Με αφορμή να χρησιμοποιήσουμε το χώρο του Πνευματικού Κέντρου του χωριού, για ψυχοκινητικές δραστηριότητες σε κρύες βροχερές μέρες, γνωρίσαμε την κ. Μαρία που είχε όλη την καλή διάθεση να γνωρίσουμε τη λαογραφική έκθεση του Πολιτιστικού Συλλόγου Ν. Φιλαδέλφειας και με την ευκαιρία να μάθουμε πως ζούσαν οι άνθρωποι στο χωριό.

Η ΔΑΝΕΙΣΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

Ο κύριος Αστέρης πιάνει ένα παραμύθι, αλλά ήταν στα αγγλικά…παίξαμε λίγο με τις λέξεις…

Μας εντυπωσίασαν οι γνώσεις που πήραμε σήμερα απο την κ. Μαρία και την ευχαριστούμαι πολύ!

Να είσαι πάντα καλά!

Την προηγούμενη μέρα ένα παιδάκι μας είπε ότι απέναντι από το χωράφι που διανύουμε έχει πολλές αγελάδες και αν μπορούμε να πάμε να τις δούμε. Χαλάμε χατίρια εμείς; Όχι φυσικά.

Ξεκίνησαμε ως μικροί ερευνητές που είμαστε  να πάμε στη φάρμα των αγελάδων με το φίλο μας το σκύλο που μας έδειχνε το δρόμο και μας  προστάτευε μεχρι να φτάσουμε..

Η ερώτηση μας…

Τι θέλετε να μάθετε για τις αγελάδες; Πως περνάνε, αν έχουν φίλους; Αν έχουν παιδιά; Τι τρώνε; Που κοιμούνται; Το γάλα τους πως το βγάζουν;  Ξεκινήσαμε λοιπόν  να μάθουμε τα πάντα για τη ζωή τους.

Για καλή μας τύχη στο δρόμο μας συναντήσαμε τον ιδιοκτήτη της φάρμας ο οποίος με χαρά μας παρέπεμψε στον υπεύθυνο του κ. Ζαφείρη να μας ξεναγήσει στην μονάδα του.

Πριν μπούμε στη μεγάλη φάρμα μπροστά μας  συναντήσαμε τα πρώτα ζώα που ήταν μικροί αρσενικοί ταύροι που μάθαμε εκ των υστέρων απο τον κ. Ζαφείρη. Τους είδαμε , τους χαιρετίσαμε , φοβηθήκαμε λιγάκι γιατί έτρεχαν  και ερχόταν κοντά μας γρήγορα. Εμείς όμως σταθήκαμε πιο δυνατοί… Ωραία εμπειρία!!!

Συναντήσαμε τον κ. Ζαφείρη και μας λύθηκαν οι απορίες μας. Μάθαμε και πολύ ωραία πράγματα για τις αγελάδες που δεν ξέραμε…. ότι είναι πολύ έξυπνες, ότι κάνουν φίλες και βοηθάει η μια την άλλη και ότι αγαπουν πολύ τα μωρά τους.

Αυτή η αγελάδα είναι έγκυος…πολύ συγκινητικό!

Στη συνέχεια πήγαμε και στην αποθήκη  με  τις ζωωτροφές  των αγελάδων όπου ο κ. Ζαφείρης  μας μίλησε για την προέλευση τους.

  Ευχαριστούμε θερμά για την ωραία ξενάγηση στο χώρο σας  και την  πρόταση του κ. Ζαφείρη   να ξανάρθουμε, για να δούμε και το άρμεγμα των αγελάδων, διότι δεν μας  έφτασε η ώρα…Να είστε σίγουροι ότι δε θα χάσουμε με τίποτα αυτή την εμπειρία!

Όλες οι επισκέψεις μας που έχουν πραγματοποιηθεί ως τώρα προγραμματίστηκαν με αφορμή την ενότητα

” Η Γειτονιά μου“του μαθήματος της Μελέτης Περιβάλλοντος που έχει  στόχο να διερευνήσουν τα παιδιά την ευρύτερη γειτονιά του σχολείου ,

να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους του χωριού,

να πάρουν συνεντεύξεις και να αντιληφθούν τη χρησιμότητα των διάφορων επαγγελμάτων στη μικρή κοινωνία.

Ξεναγηθήκαμε στο χώρο  παρατηρήσαμε και παρακολουθήσαμε όλη τη διαδικασία παρασκευής του ψωμιού.

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον κύριο φούρναρη και όλο το προσωπικό του καταστήματος για την άμεση και  θερμή του ανταπόκριση που ήταν καθοριστική και χάρισε στα παιδιά μια ξεχωριστή εμπειρία. 

Στην επιστροφή μας συναντήσαμε ένα κρεοπωλείο…Τι κατάστημα είναι αυτό παιδιά; όσο συζητούσαμε να και η κρεοπώλησα του καταστήματος .Τι  χαιρετίσαμε και της ευχηθήκαμε καλή συνέχεια στη δουλειά της.

Και τώρα το καλύτερο μας…στην παιδική χαρά του χωριού…

‘Ωρα για χαλάρωση και επιστροφή στο σχολείο μας!

