Επιστρέψαμε στο σχολείο μετά τον εορτασμό της Επετείου του “ΌΧΙ” και τα παιδιά ενθουσιασμένα μας μίλησαν για τις εντυπώσεις τους από τις εκδηλώσεις και φυσικά από την παρέλαση. Αναφέρθηκαν επίσης στις πτήσεις των πολεμικών αεροπλάνων και στον δυνατό ήχο που έβγαζαν καθώς πετούσαν στον ουρανό. Κάποια από αυτά μας είπαν ότι ένιωσαν τρομαγμένα από το πόσο δυνατός ήταν.

Το παραπάνω ήταν το έναυσμα για να συζητήσουμε για το τι μπορεί να άκουγαν, να έβλεπαν και να ένιωθαν οι άνθρωποι που έζησαν τότε τον πόλεμο και τι ακούμε, βλέπουμε και νιώθουμε τώρα, όταν έχουμε ειρήνη. Αρχικά καταγράψαμε τις ιδέες των παιδιών για κάθε περίπτωση.

Στη συνέχεια τα παιδιά, πάνω στη συζήτηση ρώτησαν αν γίνεται πόλεμος τώρα κάπου στον κόσμο και αυτή η ερώτηση έφερε στη συζήτηση τη λέξη “Πρόσφυγας” την οποία τα παιδιά κατά πλειοψηφία γνώριζαν, καθώς και την ανάγνωση του παραμυθιού “Μελάκ Μόνος” που αποτυπώνει σε εικόνες όσα ήδη είπαν τα παιδιά για το τι βλέπουμε, ακούμε και νιώθουμε σε συνθήκες πολέμου και όχι.

Σε σύνδεση με τα παραπάνω, παίξαμε παιχνίδι ταξινόμησης για τον πόλεμο και την ειρήνη

Και αναρωτηθήκαμε τελικά, αυτά τα αεροπλάνα που ξεκίνησαν και την όλη συζήτηση, τι θα μπορούσαν να πετούν αντί για βόμβες, ώστε να φέρουν τελικά την ειρήνη; Πάνω σε αυτή την ερώτηση δείξαμε και σχετικό graffiti που απεικονίζει αεροπλάνα να πετούν καρδιές πάνω από μία πόλη.

Τα παιδιά είχαν υπέροχες ιδέες που καταγράψαμε και στη συνέχεια τις αποτύπωσαν σε ομαδική εργασία σε χαρτί μέτρου, την οποία και ονόμασαν “Τα αεροπλάνα της Ειρήνης”.

Και όλα αυτά μας υπενθυμίζουν ότι:

“Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΛΗΓΩΝΕΙ – ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΖΗΤΟΥΝ ΕΙΡΗΝΗ”

Σκεφτήκαμε τη μέρα αυτή  της 28ης Οκτωβρίου , λόγω των μέτρων προστασίας covid 19,  να πούμε τα ποιηματάκια, τραγουδάκια  με τα παιδιά στην πλατεία του χωριού.  Εκεί  καταθέσαμε  το Δάφνινο Στεφάνι για να τιμήσουμε τους ήρωες νεκρούς μας.

Και του χρόνου με Υγεία…

    Τι γιορτάζουμε την 28η Οκτωβρίου 1940; Παρακολουθήσαμε διάφορα βίντεο από το youtube και συζητήσαμε για την ηρωική αντίσταση και νίκη των Ελλήνων  κατά των Ιταλών, είναι ένα ιστορικό γεγονός που εντάσσεται στα πλαίσια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου (1939-1945).

Η Επέτειος του ΟΧΙ μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1940 στον Έλληνα πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά. Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της Χώρας στο Β’Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοιταλικού πολέμου του 1940. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα και την Κύπρο κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία. Επίσης, σε πολλές χώρες του κόσμου, ελληνικές κοινότητες γιορτάζουν την Επέτειο του Όχι.

Παίξαμε με το γράμμα Ο … ,  και επικεντρωθήκαμε στη λέξη ΟΧΙ που φωνάξανε όλοι οι Έλληνες με μια φωνή και μια ψυχή το 1940!!! το σχηματίσαμε με το σώμα μας, το σχεδιάσαμε με κορδόνια, με ράβδους, με καπάκια νερού, με τουβλάκια και το γράψαμε…

Στη συνέχεια μιλήσαμε για την Ελληνική σημαία μας και τι συμβολίζει…

Τα χρώματα γαλάζιο και λευκό συμβολίζουν το Γαλάζιο της Ελληνικής θάλασσας και το Λευκό των αφρισμένων κυμάτων.

