Οι εκπαιδευτικοί του Νηπιαγωγείου Ν. Φιλαδέλφειας ευχαριστούμε θερμά το ΣΥΛΛΟΓΟ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ που από την 1η μέρα της θητείας τους , και ιδιαίτερα σ’ αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία δείξανε ευθύνη, συλλογική προσπάθεια και συνέπεια του ρόλου τους ως ΝΕΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ. Αυτά τα πανέμορφα παγκάκια θα είναι η αφορμή για εκπαιδευτικές ζεστές γωνιές…όπως γωνιά συζήτησης, παραμυθιού, γωνιά φιλίας, κι ότι άλλο μας προκύψει …
Ακούσαμε τη μουσική του VIVALDI Το Φθινόπωρο….και ξεκινήσαμε τη φθινοπωρινή μας βόλτα στη φύση,να παρατηρήσουμε τα χρώματα της ,να πιάσουμε φύλλα , να ακούσουμε τον ήχο τους να μυρίσουμε και να μαζέψουμε φύλλα…
Τα φύλλα που μαζέψαμε μεταμορφώθηκαν σε έργα τέχνης έξω στο μπαλκονάκι μας απολαμβάνοντας τον ωραίο ήλιο…
Δεν μείναμε εκεί γιατί αγαπάμε την τέχνη μας άρέσει πολύ και μας ξεκουράζει…έχοντας βοηθούς το βοηθητικό προσωπικό την κ. Νίνα και τον νοσηλευτή κ. Κλεάνθη η δουλειά μας γίνεται ευκολότερη.
Φύλλα απο χαρτόκουτα έγιναν στολίδια στην τάξη μας. Τους ευχαριστούμε θερμά!
Τα χρώματα του Φθινοπώρου!!!
Μάθαμε και τα χρώματα του φθινοπώρου- κίτρινο, κόκκινο, πορτοκαλί, καφέ και λίγο πράσινο !!!
Με αφορμή τις περιπέτειες ενός μικρού φύλλου – πώς τα πράσινα φύλλα χάνουν το χρώμα τους ξεκίνησε και η δική μας περιπέτεια … παίξαμε με την ιστορία και αφού την κατανοήσαμε προσπαθήσαμε να τη θυμηθούμε και να τη βάλουμε με τη σειρά…
Αναγνωρίσαμε το γράμμα Φ , βρήκαμε λεξούλες, το παίξαμε, το σχεδιάσαμε με στεφάνι και μια ράβδο, με το δαχτυλάκι μας, με κορδόνια, το περπατήσαμε, το σχεδιάσαμε με το σώμα μας και στο τέλος το γράψαμε…
Σήμερα στις 27-10-2020 ημέρα Τρίτη τα παιδάκια μας τίμησαν την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου με θεατρικό σκετς σε όσους με αυταπάρνηση έδωσαν σκληρούς αγώνες και τη ζωή τους ακόμα για να υπερασπιστούν την τιμή και την ελευθερία της Ελλάδας μας!
Τα παιδιά ζωντάνεψαν ως γενναίοι φαντάροι και ακούραστες νοσοκόμες την εξής με λίγα λόγια ιστορία:
Σήμερα θα παίξουμε μια ιστορία αληθινή που συνέβει πριν απο πολλά-πολλά χρόνια στην Ελλάδα μας. Τότε, το 1940, εμείς δεν είχαμε γεννηθεί, ούτε ο μπαμπάς και η μαμά είχαν γεννηθεί. Μόνο ο παππούς και η γιαγιά είχαν γεννηθεί, αλλά και αυτοί ήταν μικρά παιδιά. Μια νύχτα του Οκτώβρη, λοιπόν, πίσω στο 1940, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας που τον έλεγαν Μεταξά, κοιμόταν ήσυχος στο σπίτι του. Ξαφνικά ακούγεται ένα δυνατό χτύπημα στην πόρτα. Σηκώνεται και ανοίγει.
Μεταξάς: Ποιός είσαι και τι θέλεις;
Γκράτσι: Είμαι ο Γκράτσι, ο ιταλός πρεσβευτής και θέλω να πάρω την χώρα σου την Ελλάδα. Παραδώσου!
Μεταξάς: ΟΧΙ, δεν παραδίνομαι, δεν σου δίνω την Ελλαδα.
Γκράτσι: Ε τότε θα έχουμε πόλεμο!
