Στην ανατολή του ηλιοφώτιστου καλοκαιριού ένα καράβι περιμένει τα παιδιά για ταξίδια στην αλμυρή ανάσα της θάλασσας και τις ιστορίες του βυθού
Καλό καλοκαίρι!!!
Κατηγορία: Τυπώματα Σελίδα 1 από 2
Χαιρόμαστε να φτιάχνουμε προσκλήσεις πρωτότυπες .Μια λαχταριστή φέτα καρπουζιού κι ένα κείμενο με το οποίο διασκεδάσαμε πολύ φτιάχνοντας ρίμες . Είμαστε έτοιμοι για να καλωσορίσουμε το καλοκαίρι και να αποχαιρετίσουμε το σχολείο μας…
Αν και η επίσκεψή μας στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο έγινε αρκετά νωρίς στα μέσα Φεβρουαρίου , οι εντυπώσεις από τα εκθέματα και η γλαφυρή και παραστατική ξενάγηση έμειναν χαραγμένα στα παιδιά. Προσωπογραφίες ηρώων, πολεμικές σημαίες και όπλα, παραδοσιακές φορεσιές τους “μίλησαν” για τους αγώνες του υπόδουλου γένους προκειμένου να αποκτήσει την ανεξαρτησία του και ως εκ τούτου να ιδρυθεί το ελληνικό κράτος .
Το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο ιδρύθηκε το 1882 από την Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος (ΙΕΕΕ). Αντικείμενό του είναι η ιστορία του νεότερου Ελληνισμού, από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και η προβολή της πολιτικής, κοινωνικής και πνευματικής εξέλιξης του Ελληνισμού από την περίοδο της Τουρκοκρατίας έως τη σημερινή εποχή.
Το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο λειτουργεί και ως κέντρο έρευνας της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας. Από το 1960 το Μουσείο στεγάζεται μόνιμα στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής στην οδό Σταδίου (πλατεία Κολοκοτρώνη). Στο ίδιο κτήριο στεγάζονται το Αρχείο Ιστορικών Εγγράφων, η βιβλιοθήκη και το φωτογραφικό αρχείο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος.
Το Μουσείο δημιουργήθηκε το 1882, με στόχο τη διαφύλαξη και προβολή των τεκμηρίων που άρχισαν να συλλέγονται από την Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία. Για πολλά χρόνια στεγάστηκε στο κεντρικό κτίριο του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, έπειτα από αίτημα της ΙΕΕΕ προς τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας, Χαρίλαο Τρικούπη.Το 1960 η συλλογή μεταφέρθηκε στη σημερινή της στέγη, στο κτίριο της Παλαιάς Βουλής στην οδό Σταδίου.
Η έκθεση του μουσείου καλύπτει χρονικά την περίοδο από τα τελευταία χρόνια πριν την Άλωση της Κωνσταντινούπολης μέχρι τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940-41
Το μεγαλύτερο μέρος της έκθεσης, που καταλαμβάνει τρεις αίθουσες και ισάριθμους διαδρόμους, αφορά την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Φιλοξενούνται προσωπογραφίες των Αγωνιστών του 1821, διάφορα εκθέματα που καλύπτουν όλες τις πτυχές και περιόδους της Επανάστασης, όπως το ναυτικό αγώνα, τον Φιλελληνισμό, τη συμβολή του κλήρου, την έξοδο του Μεσολογγίου κ.ά. Εκτίθενται πολλά προσωπικά αντικείμενα, όπλα και πολεμικός εξοπλισμός αγωνιστών της Επανάστασης.
