Αφού ακούσαμε το τραγουδάκι “Γλυκό Καλοκαιράκι Αγαπημένο” και το παίξαμε με κινήσεις, συζητήσαμε το πως περάσαμε στο νηπιαγωγείο; τι μας άρεσε περισσότερο; τι δεν μας άρεσε; Η επόμενη ερώτηση ήταν για εμάς τους εκπαιδευτικούς. Θέλαμε να ακούσουμε τις απόψεις των παιδιών θετικά και αρνητικά συναισθήματα…ευτυχώς δεν υπήρχαν αρνητικά συναίσθηματα , αλλά μόνο καλά και ενθαρυντικά λογάκια…όπως είστε όμορφοι, μας πάτε βόλτες, μας κάνετε ωραία παιχνίδια, ωραίες εργασίες, ωραία πειράματα, όλο γελάτε, λέτε αστεία και κάποιες φορές κάνετε σαν μικρά παιδιά… Ακούγοντας όλα αυτά τα ωραία παίρνεις τόση δύναμη και χαρά που δεν μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου να κάνει άλλη δουλειά…
Στη συνέχεια πήρανε τους φακέλους που είχαν ετοιμάσει τα παιδιά ζωγραφίζοντας ότι θέλουν και τα ενθύμια τους …
Όταν οι γονείς έχουν διάθεση…δείτε τι κάνουνε…ψάξανε κρυφά, βρήκανε φωτογραφίες και αποτυπώσανε τον εαυτός μας με μαλλιά , πρόσωπο, ρούχα και ότι αξεσουάρ ταιριάζει στον καθένα μας σε μια φανταστική , φευγάτη κούπα του καφέ. Βέβαια είχαμε φέτος στην τάξη μας μια μαμά ως βοηθητικό προσωπικό την κ. Ιωάννα μας εκτός το ότι τα έκανε όλα λαμπίκος στο νηπιαγωγείο … και σαν την μικρή πεταλουδίτσα, πετούσε εδώ και εκεί… έβλεπε, άκουγε έπαιρνε πληροφορίες και βοήθησε με τον τρόπο της να γίνουν αυτές οι υπέροχες πρωτότυπες κούπες!!! Οι εκπλήξεις όμως δεν σταμάτησαν εκεί…κάρτες με ωραία λογάκια από τα παιδάκια μας , κόσμημα για το λαιμό μου, εικόνα του Χριστού για να με προστατεύει είπε ο Παύλος μου, ωραία τάπερ που σκέφτηκε η Έφη μου για να βάζω λέει τα ανακυκλώσιμα, τάπερ για το πρωινό μου και ένα μεγάλο για τη σαλάτα μου…παγούρι για τον κ. Αστέρι για να πίνει τον καφέ του… Σας ευχαριστούμε όλους θερμά και ευχόμαστε να περάσετε ένα πανέμορφο δροσερό καλοκαίρι!!!
Προτελευταία μέρα σχολείο με τόση ζέστη, τι καλύτερο από το μπουγέλο …μπαλόνια με νερό. Το πιο διασκεδαστικό, δροσερό παιχνίδι που ξετρελαίνει τα παιδιά και πιστεύω και τους μεγάλους… με ράβδους με χέρια, με πόδια, με λάστιχο όλα σε κίνηση…βραχήκαμε λίγο, αλλάξαμε ρούχα και όλα μια χαρά. Και κέρασμα παγωγτό στο CAFÉ BISTRO από τη μαμά κ..Ελένη μας. Σε τέτοια καλέσματα δεν λέμε ποτέ όχι… Σ’ ευχαριστούμε και σ’ αγαπάμε! Όλοι μας το χαρήκαμε πολύ!!!
Μετά από τόσο παιχνίδι παγωτάκι για να δροσιστούμε…
Πολλές φορές ακούμε ανθρώπους οι οποίοι μας λένε πως είναι πολύ δύσκολο να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα. Μερικές φορές λέμε μια όμορφη ιδέα που έχουμε στους φίλους μας, κι εκείνοι γελούν περιπαιχτικά λέγοντάς μας πως “αυτά, απλά δε γίνονται.”
