Η επέτειος του Πολυτεχνείου πλησιάζει και αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε τη θεματική της 17 Νοέμβρη με την ανάγνωση παραμυθιών.

Αρχικά διαβάσαμε το παραμύθι «η Σοφή Ελιά» της Ειρήνης Καμαράτου-Γιαλούση, μια καλογραμμένη ιστορία με ξεκάθαρους συμβολισμούς..

Τι συμβαίνει όμως σε αυτό το παραμύθι; Σ’ ένα διαφορετικό από τα άλλα περιβόλι οι καρποί-κάτοικοι δυναστεύονταν από την κολοκύθα που επέβαλλε τον εαυτό της ως αρχηγό και τους έβαζε να δουλεύουν σκληρά με αντάλλαγμα έναν κουβά νερό την εβδομάδα. Για άλλους καρπούς αυτό ήταν αρκετό, για άλλους όμως όπως το καρπούζι ούτε συζήτηση.

Οι φρουροί της κολοκύθας φυλάκισαν το καρπούζι αλλά ο ξάδερφος του, το πεπόνι, αποφάσισε να το βοηθήσει. Με τις συμβουλές της σοφής ελιάς οι καρποί βγάζουν από τη μέση την κολοκύθα με έναν ευφάνταστο τρόπο…

Αφού επεξεργαστήκαμε την ιστορία γράψαμε το σύνθημα των καρπών «Όλοι μαζί πιο δυνατοί» με όμορφα χρώματα στη συνέχεια φτιάξαμε τις δικές μας φιγούρες και παίξαμε και εμείς κουκλοθέατρο.

Την επόμενη ημέρα έφθασαν στο νηπιαγωγείο μας η Κυρά Δημοκρατία και η Ρία η Δικτατορία με τη μορφή δύο κούκλων από τη συλλογή μας.

Η κάθε μία παρουσιάστηκε στα παιδιά και τους ζήτησαν να επιλέξουν ποια θέλουν να παραμείνει μαζί τους στο σχολείο μας… Η απάντηση ήταν ομόφωνη..Θέλουμε την Κυρά Δημοκρατία!

Αργότερα διαβάσαμε και το ομότιτλο παραμύθι της Αρμενιάκου Κωνσταντίνας και στη συνέχεια παίξαμε στον υπολογιστή τα παιχνίδια που έχει δημιουργήσει η συνάδελφος Τανια Μάνεση.

Συζητήσαμε επίσης με τα παιδιά για τους αγώνες των φοιτητών, φτιάξαμε ζωγραφιές  ντύνοντας τες με τα χρώματα της «δημοκρατίας», γράψαμε και εμείς το δικό μας σύνθημα στον τοίχο. Φτιάξαμε κατασκευή με γαρύφαλλα και περιστέρια τα οποία και κολλήσαμε στην ομαδική εργασία που πραγματοποιήσαμε από κοινού με το δημοτικό σχολείο Κανδήλας.

Η παιδική ηλικία είναι η περίοδος στην οποία μπαίνουν τα θεμέλια για τη σωστή ανάπτυξη, την καλή υγεία και κατ’ επέκταση την ποιότητα ζωής. Αυτό αναμφισβήτητα ξεκινάει από την σωστή διατροφή, που επιδιώκουμε να προάγουμε στο σχολείο μας με κάθε ευκαιρία. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής, οι μικροί μαθητές έμαθαν για το ποιες τροφές κάνουν καλό στην υγεία τους και ποιες όχι, προκειμένου να αποκτήσουν μια ισορροπημένη διατροφή, πλούσια σε θρεπτικά συστατικά.

Από την προηγούμενη ημέρα και σε συνεννόηση με τους γονείς είχαμε ζητήσει από τα παιδιά να φέρουν κάποιο φρούτο που τους αρέσει για να φτιάξουμε μία όμορφη φρουτοσαλάτα και να την μοιραστούμε στην τάξη. Η ιδέα άρεσε πολύ στους μικρούς μας μαθητές και τα καλάθια μας γέμισαν φρούτα.

