πηγή: ogdoo.gr

 

Στα χρόνια της Κατοχής, οι κινηματογράφοι πέρασαν δύσκολες μέρες, μια και δεν υπήρχαν ταινίες για να κάνουν τη δουλειά τους. Για αμερικάνικες ταινίες, βέβαια, ούτε λόγος να γίνεται. Έτσι η αγορά προ­σπαθούσε να βολευτεί με τις λιγοστές και κακές ταινίες της ναζιστικής Γερμανίας και με μερικές άλλες, που μας έρχονταν από τις κατεχόμενες χώρες της καθημαγμένης Ευρώπης και που, οπωσδήποτε, οι κι­νηματογραφόφιλοι, που μισούσαν καθετί γερμανικό, τις προτιμούσαν από τις ναζιστικές παραγωγές. Όπως και να ’χε το πράγμα, όμως, οι ται­νίες αυτές ήταν τόσο λίγες, που δεν μπορούσαν να καλύψουν τα προγράμματα των αθηναϊκών κινηματογράφων, πολλοί απ’ τους οποίους -ανάγκα και θεοί πείθονται- έγιναν τελικά θέατρα. Θέατρο, λοιπόν, έγινε και το «Πάνθεον», ένας από τους πιο παλιούς και πιο κοσμικούς κινηματογράφους της Αθήνας, που ήταν ακριβώς απέναντι από το «Ρεξ», και που τώρα πια δεν υπάρχει, μια και γκρεμίστηκε πριν από χρόνια.Συνεχίστε την ανάγνωση

Ο Γιόζεφ Ροτ (1894 – 1939) ήταν Αυστριακός συγγραφέας και δημοσιογράφος εβραϊκής καταγωγής, περισσότερο γνωστός για το μυθιστόρημά του Το εμβατήριο Ραντέτσκυ. Έζησε και έγραψε την περίοδο του Μεσοπολέμου, και τα μυθιστορήματά του αντικατοπτρίζουν όλες τις πτυχές της ζωής σε εκείνη την ταραγμένη εποχή. Πηγή: Βικιπαίδεια

 

Στο άρθρο που ακολουθεί ο Γιόζεφ Ροτ καταγράφει μεθόδους παρακολούθησης στην Ιταλία του Μουσολίνι. Το κείμενο περιλαμβάνεται στο βιβλίο του Ροτ Τα χρόνια των ξενοδοχείων, εκδ. Άγρα.

 

 

Η παντοδύναμη αστυνομία (1928)

Δύο μέρες ήταν αρκετές για να τον αντιπαθήσω τον πορτιέ­ρη του ξενοδοχείου μου στη Ρώμη. Το μείγμα επαγγελματικά φιλικής συμπεριφοράς και κακοκρυμμένης περιέργειας δεί­χνει σπιούνο, και μάλιστα όχι καλό στη δουλειά του. Δεν είναι γεννημένος χαφιές. Δουλεύει είκοσι χρόνια ξενοδοχοϋπάλληλος, έτσι λέει· ήταν πορτιέρης απ’ την εποχή που οι ξένοι στην Ιτα­λία ήταν ακόμα απλώς επισκέπτες κι όχι ύποπτοι που έπρεπε να περάσουν από ανάκριση. Την αλλαγή του καθεστώτος την καταλαβαίνει ο ταξιδιώτης πρώτα πρώτα στον πορτιέρη του ξε­νοδοχείου. Πρώτη του δουλειά μετά το καλωσόρισμα είναι να ζητήσει το διαβατήριο. Ομολογώ πως αισθάνομαι βαθιά δυσ­πιστία για τα κράτη, όπου είναι κανείς υποχρεωμένος να παραδίδει το διαβατήριό του στο ξενοδοχείο. (Κάποιους ταξιδιώ­τες αυτό τούς αφήνει παντελώς αδιάφορους.) Όλη η παραδοσιακή φιλοξενία μιας χώρας, που ζει εδώ και πολλά χρόνια χά­ρη στον τουρισμό και η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα συνε­χίσει για πολλά χρόνια ακόμη να στηρίζεται σ’ αυτόν, αρχίζει να μου φαίνεται ύποπτη, όταν το προσωπικό των ξενοδοχείων αναλαμβάνει καθήκοντα που κανονικά εμπίπτουν στην αρμοδιότη­τα των Αρχών και μου παίρνει το διαβατήριό μου, την ελευθερία των κινήσεών μου δηλαδή, έστω κι αν είναι για μισή μέρα μόνο. Μα ο πορτιέρης δεν σταματάει εδώ. Όταν του ζητώ γραμματόσημα, μπαίνει στον κόπο να διαβάσει το όνομα του παραλήπτη στο φάκελο. Τόσο πολύ νοιάζεται μη τυχόν και κου­ραστώ, που δεν μ’ αφήνει να κάνω τα λίγα βήματα ως το γραμ­ματοκιβώτιο. Επιμένει να ταχυδρομεί ο ίδιος τα γράμματά μου. Με αποτέλεσμα να φτάνουν πάντα μια-δύο μέρες αργότερα απ’ όσο θα ’πρεπε.Συνεχίστε την ανάγνωση