Η μόνιμη έκθεση διαθέτει και σημαίες από ελληνικά και τουρκικά τμήματα (λάφυρα) από τους Βαλκανικούς Πολέμους και τη Μικρασιατική Εκστρατεία, τον φορτωτήρα του θωρηκτού Αβέρωφ κατεστραμμένο από τη Ναυμαχία της Έλλης καθώς και ελαιογραφίες από τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 – 1941 που ολοκληρώνουν το πολεμικό μέρος της έκθεσης. Στην ίδια αίθουσα φιλοξενούνται ακόμα η αρχιερατική μίτρα του Χρυσοστόμου Σμύρνης και ο κονδυλοφόρος με τον οποίο ο Ελευθέριος Βενιζέλος υπέγραψε τη Συνθήκη των Σεβρών το 1920.
Η έκθεση ολοκληρώνεται με εθνικές και τοπικές ενδυμασίες από διάφορα μέρη της Ελλάδας και από περιοχές που ιστορικά υπήρχε ελληνική παρουσία, κεντήματα, κοσμήματα και κεραμικά, καθώς και έπιπλα ιστορικών προσώπων του 19ου αιώνα. Στις περισσότερες αίθουσες υπάρχουν επίσης πίνακες Ελλήνων και ξένων ζωγράφων που απεικονίζουν αρκετά από τα σημαντικά πρόσωπα της κάθε περιόδου. Πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/
Στην επαφή των παιδιών με την ιστορική περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης ασχολήθηκαμε ιδιάιτερα με πίνακες ζωγραφικής μεγάλων Ελλήνων και Ευρωπαίων καλλιτεχνών που εμπνεύστηκαν από την ανδρέια και την αποφασιστικότητα ενός λαού που διψούσε για φως , δικαιοσύνη και ελευθερία.
Επιχρωματισμός του πίνακα ” Η Ελλάς ευγνωμονούσα” χρησιμοποιώντας εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης
Η Ελλάς ευγνωμονούσα είναι πίνακας του Έλληνα ζωγράφου Θεόδωρου Βρυζάκη( 1814-1878) , που φιλοτεχνήθηκε το έτος 1858. Ανήκει στην συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης.
Πρόκειται για έργο με ιδιαίτερο συμβολισμό, αφού απεικονίζει την Ελλάδα με τη μορφή νέας στεφανωμένης γυναίκας, ενδεδυμένης αρχαιοπρεπώς, εν μέσω αγωνιστών της Επανάστασης του 1821, να έχει σπάσει τις αλυσίδες της σκλαβιάς από τα πόδια της.
Φτάχνοντας παζλ τον πίνακα του Ευγένιου Ντελακρουά “Η σφαγή της Χίου”
Ένα αποτρόπαιο γεγονός, μια σφαγή που κράτησε αρκετούς μήνες στη Χίο το 1822, στάθηκε η αφορμή για να δημιουργηθεί ένας πίνακας-σύμβολο από τον Γάλλο ζωγράφο Ευγένιο Ντελακρουά(1798-1863, )σε ηλικία μόλις 26 ετών. Ο Ντελακρουά ήταν Γάλλος ρομαντικός ζωγράφος του 19ου αιώνα που εμπνεύστηκε από ιστορικά γεγονότα όπως η Ελληνική και η Γαλλική Επανάσταση.
“Μετά τη μάχη του Δράμαλη” , Πέτερ φον Ες ( 1792-1871) Γερμανός ζωγράφος που διακρίθηκε κυρίως στις αναπαραστάσεις μαχών και ειδικότερα ως ζωγράφος που απαθανάτισε τις ιστορικές στιγμές της Ελληνικής επανάστασης
“Ο όρκος στην Αγία Λαύρα” Θεόδωρου Βρυζάκη
“Το κρυφό σχολείο” Νικολάου Γύζη ( 1842-1900) Από τους πιο σημαντικούς Έλληνες ζωγράφους του 19ου αιώνα της λεγόμενης «Σχολής του Μονάχου». Διακρίθηκε σε όλα τα χρόνια των σπουδών του και πήρε τα πρώτα βραβεία στην ξυλογραφία, τη ζωγραφική και τη χαλκογραφία.
