Τα χρώματα του φθινοπώρου είναι ζεστά και γήινα, εμπνευσμένα από τις αλλαγές της φύσης καθώς τα δέντρα ρίχνουν τα φύλλα τους και ο καιρός γίνεται πιο δροσερός. Τα πιο χαρακτηριστικά χρώματα του φθινοπώρου περιλαμβάνουν:

1. Πορτοκαλί: Συνδέεται με τα φύλλα που πέφτουν, τις κολοκύθες και τα ηλιοβασιλέματα.
2. Κίτρινο: Συναντάται στα φύλλα των δέντρων που γίνονται χρυσά κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου, καθώς και στο φως του ήλιου που αλλάζει.
3. Κόκκινο: Πολλά φύλλα, ιδιαίτερα από δέντρα όπως ο σφένδαμνος, παίρνουν κόκκινη απόχρωση, δημιουργώντας εντυπωσιακές αντιθέσεις στο τοπίο.
4. Καφέ: Αντιπροσωπεύει το χρώμα των ξερών φύλλων, των δέντρων και της γης καθώς η φύση προετοιμάζεται για τον χειμώνα.

Έπειτα οι καλλιτεχνικές μας ανησυχίες εκφράστηκαν μέσω κουκλοθεάτρου. Τα παιδιά αυτοσχεδίασαν και χάρηκαν με τις κούκλες.
Μέσα από τη δημιουργική αυτή δραστηριότητα, τα παιδιά όχι μόνο διασκεδάζουν, αλλά παράλληλα αναπτύσσουν σημαντικές δεξιότητες. Τα βασικά οφέλη του κουκλοθεάτρου στο νηπιαγωγείο περιλαμβάνουν:
1. Ανάπτυξη της Φαντασίας και της Δημιουργικότητας
2. Ενίσχυση της Γλωσσικής Ανάπτυξης
3. Ανάπτυξη Κοινωνικών Δεξιοτήτων

Το να κόβει ένα παιδί με ψαλίδι είναι σημαντική προγραφική δεξιότητα. H δραστηριότητα αυτή συμβάλλει στην ανάπτυξη της λεπτής κινητικότητας, ειδικά στους μύες των δαχτύλων, του καρπού και του χεριού, που αργότερα θα χρησιμοποιηθούν στη γραφή. Χρησιμοποιώντας τα τρία δάχτυλα (αντίχειρας, δείκτης, μέσος), το παιδί εξασκείται να χειρίζεται αντικείμενα με μεγαλύτερη ακρίβεια και συντονισμό, ενώ παράλληλα μαθαίνει να ακολουθεί γραμμές και να δουλεύει με όρια, γεγονός που ενισχύει τις οπτικοκινητικές του δεξιότητες.  Είναι επίσης ένας τρόπος να μάθει να συγκεντρώνεται και να καλλιεργεί την υπομονή και την επιμονή του. Το κόψιμο με ψαλίδι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ευχάριστη άσκηση που  προετοιμάζει το χέρι για την πολυπλοκότητα της γραφής.

Κινηθήκαμε στο ρυθμό της μουσικής και ακολουθήσαμε τις οδηγίες των στίχων των τραγουδιών στις χορογραφίες, ενώ παίξαμε οργανωμένα στην αυλή.

Στη συνέχεια δουλέψαμε με κηρομπογιές και νερομπογιές ομαδικά σε γραμμές που μπερδεύονταν στο χαρτί και το αποτέλεσμα ήταν μοναδικό.

Τέλος, στο ολοήμερο πρόγραμμα σχεδιάσαμε κουτάκια και γράψαμε το αρχικό γραμματάκι του ονόματός μας.