Αφού καθαρίσαμε τα φρούτα μας, τηρώντας όλους τους κανόνες υγιεινής, φτιάξαμε φατσούλες τις οποίες στη συνέχεια φάγαμε με μεγάλη όρεξη.

Στη συνέχεια μιλήσαμε με τα παιδιά για την Πυραμίδα Μεσογειακής Διατροφής εξηγήσαμε για το ποιες τροφές μπαίνουν στη βάση της πυραμίδας και ποιες ψηλότερα. Τα μεγαλύτερα παιδιά (νήπια) γνώριζαν ήδη πολλές πληροφορίες γύρω από το θέμα καθώς το είχαν δουλέψει και την προηγούμενη χρονιά στα εργαστήρια δεξιοτήτων. Χωρίσαμε τα παιδιά σε ομάδες των δύο και δίνοντας του διαφημιστικά φυλλάδια τροφίμων τους ζητήσαμε να εντοπίσει ή κάθε ομάδα τα αντίστοιχα τρόφιμα για να τα κολλήσουμε στη δική μας πυραμίδα. Σας παρουσιάζουμε το αποτέλεσμα της ομαδικής δουλειάς μας.

Έπειτα ακούσαμε και στη συνέχεια τραγουδήσαμε χορέψαμε με το τραγούδι «Στις σαλάτες λέμε ΝΑΙ»

https://www.youtube.com/watch?v=cEg41_P5PfI&ab_channel=FUNFOREVERYONE

Τέλος διαβάσαμε το παραμύθι ο «Τοποτίπ δε θέλει να φάει»

Ο Τοποτίπ τρώει πάντα με όρεξη, αλλά απόψε πείσμωσε και δεν θέλει να φάει τη νόστιμη σούπα με τα καρότα που του έφτιαξε η μαμά του. . . Ο Τοποτίπ κάνει τα πεισματάκια του όπως τα δικά μας παιδάκια. Η μαμά του όμως ξέρει πώς να του φερθεί και στο τέλος γίνεται ένα υπάκουο και γλυκό ποντικάκι. Πώς τα καταφέρνει;

Διαβάστε και εσείς την ιστορία για να το ανακαλύψετε!!!

28η Οκτωβρίου 1940: Ημέρα μνήμης, ημέρα εθνικής υπερηφάνειας για το λαό μας που ύψωσε το παράστημά του και στάθηκε ατρόμητος μπροστά σε  «γίγαντες». Πάλεψε  για το δίκιο, για την ελευθερία του και κέρδισε το θαυμασμό όλης της ανθρωπότητας! Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε την ενότητα της Εθνικής Επετείου της 28^ης Οκτωβρίου και να αφηγηθούμε την ιστορία μας σαν παραμύθι… με τη βοήθεια της συγγραφέα Γαλάτειας Γρηγοριάδου-  Σουρέλη.

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας γίγαντας, ένας μεγάλος γίγαντας, τόσο μεγάλος όσο σαράντα εκατομμύρια άνθρωποι μαζί. Τον ίδιο καιρό κάπου κοντά στο γίγαντα, ζούσε ένας νάνος, ένας μικρός χαρούμενος νάνος. Νάνος και γίγαντας ζούσαν ο καθένας στον τόπο τους χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλον. Τους χώριζε άλλωστε ένα τεράστιο αυλάκι, μια θάλασσα. Ζούσαν ευτυχισμένοι… Και περνούσε ο καιρός. Ο νάνος κοίταζε τη δουλειά του και ο γίγαντας τη δικιά του και ζούσαν αγαπημένοι…

Ένα πρωί όμως ο μεγάλος γίγαντας φόρεσε ένα περίεργο καπέλο και μια ακόμη πιο περίεργη στολή. Φόρεσε και κάτι μεγάλες μπότες και μετά έκανε ένα μεγάλο πήδημα, έφτασε μπροστά στην πόρτα του μικρού νάνου και, βάνοντάς του μια λόγχη μπροστά στην κοιλιά του, είπε: «Ήρθα να σου πάρω το σπίτι παραδώσου!».