Η τρίτη μας επίσκεψη ξεκινάει για το Σιδηροδρομικό σταθμό του χωριού μας! Μα πως θα πάμε εκεί; είναι κοντά, μακριά; Μπορεί κάποιος να μας σχεδιάσει το δρόμο; ο μικρός Μπάμπης  πήρε τη λαδοπαστέλ κιμωλία και με πολύ χαρά μας σχεδίασε το χάρτη λέει για να μη χαθούμε.Και φυσικά πάντα με βοηθό το  Γκούγκλη  καταφέραμε να ξεκινήσουμε για το σταθμό…

Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός ενημερωθήκαμε από τον πρόεδρο του χωριού μας κ. Πρόεδρε Νίκο Γιαιλατζόγλου λειτουργούσε παλιά κανονικά για τους πολίτες του χωριού και για  διάφορους λόγους σταμάτησε η γραμμή για πολλά χρόνια. Σήμερα έμαθα ότι ξανά ξεκίνησε δειλά-δειλά με δυο δρομολόγια την εβδομάδα για Θεσσαλονίκη και Κιλκίς. Δεν μπορώ να μην αναφέρω τη συγκίνηση μας για τη μεταμόρφωση αυτού του χώρου από τα δεκαπέντε παιδιά εθελοντές ηλικίας 12 έως 17 που εργάστηκαν για ένα χρόνο και έδωσαν χρώμα και ζωντάνια σ’ αυτό τον παλιό σταθμό και δημιούργησαν ένα στέκι για μικρούς και μεγάλους. Φυσικά ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ν. Φιλαδέλφειας συνδράμει με μέσα και χρήματα για ό, τι χρειαστεί.
Μακάρι η φλόγα του εθελοντισμού να ταξιδεύει διαρκώς και να εμπνέει παιδιά και μεγαλύτερους ώστε να ομορφαίνουν το μέρος όπου ζουν μέσα από έξυπνες πρωτοβουλίες.

Μόλις φτάσαμε…ούπς μια πινακίδα με γράμματα και μερικούς αριθμούς πιο κάτω..Τι να λέει άραγε; Να μια ευκαιρία να μάθουμε παίζοντας . Έχει κανείς αυτό το γραμματάκι στο όνομα του; 

 Ποιος αριθμός είναι αυτός; άλλοι είπαν έξι, άλλοι είπαν εννιά…

Φτάσαμε και στη μεγάλη κρεμαστή κούνια…ξετρελαθήκαμε!!!

Όλοι κουβαλάμε ένα παιδί μέσα μας, ας το δείχνουμε…

Παίξαμε το παιχνίδι σερβιτόρος και πελάτης και δώσαμε τις παραγγελίες μας…

Ανεβήκαμε πάνω στο σταθμό και περιμέναμε μήπως περάσει το τραίνο… είπαμε πολλά μαγικά, αλλά το τραινάκι δεν ερχόταν…την επόμενη φορά θα ξέρουμε τι ώρα θα περάσει και θα το περιμένουμε…

Με αφορμή την επιθυμία των παιδιών ξεκινήσαμε την δεύτερη εκπαιδευτική μας δράση στην Παναγία Φιλαδελφειώτισσα. 

Μόλις φτάσαμε το πρώτο που κάναμε είναι να αγκαλιάσουμε τα δέντρα για να γεμίσουμε ενέργεια, γιατί η φύση όπως γνωρίζουμε βελτιώνει την υγεία μας!

Η εξερεύνηση ξεκινά…

Η φύση αρχίζει σιγά-σιγά  γεμίζει χρυσοκίτρινα  χρώματα …

Μαζεύουμε ξυλαράκια και σχεδιάζουμε ότι μας αρέσει…

Σκόρπια φύλλα παντού…δημιουργούν ένα σκηνικό βγαλμένο απο παραμύθι. Βάλαμε τρέλα, φαντασία και βουτήξαμε μέσα στα φύλλα…

Απολαύστε μας… 

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΤΑ ΦΥΛΛΑ

Βάζουμε ένα φύλλο στο κεφάλι μας και περπατάμε χωρίς να το πιάνουμε( ισορροπία κεφαλιού και σώματος)…

Η ιδέα του συναδέλφου Αστέρη μας ξετρέλανε… μια καρέκλα και δυο σκούπες που βρέθηκαν στο χώρο ήταν η αφορμή να παίξουμε αυτό το ωραίο ψυχοκινητικό παιχνίδι…Όποιος καταφέρει να σκουπίσει απο τη μεριά του όλα τα φύλλα θα είναι και ο νικητής!

Και οι δάσκαλοι πάντα στο παιχνίδι…δυστυχώς εγώ έχασα. Νικητής ο κ. Αστέρης. Μράβοοοοοο!

Στη συνέχεια ανακαλύψαμε ένα μικρό μονοπάτι και επειδή είμαστε πολύ περίεργοι πήγαμε να το εξερευνήσουμε….

Οι μικροί ορειβάτες προσπαθούν να σκαρφαλώσουν το βουναλάκι που συναντήσαμε μπροστά μας γιατί μας έκλεινε τη διαδρομή μας…ένας μόνο κατάφερε να ανέβει ο μικρός Παυλίτος οι υπόλοιποι ξανά πίσω!!!

Πριν την επιστροφή μας για το σχολείο κάναμε μια στάση στο εκκλησάκι, χαλαρώσαμε , πήραμε τις αναπνοές μας και μπήκαμε να περιεργαστούμε το μικρό τούνελ με τις εικόνες και το καντηλάκι αναμένο..είπαμε την πρωϊνη μας προσευχή και ξεκινήσαμε για την επιστροφή μας…

Για να δούμε τι μας άρεσε περισσότερο  απο την επίσκεψη μας στην Παναγία; Φυσικά τα παιχνίδια …τι άλλο…

Και μια αναμνηστική φωτογραφία, για να θυμόμαστε τις ωραίες στιγμούλες  που πέρασαμε και αυτή την ημέρα!!!