Το μήνυμα του Υπουργού Παιδείας: «Κανένας πρόσφυγας μόνος του, κανένα παιδί αφημένο στην τύχη του. Σε κάθε σχολείο, σε κάθε γειτονιά, όλη η Ελλάδα μια ανοιχτή αγκαλιά» ήταν η αφορμή για μια συζήτηση στην τάξη. Συζήτηση που ανέσυρε στην επιφάνεια όλη την ευαισθησία που διαθέτουν οι μαθητές μας, τους προβληματισμούς, την ωριμότητα, τις γνώσεις και τις στέρεες αξίες που έχουν, ώστε να αντιληφθούν ότι σε όλες τις εποχές οι πρόσφυγες είναι θύματα γεωπολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, παιδιά ενός κατώτερου θεού, που χωρίς να το θελήσουν βρέθηκαν στην ανάγκη μας και εμείς πρέπει να τους προσφέρουμε βοήθεια και αλληλεγγύη, για να επιβιώσουν και να διατηρήσουν την αξιοπρέπεια που βίαια προσπαθούν να τους αφαιρέσουν.
Με μεγάλη συγκίνηση έζησα την απόφαση των παιδιών ν’ αναλάβουν δράση! Έδωσαν χωρίς δεύτερη σκέψη χρήματα από το ταμείο τους, για να πάρουν τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες. Ανάλογες πρωτοβουλίες πήραν και άλλα τμήματα του σχολείου μας. Η Άννη Μπαράκου του τμήματος Α3 δημιούργησε το video που ξετυλίγει το δράμα της προσφυγιάς. Το 1922 οι Έλληνες της Μ. Ασίας πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς. Σήμερα οι Σύριοι. Αύριο, ποιος ξέρει;
Τέτοιες στιγμές οι εκπαιδευτικοί αισθανόμαστε περήφανοι. Όταν έχουμε τέτοιους μαθητές, που στέλνουν μηνύματα ανθρωπιάς και ελπίδας, το μέλλον του ”ανοιχτού” σχολείου, της παιδείας και της χώρας μας διαγράφεται ευοίωνο.
Δείτε το βίντεο ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ της μαθήτριας Μπαράκου Άννης.
Ελένη Κρητικού
Φιλόλογος