Αρχείο έτους 2016

Με χαρά σας προσκαλούμε να παρευρεθείτε στην παρουσίαση των προγραμμάτων που εκπόνησαν οι ομάδες του σχολείου κατά το σχολικό έτος 2015 – 16 η οποία θα διενεργηθεί στα πλαίσια της τελετής λήξης της φετινής χρονιάς, την Τρίτη 14/6/2016 και ώρα 20:30 μ.μ. στον προαύλιο χώρο του 3ου Γυμνασίου Χαλκίδας.

Η Διευθύντρια
και
ο Σύλλογος Διδασκόντων
του 3ου Γυμνασίου Χαλκίδας.

Η Ομάδα του προγράμματος Αγωγής Υγείας του 3ου Γυμνασίου Χαλκίδας «Επιλέγω τη ζωή – Γυρίζω την πλάτη μου στις εξαρτήσεις» πραγματοποίησε την Παρασκευή 8 Απριλίου 2016 εκπαιδευτική εκδρομή στην Αθήνα.
Αρχικός προορισμός, η Μονάδα Εφήβων/Νεαρών Ενήλικων «Ατραπός» του ΟΚΑΝΑ, η οποία δημιουργήθηκε το 2002, με σκοπό την προώθηση ενός εναλλακτικού μοντέλου ζωής που δεν περιλαμβάνει τη χρήση ουσιών. Τα παιδιά, αφού ενημερώθηκαν από τους ψυχολόγους της Μονάδας για τον σκοπό λειτουργίας της και τις υπηρεσίες που παρέχει, συζήτησαν για την περίοδο της εφηβείας που σημαδεύεται από έντονες βιολογικές, κοινωνικές και ψυχολογικές αλλαγές, μέσα από τις οποίες ο νέος προσπαθεί να διαμορφώσει τη δική του ταυτότητα. Κάποιες φορές, κατά την προσπάθεια αυτή, προκύπτουν σοβαρά προβλήματα, όπως η χρήση ψυχοδραστικών ουσιών οπότε και είναι αναγκαία η θεραπευτική παρέμβαση.
Στη συνέχεια συμμετείχαν σε διαδραστικό παιχνίδι, μέσα από το οποίο είχαν την ευκαιρία να ελέγξουν και να αναθεωρήσουν γνώσεις, απόψεις και συμπεριφορές σχετικά με το θέμα των εξαρτήσεων και να συνειδητοποιήσουν ότι αυτές είναι εμπόδιο για μια καλύτερη σχέση με τη ζωή μας.
Επόμενος προορισμός, το Μουσείο Συναισθημάτων Παιδικής Ηλικίας. Πρόκειται για έναν διεθνώς μοναδικό και πρωτότυπο χώρο, που χρησιμοποιεί τα εκθέματά του, το παιχνίδι και τα παραμύθια, για να ενθαρρύνει τα παιδιά να γνωρίσουν τον εαυτό τους, να κατανοήσουν τον κόσμο των συναισθημάτων, ενώ ταυτόχρονα ευαισθητοποιεί και υποστηρίζει τους ενήλικες σε θέματα που αφορούν στη συναισθηματική ανάπτυξη. Εκεί οι μαθητές, χωρισμένοι σε δύο ομάδες και με την υποστήριξη των εμψυχωτριών του Μουσείου, συμμετείχαν σε διαδραστική έκθεση με τίτλο «Γεια σου κύριε Φόβε!», σχετικά με τους διαφορετικούς φόβους που νιώθουν τα παιδιά και το πώς μπορούν να ζήσουν καλύτερα μαζί τους αυξάνοντας την αυτοπεποίθησή τους.
Η εκδρομή ολοκληρώθηκε με περίπατο της Ομάδας στην παλιά γειτονιά της Αθήνας, το Μοναστηράκι, έναν χώρο λειτουργικό, πολυσυλλεκτικό και ζωντανό. Κάναμε βόλτα στην οδό Αδριανού που «κινείται» παράλληλα με την Αρχαία Αγορά, φάγαμε και ξεκουραστήκαμε στον ήλιο με θέα την Ακρόπολη, τη Στοά του Αττάλου και το Ναό του Ηφαίστου. Δεν παραλείψαμε βέβαια μια βόλτα στο «γιουσουρούμ» και την Πλατεία Αβησσυνίας, με ένα θησαυρό από αντίκες, παλιά βιβλία, δίσκους, έργα τέχνης να κρύβονται στις προθήκες και στα ράφια των μικρών παλαιοπωλείων, ένα πραγματικό πολύχρωμο παζάρι.
Τα παιδιά στην εκδρομή συνόδεψε, μαζί με τις καθηγήτριες που υλοποίησαν το Πρόγραμμα κατά την τρέχουσα σχολική χρονιά, η εκπαιδευτικός Σπυριδούλα Καράπα.