“Η έξοδος του Μεσολογγίου” Θεόδωρου Βρυζάκη
Τέσσερις σπουδαίοι πίνακες ζωντανεύουν από τα χρώματα των παιδιών
Η ποικιλία και τα πλουμιστά στολίδια των παραδοσιακών στολών που εκτίθενται στο μουσείο , έγιναν πηγή έμπνευσης για να φτιάξουν γιλέκα και φούστες…
….και να παίξουν παιχνίδι αντιστίχισης τμημάτων στολών /κοσμημάτων με ολόκληρες φωτογραφίες
Οι σημαίες της Ελευθερίας
Οι αγωνιστές της Επανάστασης έφτιαχναν ο καθένας το δικό του “μπαϊράκι”, δηλαδή τη δική του πολεμική σημαία τα α σύμβολα και τα χρώματα των οποίων που επέλεγαν σήμαιναν κάτι ξεχωριστό για εκείνους και για τους συντρόφους τους στον πόλεμο.Ωστόσο, κοινό στοιχείο όλων των σημαιών ήταν ο σταυρός, που υπενθύμιζε όχι μόνο τη χριστιανική πίστη των Ελλήνων αλλά και τη διαφοροποίηση από την οθωμανική ημισέληνο. Φράσεις όπως “Ελευθερία ή Θάνατος” , “Εν τούτω νίκα”, “Ιησούς Χριστός νικά” κυριαρχούσαν σε πολλές σημαίες..Στο μουσείο μάθαμε για τους συμβολισμούς τους , είδαμε πολλές και μετά ο/η καθένας μία έφτιαξε τη δική του/της σημαία του Αγώνα.
Η ελληνική σημαία με χαρακτική -υψιτυπία η παλαιότερη εκτυπωτική μέθοδος με τα πρώτα χαρακτικά που σώζονται στη Δύση να είναι του 14ου αιώνα.
Στην Υψιτυπία τυπώνονται τα σημεία που εξέχουν από την μήτρα . Τα “εξέχοντα” μπορούν να αντιστοιχούν ή στην παράσταση ή στο φόντο της παράστασης ( στην προκειμένη περίπτωση οι λωρίδες και ο σταυρός της σημαίας)και τυπώνονται αντίστροφα. Χαράσσοντας, ο καλλιτέχνης αφαιρεί από την επιφάνεια τα σημεία που θέλει να βγουν άσπρα. Το μελάνι απλώνεται στα ανάγλυφα που σχηματίστηκαν στην πλάκα/μήτρα (δηλαδή στα τμήματα που δεν αφαιρέθηκαν και εξέχουν ) και τυπώνονται στο χαρτί.
Οι κρίνοι της Μαρίας
Και είμαστε έτοιμοι για τη γιορτή αφού πρώτα καταλήξουμε για το χρώμα τις πρόσκλησης , το κείμενο ( μας συγχωρείτε σίγουρα τα ορθογραφικά λάθη!!!!) και τις παραστάσεις.
Οι χαρταετοί μας έγιναν με τυπώματα σε τρία σχέδια ( καράβι, ήλιος, λουλούδι), τα οποία στη συνέχεια τα παιδιά εμπλούτισαν με μαρκαδόρους
Η Κυρά Σαρακοστή , ατομικά και ομαδικά , γίνεται από φυλλάδια σούπερ μάρκετ.
Χαρούμενο και φωτεινό να είναι το 2025 με νιφάδες αλατιού για να είναι “νόστιμη” κάθε στιγμή του ……..