Ο μικρός νάνος στην αρχή το πέρασε για χωρατό. «Κοίτα χωρατατζής που ’ναι ο μεγάλος γίγαντας!» σκέφτηκε. Και φέρνοντας στο νου το γνωστό τους χαιρετισμό, του φώναξε:

– Γεια σου, γείτονα!

Ο γίγαντας όμως δεν καταλάβαινε πια από τέτοια.

Πίεσε τη λόγχη πάνω στην κοιλιά του μικρού νάνου και άγρια ξαναφώναξε:

–Παραδώσου!

Ο μικρός νάνος τότε κατάλαβε· κοίταξε λυπημένος κατάματα το μεγάλο γίγαντα και χωρίς κανένα φόβο τού είπε:

– Όχι, δεν παραδίνομαι!

Αμέσως μετά έτρεξε, έφτασε στο μικρό καλύβι του και σε λίγο ξαναγύρισε κρατώντας στα χέρια του μια σφεντόνα. Στάθηκε μπροστά στο γίγαντα και περίμενε.

Ο μεγάλος γίγαντας τα ’χασε για λίγο. Ύστερα χύθηκε πάνω στο μικρό νάνο θέλοντας να τον συντρίψει. Έγινε όμως κάτι απίστευτο. Ο μικρός νάνος νίκησε το μεγάλο γίγαντα! Ο μεγάλος γίγαντας το ’βαλε στα πόδια…

Έτσι οι Έλληνες του Σαράντα, όπως ο μικρός νάνος του παραμυθιού, όταν η Ιταλία ζήτησε να της παραδώσουν τη χώρα τους, απάντησαν όπως και κείνος, μ’ ένα θαρραλέο και αποφασιστικό ΟΧΙ!

Γαλάτεια Γρηγοριάδου – Σουρέλη

Παρακολουθήσαμε επίσης το βίντεο του παραμυθιού.

Τα παιδιά αναρωτήθηκαν που βρίσκονται οι χώρες που ήταν τότε εχθροί της Ελλάδας και έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία με τη βοήθεια του υπολογιστή να εντοπίσουμε την Ελλάδα, την Ιταλία και τη Γερμανία στο χάρτη της Ευρώπης και είδαμε πόσο μικρότερη είναι σε μέγεθος η Ελλάδα σε σχέση με τις άλλες δύο χώρες. Εντοπίσαμε επίσης που βρίσκεται το χωριό μας και το σχολείο μας στους χάρτες της google.

‘Eπειτα συζητήσαμε με τα παιδιά, κάναμε κατασκευές, γράψαμε λέξεις σχετικές με την 28^η Οκτωβρίου, τραγουδήσαμε και παίξαμε μουσικοκινητικά παιχνίδια γράφοντας τη λέξη ΟΧΙ με μπαλόνια.

Παρακολουθήσαμε επίσης εκπαιδευτικό βίντεο για την προσχολική ηλικία που μας παρουσίασε με απλό τρόπο όλη την ιστορία του πολέμου.

Συζητήσαμε επίσης με τα παιδιά για την ελληνική μας σημαία και στη συνέχεια εξηγήσαμε τι αντιπροσωπεύει το κάθε χρώμα. Μετρήσαμε τις γραμμές, μάθαμε να φτιάχνουμε την ελληνική σημαία με παζλ και μάθαμε το τραγούδι H σημαία μας και τον Εθνικό μας Ύμνο.

Το σχολείο μας συμμετείχε επίσης στις εορταστικές εκδηλώσεις για τον εορτασμό της 28^ης Οκτωβρίου. Συμμετείχε στην εκκλησιασμό και στην κατάθεση στεφάνων. Οι μικροί μας μαθητές απήγγειλαν τα ποιήματα τους στο Μνημείο των Ηρώων και συμμετείχαν στην παρέλαση για την 28^η Οκτωβρίου.