Το μήνυμα του Υπουργού Παιδείας: «Κανένας πρόσφυγας μόνος του, κανένα παιδί αφημένο στην τύχη του. Σε κάθε σχολείο, σε κάθε γειτονιά, όλη η Ελλάδα μια ανοιχτή αγκαλιά» ήταν η αφορμή για μια συζήτηση στην τάξη. Συζήτηση που ανέσυρε στην επιφάνεια όλη την ευαισθησία που διαθέτουν οι μαθητές μας, τους προβληματισμούς, την ωριμότητα, τις γνώσεις και τις στέρεες αξίες που έχουν, ώστε να αντιληφθούν ότι σε όλες τις εποχές οι πρόσφυγες είναι θύματα γεωπολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, παιδιά ενός κατώτερου θεού, που χωρίς να το θελήσουν βρέθηκαν στην ανάγκη μας και εμείς πρέπει να τους προσφέρουμε βοήθεια και αλληλεγγύη, για να επιβιώσουν και να διατηρήσουν την αξιοπρέπεια που βίαια προσπαθούν να τους αφαιρέσουν.

  Με μεγάλη συγκίνηση έζησα την απόφαση των παιδιών ν’ αναλάβουν δράση! Έδωσαν χωρίς δεύτερη σκέψη χρήματα από το ταμείο τους, για να πάρουν τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες. Ανάλογες πρωτοβουλίες πήραν και άλλα τμήματα του σχολείου μας. Η Άννη Μπαράκου του τμήματος Α3 δημιούργησε το video που ξετυλίγει το δράμα της προσφυγιάς. Το 1922 οι Έλληνες της Μ. Ασίας  πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς. Σήμερα οι Σύριοι. Αύριο, ποιος ξέρει;

  Τέτοιες στιγμές οι εκπαιδευτικοί αισθανόμαστε περήφανοι. Όταν έχουμε τέτοιους μαθητές, που στέλνουν μηνύματα ανθρωπιάς και ελπίδας, το μέλλον του ”ανοιχτού” σχολείου, της παιδείας και της χώρας μας διαγράφεται ευοίωνο. 

Δείτε το βίντεο ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ της μαθήτριας Μπαράκου Άννης.

Ελένη Κρητικού

                                                                                                                              Φιλόλογος

“Αλήθεια – των αδυνάτων αδύνατο

ποτές δεν εκατάφερα να καταλάβω

αυτά τα όντα που δεν βλέπουνε

το τερατώδες κοινό γνώρισμα τ’ ανθρώπου

το εφήμερο της παράλογης ζωής του

κι ανακαλύπτουνε διαφορές

γιομάτοι μίσος διαφορές

σε χρώμα δέρματος/φυλή/θρησκεία”

“Μόνωση”, Νικηφόρος Βρεττάκος

Η 21η Μάρτη έχει οριστεί ως Διεθνής Ημέρα για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων και του ρατσισμού καθώς και Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Στο πλαίσιο υλοποίησης δράσεων για την ημέρα αυτή, οι μαθητές της Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου του σχολείου μας ενημερώθηκαν για το φαινόμενο και τις μορφές του ρατσισμού από καθηγητές τους. Στη συνέχεια, ξεκινώντας από την ανάγνωση και ανάλυση έργων της παγκόσμιας και ελληνικής ποίησης, προχώρησαν σε συζήτηση για την αξία της ισότητας και της αλληλεγγύης μεταξύ όλων των ανθρώπων. Με αφορμή τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή και τη φυγή προς την Ευρώπη χιλιάδων κατατρεγμένων προσφύγων, αναφέρθηκαν στην ανάγκη ενεργοποίησής τους κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, που στις μέρες μας είναι περισσότερο επιτακτική από ποτέ. Στο τέλος οι μαθητές κλήθηκαν να καταγράψουν σκέψεις και συναισθήματα στο χαρτί ενώ ορισμένοι προχώρησαν στη δημιουργία σχετικών video.

«Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα του,

εκτός αν πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρία.

Τρέχεις προς τα σύνορα μόνο όταν βλέπεις

ολόκληρη την πόλη να τρέχει κι εκείνη.

