε στη διαδικτυακή μας τάξη τη συγγραφέα παιδικών βιβλίων Εύη Γεροκώστα. Η αφήγησή της μας καθήλωσε!
Αν ήμουν βιβλίο!
Ένα βιβλίο για τη μαγεία της ανάγνωσης !!
« Ο ΄Ύμνος του Βιβλίου »
Πες μου κάτι, τι αξίζει πιο πολύ από φλουριά;
Πες μου κάτι, τι χαρίζει γέλιο, κέφι και χαρά;
Έλα, πες μου τι γεμίζει παρηγόρια την καρδιά;
Έλα, πες μου, τι σκορπίζει την πιο μαύρη συννεφιά;
Έλα, πες μου, τι ‘ναι εκείνο που με κάνει και δακρύζω,
Που με κάνει να γελάω, που με κάνει να ελπίζω;
Έλα, πες μου, τι ‘ναι εκείνο που με κάνει να γιορτάζω,
Που με κάνει να πετάω, στα ουράνια να καλπάζω;
Ένα βιβλίο! Ένα βιβλίο!
Ένα βιβλίο που μαγεύει, όνειρα στο νου φυτεύει
Και στο ταξίδι της ζωής, πιστά μας συντροφεύει!
Ευγένιος Τριβιζάς
Mαζί με ένα βιβλίο γιορτάζω!
Μια ξεχωριστή και διαφορετική μέρα ήταν η σημερινή στη διαδικτυακή μας τάξη.
Γιορτάσαμε την Παγκόσμια Ημέρα του Παιδικού Βιβλίου με τη συντροφιά της κ. Εύης Γεροκώστα. Απολαύσαμε τη σαγηνευτική της αφήγηση του νέου της βιβλίου «ΧΡΑΤΣ». Μας αποκάλυψε και ένα μυστικό στην διαχείριση των συναισθημάτων.
Τα παιδιά μιλήσανε για τα όνειρά τους, μοιραστήκανε τους φόβους τους,ζωγραφίσανε τα δικά τους συναισθήματα.
Το Χρατς άγγιξε στις καρδιές μας. Τόσο απλά!
Διαβάστε την Συνέντευξη της Εύης Γεροκώστα για το XΡΑΤΣ στο Elniplex και τον Απόστολο Πάππο.
Xρατς, Εύη. Ο ήχος αυτού του βέλκρου στα παπούτσια γίνεται ο τίτλος του νέου σου βιβλίου. Μίλησέ μας γι’ αυτό…
Για άλλη μια φορά όλα ξεκίνησαν από την αφήγηση. Μια συνάντηση ανάμεσα σε μένα, μια μουσικό -τη Μάτα Κούρτη-, και έναν beatboxer -τον Βασίλη Παπούλια (στα Πετράλωνα ήταν, μια ζεστή μέρα). Μια πρόταση να συνεργαστούμε και να φτιάξουμε μια παράσταση για το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, φυσικά με θέμα τη μουσική. Βουνό φαινόταν όλο αυτό. Εμείς όμως το κάναμε να μοιάζει με λοφάκι.
Η ιστορία γράφτηκε, η παράσταση «Μπαμπά, θα γίνω μαέστρος!» ετοιμάστηκε με ταχύτητα φωτός και παρουσιάστηκε κάμποσες Κυριακές στο Μέγαρο Μουσικής. Αφήγηση, τραγούδι, beatbox. Και γέλια. Πολλά κυριακάτικα γέλια.
Ο κύκλος παραστάσεων ολοκληρώθηκε και η ιστορία αποκοιμήθηκε. Την ξύπνησε όμως ένα καλειδοσκόπιο, που κάτι είδε σ’ αυτή την ιστορία.
Κι εγώ, που γράφω σχεδόν πάντα μια κι έξω και χωρίς ν’ αλλάζω πολλά, αυτή την ιστορία τη γνώρισα από την αρχή. Αυτή την αρχή κράτησα, βρήκα και το τέλος της. Στοίχημα μεγάλο να γράφει κανείς με λίγα λόγια -όσα είναι αρκετά.
Το βιβλίο δεν θα μπορούσε να έχει άλλο τίτλο πέρα από Χρατς. Φαντάζεστε με πόσους διαφορετικούς τρόπους μπορεί ν’ ακουστεί αυτή η λέξη από το στόμα και το σώμα; Αν συναντήσετε κάπου τη Μάτα και τον Βασίλη, θα σας πουν ότι αυτοί οι τρόποι είναι αμέτρητοι…
Γιατί ο ήρωας αδυνατεί να δέσει τα κορδόνια του;
Επειδή δεν έχει συναντήσει ακόμα τον «μαγικό βοηθό» που θα τον προκαλέσει να τα δέσει. Έναν τσαγκάρη, μια γάτα, μια πασχαλίτσα, μια δεκαοχτούρα, ένα κορίτσι, μια βροχή… Φαντάσου όλοι αυτοί -κι άλλοι τόσοι- να χάριζαν στον ήρωα ζευγάρια κορδόνια, άλλος με τα χέρια του, άλλος με τα φτερά του, άλλος με τα πατουσάκια του… Θα ερχόταν η μέρα που όλα αυτά τα κορδόνια θα βρίσκονταν στα χέρια του και… κάτι θα έπρεπε να τα κάνει. Θα κοιτούσε μια τα παπούτσια με τα χρατς και μια τα άλλα, εκείνα που περίμεναν να δεθούν με κορδόνια. Κάποια στιγμή λοιπόν θα τολμούσε ν’ αγγίξει το άπιαστο.
