Monthly Archives: Φεβρουάριος 2018

EΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ

Ακόμη ένα έργο τέχνης ήρθε στην τάξη μας από το Στέφανο και τους γονείς του που στολίστηκε με πολύ φαντασία και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό!!!

Λόγω νηπιακής ηλικίας είναι πολύ  σημαντικό οι γονείς να προσφέρουν βοήθεια στα παιδιά όσον αφορά τις ιδέες και την υλοποίησή τους.

Είναι ευκαιρία να περάσουν ωραίες και χαρούμενες  δημιουργικές στιγμές , ζωντανεύοντας τα άχρηστα υλικά που πετάμε στα σκουπίδια σε χρήσιμα!!!

Με ενθουσιασμό και χαρά ο Στέφανος μας το παρουσίασε. Όλοι έμειναν με ανοιχτό το στόμα  με τα καπάκια της ελληνικής σημαίας και φυσικά με την καρδιά την κόκκινη!!!

Έγινε συζήτηση από τα παιδιά που βρήκε ο Στέφανος αυτά τα καπάκια: φυσικά η απάντηση ήταν -ο μπαμπάς μου κυρία έχει εργοστάσιο με καπάκια!!! 

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΟΥΛΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Ώρα για παιχνίδι!

α) Παιχνίδι : Καλαμάκια με Καραμελίτσες.

Γινόμαστε ζευγάρια και το κάθε παιδάκι προσπαθεί όσο ποιο γρήγορα μπορεί να ρουφήξει καραμελίτσες και να τις τοποθετήσει στο διπλανό του πιάτο.(ωραία άσκηση αναπνοής) Νικητής ο ποιο γρήγορος…

β) παιχνίδι: Μπόουλινγκ με το κεφάλι

Στη πατούσα  της κάλτσας έβαλα  μια πλαστική μπαλίτσα και τη φορέσαμε στο κεφάλι. Βάλαμε στη σειρά τα πλαστικά μπουκάλια  γίναμε ζευγάρι, και προσπαθήσαμε κουνώντας μόνο το κεφάλι μας να ρίξουμε όσα περισσότερα μπουκάλια νερού μπορούμε!!!

Περάσαμε τέλεια… με πολύ γέλιο, γιατί κουνούσαμε και πλάτη και ποπό!!!

Όποιος έχανε δεν θύμωνε, άλλα αντιθέτως αγκάλιαζε το νικητή με ένα φιλάκι!!!

 Και η κυρία φυσικά είναι στο παιχνίδι. Έπαιξε με Γεωργία δίοτι δεν είχαμε άλλο ζευγάρι και  πάντα χάνει..,αλλά κερδίζει ένα φιλάκι.. .Τι το καλύτερο να βλέπεις αυτό το ωραίο χαμογελάκι στο πρόσωπο ενός παιδιού!!!

γ) παιχνίδι: ρολά κουζίνας , μπαλίτσες απο χαρτί.

Γινόμαστε ζευγάρια και φυσώντας προσπαθούμε να βάλουμε τη μπαλίτσα στα πλαστικά μπουκάλια που στερεώσαμε στο τραπέζι. 

δ) παιχνίδι: Γινόμαστε ζευγάρι και ρίχνουμε τη μπαλίτσα απέναντι στο ταίρι μας. Όποιος μαζέψει τις περισσότερες κερδίζει!!!

 Μετρήσαμε, γράψαμε και το διασκεδάσαμε πάρα πολύ!!!

ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ

Κόψαμε πλαστικά μεγάλα μπουκάλια coca-cola για γλαστρούλες ανοίξαμε τρυπούλες και θάψαμε μέσα κάθε ομαδούλα χωριστά: μήλο, εφημερίδα, γυαλί βαζάκι, σακούλα, κουτί αναψυκτικό , ύφασμα και αλουμινόχαρτο και σκεπάσαμε τις τρύπες με χώμα.

Ρίξαμε και λίγο νεράκι… Γράψαμε σε ένα ταμπελάκι τι είναι θαμμένο εκεί και περιμένουμε να παρατηρήσουμε τι θα συμβεί σε κάθε υλικό μετά από ένα μήνα…έμειναν ανέπαφα-έλιωσαν(διασπάστηκαν ) ;

Οι ομαδούλες μας έτοιμες Μηλέξ, Χαρτέξ, Πλαστέξ, Γυαλέξ, Αλουμινέξ, Υφασματέξ. Περιμένουμε με αγωνία τα αποτελέσματααααα!!!

