Αλλάζουμε τα δεδομένα…Αλλάζουμε την εκπαίδευση.

   Σε ένα κόσμο που τα πάντα αλλάζουν γρήγορα, από την πληροφορία, την είδηση, τη γνώση, μέχρι τις ιδέες, τις ανθρώπινες σχέσεις και τις κοινωνίες, το πως θα διαχειριστούμε τον χρόνο μας, αποτελεί το κλειδί της επιτυχίας  και της ευτυχίας μας. Αν και ο χρόνος, έτσι όπως τον έχει ορίσει ο άνθρωπος για να εξυπηρετεί τις ανάγκες του, είναι κάτι σχετικό, εν τούτοις αναφέρεται και συναντάται σχεδόν σε όλες τις δραστηριότητες του.

Το ερώτημα που γεννιέται, είναι κατά πόσο ο άνθρωπος έχει εκπαιδευτεί από  μικρή ηλικία, να διαχειρίζεται σωστά τον χρόνο του προς όφελος του ιδίου αλλά και της ομάδας στην οποία βρίσκεται. Η απάντηση φυσικά είναι απογοητευτική, καθώς τα περισσότερα εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο, δεν ωθούν τους  μαθητές  προς αυτή την κατεύθυνση. Σε ένα σχολείο, που τα πάντα είναι τυποποιημένα και  προγραμματισμένα, είναι φυσικό και η έννοια του χρόνου  να  είναι τυποποιημένη και περιορισμένη. Όταν δεν υπάρχει  ελευθερία κινήσεων από τους μαθητές  , δεν  υφίσταται, ως  επακόλουθο, κανένα θέμα διαχείρισης του χρόνου τους. Η ελληνική πραγματικότητα στο εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι δομημένη σε γενικές γραμμές κάπως έτσι: ¨ Τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, θα ασχοληθείς με  το συγκεκριμένο πράγμα που θα σου πω, και θα ακολουθήσεις  τις συγκεκριμένες οδηγίες.¨

Στο Δημοτικό Φρε, εφαρμόζουμε πιλοτικά, την ¨ελεύθερη Παρασκευή¨. Αυτή την ημέρα, οι μαθητές είναι ελεύθεροι να ασχοληθούν με οτιδήποτε θέλουν διαχειρίζοντας ταυτόχρονα μόνοι τους, τον χρόνο στο σχολείο. Τι σημαίνει αυτό; Εκμεταλλευόμενοι τα εργαστήρια του σχολείου, τον σχολικό κήπο και τις σύγχρονες αίθουσες διδασκαλίας, οι μαθητές καλούνται να σχεδιάσουν και να πραγματοποιήσουν τις δικές τους δραστηριότητες και εργασίες, ατομικά ή ομαδικά, διαλέγοντας το μέρος , τον χρόνο, και την διαδικασία υλοποίησης τους. Χωρίς κανένα άγχος και αβίαστα. Έτσι σε μια δεδομένη χρονική στιγμή, κάποιοι μαθητές μπορεί να  ασχολούνται με την ζαχαροπλαστική, άλλοι με την μουσική, άλλοι με τους υπολογιστές και την ρομποτική, άλλοι με την αρχιτεκτονική και άλλοι απλά να  παίζουν ή ξεκουράζονται. Το μόνο που ζητείται από εμάς τους εκπαιδευτικούς,  είναι να σχεδιάσουν οι μαθητές το πλάνο ημέρας, δηλαδή το πώς θα ¨ περάσουν¨ την Παρασκευή τους, στο σχολείο. Το πλάνο (πρόγραμμα) που φτιάχνουν, τους βοηθάει να αξιολογούν οι ίδιοι την ημέρα τους, το τι κατάφεραν δηλαδή να κάνουν, το πώς λειτούργησαν, το πώς συνεργάστηκαν αλλά και τι βελτιώσεις  χρειάζονται να γίνουν. Είναι ένα σημείο αναφοράς, στην όλη διαδικασία.

Αυτό που παρατηρούμε εδώ και τρεις Παρασκευές, είναι  τους  μαθητές να αυτοργανώνονται, να διασκεδάζουν, να  δημιουργούν πράγματα, να ασχολούνται με αυτό που πραγματικά τους ενδιαφέρει,να  γίνονται υπεύθυνοι και να βάζουν μόνοι τους όρια. Ο δικός μας ρόλος είναι υποστηρικτικός, και δύσκολος καθώς έχουμε να διαχειριστούμε πολλές ομάδες ταυτόχρονα, με διαφορετικά αντικείμενα ενασχόλησης. Όμως αξίζει πραγματικά τον κόπο!!!