Και πολλές φορές βλέπουμε ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν κάνει απλά τα όνειρά τους πραγματικότητα, αλλά έχουν πάει πολύ πιο πέρα από αυτά, σε άλλα όνειρα και νέες πραγματικότητες.
Eμείς ονειρευόμαστε δε φοβόμαστε…Έχουμε επίμονη αισιοδοξία, πίστη, θέληση και πολύ όρεξη για όμορφες δράσεις στο σχολείο μας! Έτσι τα όνειρα μας γίνονται αληθινά . Όλα αυτά μας δυναμώνουν και μας κρατάνε ζωντανούς.
Με αφορμή το τραγούδι που ακούσαμε «Άσπρα καράβια τα όνειρα μας» και δυο φίλους που μας έφερε η συνάδελφος κ. Γεσθημανή να μας μιλήσουν για τα δικά τους όνειρα ξεκίνησε μια συζήτηση με τα παιδιά αν κάνουν όνειρα και πια θα ήθελαν να πραγματοποιηθούν;
Ξεκινήσαμε να φτιάξουμε τα δικά μας καραβάκια τα οποία τα θέλαμε πολύχρωμα και όχι άσπρα.
Σκεφτήκαμε μια τεχνική με τέμπερες και σφουγγάρια και ευκαιρία να μάθουμε και την τεχνική της χαρτοδιπλωτικής.
ΧΑΡΤΟΔΙΠΛΩΤΙΚΗ
Το καράβι μου κυρία μπορεί να γίνει και καπελάκι είπε ο μικρός μου Παύλος…
Τα όνειρα μας πολλά και όμορφα…
Να δώ τον Αη Βασίλη, να δώ τον Ρόζ Πάνθηρα, να μην πηγαίνει ο μπαμπάς στη δουλειά, να οδηγήσω ελικόπτερο. Να μπώ με όλη την οικογένεια μου σε αεροπλάνο, να βρέχει αστέρια, να προσέχω ένα μωρό.Να πέφτουν απο τον ουρανό τριαντάφυλλα , να έχει ζαχαρωτά στο δρόμο. Να κατασκευάσω ένα δύσκολο παιχνίδι, να γράψω ένα τραγούδι, να δώ ένα μετεωρίτη. Να δώ έναν αληθινό μονόκερο, να πατήσω πάνω σε ένα ουράνιο τόξο, να γίνω γοργόνα και να κολυμπάω στο βυθό.Θέλω να περπατάω στον αέρα, θέλω να κάνω πολλούς φίλους, θέλω η μαμά μου όταν γυρίζω απο το σχολείο να είναι στο σπίτι.Να δω ένα αληθινό δεινοσαυράκι, να δω ένα αληθινό μωρό Πάντα. Να πηγαίνω θάλασσα με τη νονά μου. Θέλω να χιονίζει παγωτό. Θέλω να πάω σε ένα Λούνα πάρκ. Θέλω να πάρω ένα μεγάλο ποδήλατο. Το χειμώνα να παίζω με τους φίλος μου χιονοπόλεμο.
Ευτυχώς όμως τα παιδιά, με το πείσμα τους και την επιμονή τους, μαθαίνουν να ξεπερνούν τα εμπόδια, να αγνοούν τα αποθαρρυντικά λόγια των μεγάλων και να πραγματοποιούν θριαμβευτικά τα όνειρά τους.
Τα δικά μας παιδικά όνειρα όμως θα πραγματοποιηθούν με διασκεδαστικό και δελεαστικό τρόπο…
Ακούστε τι θα κάνετε:
Θα κρεμαστούν σε ένα κλαδάκι, ή σε μια τριανταφυλλιά έξω στην αυλή ένα ολόκληρο βράδυ και στη συνέχεια θα ταξιδέψουν στη θάλασσα!
Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ που ο μικρός Σάββας είπε:
Κυρία μπορεί να ταξιδέψει και στο ποτάμι που έχουμε στο χωριό μας; Εννοείται ότι μπορεί!