Οι οριζόντιες γραμμές είναι 9, όσες και οι συλλαβές του συνθήματος της Ελληνικής Επανάστασης,

“ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ `Η ΘΑΝΑΤΟΣ”.

Ο Λευκός Σταυρός συμβολίζει την αφοσίωση των Ελλήνων στην Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη και την συμβολή της Εκκλησίας στον σχηματισμό του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους.

Βάλαμε στη σειρά τα κομμάτια της σημαίας από το μεγαλύτερο στο μικρότερο.

Πήραμε από μια πέτρα θαλάσσης και ξεκινήσαμε να χρωματίσουμε τη δική μας  σημαία, αφού πρώτα με χαρτοταινία σχηματίσαμε το σταυρό.

Σήμερα στις 27-10-2020 ημέρα Τρίτη τα παιδάκια μας τίμησαν την εθνική  επέτειο της 28ης Οκτωβρίου με θεατρικό σκετς σε όσους με αυταπάρνηση έδωσαν σκληρούς αγώνες και τη ζωή τους ακόμα για να υπερασπιστούν την τιμή και την ελευθερία της Ελλάδας μας!

Τα παιδιά ζωντάνεψαν ως γενναίοι φαντάροι και ακούραστες νοσοκόμες την εξής με λίγα λόγια ιστορία:

Σήμερα θα παίξουμε μια ιστορία αληθινή που συνέβει πριν απο πολλά-πολλά χρόνια στην Ελλάδα μας. Τότε, το 1940, εμείς δεν είχαμε γεννηθεί, ούτε ο μπαμπάς και η μαμά είχαν γεννηθεί. Μόνο ο παππούς και η γιαγιά είχαν γεννηθεί, αλλά και αυτοί ήταν μικρά παιδιά. Μια νύχτα του Οκτώβρη, λοιπόν, πίσω στο 1940, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας που τον έλεγαν Μεταξά, κοιμόταν ήσυχος στο σπίτι του. Ξαφνικά ακούγεται ένα δυνατό χτύπημα στην πόρτα. Σηκώνεται και ανοίγει. 

Μεταξάς: Ποιός είσαι και τι θέλεις;

Γκράτσι: Είμαι ο Γκράτσι, ο ιταλός πρεσβευτής και θέλω να πάρω την χώρα σου την Ελλάδα. Παραδώσου!

Μεταξάς: ΟΧΙ, δεν παραδίνομαι, δεν σου δίνω την Ελλαδα.

Γκράτσι: Ε τότε θα έχουμε πόλεμο!

Ο πόλεμος ξεκίνησε…όμως ο δρόμος ήταν μακρύς και δύσκολος. Πέρασαν ποτάμια, ανέβηκαν βουνά, σύρθηκαν στο έδαφος για να μη τους δει ο εχθρός και τελικά μετά απο πολλες μέρες έφτασαν στο μέτωπο και άρχισαν να πολεμάνε. Πολεμούσαν μέρες και νύχτες ακούραστα και όταν έβρισκαν ευκαιρία καθόταν να ξαποστάσουν… 

Να μην τα πολυλογώ ο πόλεμος τελείωσε οι άντρες γύρισαν χαρούμενοι και με ελληνικές σημαίες να κυματίζουν στα χέρια , έκαναν παρέλαση καμαρωτοί.

Τηρώντας τα απαραίτητα μέτρα ατομικής προστασίας ξεκινήσαμε για το Μνημείο Ηρώων του χωριού μας απαγγέλοντας ποιήματα, τραγούδια κρατώντας την ελληνική σημαία  και κατάθεση στεφάνου προς τιμή της γενναιότητας των αγωνιστών…  

Αυτούς τους ανθρώπους που πολέμησαν με θάρρος το 1940 τιμάμε σήμερα και κάθε χρόνο τέτοια μέρα!

