Η ΑΓΑΠΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ από την Εστουδιαντίνα των σχολείων της Κωακής Ενδοχώρας.
Τα μουσικά μαθητικά σύνολα των σχολείων της Κωακής ενδοχώρας (Γυμνάσιο Αντιμάχειας, Γυμνάσιο Ζηπαρίου, Γενικό Λύκειο Ζηπαρίου), έδωσαν την ετήσια συναυλία τους στις 30 Μαρτίου 2018 στο Πολιτιστικό Κέντρο Πυλίου της Κω με θέμα την αγάπη.
Συμμετείχαν οι μαθητές και οι μαθήτριες:
Τραγούδι (μονωδία): Χριστίνα Καλοτίνη, Μιρέλα Τράκα, Άννα Κωστογλίδου, Θωμάς Δημητριάδης.
Κιθάρες: Θωμάς Δημητριάδης, Ραφαήλ Μαμμάς, Παντελής Λαμπρόγλου, Μαρία Κουλιανού, Μαρία Σακελλιάδη, Δάφνη Τοπαλίδου.
Βιολιά: Ειρηάνα Κάπα, Μανώλης Κρεμμύδας, Σταματία Ζαράφτη.
Ντραμς: Μανώλης Δρόσος.
Πλήκτρα: Χριστόφορος Παπαϊωάννου.
Μπουζούκι: Θοδωρής Καλοτίνης.
Λύρα Κρήτης: Γιάννης Τριτσάρης.
Ηλεκτρικό Μπάσσο: Αργύρης Ζήκος.
Χορωδία: Άγγελος Δρομπόνης, Αμάντα Κούρτι, Αναστασία Χαρτοφίλη, Άννα Κωστογλίδου, Αποστολία Μανώλη, Αριόλα Μαλάι, Βασιλίνα Καθοπούλη, Βασιλίνα Χαλτούπη, Βιολέτα Κοκουφτοπούλου, Γεωργία Τριμμάτη, Γιάννης Μαυρογιαννάκης, Δήμητρα Θεοδωρίδου, Δημητρούλα Ναστάση, Διονυσία Καλυμνιαλαρή, Διονυσία Χαραπά, Ειρήνη Κώστογλου, Ειρήνη Μπαξεβάνη, Ελευθερία Άννα Ίρις Πιμ, Ελισάβετ Σκαρτάδου, Ελντίσα Μπεκτέσι, Ευαγγελία Τοπαλίδου, Ζαχαρούλα Κασίου, Θοδωρής Τριμάτης, Ιωάννα Αγγούση, Ιωάννα Χατζηγεωργαλή, Κατερίνα Καραγεωργίου, Κατερίνα Μπόρου, Κλαούντια Κρυεμμάδη, Κυριάκος Μαρκάκης, Κώστας Μπίλλης, Κώστας Τσίκος, Μάγδα Ζερβάνου, Μαγδαλένα Τσαούση, Μανώλης Κρητικός, Μαρία Διακογιάννη, Μαριέττα Πιτταρά, Μαρίνα Μπίμπα, Μελίνα Γιώτη, Μιρέλα Τράκα, Μιχάλης Μαρκάκης, Μπριγκίτα Πλάκου, Μυρτώ Τσολάκη, Ραφαέλα Μαλιλή, Ραφαέλα Φώτη, Σάββας Καρράς, Σεβαστιάνα Φώτη, Σέβη Γιαννοπούλου, Σοφία Τόντα, Σπύρος Κίτσος, Τζοάνα Πάλη, Φωτεινή Πή.
Παρουσίαση: Κατερίνα Μπόρου, Δήμητρα Θεοδωρίδου.
Φροντίδα στην υποδοχή και προσέλευση του κοινού: Αγάπη Σάκοβιτς, Μαίρη Χατζηκαλύμνιου.
Γενική φροντίδα μουσικών οργάνων και υλικού: Νικόλαος Γκαναβούρας.
Φροντίδα ήχου: Μανώλης Δραμουντανής, Αλέξανδρος Δεληγιάννης.
Μουσική Διδασκαλία και ενθάρρυνση μαθητικού «τρελοκομείου»: Ο μα(ν)έστρος.
Παίξαμε και τραγουδήσαμε για την αγάπη:
1) The game of thrones (intro)
2) Παίξε βραχνή μου φυσαρμόνικα
3) Προσωπικές οπτασίες
4) Ανάθεμά σε.