Πόσο σημαντικά είναι τα συναισθήματα σε ένα παιδί; Πόσο μπορεί ο φόβος, το άγχος να παρεμποδίσουν τη γνώση;
Όλα τα συναισθήματα καλοδεχούμενα είναι. Πώς θα νιώσουμε ότι ζούμε αν δεν τα γνωρίσουμε όλα; Ο φόβος, το άγχος, όλα τα αρνητικά συναισθήματα έχουν και την άλλη του πλευρά.
Μπορούν ορμή να δώσουν στα παιδιά και τόλμη να παλέψουν και να τα νικήσουν. Ακόμα όμως κι αν δεν το καταφέρουν, τουλάχιστον θα έχουν δοκιμάσει. Και, το σημαντικότερο, θα ξέρουν το πρόσωπο αυτών των συναισθημάτων. Έτσι θα μάθουν να πορεύονται μαζί τους και ίσως, μια μέρα, τα φέρουν στα δικά τους μέτρα.
Η διαχείριση των συναισθημάτων λείπει πολύ από οικογένειες και σχολεία, ειδικά όσο ανεβαίνουμε σε ηλικία. Έχεις επισκεφθεί δεκάδες σχολεία, έχεις συναντήσει εκατοντάδες παιδιά. Τι θα πρότεινες πάνω σε αυτό το θέμα;
Ένα έχουμε να κάνουμε: να πιανόμαστε από τις ασήμαντες αφορμές που μας δίνουν τα παιδιά -και είναι τόσες πολλές-, και να τους δίνουμε κι άλλες, ακόμα πιο ασήμαντες.
Πώς δένουμε κόμπους στα συναισθήματα των παιδιών μας; Ποια βασικά λάθη κάνουμε;
Ακριβώς τα ίδια λάθη που κάνουμε και με τον εαυτό μας. Καθρέφτες είμαστε οι μεγάλοι και τα παιδιά βλέπουν τον εαυτό τους μέσα μας.
Τι μας προσφέρει να «κοιτάμε ψηλά»;
Έγραψε σε μια ιστορία του ο Αργύρης Χιόνης: «Αν δεν σηκώνετε, πότε πότε, το βλέμμα σας στον ουρανό, υπάρχει κίνδυνος να χάσετε θαύματα που συμβαίνουν εκεί πάνω. Αν πάλι περπατάτε κοιτώντας συνέχεια ψηλά, υπάρχει κίνδυνος να πατήσετε μια παπαρούνα που φύτρωσε στο πεζοδρόμιο.
Όλα χρειάζονται λοιπόν. Υπάρχει όμως κάτι που κερδίζουμε μόνο κοιτάζοντας ψηλά. Όταν περπατάμε με το κεφάλι χαμηλωμένο η ανάσα και η φωνή μας κρύβονται και παλεύουν ν’ ακουστούν. Όταν όμως κοιτάξουμε όλο αυτό το θαύμα που υπάρχει πάνω μας η φωνή ανοίγει. Κι όταν η φωνή ανοίγει μπορεί ν’ ακουστεί μέχρι την άκρη του κόσμου. Τότε οι κόμποι μας ξυπνούν, λύνονται και τρέχουν να μάθουν τη ζωή.
Το βιβλίο ΧΡΑΤΣ μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο.
Να ευχηθούμε καλοτάξιδο το ΧΡΑΤΣ!!!
Ευχαριστούμε πολύ την κ. Εύη Γεροκώστα και περιμένουμε να τη φιλοξενήσουμε από κοντά στην τάξη μας!
Το βιβλίο γιορτάζει!!
Σήμερα είναι Πέμπτη 2 Απριλίου.
Και γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου!!!
Κάθε χρόνο, όπως έχουμε ήδη πει, στις 2 Απριλίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου. Είναι η μέρα που γεννήθηκε ο μεγαλύτερος παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.
Η γιορτή έχει σκοπό να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα.
Κάθε χρόνο μια διαφορετική χώρα αναλαμβάνει να κάνει μια αφίσα και ένα μήνυμα. Διαβάστε το φετινό μήνυμα: “Η μουσική των λέξεων”
Ας γνωρίσουμε λίγο τον μεγάλο παραμυθά!
Η ζωή του δύσκολη και πονεμένη.
Χανς Κρίστιαν Άντερσεν
Στις 2 Απριλίου του 1805 στην πόλη Όντενσε της Δανίας, ήρθε στη ζωή ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, ένας από τους πιο αγαπημένους παιδικούς συγγραφείς που με την πένα του ζωντανεύει μέχρι σήμερα, ασχημόπαπα, μολυβένια στρατιωτάκια και μπαλαρίνες στα μάτια κάθε παιδιού.
