Περιμέναμε να χιονίσει στο Χαλάνδρι και να παίξουμε και να ευχαριστηθούμε με το χιόνι στην αυλή του σχολείου. Αφού δεν χιόνισε φέραμε με άλλο τρόπο κοντά μας το χιόνι.

Διαβάσαμε το πολύ ωραίο παραμύθι του Μάνου Κοντολέων που επεξεργαζόμαστε κάθε χρόνο στο νηπιαγωγείο μας.

           “Ο χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει.”

Μετά την ανάγνωση του παραμυθιού συζητήσαμε με τα παιδιά:

•       Τι τους άρεσε από την ιστορία;
•        Ποιος είναι ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας;
•        Πού βρίσκεται ο χιονάνθρωπος και πού πάει μετά;
•          Ποιους συναντάει;
•        Σε ποια εποχή εξελίσσεται  η ιστορία μας;
•        Ποιο ήταν το πρόβλημα του χιονάνθρωπου;
•        Πού πρέπει να πάει για να μην λιώσει;

Η ιστορία έδωσε την ευκαιρία στα παιδιά να θυμηθούνε τον κύκλο του νερού.

Καθώς  το παραμύθι δεν έχει πολλές εικόνες πρότεινα στα παιδιά να ζωγραφίσουν “σκηνές” από το παραμύθι. Κάθε παιδί επέλεξε ποια σκηνή του άρεσε πολύ για να την εικονογραφήσει.

 

Θελήσαμε να φτιάξουμε κι εμείς τον χιονάνθρωπο αλλά όχι από πάγο.. Τελικά καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε την επιθυμία μας.

Χωριστήκαμε σε μικρές ομάδες. Κάθε ομάδα διάλεξε ένα μέρος του σώματος του χιονάνθρωπου.

Κόψαμε χαρτί Α4 σε μικρά κομμάτια.

.

 

Κολλήσαμε τα χαρτάκια πάνω σε κύκλους.

Συνεργαστήκαμε, το κάθε παιδί συνείσφερε με το δικό του τρόπο.

Βοήθησε η μια ομάδα την άλλη.

Σχεδιάσαμε το καπέλο του χιονάνθρωπου και ενώσαμε τους κύκλους.

Βάλαμε κουμπιά και μαζέψαμε αληθινά κλαδάκια στην αυλή για τα χέρια του χιονάνθρωπου. Ο χιονάνθρωπος θα μας καλημερίζει!

 

Περάσαμε υπέροχα!!