Ο πόλεμος ξεκίνησε…όμως ο δρόμος ήταν μακρύς και δύσκολος. Πέρασαν ποτάμια, ανέβηκαν βουνά, σύρθηκαν στο έδαφος για να μη τους δει ο εχθρός και τελικά μετά απο πολλες μέρες έφτασαν στο μέτωπο και άρχισαν να πολεμάνε. Πολεμούσαν μέρες και νύχτες ακούραστα και όταν έβρισκαν ευκαιρία καθόταν να ξαποστάσουν…
Να μην τα πολυλογώ ο πόλεμος τελείωσε οι άντρες γύρισαν χαρούμενοι και με ελληνικές σημαίες να κυματίζουν στα χέρια , έκαναν παρέλαση καμαρωτοί.
Τηρώντας τα απαραίτητα μέτρα ατομικής προστασίας ξεκινήσαμε για το Μνημείο Ηρώων του χωριού μας απαγγέλοντας ποιήματα, τραγούδια κρατώντας την ελληνική σημαία και κατάθεση στεφάνου προς τιμή της γενναιότητας των αγωνιστών…
Αυτούς τους ανθρώπους που πολέμησαν με θάρρος το 1940 τιμάμε σήμερα και κάθε χρόνο τέτοια μέρα!
Με την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 μας ήρθε η ιδέα μαζί με τα παιδιά να φτιάξουμε το δικό μας στεφάνι και να τιμήσουμε τους ήρωες που με το ηχηρό τους «ΟΧΙ» και τη ζωή τους κλόνισαν τα θεμέλια του Μουσολίνι δηλώνοντας ότι
“οι πολεμικές μηχανές είναι αδύναμες μπροστά σε ανθρώπους που θέλουν να ζουν ελεύθεροι“…
Μαζέψαμε δάφνες από τα πανέμορφα δέντρα που εντοπίσαμε στην αυλή της πανέμορφης εκκλησίας του χωριού μας και ξεκινήσαμε την ετοιμασία του…
Είμαστε έτοιμοι για την αυριανή μας μέρα. Να καταθέσουμε το στεφάνι προς τιμή των πεσόντων στους αγώνες του Έθνους…
Ξεκίνησαμε συζήτηση για να δούμε τι ξέρουν τα παιδιά για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 σας πληροφορώ ότι αρκετά παιδιά γνώριζαν για τον πόλεμο με τους ιταλούς και τους γερμανούς, βέβαια αναφέρθηκαν και οι τούρκοι…
Επικεντρωθήκαμε στο ΟΧΙ, είδαμε εικόνες πολέμου και ειρήνης ,παίξαμε, σχεδιάσαμε το ΟΧΙ με το σώμα μας, και τα χέρια μας , γράψαμε, ζωγραφίσαμε …
Η ελληνική σημαία μας έδωσε την αφορμή να μιλήσουμε για το σύμβολο της ειρήνης. Τι είναι σύμβολο;είναι κάτι που όταν το βλέπουν οι άνθρωποι, αμέσως το συνδέουν με ένα συγκεκριμένο πράγμα.
Κάναμε σειραθέτηση τις εικόνες ( απο το μεγαλύτερο έως το μικρότερο)
Δείξαμε σύμβολα όπως το περιστέρι, τι μας θυμίζει, την ειρήνη. Τη σημαία, τι μας θυμίζει, την Ελλάδα, μια χώρα. Συζητήσαμε που και πώς χρησιμοποιούνται τα σύμβολα, π.χ. Ολυμπιακοί Αγώνες κ.α.
Φιάξαμε μια κατασκευούλα και γράψαμε το ΟΧΙ…
Η δική μας ΕΛΛΑΔΑ θέλει Χαρά, Φιλία, Ερήνη και Αγάπη!!!
Στρωθήκαμε στη δουλειά και ετοιμάσαμε το σκηνικό για τη γιορτούλα μας…
Με αφορμή να χρησιμοποιήσουμε το χώρο του Πνευματικού Κέντρου του χωριού, για ψυχοκινητικές δραστηριότητες σε κρύες βροχερές μέρες, γνωρίσαμε την κ. Μαρία που είχε όλη την καλή διάθεση να γνωρίσουμε τη λαογραφική έκθεση του Πολιτιστικού Συλλόγου Ν. Φιλαδέλφειας και με την ευκαιρία να μάθουμε πως ζούσαν οι άνθρωποι στο χωριό.
Η ΔΑΝΕΙΣΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Ο κύριος Αστέρης πιάνει ένα παραμύθι, αλλά ήταν στα αγγλικά…παίξαμε λίγο με τις λέξεις…
Μας εντυπωσίασαν οι γνώσεις που πήραμε σήμερα απο την κ. Μαρία και την ευχαριστούμαι πολύ!