Ευχόμαστε αγαπημένα μας παιδάκια να κυνηγήσετε τα μεγάλα όνειρα σας
και η ελπίδα σας ποτέ να μη σβήσει απ την καρδιά σας …
Αυτά τα αναμνηστικά είναι για τα παιδιά που ονειρεύονται που τολμούν και αγαπούν τα όμορφα!!!
Είστε περιέργοι να μάθετε τι θα γίνω; τώρα μπορώ να σας το αποκαλύψω! “Θέλω να μπορώ να είμαι εγώ”
Η κ. Γεσθημανή θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει: Αστροφυσικός!
Τα παιδάκια δείτε τι θέλουν να γίνουν… Πω πώ, επαγγέλματα πολλά, τι να κάνω, ποια δουλειά;
ΤΜΗΜΑ 1
Όταν μεγαλώσω θα γίνω; Ζωγράφος, Παιδίατρος, Γιατρός, Κτηνίατρος, Μάστορας, Πυροσβέστης, Μαγείρισσα, Αστυνόμος σε αγωνιστικά αυτοκίνητα, Οδηγός του τραίνου, Αστυνομικός, Αστυνόμος, Παιδίατρος, Γυμνάστρια, Μαγείρισσα…
Τι θα διαλέξω όμως ξέρω καλά, γιατί θα γίνω αυτό που μου αρέσει πιο πολύ!
ΤΜΗΜΑ 2
Όταν μεγαλώσω θα γίνω; Νεραϊδα, Καραγκιοζοπαίχτης, Στρατιωτικός, Αεροπόρος, Αστυνόμος, Μηχανικός, Λυράρης, Δασκάλα, Γιατρός, Εξερευνητής, Φουρνάρισσα, Τραγουδίστρια, Ποδοσφαιριστής…
Έτσι νιώθουμε τώρα και αυτό το επάγγελμα θέλουμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε. Σημασία έχει να είσαι ευτυχισμένος μ’ αυτό που κάνεις…»
Γι αυτό να χαίρεστε γονείς μας γιατί …
Ένα παιδί με δυναμισμό, με καλή αυτοεικόνα κι αυτοαντίληψη θα επιλέξει να ανακαλύψει αυτό που του ταιριάζει κι όχι να υιοθετήσει αβίαστα μία «φορεμένη» επιλογή. Το παιδί αυτό έχει κριτικό πνεύμα και οι πιθανότητες να καταλήξει στο επάγγελμα που θα τον κάνει ευτυχισμένο ενήλικα είναι πια με το μέρος του».
Μια αναμνηστική φωτογραφία και μια υπόσχεση δώσαμε με τα παιδιά και τις συναδέλφους …η επόμενη συνάντηση μας να πραγματοποιηθεί το 2035 …μετά απο 15 χρόνια . Πόσο χρονών θα είμαι …όσο θα φαίνομαι!!!
Το παραμύθι ” Το Καπέλο που ήθελε Αγαπηθεί” δημιουργήθηκε απο τις εκπαιδευτικούς και τα παιδιά με αφορμή τα δυο εκπαιδευτικά προγράμματα που υλοποιήθηκαν στο Νηπιαγωγείο μας . Το ένα πρόγραμμα Περιβαλλοντικού περιεχομένου με θέμα την Ανακύκλωση και το άλλο πρόγραμμα Πολιτιστικού περιεχομένου με θέμα το Φως. Εκτός από τη χαρά που λάβαμε όλοι, με αφορμή την απονομή του Πρώτου Βραβείου, αποφασίσαμε φέτος αυτό το υπέροχο παραμύθι να παρασταθεί από τα παιδιά, θεατρικά, ως ένα αποχαιρετιστήριο δώρο στους γονείς, τους συγγενείς, και τους φίλους, στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Όλα τα σκηνικά της παράστασης είναι κατασκευασμένα, απο τα ίδια τα παιδιά!!!
Ξεκινάμεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!!!
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΚΑΠΕΛΟ
Η πρόσκληση στολίστηκε αποκλειστικά από τα παιδιά με ότι υλικά θέλανε!
Σημείωση: η ημερομηνία έχει αλλάξει για τις 13/7 το απόγευμα, διότι άλλαξε και η Εγκύκλιος απο το Υπουργείο Παιδείας…
ΥΛΙΚΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Το σύννεφο φτιάχτηκε απο χαρτόκουτο και υλικό μαξιλαριού!
