ΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ, ΝΟΙΑΞΙΜΟ ΚΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ(ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ 14)

Το να νοιαζόμαστε-δηλαδή να νιώθουμε ενδιαφέρον-και το να βοηθάμε-είναι δυο εκφράσεις ενσυναίσθησης.

Στόχος μου ήταν στα πλαίσια της ενότητας Νοιάζομαι -Βοηθάω που εντάσσεται στο πρόγραμμα

«Βήματα για τη ζωή», Αγωγής Υγείας  

τα παιδιά να μάθουν , να καταλάβουν, να κατανοήσουν διάφορους τρόπους να δείχνουν ότι νοιάζονται και βοηθάνε..

Παρακολουθήσαμε το συγκινητικό βίντεο των φετινών Χριστουγέννων όπου ο σκαντζόχοιρος είναι ο νέος μαθητής του σχολείου. Δυσκολεύεται να μπει στις νέες παρέες και τα αγκάθια δεν τον βοηθούν. Ευτυχώς όμως, έχει έναν νέο φίλο, τον Σκίουρο, ο οποίος τον προσέχει. Γιατί όσο μεγάλα κι αν είναι τα εμπόδια, αν υπάρχει διάθεση για συντροφικότητα, αλληλεγγύη, κοινωνικότητα και αγάπη μπορούμε να τα ξεπεράσουμε. Με διάφορες ερωτήσεις που έκανα στα παιδιά προσπαθήσαμε όλοι να μπούμε στη θέση του σκαντζόχοιρου  και να  φανταστούμε τι αλλαγές θα μπορούσαμε  να κάνουμε εμείς,  για να νιώσει καλύτερα το σκατζοχοιράκι;

Οι απαντήσεις πολλές : να τον αγκαλιάσουμε, να τον κάνουμε φίλο, να τον μιλήσουμε όμορφα , να τον βοηθήσουμε  να μη φοβάται γιατί θα είμαστε δίπλα του, να τον κάνουμε ένα δώρο για να χαρεί. Εκείνη τι στιγμή μου ήρθε η ιδέα να εμφανιστούν στην παρέα   οι δυο φίλοι μας  που τους είχαμε γνωρίσει στο σχολείο η  Μελίτσια με τον μικρό Γκίλμπο ο οποίος  ακούγεται βραχνιασμένος και βήχει.. η υπόθεση ήταν ότι Μελίτσια ανησύχησε για το φίλος της και έτρεξε αμέσως   να τον βοηθήσει να γίνει καλά. Του έφερε ένα καταπληκτικό σιρόπι που της το είχε δώσει ο δικός της γιατρός όταν ήταν άρρωστη. Ο Γκίλμπο χάρηκε τόσο πολύ την ευχαρίστησε και της είπε ότι είναι μια πραγματική καλή φίλη. 

Δραστηριότητα 1η

Άρπαξα την ευκαιρία λοιπόν  και μια που μένουμε  όλοι στο σπίτι με την οικογένεια μας   το παιχνίδι ξεκίνησε με ιδέες . Περιέγραφα μια κατάσταση και τα παιδιά έβρισκαν πολλούς και διαφορετικούς τρόπους για να βοηθήσουν. 

Λέγεται « Τι μπορώ να  κάνω για να «ΒΟΗΘΗΣΩ στο σπίτι» 

Ξεκινάμε:

Ενώ η μαμά φτιάχνει το φαγητό και είναι απασχολημένη, το μικρό αδερφάκι ξαφνικά αρχίζει και κλαίει γιατί του έπεσαν στο πάτωμα τα παιχνίδια του

Ένα παιδάκι ξέχασε να πάρει από το σπίτι του φαγητό  για το σχολείο..

Ο μπαμπάς έχει αργήσει για τη δουλειά και ψάχνει το κινητό του τηλέφωνο, αλλά δεν μπορεί να το βρει .

Πολλές οι απαντήσεις των παιδιών για βοήθεια….

Δραστηριότητα 2η

Στη συνέχεια παρότρυνα τα παιδιά να γίνουν  « Ήλιοι με φωτεινές ακτίνες ».Εξήγησα ότι με τα λόγια και τις πράξεις τους, μπορούν πράγματι να κάνουν τον ήλιο να λάμπει, και το κόσμο όλο πιο φωτεινό.

Σχεδιάσανε  κύκλο σε χαρτόνι και κάθε παιδί ζωγράφισε τον εαυτό του. Στη συνέχεια κόβουν λωρίδες και τις βάζουν σε ένα καλαθάκι. Κάθε φορά θα αναγράφεται η καλή πράξη και θα γίνεται  ακτίνα για τον ήλιο του παιδιού που την έκανε.

Ο μικρός Παυλίτος λέει ότι βοήθησε τον μπαμπά του να φτιάξει το φώς. Βοήθησε τη μαμά να σκουπίσει το σπίτι.

Ο μικρός Γιώργος.Ι βοήθησε τη μαμά του να βάλουνε τα ρούχα στην ντουλάπα. Βοήθησε να μαζέψουνε τα παιχνίδια από το σαλόνι.

Και ο μικρός Νικόλας έβαλε σκούπα μαζί με την αδερφή του , βοήθησε η μαμά να φτιάξουν κουλουράκια…

Η δραστηριότητα αυτή παρέχει μια εξαιρετική ευκαιρία για ενίσχυση των θετικών συμπεριφορών από την οικογένεια τους

( αδέρφια, γονείς, παππούδες, γιαγιάδες).

Στη συνέχεια μας βγήκε η δραστηριότητα :

 Τι δώρο θα

έδινες εσύ στο φίλο σου η στη φίλη σου και γιατί;

Επειδή δεν μπορούμε να είμαστε κοντά, λόγω covid19, ζωγραφίσαμε και   είπαμε ωραία λογάκια από μακριά και διαδικτυακά…

Η μικρή Μυρτώ: Αγαπάω τη Μαρία γιατί με παίζει και είναι φίλη μου…

Η μικρή Μαρία : Αγαπάω τη Μυρτώ γιατί είναι φίλη μου και παίζουμε στο σχολείο κούκλες…

Ο μικρός Ορέστης : Σ αγαπάω πολύ Νικόλα . είσαι πολύ γλυκούλης , κάνεις πολύ καλά τον κλόουν. 

Ο μικρός Παυλίτος : στον φίλο μου τον Παύλο και Μάριο. Είσαι ο καλύτερος μου φίλος, γιατί είμαστε όλοι ρομπότ…

Η μικρή Νεφέλη: σ’ αγαπάω Ευαγγελία…

  

Ο μικρός Ορέστης: Μαρία είσαι ένα γλυκό κοριτσάκι & αρκουδάκι. Τα δάχτυλα σου είναι όμορφα που είναι βαμμένα . Είσαι πολύ όμορφη και καλή…

Και η μικρή μας Ευαγγελία μας το είπε φωναχτά, γιατί έλλειπε την προηγούμενη μέρα από το μάθημα…

Περιμένουμε και άλλες πράξεις και ωραία λογάκια, για να γίνει ο ήλιος  πιο λαμπερός και πιο φωτεινότερος…