Μετά από ένα πλούσιο πρόγραμμα δράσεων και εμπειριών γύρω από τα αδέσποτα ζώα, η τάξη μας ολοκλήρωσε τη θεματική ενότητα με μία ιδιαίτερη ώρα αναστοχασμού. Αυτή η φάση αποτέλεσε το τελικό, αλλά καθοριστικό, κομμάτι του προγράμματος, προσφέροντας στα παιδιά την ευκαιρία να επεξεργαστούν τις εμπειρίες τους τόσο γνωστικά όσο και συναισθηματικά.

Σε μια ήρεμη και ζεστή ατμόσφαιρα, μαζευτήκαμε όλοι στην παρεούλα. Εκεί, κάθε παιδί είχε τη δυνατότητα να μοιραστεί τις σκέψεις του απαντώντας σε τρεις βασικές προτροπές:

«Τι έμαθα;»
«Τι με έκανε ευτυχισμένο;»
«Τι θα έκανα αν έβλεπα ένα αδέσποτο ζώο τώρα;»

Η συζήτηση έγινε με σεβασμό, αποδοχή και ενθάρρυνση, προάγοντας την ανάπτυξη ενσυναίσθησης και κοινωνικής συνείδησης.

Στο κέντρο του κύκλου υπήρχε ένα διάγραμμα συναισθημάτων με εκφραστικά πρόσωπα (χαμογελαστό, λυπημένο, έκπληκτο, περήφανο κ.ά.), που βοήθησε τα παιδιά να αναγνωρίσουν και να εκφράσουν το συναίσθημά τους για το έργο. Κάθε παιδί επέλεξε το πρόσωπο που ταίριαζε στην εμπειρία του και εξήγησε την επιλογή του, ενισχύοντας το συναισθηματικό του λεξιλόγιο και τη δυνατότητα να μοιραστεί πιο σύνθετα συναισθήματα, όπως χαρά, αγωνία, στοργή ή ενθουσιασμό.

Στη συνέχεια, περάσαμε σε μια δημιουργική δραστηριότητα έκφρασης. Τα παιδιά κλήθηκαν να ζωγραφίσουν:

το ιδανικό σπίτι για ένα αδέσποτο ζώο
και τις εντυπώσεις τους από τις δράσεις και τις εμπειρίες του προγράμματος

Χρησιμοποίησαν χρώματα, μαρκαδόρους, ξυλομπογιές και υλικά της επιλογής τους. Καθώς ζωγράφιζαν, περιέγραφαν τις σκέψεις και τις επιθυμίες τους για ένα ζώο που βρίσκει φροντίδα, τροφή και αγάπη σε ένα όμορφο και ασφαλές περιβάλλον.

Όλες οι δημιουργίες συγκεντρώθηκαν σε ένα συλλογικό έργο που ονομάστηκε από τα ίδια τα παιδιά «Βιβλίο για τα Αδέσποτα» — ένας πολύτιμος θησαυρός αγάπης, κατανόησης και ελπίδας για έναν πιο ευγενικό κόσμο.