Το παπάκι ταξιδεύει στα σύννεφα!!!
Εδώ γελάμε πολύ!!! Τα παιδιά έχουν μεγάλη φαντασία!
Μουστάκι, παπιόν, φιόγγο, τσιμπιδάκι. Η Χρυσή με τις φανταστικές ιδέες της!
Αφού τελειώσαμε το έργο μας να μην το χαρούμε και λίγο ταξιδεύοντας στα σύννεφα!!!
Ο Ηλιος φτιάχτηκε από χαρτόκουτο και υφάσματα!
Το Καπέλο ουράνιο τόξο από υφάσματα!
Ψάθινο Καπέλο με ύφασμα και φτερά!!!
Με πολύ όρεξη και δημιουργική δουλειά! Μπράβο μας!!!
ΣΚΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Εδώ έχω να δηλώσω ότι όλα τα σηνικά σχεδιάστηκαν με μολύβι πρώτα από την ΑΝΝΑ και μετά με τέμπερες βάψανε όλες τις αφίσες όσοι θέλανε . Η Αννα αφιέρωσε το διάλειμμα της σε αυτή την υπέροχη δουλειά που της αρέσει πάρα πολύ!!!
Είμαστε έτοιμοι για την Παράσταση!!!
Εδώ στο τέλος ευχόμαστε όλοι μαζί “Να Αγαπηθείτε Πολύ!!!“
Στη συνέχεια έγινε απονομή των Επαίνων…
Εδώ θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου τις υπέροχες συναδέλφισες Γεσθημανή Σταματίου , Θεανώ Μαυρίκου και φίλες πλέον, για την υπέροχη και δημιουργική χρονιά που περάσαμε μαζί που χωρίς αυτές δεν θα καταφέρναμε να πάρουμε το Πρώτο Βραβείο!!!
Σας ευχόμαστε, παιδιά και γονείς να προσθέσετε στη Ζωή σας το φανταστικό και το μαγικό, όπως υπάρχουν και ζουν στα παραμύθια!!!
Τελευταία μέρα πριν τις καλοκαιρινές μας διακοπές περιμέναμε με χαρά να παίξουμε με τα παιδιά μπουγέλο-βόλεϊ, το καραβάκι ταξιδεύει, θα καταφέρουμε να πετάξουμε το μπαλόνι-νερό χωρίς να σπάσει;
να μη γίνουμε και λιγάκι μούσκεμα στα ποδαράκια μας!!!
Μετά απ’ τόσο παιχνίδι φυσικά, απολαύσαμε και ένα ωραίο πύραυλο παγωτό!!!
ΜπράβΟΟΟ!!!Πέτυχες το στόχο σου…
Κουραστήκαμε λιγάκι αλλά το κατά ευχαριστηθήκαμε!!!
Ευχόμαστε να περάσετε ένα πανέμορφο γλυκό ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ!!!
Φέτος το Πικ- Νικ αποτέλεσε μια ιδανική ευκαιρία για εκδρομή, για απόδραση στην φύση, για δραστηριότητες, για παιχνίδι με τα παιδιά και τις μαμάδες, για βόλτα στη φύση , για υγιεινή διατροφή και γιατί όχι; για οικονομία, τις δύσκολες εποχές που ζούμε! για κουβερτούλες με γευστικούς πειρασμούς .
Το διασκεδάσαμε πραγματικά. Απολαύστε μας!!!
Διαβάστε “το Θαύμα της Παναγίας“
Η Φαντασία των παιδιών πάντα δημιουργική!!!Με μερικά ξυλάκια φτιάξανε αμέσως ένα σπιτάκι και με τα φυλλαράκια θα στολίσουν τα παραθυράκια…
Παίξαμε πολλά παιχνίδια όπως καυτή πατάτα(πρόταση απο το μπαμπά του Σταύρου, κάνε ότι κάνω πρόταση απο τη μαμά της Χρυσής κ.α πολλά!!!
Ευχαριστούμε τους γονείς για την πρόθυμη συμμετοχή τους !!!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