Την προηγούμενη μέρα ένα παιδάκι μας είπε ότι απέναντι από το χωράφι που διανύουμε έχει πολλές αγελάδες και αν μπορούμε να πάμε να τις δούμε. Χαλάμε χατίρια εμείς; Όχι φυσικά.
Ξεκίνησαμε ως μικροί ερευνητές που είμαστε να πάμε στη φάρμα των αγελάδων με το φίλο μας το σκύλο που μας έδειχνε το δρόμο και μας προστάτευε μεχρι να φτάσουμε..
Η ερώτηση μας…
Τι θέλετε να μάθετε για τις αγελάδες; Πως περνάνε, αν έχουν φίλους; Αν έχουν παιδιά; Τι τρώνε; Που κοιμούνται; Το γάλα τους πως το βγάζουν; Ξεκινήσαμε λοιπόν να μάθουμε τα πάντα για τη ζωή τους.
Για καλή μας τύχη στο δρόμο μας συναντήσαμε τον ιδιοκτήτη της φάρμας ο οποίος με χαρά μας παρέπεμψε στον υπεύθυνο του κ. Ζαφείρη να μας ξεναγήσει στην μονάδα του.
Πριν μπούμε στη μεγάλη φάρμα μπροστά μας συναντήσαμε τα πρώτα ζώα που ήταν μικροί αρσενικοί ταύροι που μάθαμε εκ των υστέρων απο τον κ. Ζαφείρη. Τους είδαμε , τους χαιρετίσαμε , φοβηθήκαμε λιγάκι γιατί έτρεχαν και ερχόταν κοντά μας γρήγορα. Εμείς όμως σταθήκαμε πιο δυνατοί… Ωραία εμπειρία!!!
Συναντήσαμε τον κ. Ζαφείρη και μας λύθηκαν οι απορίες μας. Μάθαμε και πολύ ωραία πράγματα για τις αγελάδες που δεν ξέραμε…. ότι είναι πολύ έξυπνες, ότι κάνουν φίλες και βοηθάει η μια την άλλη και ότι αγαπουν πολύ τα μωρά τους.
Αυτή η αγελάδα είναι έγκυος…πολύ συγκινητικό!
Στη συνέχεια πήγαμε και στην αποθήκη με τις ζωωτροφές των αγελάδων όπου ο κ. Ζαφείρης μας μίλησε για την προέλευση τους.
Ευχαριστούμε θερμά για την ωραία ξενάγηση στο χώρο σας και την πρόταση του κ. Ζαφείρη να ξανάρθουμε, για να δούμε και το άρμεγμα των αγελάδων, διότι δεν μας έφτασε η ώρα…Να είστε σίγουροι ότι δε θα χάσουμε με τίποτα αυτή την εμπειρία!
Η γνωριμία με τη γειτονιά μας στα πλαίσια του προγράμματος « Γνωρίζω το χωριό μου» συνεχίζεται. Η αποστολή μας σήμερα ξεκίνησε προς την πανέμορφη εκκλησία του Ιερού Ναού Αγίου Παντελεήμωνα»….
και συνέχισε χαιρετώντας τους χωριανούς που συναντήσαμε. Δώσαμε τόση χαρά σε κάποιους ανθρώπους που μας είπανε να ξαναπεράσουμε, γιατί λέει ζωντάνεψε η γειτονιά. Σίγουρα αυτή τη σχολική χρονιά θα μας βλέπετε συχνά, γιατί μας άρέσουν οι περίπατοι , μας χαλαρώνουν, μας τονώνουν και σε συνδυασμό με τις ηλιόλουστες μέρες γεμίζουμε θετική ενέργεια για την επόμενη μέρα μας. Τι να σας πω που καταλήξαμε… σε ένα χωράφι οργωμένο και στεγνό. Περπατήσαμε, μυρίσαμε , ξαπλώσαμε, παίξαμε με το χώμα και απολαύσαμε τη φύση.
Κοιτάξτε εδώ απέναντι… η επόμενη μας αποστολή που; Στους Σταύλους με τις Αγελάδες!
( επιθυμία φυσικά των παιδιών!!!) Θα είναι μακρύς ο δρόμος ,αλλά σίγουρα δημιουργικός και ωφέλιμος!!!
Στην επιστροφή μας ήμασταν πολύ τυχεροί, γιατί βρεθήκαμε με μια τεράστια τσουλήθρα δώρο από την κ. Μαρία Καρδαμανίδου και τον σύζυγο της κ. Χατζή, γιατί μας είπε τα παιδιά της μεγάλωσαν και δεν τη χρησιμοποιούν άλλο. Αναρωτηθήκαμε πως θα την κουβαλήσουμε; Το πότε έφτασε στην αυλή ούτε που το καταλάβαμε.
