Συνεχίζονται τα εργαστήρια ενσυναίσθησης στο σχολείο μας και τώρα φωνάξαμε και τη μαμά! Γιατί η μάνα δε γιορτάζει μια ημέρα μόνο! Τα παιδιά της Α- Γ-Δ  έπαιξαν, μίλησαν τραγούδησαν, διάβασαν και φυσικά αντάλλαξαν ρόλους με τη μαμά.

Το άνοιγμα του σχολείου προς τους γονείς μέσω δράσεων και εργαστηρίων ενσυναίσθησης αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς μια πιο ολιστική και συνεργατική εκπαιδευτική διαδικασία. Όταν οι γονείς συμμετέχουν ενεργά στη σχολική ζωή, ενισχύεται η επικοινωνία και η εμπιστοσύνη ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και οικογένειες. Μέσα από εργαστήρια ενσυναίσθησης, καλλιεργείται η ικανότητα κατανόησης των συναισθημάτων των παιδιών και ενισχύεται η συναισθηματική τους ανάπτυξη, καθώς γονείς και δάσκαλοι συνεργάζονται για την ψυχοκοινωνική στήριξη των μαθητών.

Παράλληλα, τέτοιες δράσεις δημιουργούν ένα υποστηρικτικό και ασφαλές σχολικό περιβάλλον, όπου όλοι οι εμπλεκόμενοι νιώθουν ότι η φωνή τους ακούγεται και ότι συνεισφέρουν ουσιαστικά. Οι γονείς έχουν την ευκαιρία να κατανοήσουν καλύτερα τις ανάγκες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα παιδιά στην καθημερινότητά τους, ενώ οι μαθητές βλέπουν την οικογένεια και το σχολείο να συνεργάζονται προς όφελός τους. Η ενίσχυση της ενσυναίσθησης στη σχολική κοινότητα συμβάλλει στη δημιουργία ενός κλίματος σεβασμού, αποδοχής και ουσιαστικής επικοινωνίας.

Υπεύθυνοι δράσης

Παπαοικονόμου Παρασκευή

Βεργεράκη Κατερίνα

Γυπαράκη Στυλιανή

Τελική εκδρομή για το σχολείο μας με βόλτα στο Ρέθυμνο, εργαστήρια ρομποτικής, φυσικής και χημείας στο  Science city  και πολύ πολύ παιχνίδι στην παιδότοπο Playcity.

Πώς να πειράξω τη μητέρα

να κάμω εγώ να λυπηθεί,

που όλη νύχτα κι όλη μέρα

για το καλό μου προσπαθεί;

Πώς ν’ αρνηθώ ή ν ‘ αναβάλω

ό,τι ορίζει κι απαιτεί,

αφού στη γη δεν έχω άλλο

κανένα φίλο σαν αυτή;

Αυτή στα στήθη τα γλυκά της

με είχε βρέφος απαλό,

με κάθιζε στα γόνατά της

και μ’ έμαθε να ομιλώ.

Αυτή με τρέφει και με ντύνει

όλο το χρόνο που γυρνά,

και δίπλα στη μικρή μου κλίνη,

σαν αρρωστήσω ξαγρυπνά.

Αυτή σαν πέσω και χτυπήσω

φιλά να γειάνει την πληγή.

Αυτή, τι πρέπει να αφήσω

και τι να κάμω μ’΄οδηγεί.

Πώς το λοιπόν τέτοια μητέρα

να κάμω εγώ να λυπηθεί,

που όλη νύχτα κι όλη μέρα

για το καλό μου προσπαθεί;

Γεώργιος Βιζυηνός

Χρόνια πολλά στις μανούλες!!!

Καρτουλες από την Α -Γ -Δ.Με μπόλικη αγάπη και με την βοήθεια της κ. Βεργεράκης Κατερίνας και της κ. Γυπαράκη Στέλλας.

Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Δημοτικού Σχολείου Φρε ανέλαβαν μια αξιόλογη φιλανθρωπική δράση, δείχνοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη και την ευαισθησία τους προς τον συνάνθρωπο. Έδωσαν το μεγαλύτερο ποσό των εσόδων τους από το bazaar  που οργάνωσαν οι ίδιοι για οικογένειες  που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, αποδεικνύοντας ότι η προσφορά δεν έχει ηλικία. Με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών και τη στήριξη των γονέων, οι μικροί μαθητές έγιναν παράδειγμα κοινωνικής υπευθυνότητας, καλλιεργώντας αξίες όπως η αγάπη, ο σεβασμός και η ανιδιοτέλεια.