Σήμερα μιλήσαμε για τον τρύγο! 
Παρατηρήσαμε ένα τσαμπί σταφύλι και αναφερθήκαμε στο κοτσάνι, στο αμπελόφυλλο, στις ρώγες του σταφυλιού και στο χρώμα του.
Παρακολουθήσαμε ένα εκπαιδευτικό βίντεο σχετικό με τον τρύγο δηλαδή τη διαδικασία συγκομιδής των σταφυλιών προκειμένου να διατεθούν στην αγορά για κατανάλωση ως φρούτα ή να υποστούν επεξεργασία για την παραγωγή κρασιού. Μάθαμε την παραδοσιακή διαδικασία παραγωγής μούστου και κρασιού αλλά και τη σύγχρονη. Σταθήκαμε σε λέξεις όπως τρυγητής, πατητήρι, κοφίνι, μούστος. Είπαμε ότι το αμπέλι ή κλήμα καλλιεργείται κυρίως για τον καρπό του το σταφύλι, ενώ και τα φύλλα του χρησιμοποιούνται στη μαγειρική (ντολμαδάκια). Τα σταφύλια μπορούν να καταναλωθούν ως έχουν ή να χρησιμοποιηθούν είτε για γλυκίσματα (γλυκό του κουταλιού) είτε για την παρασκευή σταφίδων, κρασιού, ξυδιού κα άλλων οινοπνευματωδών ποτών όπως η ρετσίνα, το ούζο και το τσίπουρο. 

Παρακολουθήσαμε το παραμύθι “Η αλεπού και τα σταφύλια”. Μια αλεπού πεινάει πολύ. Ψάχνει να βρει κάτι να φάει. Ξαφνικά βλέπει μπροστά της ένα δέντρο γεμάτο μεγάλα σταφύλια. Θέλει πάρα πολύ να φάει λίγα σταφύλια. Πώς να ανεβεί όμως πάνω στο δέντρο. Είναι πολύ δύσκολο γιατί η αλεπού δεν είναι σαν τη γάτα! «Δεν πειράζει», σκέφτεται. «Θα προσπαθήσω να ανέβω στο δέντρο» Προσπαθεί μια φορά, προσπαθεί δυο φορές όμως δε γίνεται τίποτα. Τα σταφύλια είναι
πολύ ψηλά. Στο τέλος καταλαβαίνει ότι δε μπορεί να τα φτάσει και σκέφτεται. «Δεν πειράζει που δε μπορώ να τα φτάσω. Αυτά τα σταφύλια δεν έγιναν ακόμη. Σίγουρα δεν είναι ωραία». Ακούν τα σταφύλια τα λόγια της αλεπούς και της λένε. «Εμείς κυρά αλεπού, είμαστε πολύ γλυκά σα μέλι! Λες ότι δεν είμαστε καλά μόνο και μόνο επειδή δε μπορείς να μας φτάσεις». Και έτσι λέμε “Όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια”.

Στη συνέχεια μάθαμε να γράφουμε το Σσ και μετρήσαμε τα τσαμπιά των σταφυλιών τόσα όσα ανέφερε το κάθε κοφίνι στο φύλλο εργασίας και τα χρωματίσαμε. Τέλος, πήραμε γκοφρέ χαρτί και το πλάσαμε με τα δακτυλάκια μας σε μπαλίτσες ώστε να δημιουργήσουμε ένα τσαμπί σταφύλι. 

Η λεπτή κινητικότητα αναφέρεται στις δεξιότητες που αφορούν στον συντονισμό και τον έλεγχο των μικρών μυών, κυρίως των χεριών και των δακτύλων. Αυτές οι δεξιότητες είναι πολύ σημαντικές για την ανάπτυξη των παιδιών, καθώς επηρεάζουν την ικανότητά τους να εκτελούν καθημερινές δραστηριότητες όπως η γραφή, το φαγητό, το ντύσιμο, ενώ διευκολύνουν τη γενικότερη αυτονομία τους.

