Σε ένα πρώτο επίπεδο, αφού τέθηκε ο στόχος της δράσης, αποφασίστηκε ο ντόπιος μαθητικός πληθυσμός που θα συμμετείχε σε αυτήν (τμήμα Β4).
Σχεδιάστηκε η δράση με την υποστήριξη και εμψύχωση της επιμορφώτριας του προγράμματος «Σχολεία για όλους» κυρίας Κατή Νάντιας, εξασφαλίστηκε η αίθουσα, ο εξοπλισμός, τα υλικά και οι εκπαιδευτικοί/γονείς ντόπιων που θα παρείχαν βοήθεια:
- Τένια Μπουλούρη, εκπαιδευτικός τάξης υποδοχής (ΤΥ): ανέλαβε τη συνοδεία των προσφυγόπουλων τη μέρα της δράσης στην αίθουσα.
- Γιαννακάρα Αργυρώ, τεχνολόγος: ανέλαβε την κατασκευή μικρών χαρταετών από μαλλί πλεξίματος και ξύλινα πλαίσια. Επισκέφτηκε το τμήμα Β4 την προηγούμενη εβδομάδα της δράσης και μέσα σε μία διδακτική ώρα παρουσίασε στους μαθητές την κατασκευή των χαρταετών. Δημιουργήθηκαν από τα ίδια τα παιδιά χαρταετοί και οι καλύτεροι επιλέχτηκαν για να προσφερθούν ως δώρο στους πρόσφυγες.
- Πέτρου Αλέξανδρος, καθηγητής γερμανικής γλώσσας: ανέλαβε τη φωτογράφιση της δράσης.
- Γαλανόπουλος Νίκος, υποδιευθυντής – Τεχνολόγος: ανέλαβε τον εξοπλισμό για την προβολή βίντεο στους μαθητές (Laptop και προτζέκτορας).
- Λαμπροπούλου Γεωργία, μητέρα μαθητή του Β4, καθηγήτρια αγγλικής γλώσσας στην Πρωτοβάθμια: παρείχε βοήθεια στην μετάφραση για τη διευκόλυνση των προσφύγων,συγκεκριμένα: α) στην κάρτα καλωσορίσματος των προσφύγων β) στις οδηγίες για τα παιχνίδια της δράσης γ) στο κείμενο παρουσίασης των εθίμων του χαρταετού της Καθαράς Δευτέρας και του «Μάρτη».
Η ίδια εκπαιδευτικός σχεδίασε και χαρτόνια για την αξιολόγηση της δράσης αμέσως μετά τη λήξη της από όλους τους μαθητές (ήλιος, ήλιος και σύννεφα, σύννεφα).
- Όλο το υλικό και οι οδηγίες μεταφράστηκαν στη γλώσσα των προσφύγων (φαρσί) με τη βοήθεια του google translate και τυπώθηκαν, ώστε να υπάρχει άμεση πρόσβαση σε αυτές και να είναι βοηθητικές.
Στις 8 Μάρτη υποδεχτήκαμε πρωί πρωί στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας τους πρόσφυγες μαθητές και την καθηγήτρια της ΤΥ. Τους καλωσορίσαμε και προχωρήσαμε στο πρώτο παιχνίδι γνωριμίας με το κουβάρι και τη δημιουργία ιστού. Κάθε παιδί παρουσιαζόταν λέγοντας το όνομά του, κρατούσε με το δάχτυλό του το σχοινί και πετούσε το κουβάρι στον συμμαθητή που αναλάμβανε στη συνέχεια να παρουσιαστεί. Το παιχνίδι, με την ολοκλήρωσή του, οδήγησε στη δημιουργία ενός μεγάλου ιστού, συμβόλου της ενότητας και συνεργασίας μεταξύ των μελών της ομάδας.