Με την επέτειο της 28^ης Οκτωβρίου 1940 μας ήρθε η ιδέα μαζί με τα παιδιά να φτιάξουμε το δικό μας στεφάνι και να τιμήσουμε τους ήρωες που με το ηχηρό τους «ΟΧΙ» και τη ζωή τους κλόνισαν τα θεμέλια του Μουσολίνι δηλώνοντας ότι

“οι πολεμικές μηχανές είναι αδύναμες μπροστά σε ανθρώπους που θέλουν να ζουν ελεύθεροι“…

Μαζέψαμε δάφνες από τα πανέμορφα δέντρα που εντοπίσαμε στην αυλή της πανέμορφης εκκλησίας του χωριού μας και ξεκινήσαμε την ετοιμασία του…

Είμαστε έτοιμοι για την αυριανή μας μέρα. Να καταθέσουμε το στεφάνι προς τιμή των πεσόντων στους αγώνες του Έθνους…

Ξεκίνησαμε συζήτηση για να δούμε τι ξέρουν τα παιδιά για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 σας πληροφορώ ότι αρκετά παιδιά γνώριζαν για τον πόλεμο με τους ιταλούς και τους γερμανούς, βέβαια αναφέρθηκαν και  οι τούρκοι…  

Επικεντρωθήκαμε στο ΟΧΙ, είδαμε εικόνες πολέμου και ειρήνης ,παίξαμε, σχεδιάσαμε το ΟΧΙ με το σώμα μας, και τα χέρια μας , γράψαμε, ζωγραφίσαμε …

Η ελληνική σημαία μας έδωσε την αφορμή να μιλήσουμε για το σύμβολο της ειρήνης. Τι είναι σύμβολο;είναι κάτι που όταν το βλέπουν οι άνθρωποι, αμέσως το συνδέουν με ένα συγκεκριμένο πράγμα.

Κάναμε σειραθέτηση τις εικόνες ( απο το μεγαλύτερο έως το μικρότερο)

 Δείξαμε σύμβολα όπως το περιστέρι, τι μας θυμίζει, την ειρήνη. Τη σημαία, τι μας θυμίζει, την Ελλάδα, μια χώρα. Συζητήσαμε που και πώς χρησιμοποιούνται τα σύμβολα, π.χ. Ολυμπιακοί Αγώνες κ.α.

Φιάξαμε μια κατασκευούλα και γράψαμε το ΟΧΙ… 

Η δική μας ΕΛΛΑΔΑ  θέλει Χαρά, Φιλία, Ερήνη και Αγάπη!!!

Στρωθήκαμε στη δουλειά και ετοιμάσαμε το σκηνικό για τη γιορτούλα μας…

Συμμετείχε  και φέτος  το Νηπιαγωγείο Ν. Φιλαδέλφειας   μαζί με το Δημοτικό στις εκδηλώσεις της  28ης Οκτωβρίου 1940  με Εκκλησιασμό των νηπίων, κατάθεση στεφάνων και απαγγελία ποιημάτων στο Ηρώο της πλατείας.

Και του χρόνου με υγεία και υπερηφάνεια  να τιμήσουμε την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940… 

Είπαμε  τα ποιηματάκια μας, τραγουδήσαμε  τραγούδια για την 28η Οκτωβρίου 1940 και παίξαμε  “Το Κανόνι της Ειρήνης” που αντί για καπνό και φωτιά έβγαζε λουλούδια και  καρδούλες!!!

“ΤΟ ΚΑΝΟΝΙ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ“

Τις προηγούμενες ημέρες διαβάσαμε το παραμύθι “ΕΙΡΗΝΗ” μιλήσαμε τι είναι ειρήνη τι είναι πόλεμος , μεγάλη συζήτηση, πολλά τα συναισθήματα…τελικά ποιος κέρδισε η Ειρήνη φυσικά!!

Γνωρίσαμε τα σύμβολα της Ειρήνης και επιλέξαμε  να φτιάξουμε το περιστέρι της Ειρήνης με αποτύπωμα της παλάμης μας και στο γλωσοπίεστρο προσπαθήσαμε να σχεδιάσουμε την ελληνική μας σημαία …

Ειρήνη, για μας είναι μια αγκαλιά, ένα φιλί , αγάπη, παιχνίδι με φίλους, γέλιο, φαγητό, χαρά, σχολείο, δουλειά, οικογένεια, άνθισμα ενός δέντρου, κ.α πολλά!!!