Τους ευχαριστούμε πάρα πολύ, γιατί είμαι σίγουρη ότι δεν θα κατεβαίνουμε από εκεί. Ομόρφυνε και η αυλή μας.
Γι’ αυτό Αγαπητοί γονείς ότι δεν χρειάζεστε απο την αυλή σας, εμείς εδώ είμαστε να το παραλάβουμε και να το απολαύσουμε.
Σήμερα στις 19-10-2020 ημέρα Δευτέρα πραγματοποιήθηκε άσκηση σεισμού στο Νηπιαγωγείο μας. Στο μάθημα αυτό ο σκοπός μας ήταν τα παιδιά, να γνωρίσουν το φαινόμενο του σεισμού. Να αντιμετωπίσουν και να διαχειριστούν τα συναισθήματα τους σχετικά με τους σεισμούς. Να μάθουν τρόπους αποτελεσματικής προστασίας από τους σεισμούς.
Παρακολούθησαμε με τα παιδιά βίντεο από το YouTube
και στη συνέχεια κάναμε ερωτήσεις για να διερευνηθούν οι αρχικές απόψεις των παιδιών.
Τι είναι Σεισμός; Τί συμβαίνει κατά τη διάρκεια ενός σεισμού; Πώς μπορώ να προστατευτώ κατά τη διάρκεια ενός σεισμό; Τί κάνω μετά το σεισμό; Τί είναι η τσάντα έκτακτης ανάγκης; Πώς αισθάνομαι όταν συμβαίνει ένας σεισμός; ( Μιλήσαμε για τα συναισθήματα, φόβου και αγωνίας καθώς και τρόπους για να μειώσουμε την έντασή τους ).
Να αντιληφθούν τα παιδιά ότι οι τεκτονικοί σεισμοί (στους οποίους κυρίως αναφερόμαστε) ως φυσικά φαινόμενα οφείλονται σε κινήσεις των λιθοσφαιρικών πλακών και στις ταλαντώσεις που αυτές προκαλούν, κινήσεις που έχουν άμεση σχέση με τη σύσταση και την κατάσταση που επικρατεί στα στρώματα της γης.
Ως δραστηριότητα χρησιμοποιήσαμε δυο δίσκους για τις πλάκες και τουβλάκια για τα σπίτια.
Στη συνέχεια μιλήσαμε για την τσάντα έκτακτης ανάγκης. Τι είναι αυτή η τσάντα; και γιατί πρέπει να την φτιάξω;
Τα απαραίτητα που πρέπει να έχουμε μαζί μας: Μπλούζα, γάντια, φακό, ξηρούς καρπούς, λίστα άμεσης επικοινωνίας με τους γονείς των παιδιών, μπαταρία( το ραδιοφωνάκι ξεχάσαμε στη φώτο …ευτυχώς όμως υπάρχει στο νηπ/γείο), νερό και παπούτσια.
Συμπληρώσαμε φύλλο εργασίας: αντιστοίχισε τις εικόνες με τις σκιές τους που βρήκαμε στο διαδίκτυο.
Η δική μας τσάντα είναι έτοιμη και κρεμάστηκε στην είσοδο του νηπιαγωγείου.
Ευχόμαστε να μη ζήσουμε ποτέ τέτοια κατάσταση στη ζωή μας…
Δεν χάνω την ψυχραιμία μου, μένω ήρεμος.
Στο τέλος πραγματοποιήθηκε άσκηση σεισμού ώστε να προετοιμαστούν τα παιδιά, να γνωρίζουν πώς να προφυλαχτούν σωστά και να είναι σε θέση να αντιδράσουν ψύχραιμα όταν χρειαστεί…. Με την έναρξη της άσκησης και στο άκουσμα της αναγγελίας «σεισμός, σεισμός! οι μαθητές μπήκαν κάτω από τα θρανία τους για να προφυλαχθούν.
Όταν ανακοινώθηκε ότι τελείωσε ο σεισμός, σηκώθηκαν και με ψυχραιμία σχημάτισαν γραμμή…
Μπαίνουμε στη σειρά πρώτα το ένα Τμήμα και μετά το άλλο και βγαίνουμε έξω από το κτίριο .
Η αίθουσα εκκενώθηκε με ηρεμία και οι μαθητές συγκεντρώθηκαν σε συγκεκριμένο σημείο στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου, γιατί σε μας δεν υπάρχει χώρος προστασίας….
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