Σήμερα παίξαμε ένα παιχνίδι που την ενισχύει. Σε ένα κουτί που υπάρχουν “σκουληκάκια” (σύρμα πίπας) τα νήπια καλούνται να τα βγάλουν έξω χρησιμοποιώντας ένα μανταλάκι. Έτσι δουλεύουν τους μύες των δακτύλων και τους δυναμώνουν διασκεδάζοντας.

Έπειτα, για να γράψουν το αρχικό γράμμα του ονόματός τους χρειάστηκε να πιάσουν μικρά πολύχρωμα χαρτάκια με τα δάκτυλα και να τα κολλήσουν πάνω στο χαρτί ώστε να σχηματιστεί το γράμμα τους.

Για να φτιάξουν το συννεφάκι με το ουράνιο τόμο χρησιμοποιώντας ρολό τουαλέτας, κλήθηκαν να κρατήσουν με τα δύο τους δάκτυλα το ρολό προκειμένου να το βάψουν με το πινέλο στο χρώμα της επιλογής τους.

Οι φθινοπωρινές βροχούλες της Κανδήλας μας ενέπνευσαν να βάλουμε το ουράνιο τόξο στέμμα στο κεφαλάκι μας και να το υπέροχο αποτέλεσμά μας!

Στο σχολείο μας κάθε μέρα δυναμώνουμε τα δακτυλάκια μας με διάφορους τρόπους. Σήμερα δουλέψαμε το χρώμα με τα δάκτυλα αλλά και με το πινέλο. Περάσαμε το κορδόνι σε τρυπούλες και παίξαμε με τα στεφάνια και τους κώνους στην αυλή, σε μια προσπάθεια να ρυθμίσουμε τη δύναμη του χεριού μας ενώ συντονίζουμε ταυτόχρονα τα μάτια, με το χέρι και όλο το σώμα.

Τέλος, “κτίσαμε” το ουράνιο τόξο. Βρήκαμε τα χρώματά του στο οικοδομικό υλικό μας και τα βάλαμε πρώτα στη σειρά. Έπειτα, τα ομαδοποιήσαμε. Έτσι όλα τα κόκκινα έγιναν μία ομάδα, ακολούθησαν τα πορτοκαλί, τα κίτρινα τουβλάκια κ.ο.κ.

Τα χρώματα του ουράνιου τόξου σήμερα μας βοήθησαν να παρατηρήσουμε τις φωνούλες των γραμμάτων του ονόματός μας. Είδαμε ένα ένα τα γραμματάκια από τα οποία αποτελείται το όνομά μας και τα φωνάξαμε δυνατά, με στόμφο, τραγουδιστά. Έπειτα το κάθε παιδί έψαξε σε μπερδεμένα μαγνητικά γραμματάκια να βρει και να αναγνωρίσει εκείνα που έχει το δικό του όνομα και να τα τοποθετήσει ένα ένα στη σωστή σειρά στο συννεφάκι του.

Ο ρόλος της προγραφής είναι τεράστιος για την κατάκτηση της γραφής. Ποικίλες διεργασίες και δεξιότητες συνεργάζονται, ώστε να επιτρέψουν στο παιδί να γράψει. Όραση, μνήμη, λεπτή κινητικότητα και συγκέντρωση είναι μόνο μερικές από αυτές.
Σήμερα τα νήπια χρησιμοποίησαν αυτές τις δεξιότητες τόσο σε προγραφικές ασκήσεις, όσο και στην γραφή και αναγνώριση των αριθμών.

Στο μάθημα των Αγγλικών τα παιδιά υποδέχθηκαν την Κίκι, ένα κοάλα από την Αυστραλία. Ήταν λυπημένη (sad) γιατί δεν ήξερε κανέναν στην Ελλάδα και προσπάθησαν να την κάνουν χαρούμενη (happy) ζωγραφίζοντας κάτι που θα της άρεσε. Επίσης δημιούργησαν κούκλες από χαρτί και γλωσσοπίεστρα για να παίξουν μαζί της.

