Ανοίγουν τα παράθυρα

κι όσοι μένουν χαιρετούν αυτούς που φεύγουν

και φεύγουν όλοι.

Γέμισαν οι πόλεις με τύμπανα και σημαίες.

Ορθή η αυγή σημαιοστολίζει τα όνειρα μας.

Κι η Ελλάδα λάμπει μεσ’ στα φώτα των ονείρων μας.

Ο ήλιος πλυμένος

με το καθαρό πρόσωπο στραμμένο στον άνθρωπο

χαιρετάει τους δρόμους που κρατούν στη μάχη.

Αυτοκίνητα περνούν γεμάτα πλήθος.

Αποχαιρετιούνται στις πόρτες και γελάνε

κι ύστερα ακούγονται τ’ άρβυλα στην άσφαλτο

το μεγάλο τραγούδι των αντρίκειων βημάτων

που μακραίνει και σβήνει στο μάκρος του δρόμου

ως το βραδινό σταθμό με τα χαμηλωμένα φώτα.

Εκεί τρένα περιμένουν

σφυρίζουν λίγο έξω απ’ την πόλη

ακούγονται αποχαιρετιστήριοι πυροβολισμοί

κι ύστερα όλα σωπαίνουν και περιμένουν.

Διαβάζουμε τα τελευταία παραρτήματα:

Νικούμε. Νικούμε.

Πάντα νικάει το δίκιο.

Μια μέρα θα νικήσει ο άνθρωπος.

Μια μέρα η λευτεριά θα νικήσει τον πόλεμο.
Με το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου ξεκίνησε η γιορτούλα μας από τα Πρωτάκια και Δευτεράκια, συνεχίσαμε με κουκλοθέατρο “Ο πόλεμος της πίτσας ” από την Γ’-Δ’και ολοκληρώσαμε με ιστορίες από το χωριό μας και τραγούδια από τους μαθητές της Ε’-Στ’ τάξης. Στο τέλος υπήρχε βέβαια κατασκευή για μικρούς και μεγάλους,με δάφνες που μάζεψαν τα παιδιά της Ε -Στ με το δάσκαλο και τον κ.Σπαντιδάκης Βλάσιο.Όλα αυτά με τη συνοδεία κεράσματος από τον Σύλλογο Γονέων.Ευχαριστούμε και τον κ. Σπαντιδάκης Βλάσιο για τις δάφνες.Συγχαρητήρια σε μικρούς και μεγάλους για αυτό το υπέροχο αποτέλεσμα!
<a href="“>