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΟΥΛΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ

Ζωγραφική με εφημερίδα!!!

Χρωματίζουμε  σχέδια που μας αρέσουν στην εφημερίδα, τα κόβουμε και τα κολλάμε σε μαύρο χαρτόνι..και έτσι δημιουργούμε πρωτότυπες κατασκευές απο “άχρηστα”υλικά. Ένας τρόπος είναι και αυτός με την εφημερίδα!!!

Ζωγραφική σε Αλουμινόχαρτο!!!

Φανταστικές Δημιουργίες!!!

Η ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΟΥΛΑ ΜΑΣ

Τι είναι Ανακύκλωση;

Ανακύκλωση λοιπόν είναι η μετατροπή των σκουπιδιών σε χρήσιμα υλικά, τα οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και πάλι.

Με απλά λόγια, όταν λέμε ότι ανακυκλώνουμε κάτι, εννοούμε πως δεν το πετάμε στα σκουπίδια μετά τη χρήση του, αλλά έπειτα από ειδική επεξεργασία, το χρησιμοποιούμε ξανά.

Στόχος του προγράμματος  μου είναι  δραστηριοποιθεί  η σχολική κοινότητα αλλά και η οικογένεια σε θέματα προστασίας περιβάλλοντος και διαχείρισης απορριμάτων.Έτσι ώστε  να υιοθετήσουν  τα παιδιά και η οικογένεια τους τη διαχείριση των σκουπιδιών  και να εφαρμόσουν  με την απλοποιημένη μορφή της  ως τρίπτυχο:Μείωση–Επαναχρησιμοποίηση–Ανακύκλωση, στην καθημερινή ζωή όλων μας.

Διαβάσαμε το παραμύθι: “Η Κυρία Ανακύκλωση και οι φίλοι της” και στη συνέχεια προσπαθήσαμε να ξεχωρίσουμε από ποιο υλικό είναι φτιαγμένο κάθε αντικείμενο, έτσι ώστε να καταλήγει στο σωστό κάδο ανακύκλωσης.

ΧΑΡΤΙ-ΠΛΑΣΤΙΚΟ-ΓΥΑΛΙ-ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ

Έφερα κάποιες τσάντες   επαναχρησιμοποίησης , να τις δούνε τα παιδιά…


Εδώ παίζουμε με τα ντενεκεδάκια !!!

Αφού οι ομαδούλες Χαρτέξ, Πλαστέξ, Γιαλέξ, Αλουμινέξ ξεχώρισαν τα υλικά , φροντίσαμε να τα πετάξουμε στους ειδικούς κάδους που υπάρχουν έξω απο το σχολείο μας!!!


Έτσι φέτος θα προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε γνώσεις και να εξοικειωθούμε με τη διαδικασία της ανακύκλωσης παίζοντας δημιουργικά!!!  

ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΤΟΥ ΚΛΟΟΥΝ

Ρίχνουμε το ζάρι και όποιον αριθμό τύχουμε, ψάχνουμε να βρούμε το καπέλο του κλόουν και να πατήσουμε πάνω του.

Επειδή μας αρέσουν πολύ οι πετρούλες θαλάσσης σκέφτηκα να παίξουμε μ’ αυτές αλλά αριθμούλικα… Επιλέγουν έναν αριθμό που θέλουν και μετράνε τόσες πετρούλες όσες ο αριθμός.

Εδώ χρησιμοποιήσαμε ντόμινο, γιατί το ζάρι μας δεν έχει αριθμό έως το δέκα.

Κάναμε αντιστοίχιση τους αριθμούς με τις πέτρες.

Το κουτάκι με τους αριθμούς έτοιμο για  τη γωνιά μαθηματικών και να παίζουμε όταν θέλουμε!!! 