και με ευχές από καρδιάς γύρω από τη ” δαντελωτή” Καλή Χρονιά σε τύπωμα(υψιτυπία)
Αφού δούμε πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, στεκόμαστε στο ζωγράφο Αλέξη Ακριθάκη και το προφητικό του έργο ” Τρίτο στεφάνι” που αν το δημιούργησε το 1968, όταν το βλέπεις αισθάνεσαι ότι αποτελεί ένα φόρο τιμής στο Πολυτεχνείο
Τα παιδιά χρωματίζουν το τανκ, τη σημαία και συμληρώνουν μια πανδαισία λουλουδιών
Αλέξης Ακριθάκης
Ο Αλέξης Ακριθάκης ήταν Έλληνας ζωγράφος. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Έζησε στο Παρίσι μεταξύ 1957 και 1961, ενώ από το 1968 ως το 1970 παρέμεινε στο Βερολίνο με υποτροφία του γερμανικού κράτους (DAAD). Στη συνέχεια μοίρασε το χρόνο του μεταξύ Αθηνών και Ευρώπης. Πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Βερολίνο, Αμβούργο, Μόναχο, Τορίνο, Γενεύη), ενώ συμμετείχε σε σημαντικές ομαδικές παρουσιάσεις στην Ευρώπη. Ο Ακριθάκης ασχολήθηκε με την εικονογράφηση βιβλίων, τη σκηνογραφία και το design. Πέθανε στις 19 Σεπτεμβρίου 1994 από ανακοπή καρδιάς.
Το έργο του Ακριθάκη διακρίνεται από μία μαγική αφηγηματικότητα και μία παιδική γραφή. Παρόλα αυτά, αντικατοπτρίζει την ιδέα της ένωσης, της τέχνης και της ζωής που απασχολούσε όλη την καλλιτεχνική κοινότητα εκείνη την εποχή. Το μαστόρεμα, το ασαμπλάζ και η ακατέργαστη πρακτική συνιστούν τον τρόπο ζωής του ίδιου του καλλιτέχνη.( πηγή: artclassproject.com/Αλέξης Ακριθάκης
Το σήμα της ειρήνης σε βαθυτυπία ( χάραξη της παράστασης πάνω στο χαρτόνι,και στη συνέχεια εφαρμογή πίεσης προκειμένου τα χαραγμένα μέρη του χαρτονιού να αποτυπωθούν στο χαρτί και να δημιουργηθεί ένα ανάγλυφο)
” Συναντάμε” τον Νικηφόρο Βρεττάκο και ” συνεργαζόμαστε ” στο ποίημα της Ειρήνης
Τ’ όνομά σου : Ειρήνη στα κλωνάρια του δάσους.
Τ’ όνομά σου : Ειρήνη στους δρόμους των πόλεων.
Τ’ όνομά σου : Ειρήνη στις ρότες των πλοίων.
Τ’ όνομά σου : ένας άρτος, βαλμένος στην άκρη της γης πού περίσσεψε.
Ο Νικηφόρος Βρεττάκος (1 Ιανουαρίου 1912 – 4 Αυγούστου 1991) ήταν Έλληνας ποιητής, πεζογράφος, μεταφραστής, δοκιμιογράφος και ακαδημαϊκός. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ποιητές. Είχε προταθεί 4 φορές για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, ενώ επίσης έλαβε άλλα πολλά βραβεία, όπως το βραβείο Ουράνη, το Πρώτο βραβείο κρατικής ποίησης κ.α.
Μαθαίνουμε για την ιστορία του ελληνοιταλικού πολέμου και της κατοχής μέσα από αυθεντικό εποπτικό υλικό . Τα παιδιά “στέκονται” δίπλα στους ανθρώπους που έζησαν εκείνα τα πέτρινα χρόνια και “αφουγκράζονται” τις ιστορίες , τους φόβους , τις σκέψεις, τις ελπίδες, τα όνειρά τους….
” Ο νέος σημαιοφόρος” , πίνακας του ζωγράφου Αλέκου Φασιανού ( 1935-2022)
Παιδί της οικογένειας ενός μουσικού και μιας φιλόλογου και εγγονός ιερέα,.
Σπούδασε βιολί στο Ωδείο Αθηνών και αργότερα ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας το διάστημα 1956-1960 στο εργαστήριο του Γιάννη Μόραλη παρακολουθώντας και μαθήματα του Γιάννη Τσαρούχη, ο οποίος είχε καθοριστική επιρροή στο έργο του καλλιτέχνη.
Στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα λιθογραφίας και χαρακτικές τέχνες στο Παρίσι.Το 1966 πραγματοποίησε την πρώτη του έκθεση στο Παρίσι.
Ο Φασιανός συνεχίζει και τα επόμενα χρόνια την καλλιτεχνική του παραγωγή παράλληλα με τις συνεχείς βραβεύσεις και τη διεξαγωγή αναδρομικών εκθέσεων. Το 2000 φιλοτέχνησε έργα για το Σταθμό Μεταξουργείου του Μετρό της Αθήνας. Μετά το 2002 είχε ως βάση του την Αθήνα. Παρέμεινε ενεργός στα καλλιτεχνικά δρώμενα μέχρι τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Για το σύνολο της δουλειάς του έχουν γυριστεί τέσσερις ταινίες για την ελληνική και τη γαλλική τηλεόραση, ενώ κυκλοφορούν μονογραφίες που αναφέρονστην εικαστική παραγωγή του.
Τα παιδιά εμπνέονται , τους κάνουν εντύπωση τα φτερά γι΄αυτό δίνουν το δικό τους τίτλο ” Ο σημαιοφόρος -άγγελος που φέρνει την Ειρήνη”
Το “ΟΧΙ” της Ελλάδας μέσα από τα χρώματα και τα σχέδια των παιδιών…
Αποκρυπτογραφώντας κώδικες
Η ελληνική σημαία σε τυπώματα
” Το παιδί και το περιστέρι” του Pablo Picasso, έργο του 1901, όταν ο ζωγράφος ήταν μόλις 20 χρονών και βρισκόταν σε ένα μεταβατικό στάδιο της καλλιτεχνικής και προσωπικής του ζωής . Μια δύσκολη εποχή όπου η αυτοκτονία του καλύτερου φίλου του συγκλονίζει τον ζωγράφο, καθώς του θυμίζει και τον θάνατο της μικρής του αδελφής, για τον οποίο νοιώθει ενοχές. Σε αυτό το έργο ο Πικάσο συνδέει την παιδικότητα με την ελπίδα. Το περιστέρι συμβολίζει την ελπίδα στα χέρια ενός μικρού κοριτσιού, που θα μπορούσε να ήταν η αδελφή του ζωγράφου.
Παρατηρούμε τον πίνακα και στεκόμαστε στο συναισθηματικό κόσμο του κοριτσιού . Άλλα παιδιά λένε ότι είναι λυπημένο γιατί το περιστέρι μπορεί να είναι τραυματισμένο ή να έχει χάσει τους γονείς του . Αλλοι υποστηρίζουν ότι είναι χαρουμένο το κορίτσι γιατί τα χρώματα γύρω του είναι όμορφα και το περιστέρι του κρατά συντροφιά. Το περιστέρι , ως σύμβολο της ειρήνης , μόνο ωραία και γλυκά λόγια μπορεί να φέρει στα χείλη των παιδιών…Δίνουν δικούς τους τίτλους στον πίνανα
- Πουλί -φροντίδα
- Το πουλί της αγάπης
- Ο πίνακα ςτης ειρήνης
Τα παιδιά ξεναγούν τους γονείς στην έκθεσή μας…
Βαδίζοντας ολοταχώς προς το τέλος της σχολικής χρονιάς, παίρνουμε έμπνευση από δύο καλλιτέχνες για να φτιάξουμε τα ενθύμια .Από τον πρωτοπόρο του κινήματος ποπ αρτ Άντι Γουόρχολ (1928-1987 Αμερικανός πολυσχιδής καλλιτέχνης, ζωγράφος, γλύπτης, κινηματογραφιστής, συγγραφέας και συλλέκτης) βλέπουμε τα πίνακα του ” Λουλούδια 1964.