Ο πατέρας του ήταν παπουτσής και η μητέρα του πλύστρα. Έμεινε ορφανός από πατέρα στα έντεκα του χρόνια και έκανε διάφορες δουλειές για να τα φέρει βόλτα αυτός και η μητέρα του. Προσπάθησε να μάθει την τέχνη του πατέρα του αλλά μάταια, ενώ όταν αποφοίτησε από το σχολείο των άπορων παιδιών, μπήκε σε ένα ραφτάδικο για να μάθει την τέχνη αλλά η προσπάθεια δεν απέδωσε καρπούς.
Το προσωπικό του καταφύγιο, για τις ελάχιστες ελεύθερες ώρες που είχε, ήταν ένα μικρό κουκλοθέατρο. Έφτιαχνε με τα ίδια του χέρια τις κούκλες, τις έντυνε και έδινε τις δικές του προσωπικές παραστάσεις με έργα κυρίως του Σαίξπηρ που απομνημόνευε με ιδιαίτερη ευκολία. Η χάρη του αυτή έφτασε στα αυτιά του βασιλιά της Δανίας Φρειδερίκου του 6ου, ο οποίος ενδιαφέρθηκε να γνωρίσει από κοντά το “παράξενο” αυτό αγόρι. Στη συνέχεια, τον έστειλε σε ένα από τα καλύτερα σχολεία της χώρας, καταβάλλοντας ο ίδιος τα δίδακτρα.
Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν τελείωσε με ιδιαίτερη δυσκολία το Γυμνάσιο σε ηλικία 23 ετών. “Τα χρόνια αυτά ήταν τα πιο πικρά και σκοτεινά της ζωής μου”, γράφει στην αυτοβιογραφία του. Στη συνέχεια γράφεται στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Με μόνη περιουσία 30 φράγκα και με το όνειρο να γίνει ηθοποιός, δίνει εξετάσεις στη Βασιλική Σχολή Θεάτρου από τις οποίες απορρίφθηκε επειδή ήταν “άσχημος και αδύνατος”.
Όταν ήταν 36 ετών επισκέφτηκε την Ελλάδα. Ταξίδεψε για να επισκεφτεί το Θησείο, το Φάληρο, τον Κολωνό και την Ακρόπολη, όπου ανέβαινε κάθε μέρα.
Οτιδήποτε βλέπεις, μπορεί να γίνει ένα παραμύθι”, είχε γράψει ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και αφιέρωσε τη ζωή του ολοκληρωτικά στη συγγραφή έργων για παιδιά. Δεν έκανε ποτέ δική του οικογένεια.
Την άνοιξη του 1872, ο Άντερσεν πέφτει από το κρεβάτι του και χτυπάει σοβαρά. Δεν ξαναέγινε ποτέ εντελώς καλά και στις 4 Αυγούστου του 1875 σε ηλικία 70 ετών, αφήνει την τελευταία του πνοή και ένα σωρό όνειρα στοιβαγμένα στις αγαπημένες μας κιτρινισμένες σελίδες.
“Η μικρή γοργόνα”, “Η τοσοδούλα”, “Το κοριτσάκι με τα σπίρτα”, “Το ασχημόπαπο”, “Το μολυβένιο στρατιωτάκι”, “Η βασίλισσα του χιονιού”, “Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα”.
Τα παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν δεν έχουν τελειωμό… Εικόνες από μια ζωή που ο δημιουργός τους δεν έζησε ποτέ στην πραγματικότητα.
Διαδραστικό υποστηρικτικό υλικό
Επισκεφτείτε το μουσείο του Άντερσεν στο χωριό Οντένσε της Δανίας.
Ξέρετε ποια είναι τα 10 δικαιώματα του μικρού αναγνώστη;
Ευκαιρία να τα μάθουμε!
Παρακολουθήστε το παρακάτω video:
Ο συγγραφέας και εικονογράφος Lane Smith στήνει έναν σπαρταριστό διάλογο ανάμεσα σε μια βιβλιόφιλη μαϊμού κι έναν γάιδαρο που είναι άσσος των νέων τεχνολογιών για το τι τελικά ΕΙΝΑΙ ΒΙΒΛΙΟ.
Παρακολουθήστε το animation μικρού μήκους “Τα φανταστικά ιπτάμενα βιβλία του κου Μόρρις Λέσμορ “,η ταινία εμπνεύστηκε από το βιβλίο και βραβεύτηκε με Oscar καλύτερης ταινίας. Πρόκειται για “την ιστορία των ανθρώπων που αφοσιώνουν τις ζωές του στα βιβλία και τα βιβλία τους το ανταποδίδουν”. Η ταινία εξιστορεί το τι συνέβη στον ήρωα Μόρις Λέσμορ που μετά την επέλαση ενός τυφώνα βρίσκεται σε έναν φανταστικό κόσμο, όπου τα βιβλία έχουν ζωντανέψει και συμπαραστέκονται στους ανθρώπους.