 Τα δικαιώματα των παιδιών ποια είναι; Τα γνωρίζουμε; Ισχύουν παντού τα ίδια; Τα έχουν όλοι όλα;Τα δικαιώματα του παιδιού είναι θεμελιώδη και αναγνωρίζονται από διεθνείς οργανισμούς, όπως τα Ηνωμένα Έθνη. Κάθε παιδί έχει το δικαίωμα στην αγάπη, την προστασία, την εκπαίδευση, την υγεία και την ελευθερία της έκφρασης. Πρέπει να ζει σε ένα ασφαλές περιβάλλον, απαλλαγμένο από κάθε μορφή βίας, εκμετάλλευσης ή διάκρισης. Η κοινωνία και το κράτος έχουν την ευθύνη να διασφαλίζουν την ευημερία και την πλήρη ανάπτυξη της προσωπικότητας κάθε παιδιού. Η κ. Στέλλα Γυπαράκη ανέλαβε να τα διδάξει όλα αυτά στους μαθητές και μαθήτριες του σχολείου μας σε συνεργασία με το Χαμόγελο του παιδιού που μας επισκέφθηκε.  

Τα παιδιά στο πλαίσιο του προγράμματος Ενεργού πολίτη για τα δικαιώματα των παιδιών έκαναν αρκετές δράσεις και ενημερώθηκαν. Παιχνίδια για τα δικαιώματα, παζλ, Αφίσα που στόλισαν όμορφα τη νέα μας βιβλιοθήκη.

Η Β’ τάξη ανακάλυψε τον κόσμο των συναισθημάτων μέσα από μια σειρά δημιουργικών και διαδραστικών δράσεων.

Η ημέρα ξεκίνησε με την ανάγνωση του παραμυθιού

“Το τερατάκι των χρωμάτων”. Ένα παραμύθι που

“τακτοποιεί” τα συναισθήματα, τους δίνει χρώμα και επισημαίνει ότι ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας έχει όλα τα συναισθήματα μέσα του και αυτό είναι σεβαστό και αποδεκτό, αρκεί να τα αναγνωρίζει. Έτσι λοιπόν και οι μαθητές δημιούργησαν το δικό τους “Συναισθηματόμετρο” δείχνοντας κάθε φορά πως αισθάνονται και ταυτόχρονα ενισχύοντας την ενσυναίσθηση και την αυτογνωσία στην τάξη. Εξοικειώθηκαν με όλα τα συναισθήματα και συζήτησαν κατάλληλους και ασφαλείς τρόπους για να εκτονώνουν τα αρνητικά τους συναισθήματα, όπως είναι ο θυμός, το άγχος και η στεναχώρια. Έπειτα, μοιράστηκαν τις γνώσεις τους με τους μαθητές της Α’ τάξης με τους οποίους μάλιστα έπαιξαν και το παιχνίδι “Μάντεψε πώς αισθάνομαι!”. Ένα μεγάλο μπράβο στους μικρούς εξερευνητές της ψυχής που καθημερινά μας προσφέρουν πληθώρα ευχάριστων συναισθημάτων και τους είμαστε ευγνώμονες.

Στο πλαίσιο των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων τα παιδιά της Ε’ -ΣΤ’ τάξης έκαναν ένα γεωγραφικό ταξίδι εκτός και εντός του πλανήτη μας. Έφτιαξαν την εσωτερική δομή της Γης, δημιούργησαν τις ταυτότητες των ηπείρων μέσα από την αναζήτηση ασφαλών και αξιόπιστων πηγών στο διαδίκτυο και έφτιαξαν κολλάζ με την αγαπημένη τους χώρα. Αδιαμφισβήτητα ήταν μια σύντομη αλλά όμορφη περιήγηση στον κόσμο, που άνοιξε τους ορίζοντες των παιδιών και γέμισε την τάξη με ευχές και επιθυμίες για ταξίδια που ονειρευόμαστε να κάνουμε μικροί και μεγάλοι.