5) Χίλιες σιωπές
6) Φύλλα αλκαλικά
7) Δυνατά δυνατά
8) Νανούρισμα
9) Μιλώ για σένα
10) Πηνελόπη
11) Μίλησέ μου, μίλησέ μου
12) Έχω ένα μυστικό
13) Παλιομισοφόρια
14) Τούτο το μήνα
15) Στην κοιλάδα των Τεμπών
16) Φύσ’ αεράκι φύσα με
63 μαθητικές καρδιές, χτύπησαν μαζί. 50 φωνές τραγούδησαν και 13 ζευγάρια χεριών έπαιξαν για την αγάπη, 9 μέρες πριν τη μεγάλη γιορτή της Αγάπης και της Θυσιαστικής Αυταπάρνησης.
Χρησιμοποίησαν τη θαυματουργή δύναμη της μουσικής για να κάνουν τις καρδιές τους να χτυπήσουν από κοινού, μαζί με των ανθρώπων που ήρθαν στην αίθουσα να τους ακούσουν.
Στα πρόσωπα και τα χαμόγελα αυτών των παιδιών διαπιστώνει κανείς το αποτέλεσμα της καλοσύνης του δημόσιου σχολείου όπου πηγαίνουν τα παιδιά αυτά. Τα βλέπει κανείς κι αισθάνεται σαν τη μέλισσα… Που αντιλαμβάνεται τριγύρω της, πιο ‘δω το θυμάρι, πιο κει τ’ αγριολούλουδα, παραπέρα το μέλι. Σαν τη μέλισσα κι όχι σαν τη μύγα… Διότι η μέλισσα δεν βλέπει μήτε βρωμιές, μήτε ακαθαρσίες, μήτε ασχήμιες.
63 παιδιά που ασκούνται σχολικά σε θετική και θεωρητική σκέψη, είτε παλεύοντας με τις μετατροπίες και τα παράξενα διαστήματα του Μάνου Χατζιδάκι και των άλλων τραγουδοποιών, είτε ερμηνεύοντας την γοητεία των στίχων του Νίκου Γκάτσου και των άλλων στιχουργών και ποιητών. Κι όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, δεν πειράζει. Ας μείνει με την ομορφιά της εικόνας αυτών των παιδιών. Ο θαλασσινός άνεμος και η δροσιά της αυγής, υπάρχουν για όλους μας, χωρίς να το ζητήσουμε, σημείωσε κάποτε ο Γιώργος Σεφέρης.
Και για όσους έχουν την ψευδαίσθηση ότι διδάσκουν αντίσταση και πάλη στους εφήβους, δεν μένει παρά να τονίσουμε αυτό που λένε σε κάθε ευκαιρία και με όλη τη δύναμη της τέχνης και της ψυχής τους, οι δυο πιο ξεχωριστοί Έλληνες μουσικοί του 20ού αιώνα, ο Μάνος Χατζιδάκις κι ο Διονύσης Σαββόπουλος: Αντίσταση δεν είναι να σηκώνεις τη γροθιά και ν’ ανοίγεις τη μούντζα. Ούτε να ακολουθείς σαν πρόβατο έναν καθοδηγητή.
Αντίσταση είναι το επίπεδό σου κι η διαρκής προσπάθεια να το ανεβάσεις σε υψηλότερα σκαλοπάτια ευγένειας, αρχοντιάς και σύνθεσης… Με το αγκάλιασμα και την φροντίδα τεσσάρων φίλων, χωρίς την ανυστερόβουλη και σιωπηρή βοήθειά των οποίων το αποτέλεσμα δεν θα ήταν αυτό που θέλαμε… Της κυρίας Ειρήνης Χατζηχριστοφή, της κυρίας Βασιλικής Καλύβα, του κυρίου Ανδρέα Μήταλα και του κυρίου Γιάννη Κρητικού. Τους ευχαριστεί όλη η Εστουδιαντίνα, δια του μα(ν)έστρου της… Άξιζε να υπάρχουμε για να συναντηθούμε, εδώ στην Κω, 8 χρόνια τώρα, μαθητές και δάσκαλοι…
Καλή συνέχεια παιδιά… Να σας φάει ο Παράδεισος της μουσικής μας!
Καλή αντάμωση στην επόμενη ευκαιρία μας.
Ο μα(ν)έστρος της Εστουδιαντίνας
Γιάννης Τοπαλίδης
Εκπαιδευτικός Γαλλικής Φιλολογίας & Μουσικής στα Γυμνάσια Αντιμάχειας & Ζηπαρίου Κω.