ΗΜΕΡΑ ΑΓΑΠΗΣ (ΑΓ.ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΥ)

Τη συγκεκριμένη ημέρα μας επισκέφτηκε η ΑΓΑΠΗ η κούκλα με το αγαπημένο της παραμύθι:

” Η αγάπη είναι κύκλος” της Γεωργίας Λάττα 

Βασικά ο στόχος της επίσκεψης της, ήταν ότι μας αγαπάει όλους πάρα πολύ και ιδιαίτερα τα παιδιά. Μας μίλησε για τον εαυτό της, πως νιώθει αγάπη όταν την αγκαλιάζουν, την δίνουν ένα φιλάκι, την χαϊδεύουν, την χαρίζουν ένα δωράκι , όταν τις λένε όμορφα λόγια κ.α πολλά και ότι η καρδούλα της τότε είναι πολύ ήρεμη και χαρούμενη  και δεν χτυπάει πολύ δυνατά…  

Πήραμε και  εμείς τα ακουστικά και προσπαθήσαμε να ακούσουμε της φίλης  μας την  καρδούλα . χτυπάει ήρεμα η δυνατά  !!! φορέσαμε τα γυαλιά της αγάπης και είπαμε ωραία λόγια  στη φίλη που αγαπάμε…

Ωραία λογάκια ήθελε να πεί η Μαρία και σε μένα που θα μείνουν  αξέχαστα σε όλη μου τη ζωή !!! δεν θα σας τα πω, γιατί είναι πολύ προσωπικά δεδομένα…

Στη συνέχεια σχεδιάσαμε σε πετρούλες θαλάσσης που είχα μαζέψει στις καλοκαιρινές μου διακοπές  το δαχτυλικό μας αποτύπωμα σε σχήμα V, και γράψαμε τη λέξη “ΑΓΑΠΗ” για να τη χαρίσουμε σ’ αυτόν που αγαπάμε λιγάκι  περισσότερο…

Ζωγραφίσαμε ματάκια, χεράκια και ποδαράκια!!!

Στη συνέχεια επειδή μας αρέσουν πολύ τα καπελάκια φτιάξαμε και καπέλο αγάπης με μπόλικες καρδούλες αυτοκόλλητα και μη…

Χρειάζεται να αναρωτηθούμε όλοι μας πόσο σημαντικό είναι ένα παιδί να  του δείξουμε αγάπη για να μπορεί μετά ως ενήλικας να νοιώσει ασφάλεια και εμπιστοσύνη για τον κόσμο!!!

TΡΕΛΑ ΚΑΠΕΛΑ

Τρελά Καπέλα!!!

Με αφορμή λοιπόν φέτος το παραμύθι “Η Αλεπού η Καπελού“, της Γιολάντα Τσορώνη, γίναμε και εμείς μικρές αλεπουδιτσες, και με πολύ διάθεση στολίσαμε τα δικά μας καπέλα με υφάσματα, χαρτί γκοφρέ, κορδέλες, κουμπιά, φτερά και ατλακόλ!!! Αγοράσαμε καπέλα πλαστικά , σχεδιάσαμε τη βάση απο το καπέλο σε χαρτόνι κάνσον το κόψαμε και τοποθετήσαμε το καπέλο μέσα.Τα παιδιά χρησιμοποίησαν όλη τους τη φαντασία και φτιάξανε αυτά τα φανταστικά μοναδικά δημιουργήματα!!! Το χάρηκαν πάρα πολύ… Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Κώστα Θεοδωρίδη για τα πολύ ωραία υφάσματα, που μας πρόσφερε  και εμείς τα αξιοποιήσαμε αμέσως.

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΉ

ΤΟ ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΑΣΚΕΡΙ-ΗΜΕΡΑ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ

 Αυτοσχέδια ιστορία της αγαπημένης μου συναδέλφου Γεσθημανής Σταματίου. Ετοιμάσαμε τα καπέλα των πειρατών μας , το τηλεσκόπιο, μαυρίσαμε το ένα  ματάκι, φτιάξαμε το καρεκλοκάραβο, τη σημαία των πειρατών, πήραμε τιμόνι για στεφάνι και φύγαμε για μακρινά ταξίδια !!!Να που στο ταξίδι μας συναντήσαμε εμπόδια …ένα θαλάσσιο Τέρας, πολλά φαντάσματα, εμφανίστηκαν και ήθελαν να μας κλέψουν τους θησαυρούς μας. Εμείς όμως είμαστε πολλοί δυνατοί και τους νικήσαμεεεεεεεεεεεεεεεε!!!

Μετά απο μια τέτοια μεγάλη νίκη να μην κοιμηθούμε λιγάκι…

 Αφού τελείωσε αυτή η ωραία περιπέτεια ευχαριστούμε θερμά το Σύλλογο Γονέων και κηδεμόνων για τα πεντανόστιμα σουβλάκια που μας κέρασαν…..

