από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Η νεοελληνική ποίηση στον 20ό αιώνα: ομιλία του Ντ. Χριστιανόπουλου

 

Στη συγκεκριμένη ομιλία ο θεσσαλονικιός ποιητής και κριτικός Ντίνος Χριστιανόπουλος κάνει μια σύντομη επισκόπηση της νεοελληνικής ποίησης του 20ου αιώνα. Αναφέρεται στα σημαντικότερα ποιητικά ρεύματα, τους κυριότερους εκπροσώπους καθώς και στα βασικότερα προβλήματα που αντιμετώπισαν. Η ομιλία δεν είναι πρόσφατη: πραγματοποιήθηκε τον Μάιο του 2000 στην Πάτρα. Σε αυτήν τη διεύθυνση μπορείτε να δείτε το βίντεο στο YouTube.

Επειδή η ομιλία είναι μεγάλη (πάνω από μιάμιση ώρα) και επειδή πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο να έχει υπόψη του ο ενδιαφερόμενος την οπτική του Χριστιανόπουλου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θεωρώ πλήρη και απολύτως αντικειμενική την ανάλυσή του, απομαγνητοφώνησα το βασικά σημεία της ομιλίας για τους βιαστικούς. Νομίζω όμως ότι είναι καλύτερο να απολαύσει κανείς την ομιλία στο βίντεο -ο Χριστιανόπουλος έχει έναν εντελώς ιδιαίτερο τρόπο να μιλά για πράγματα που τον απασχολούν. Τόνισα τους κύριους άξονες, ενώ σε αγκύλες πρόσθεσα μερικά επεξηγηματικά σχόλια.

Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Τόλης Καζαντζής, Παραλειπόμενα της Ιστορίας της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας

Γιώργος Θεοτοκάς και Γιώργος Σεφέρης

 

Αιθέρια αερικά «εποχής», με καλοτυλιγμένα κι ευκίνητα κορμιά σε μουσελίνες, με μπουκετάκι «μιγκέ» στο ντεκολτέ τους, εκεί ακριβώς που αρχινάει η σκιερή χαράδρα των τροφαντών μαστών, περιφέρονται -ίδιες «Ατθίδες αύρες»*- μέσα στη νοσταλγικά διατηρημένη «ανατολίτικη» ατμόσφαιρα του σαλονιού πετώντας πού και πού, εμβόλιμα, κάποιο χαριτωμένο, γαργα­λιστικό γαλλικό. Προσφέρουνε, υπό τους ήχους του ταγκό, «μαρασκινό», μέσα σε κείνα τα λιλιπούτεια -επάργυρα- κολονάτα ποτηράκια, στους νέους της συντροφιάς, με το νωχελικό και ατημέλητό τους κάθι­σμα και τα καλοζυγισμένα -αεράτα- τους κοστούμια σε χρώμα σαμπανί από «σαντακρούτα»*.

Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ο Σεφέρης, το Νομπέλ και μια συνωμοσία
seferis20a

του Γιὠργη Γιατρομανωλάκη

 

Πριν από 40 χρόνια, Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 1963, μία εβδομάδα πριν από τις κρίσιμες εκλογές της 3ης Νοεμβρίου, «Το Βήμα» μοιράζει το πρωτοσέλιδό του σε δύο ειδήσεις και σε δύο αντίστοιχες φωτογραφίες: αριστερά, με κεφαλαία, η θριαμβευτική διαδρομή «από Θηβών μέχρι Λαμίας» του Παπανδρέου, με φωτογραφία από την ασυνήθη «εις όγκον και ενθουσιασμό» συγκέντρωση του λαού της «Λεβαδείας». Δεξιά, με πεζά, «Το Νομπέλ λογοτεχνίας εις τον ποιητήν Σεφέρην», με τη γνωστή φωτογραφία του μπροστά στη βιβλιοθήκη της οδού Άγρας, με ένα βιβλίο στο χέρι να κάνει πως διαβάζει. Σύμπτωση ή άλλο ένα φοβερό timing και μια άλλη σατανική κίνηση της σουηδικής Ακαδημίας; Από τη μία να ευλογεί και να επιβραβεύει -κυριολεκτικά- την προδοσία του πρεσβευτή Σεφέρη στο θέμα της Κύπρου, όπως διατείνονται παλαιότεροι αλλά και νεόκοποι «μελετητές» του ελληνικού μοντερνισμού, και από την άλλη, λέω εγώ, να προβλέπει την επερχόμενη δημοκρατική νίκη και να την πριμοδοτεί με αυτή τη βράβευση!

Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ο Γιώργος Σεφέρης για τον Καβάφη
σεφέρης

Ο Σεφέρης για τη χρήση της Ιστορίας από τον Καβάφη

 

Έτσι συλλογιζόμαστε τον Καβάφη, τον ιστορικό ποιητή, δηλαδή τον ποιητή που η χρήση της Ιστορίας –η συγκινησιακή χρήση της Ιστορίας- του επιτρέπει να εκφραστεί καλύτερα. […] Οι εποχές που του παρέχουν τους ήρωές του δεν είναι γι’ αυτόν απλές αναδρομές ή προφάσεις, είναι ζωντανά πράγματα και παρόντα, που του επιτρέπουν να κινήσει τα πρόσωπά του όπως το θέλει η ιδιοσυγκρασία του. [1]

Συνεχίστε την ανάγνωση