Ακολούθησε παιχνίδι ενεργοποίησης με μπαλόνια ίδιου χρώματος. Κάθε παιδί πήρε το μπαλόνι του και το φούσκωσε. Τους δόθηκε η οδηγία να το κρύψουν κάπου, ώστε να μην μπορούν να το βρουν οι υπόλοιποι. Στη συνέχεια τους ζητήθηκε να βρουν το μπαλόνι τους και να το φέρουν στην ολομέλεια. Τέθηκαν ερωτήματα όπως: «Είσαι σίγουρος ότι είναι αυτό το δικό σου μπαλόνι; Πώς είσαι σίγουρος από τη στιγμή που όλα τα μπαλόνια έχουν ίδιο χρώμα ότι είναι το δικό σου; Τι θα κάνεις σε περίπτωση που κάποιος άλλος διεκδικήσει το μπαλόνι σου; Θα τσακωθείς; Θα το παραχωρήσεις αμέσως; Θα κάνεις διάλογο; Πώς θα διαχειριστείς τη διαφωνία και τη διεκδίκηση του μπαλονιού που θεωρείς δικό σου;»
Στη συνέχεια οι μαθητές χωρίστηκαν σε ομάδες. Οι 4 πρόσφυγες μαθητές μπήκαν στην ίδια ομάδα, αφού μόνο ένας από αυτούς γνωρίζει την αγγλική γλώσσα σε βαθμό απλής συνεννόησης και θα μπορούσε να βοηθήσει τους υπόλοιπους στη μετάφραση και κατανόηση (να σημειωθεί εδώ ότι οι 4 πρόσφυγες μαθητές δεν γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα και χρειάστηκε η μετάφραση από τα ελληνικά στα αγγλικά και μετά στα φαρσί).
Προβλήθηκε βίντεο σχετικό με τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις για τους συνανθρώπους μας, μόνο με ήχο και εικόνα, χωρίς λόγια και υπότιτλους, ώστε να είναι κατανοητό το περιεχόμενό του από όλους.
Το επόμενο παιχνίδι ήταν « Ο ρόλος στον τοίχο». Σε δύο μεγάλα χαρτόνια που κολλήθηκαν στον τοίχο σχεδιάστηκε το περίγραμμα δύο ανθρώπων – των 2 πρωταγωνιστών της ιστορίας του βίντεο. Αφού τα μέλη της κάθε ομάδας συζήτησαν μεταξύ τους και αντάλλαξαν απόψεις για το θέμα, ο εκπρόσωπος της κάθε ομάδας αλλά και όσα μέλη της επιθυμούσαν σηκώθηκαν και έγραψαν μέσα στο περίγραμμα του κάθε ήρωα τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους και εκτός του περιγράμματος, τις σκέψεις και τα συναισθήματα της ομάδας τους για τους δύο ήρωες της ιστορίας του βίντεο. Τέλος, σε ένα χαρτί η κάθε ομάδα έγραψε και παρουσίασε στην ολομέλεια το δικό της μήνυμα, όπως το εξέλαβε από την ιστορία.
Τελειώνοντας η δράση μοιράστηκαν από τους ντόπιους μαθητές στους πρόσφυγες δωράκια, μεταξύ των οποίων ένας «Μάρτης» για το χέρι και ένας χαρταετός. Επίσης παρουσιάστηκαν σε αυτούς τα δύο συγκεκριμένα έθιμα στα αγγλικά και στα φαρσί και εκφράστηκε η επιθυμία συνέχισης της συνεργασίας μας, τόσο στην ΤΥ, στην αίθουσα του τμήματος Β4 όσο και στην αυλή του σχολείου, με παρόμοιες δράσεις.
Ολοκληρώσαμε με αξιολόγηση – αναστοχασμό, χρησιμοποιώντας τα χαρτόνια με τον ήλιο και τα σύννεφα, εκφράζοντας ταυτόχρονα τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας.
Την επόμενη ημέρα δημιουργήθηκε στην ηλεκτρονική τάξη ερωτηματολόγιο αξιολόγησης της δράσης, στο οποίο απάντησαν οι ντόπιοι μαθητές. Η διαδικασία της αξιολόγησης στους πρόσφυγες έγινε στην ΤΥ από την καθηγήτριά τους, με προσαρμοσμένα ερωτήματα.
Όλα τα παιδιά δήλωσαν ότι επιθυμούν τη διοργάνωση και υλοποίηση παρόμοιων βιωματικών δράσεων για θέματα που τους απασχολούν, πάντα σε συνεργασία και αλληλεπίδραση ντόπιων και προσφύγων.
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Μητσάκη Κλεοπάτρα.