ΝΙΩΘΩ ΦΟΒΟ ΟΤΑΝ

Μην ξεχνάμε ότι στην ηλικία αυτή τα μικρά παιδιά βιώνουν όλα τα συναισθήματα με έντονο τρόπο.

Αισθανόμαστε φοβισμένοι ή τρομαγμένοι όταν νιώθουμε ότι κινδυνεύουμε από κάτι.

Όταν πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος, αισθανόμαστε ασφαλείς.

Η συζήτηση γι’ αυτά είναι ένας τρόπος για να τα χαλαρώσουμε. 

Διαβάσαμε το παραμύθι που ψηφίσαν τα παιδιά και είδαμε διάφορες εικόνες!!!

Επιλέξαμε να διαβάσουμε : “Θα μου μάθεις να πετάω” της Γεωργία Λάττα

Κοιτάζουμε τις εικόνες τι δείχνουν; από που το καταλαβαίνουμε ότι είναι τρομαγμένο το αγόρι; από τα μάτια του που είναι ορθάνοιχτα και γουρλωμένα, το στόμα του το ανοιχτό και το σώμα του γεμάτο ένταση! Μιλήσαμε αρκετά και στη συνέχεια ζήτησα από τα παιδιά να πάρουν το καθρεφτάκι  και να επιδείξουν εκφράσεις φόβου! 

Στη συνέχεια τους διάβασα μια μικρή  ιστορία της Κάτια από τις εικόνες ποιο πάνω τις οποίες προσποιηθήκαμε ότι είμαστε εμείς η Κάτια. Είμαστε ξαπλωμένοι  και  βλέπουμε  φανταστικά ωραία όνειρα και αισθανόμαστε χαλαροί και ασφαλής στα κρεβατάκια μας. Μετά η Κάτια όμως είδε ένα κακό όνειρο , ξύπνησε και ένιωθε τρομαγμένη. Τα συναισθήματα της είχαν αλλάξει. Η Κάτια ούρλιαξε και φώναξε: “Βοήθεια! Βοήθεια!” και άρχισε να κλαίει. Έτσι και εμείς δείχνουμε τρομαγμένοι. Η μητέρα της όμως έτρεξε στο δωμάτιο της  άνοιξε τα φώτα την αγκάλιασε και τις είπε: Όλα τώρα είναι μια χαρά” Τώρα η Κάτια ένιωθε ποιο ασφαλής (εικόνα 18)

Στη συνέχεια για να χαλαρώσουμε και εμείς παίξαμε ένα ψυχοκινητικό παιχνίδι,΄όπως το  “Χιονάνθρωποι που λιώνουν“

Είμαστε όρθιοι και φανταζόμαστε ότι είμαστε χιονάνθρωποι που μόλις έχουμε φτιαχτεί. Είμαστε παγωμένοι σαν να έχουμε παγώσει από το φόβο μας και στεκόμαστε ακίνητοι με τα χέρια κολλημένα στο σώμα και όλους τους μύες σφιγμένους. Όταν όμως ο ήλιος βγαίνει  στον ουρανό και αρχίζει να ζεσταίνει,  τότε οι χιονάνθρωποι αρχίζουν σιγά σιγά να λιώνουν και να κονταίνουν, ώσπου στο τέλος γίνονται λιμνούλες από νερό στο πάτωμα. Τα παιδιά μένουν για λίγα δευτερόλεπτα ξαπλωμένα και χαλαρωμένα. 

Ζωγραφίζω τον εαυτό μου πότε νιώθω Φόβο!


Στη συνέχεια έδωσα στα παιδιά ένα φύλλο εργασίας για να παρατηρήσουν τα πρόσωπα και να φανταστούν τι μπορεί να φοβήθηκαν τα παιδιά!

Τώρα όμως ήρθε η ώρα να βρούμε τρόπους να διώξουμε τους φόβους μας. Τους ζωγραφίζουμε τους αλατοπιπερώνουμε, τους τσαλακώνουμε και τους ρίχνουμε στο καζάνι. “Η σούπα των φόβων μας” έτοιμη!!!  

Και τις καλύτερες ιδέες τις δώσανε τελικά τα παιδιά!!!

Να τραγουδάω, να χορεύω, να σκέφτομαι ωραία πράγματα, ότι είμαι στη θάλασσα και κολυμπάω και να μιλάω με κάποιον που μ’ αγαπάει και τον εμπιστεύομαι!