Στο ολοήμερο, ένα σύννεφο έφερε τις σταγόνες της βροχής στο χαρτί και τα νήπια τις ακολούθησαν με τον μαρκαδόρο τους, γράφοντας γραμμούλες και ημικύκλια.

Σήμερα εστιάσαμε στις μίξεις των χρωμάτων. Μιλήσαμε για τα βασικά χρώματα και στη συνέχεια δημιουργήσαμε τα δευτερεύοντα και κάποια τριτεύοντα. Όλα τα παιδιά πειραματίστηκαν μαζί τους.

Δουλέψαμε τα δακτυλάκια χρησιμοποιώντας πλαστελίνη. Το ίδιο έγινε κρατώντας ένα πον πομ με το τέταρτο και πέμπτο δακτυλάκι ώστε να κρατήσουμε σωστά τον μαρκαδόρο για να γράψουμε. Εξασκηθήκαμε σε ασκήσεις προγραφής, ενώ δοκιμάσαμε να πλέξουμε με χαρτόνι και σύρμα πίπας. Παρατηρώντας κάρτες με ξυλάκια σε διαφορετικές διατάξεις, τα νήπια τις αναπαράστησαν, τηρώντας την χρωματική ακολουθία, ενώ αντιστοίχησαν τις κουκίδες των μαθηματικών καρότων με τον σωστό αριθμό.

Στο ολοήμερο πρόγραμμα τα παιδιά πειραματίστηκαν με τα χρώματα πάνω στις παλάμες τους δημιουργώντας καινούργιες αποχρώσεις. Χρησιμοποίησαν τα πινέλα και δημιούργησαν τα δικά τους σχέδια.

Σήμερα στην τάξη μας, αφού ακολουθήσαμε τη ρουτίνα μας στην παρεούλα, μιλήσαμε  λίγο  για  τον  εαυτό  μας.  Με  αφορμή  το  θέμα  αυτό,  καθώς  στόχος μας  είναι να δεθεί η ομάδα, ζωγραφίσαμε τον υπέροχο εαυτό μας και γράψαμε το όνομά μας και τον αριθμό που αντιπροσωπεύει την ηλικία μας.

Στο ολοήμερο τμήμα τα νήπια περιέγραψαν τα χαρακτηριστικά τους, μέτρησαν, χεράκια, δακτυλάκια, ματάκια, κ.ο.κ.

Παίξαμε ομαδικά παιχνίδια, ενώ επίσης γνωρίσαμε το νέο εκπαιδευτικό υλικό της τάξης μας (κάρτες μαθηματικών, μαγνητικούς αριθμούς) καθώς και τα ήδη σε εμάς γνωστά παιχνίδια (οικοδομικό υλικό, κουκλόσπιτο). Συνεργασία είχαμε και στην αυλή την ώρα του διαλείμματος.

Την Παρασκευή 13.09.2024 μας δόθηκε η ευκαιρία να αναφερθούμε στους κανόνες που θα ήταν καλό να έχει η τάξη μας. Έτσι τους δημιουργήσαμε και η χρωματιστή παλάμη μας αποτέλεσε την υπογραφή μας. Σήμερα τους είπαμε πάλι για να τους εμπεδώσουμε.

Το γεμάτο πρόγραμμά μας συνεχίζει με το μάθημα των Αγγλικών, όπου η δασκάλα μας μαθαίνει λέξεις και τραγουδάκια.

Το καπέλο της χαράς μας θυμίζει ότι η λύπη δεν χωράει στην τάξη μας, ούτε η ανησυχία και με αυτό παίζουμε πάντα κάτι διασκεδαστικό.

Τέλος, σήμερα στολίσαμε την τάξης με σημαιάκια που έγραφαν το όνομά μας, την ηλικία μας και είχαν τη φωτογραφία μας, αφού είμαστε οι πρωταγωνιστές/τριες της.