My SchBlogOut

Διαβάζω (δες εδώ) ότι ο Πάπας ζήτησε συγχώρεση εκ μέρους των «ελάχιστων ιερέων», όπως σημείωσε, που κακοποίησαν σεξουαλικά ανηλίκους, στην ισχυρότερη μέχρι στιγμής αντίδραση από την ηγεσία της Καθολικής Εκκλησίας στο σκάνδαλο παιδικής κακοποίησης. «Αισθάνομαι την ανάγκη να αναλάβω προσωπικά το βάρος και να ζητήσω συγχώρεση για όλο το κακό που προκλήθηκε» ανέφερε ο Πάπας. “Συγχωροχάρτι” λοιπόν και ξεμπερδέψαμε…

Μα, τρία δευτερόλεπτα! Έτσι, μια συνηθισμένη αγκαλιά κρατά περίπου τρία δευτερόλεπτα, όσο και το γνέψιμο του χεριού όταν λέμε αντίο καθώς και πολλές άλλες ανθρώπινες διαδικασίες, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, που ενισχύει την άποψη ότι ο άνθρωπος αφιερώνει για το «τώρα» του, τρία δευτερόλεπτα. Αν η χρονική αντίληψη του “τώρα” ήταν μικρότερή, τότε θα αντιδρούσαμε υπερβολικά γρήγορα στα εξωτερικά ερεθίσματα. Αντίθετα αν το “τώρα” κρατούσε περισσότερο, πολλά πράγματα ενδέχεται να συνέβαιναν στο φυσικό περιβάλλον, στα οποία δεν θα προλαβαίναμε να αντιδράσουμε. Περισσότερα:http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=246730

Η αρχαιότερη εγκατάσταση παραγωγής κρασιού ανακαλύφθηκε στην Αρμενία. Πατητήρι και δοχεία ζύμωσης, που χρονολογούνται 6000 χρόνια πριν, βρέθηκαν σε σπηλιά στο νότιο Καύκασο. Ο Gregory Areshian, ένας από τους επικεφαλής της ανασκαφής δήλωσε ότι αποτελεί το πιο παλιό παράδειγμα ολοκληρωμένης παραγωγής κρασιού. Η εγκατάσταση ανακαλύφθηκε στα βουνά της νοτιοανατολικής Αρμενίας. Στην ίδια περιοχή είχε βρεθεί επίσης το αρχαιότερο γνωστό δερμάτινο παπούτσι, ετών 5500. Μέσα στη σπηλιά, η διεθνής ομάδα αρχαιολόγων βρήκε μια ρηχή λεκάνη, περίπου ενός μέτρου, που σύμφωνα με τους ερευνητές, χρησιμοποιούνταν ως πατητήρι.Η ερευνητική ομάδα βρήκε επίσης σπόρους σταφυλιών, που είχαν πατηθεί και ανήκουν στον ίδιο τύπο σταφυλιών που χρησιμοποιούνται και σήμερα για την παραγωγή κρασιού.

Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=239950

Αιώνες προτού το εστιατόριο γίνει χώρος συνεστίασης (ακόμη και αρκετές δεκαετίες μετά), το ρεστοράν (restaurant) ήταν κάτι που πινόταν, ένα δυναμωτικό ρόφημα. Τον 15ο αιώνα κάποια συνταγή για ρεστοράν ξεκινούσε με την οδηγία να μαγειρευτεί στη γυάλινη χύτρα του αλχημιστή ένα φρεσκοσφαγμένο καπόνι μαζί με εξήντα χρυσά δουκάτα και σημείωνε ότι ο μάγειρας θα μπορούσε να προσθέσει στη χύτρα διαμάντια, ρουμπίνια, ζαφείρια, ίασπη ή «οποιονδήποτε άλλον ευεργετικό και αγνό πολύτιμο λίθο διατάξει ο γιατρός». Τα λεξικά των Furetiere και Τrevoux του 17ου και 18ου αιώνα παραλείπουν τα πετράδια από τη συνταγή αλλά ορίζουν το ρεστοράν ως ένα ημιφαρμακευτικό παρασκεύασμα, ενώ στην ογκώδη Εγκυκλοπαίδεια (1751-1772) των Ντιντερό και Ντ΄ Αλαμπέρ το restaurant καταχωρίζεται ως «όρος της φαρμακολογίας» και το κονιάκ, τα ρεβίθια και η σοκολάτα αναφέρονται ως παραδείγματα υλικών με θεραπευτικές ιδιότητες. Διαβάστε περισσότερα εδώ: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=374601&ct=1&dt=24/12/2010#ixzz19J8qXttI