Οι γείτονές σου τρέχουν πιο γρήγορα από σένα

με την ανάσα ματωμένη στο λαιμό τους

το αγόρι που ήταν συμμαθητής σου

κρατά ένα όπλο μεγαλύτερο από το σώμα του

Αφήνεις την πατρίδα

μόνο όταν η πατρίδα δε σε αφήνει να μείνεις.

Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα εκτός αν η πατρίδα σε κυνηγά

φωτιά κάτω απ΄ τα πόδια σου

ζεστό αίμα στην κοιλιά σου

δεν είναι κάτι που φαντάστηκες ποτέ ότι θα έκανες

μέχρι που η λεπίδα χαράζει απειλές στο λαιμό σου

Πρέπει να καταλάβεις

ότι κανένας δε βάζει τα παιδιά του σε μια βάρκα

εκτός αν το νερό είναι πιο ασφαλές από την ξηρά

κανένας δε σέρνεται

κάτω από φράχτες

κανένας δε θέλει να τον δέρνουν

να τον λυπούνται

κανένας δε διαλέγει τα στρατόπεδα προσφύγων

ή τη φυλακή,

επειδή η φυλακή είναι ασφαλέστερη

από μια πόλη που φλέγεται

κανένας δε θα το μπορούσε

κανένας δε θα το άντεχε

κανένα δέρμα δε θα ήταν αρκετά σκληρό

για να ακούσει τα:

γυρίστε στην πατρίδα σας μαύρο

πρόσφυγες

βρομομετανάστες

ζητιάνοι ασύλου

που ρουφάτε τη χώρα μας

αράπηδες με τα χέρια απλωμένα

μυρίζετε περίεργα

απολίτιστοι

κάνατε λίμπα τη χώρα σας και τώρα θέλετε

να κάνετε και τη δική μας

Θέλω να γυρίσω στην πατρίδα,

αλλά η πατρίδα είναι το στόμα ενός καρχαρία

πατρίδα είναι η κάνη ενός όπλου

και κανένας δε θα άφηνε την πατρίδα

εκτός αν η πατρίδα σε κυνηγούσε μέχρι τις ακτές

εκτός αν η πατρίδα σού έλεγε να τρέξεις πιο γρήγορα

να αφήσεις πίσω τα ρούχα σου

να συρθείς στην έρημο

να κολυμπήσεις ωκεανο

να πνιγείς

να σωθείς

να πεινάσεις

να εκλιπαρήσεις

να ξεχάσεις την υπερηφάνεια

η επιβίωσή σου είναι πιο σημαντική.

Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα εκτός αν η πατρίδα είναι

μια ιδρωμένη φωνή στο αυτή σου

που λέει

φύγε,

τρέξε μακριά μου τώρα

δεν ξέρω τι έχω γίνει

αλλά ξέρω ότι οπουδήποτε αλλού

θα είσαι πιο ασφαλής απ΄ ό,τι εδώ» 

“HOME” – “ΣΠΙΤΙ”
Ποίημα της Κενυάτισσας ποιήτριας Ουαρσάν Σάιρ.
 

Η 6η Μαρτίου έχει πλέον καθιερωθεί ως «Μέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού», με στόχο την πρόληψη του φαινομένου, την ευαισθητοποίηση των μαθητών και την υιοθέτηση ενός κώδικα μη βίαιης επικοινωνίας στις διαπροσωπικές σχέσεις.
Στο πλαίσιο αυτής της ημέρας, την Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016 επισκέφτηκε το σχολείο μας ο κ. Καρβελάς Γεώργιος, Επιμελητής Ανηλίκων στο Δικαστήριο Ανηλίκων της Χαλκίδας.
Ο κ. Καρβελάς ενημέρωσε τους μικρούς μαθητές της Α΄ Γυμνασίου για το δυσάρεστο φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού και τις συνέπειές του στα άτομα, τις οικογένειές τους, τη σχολική κοινότητα και την ευρύτερη κοινωνία. Τόνισε τη σημασία της αποδοχής της διαφορετικότητας σε όλες της τις εκφάνσεις καθώς και την ανάγκη συμμετοχής μας σε δράσεις αλληλεγγύης και προάσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Οι μαθητές συμφώνησαν τελικά πως στόχος όλων πρέπει να είναι η αλληλοκατανόηση, η αποδοχή του άλλου, η εξάλειψη των προκαταλήψεων και της ρητορικής του μίσους. Μέσα από αυτές τις αξίες μόνο είναι δυνατόν να οδηγηθούμε σε ένα ασφαλές και δημοκρατικό σχολείο, σε μια κοινωνία προόδου και πολιτισμού.

Saferinternet – Για ένα Ασφαλέστερο Διαδίκτυο