Κύριοι όροι

kyrioi oroi

πηγή: Π. Μπίλλα, Συντακτικό Αρχαίας Ελληνικής

 

Οι παραπομπές σε σελίδες αναφέρονται στο Συντακτικό της Αρχαίας Ελληνικής της Π. Μπίλλα, που διανεμήθηκε στο Γυμνάσιο, ενώ οι παραπομπές σε παραγράφους (§) στο Συντακτικό του Μουμτζάκη, που διανεμήθηκε στην Α΄ λυκείου.

Συνεχίστε την ανάγνωση

πηγή: asielts.com

 

Συνοχή

Η έννοια της συνοχής σχετίζεται με τα γλωσσικά μέσα/στοιχεία που εξασφαλίζουν λογική αλληλουχία σε φράσεις, παραγράφους και μεγαλύτερες ενότητες ενός κειμένου. Οι κυριότεροι τρόποι συνοχής είναι:

– Η επανάληψη: Στις μεγαλουπόλεις τα κοινωνικά προβλήματα διογκώνονται. Οι αρμόδιοι φορείς οφείλουν, για το συμφέρον της κοινωνικής ηρεμίας, να αντιμετωπίσουν αποφασιστικά τα κοινωνικά προβλήματα.

– Η χρήση αντωνυμίας ή επιρρήματος: Σε καιρό κρίσης η ανεργία και τα κοινωνικά προβλήματα αυξάνονται. Αυτά δοκιμάζουν την κοινωνική συνοχή/Τότε δοκιμάζεται η κοινωνική συνοχή.

– Η παράλειψη: Οι ισχυροί οικογενειακοί και φιλικοί δεσμοί κάνουν ευτυχισμένο έναν άνθρωπο. Του χαρίζουν δύναμη και ασφάλεια.

– Η χρήση συνώνυμων λέξεων ή λέξεων με νοηματική συγγένεια:

  • Στις μεγαλουπόλεις τα κοινωνικά προβλήματα αυξάνονται. Πολλαπλασιάζονται και δυσκολεύουν την καθημερινότητα των ανθρώπων.
  • Η ανεργία είναι σοβαρό πρόβλημα. Η έλλειψη θέσεων εργασίας πρέπει να περιοριστεί.

Συνεχίστε την ανάγνωση

Ο Ξενοφών (430 π.Χ. – 355 π.Χ.) ήταν Αθηναίος ιστορικός που αφηγήθηκε στα Ελληνικά του τις εξελίξεις από το 411 μέχρι το 362 π.Χ.

 

Ξενοφῶν, Κύρου Ἀνάβασις 3, 2, 10-11

Ο Ξενοφών, επιχειρώντας να εμψυχώσει τους Μυρίους, αναφέρεται στην ευσέβειά τους, η οποία τους εξασφαλίζει την εύνοια των θεών.

 

Ἐτύγχανον λέγων ὅτι πολλαὶ καὶ καλαὶ ἐλπίδες ἡμῖν εἶεν σωτηρίας. Πρῶτον μὲν γὰρ ἡμεῖς μὲν ἐμπεδοῦμεν τοὺς τῶν θεῶν ὅρκους, οἱ δὲ πολέμιοι ἐπιωρκήκασί τε καὶ τὰς σπονδὰς παρὰ τοὺς ὅρκους λελύκασιν. Οὕτω δ᾽ ἐχόντων εἰκὸς τοῖς μὲν πολεμίοις ἐναντίους εἶναι τοὺς θεούς, ἡμῖν δὲ συμμάχους, οἵπερ ἱκανοί εἰσι καὶ τοὺς μεγάλους ταχὺ μικροὺς ποιεῖν καὶ τοὺς μικροὺς κἂν ἐν δεινοῖς ὦσι σῴζειν εὐπετῶς, ὅταν βούλωνται. Ἔπειτα δὲ ἀναμνήσω γὰρ ὑμᾶς καὶ τοὺς τῶν προγόνων τῶν ἡμετέρων κινδύνους, ἵνα εἰδῆτε ὡς ἀγαθοῖς τε ὑμῖν προσήκει εἶναι σῴζονταί τε σὺν τοῖς θεοῖς καὶ ἐκ πάνυ δεινῶν οἱ ἀγαθοί. Ἐλθόντων μὲν γὰρ Περσῶν καὶ τῶν σὺν αὐτοῖς παμπληθεῖ στόλῳ ὡς ἀφανιούντων τὰς Ἀθήνας, ὑποστῆναι αὐτοὶ Ἀθηναῖοι τολμήσαντες ἐνίκησαν αὐτούς. Συνεχίστε την ανάγνωση