Η εικόνα των λουλουδιών προερχόταν από ένα φωτογραφικό περιοδικό και δύο χρόνια μετά το ντεμπούτο των πινάκων ο Γουόρχολ μηνύθηκε από τον φωτογράφο που τράβηξε τη φωτογραφία. Συμβιβάστηκε εξωδικαστικά, αλλά λόγω του τρόπου με τον οποίο αφαίρεσε την αρχική φωτογραφία, ήταν πάντα δύσκολο να καταλάβει κανείς τι ακριβώς λουλούδια ήταν. Είκοσι χρόνια αργότερα, ο Warhol έκανε τα πράγματα πιο ξεκάθαρα με μια άλλη σειρά λουλουδιών με τίτλο Daisy.(https://www.powergame.gr/art-market/435417/10-diasimoi-pinakes-pou-exymnoun-ta-louloudia/).
Τον Ανρί Ματίς τον γνωρίσαμε μέσα από τον πίνακά του The Sheaf 1953 που μας ενέπνευσε για να φτιάξουμε την πρόσκληση της γιορτής μας.
Τώρα τον ξαναθυμόμαστε μέσα από ένα απόφθεγμά του ( Ανρί Ματίς 1869-1956 Ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους ζωγράφους του 20ού αιώνα. Θεωρείται ιδρυτής του καλλιτεχνικού κινήματος του φωβισμού καθώς και μία από τις σημαντικότερες μορφές της μοντέρνας τέχνης. Η θεματολογία του ήταν διανθισμένη συνήθως με έντονα, φωτεινά χρώματα και αποτελείται κυρίως από προσωπογραφίες, εσωτερικούς χώρους και θέματα νεκρής φύσης. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%81%CE%AF_%CE%9C%CE%B1%CF%84%CE%AF%CF%82).
Χωρίζουμε το χαρτί σε τέσσερα τετράγωνα. Τα παιδιά χαράσσουν σε depron χαρτόνι γραμμές για χορτάρι, επιλέγουν χρώματα, κάνουν το τύπωμα, σχεδιάζουν λουλούδια, κόβουν, κολλούν τέσσερα σε κάθε τετράγωνο, όσα έβαλε και ο Α. Γουόρχολ, μια φωτογραφία προσώπου, και έτοιμο το μοναδικό και αυθεντικό ενθύμιο, με θέμα τα λουλούδια καθώς την τρέχουσα σχολική χρονιά στα πλαίσια του προγράμματος Σχολικών Δραστηριοτήτων με θέμα “Το παιδί, η πόλη και τα μνημεία” ασχοληθήκαμε με το πράσινο της Κηπούπολης Κυπριάδου ( και όχι μόνο….).
Το πρόγραμμα “Το παιδί, η πόλη και τα μνημεία”αποτελεί πρωτοβουλία του δήμου Αθηναίων. Υλοποιείται από την Τεχνόπολη δήμου Αθηναίων σε συνεργασία με τις Δ/νσεις Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Α΄Αθήνας (Περιβαλλοντική εκπαίδευση και Πολιτιστικά θέματα) και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Α΄Αθήνας (Περιβαλλοντική εκπαίδευση), και με την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (Γραφείο Διασύνδεσης Α.Σ.Κ.Τ.)Στόχος του προγράμματος «Το παιδί, η πόλη και τα μνημεία» είναι να στρέψει το ενδιαφέρον της σχολικής κοινότητας στην έννοια της πολιτειότητας, και να ενθαρρύνει την ανάπτυξη δεξιοτήτων ενεργού πολίτη στα παιδιά, δίνοντάς τους τα κατάλληλα ερεθίσματα για να γνωρίσουν καλύτερα την πόλη τους ,να την αγαπούν .( απόσπασμα από τον οδηγό του προγράμματος https://kids4thecity.gr/)
Η περαιτέρω επεξεργασία έχει στο εργαλείο Canva.
Τυπώματα και μικρά βιβλία αφιερωμένα στην επέτειο του Πολυτεχνείου
Οι ηρωίδες γυναίκες της Ηπείρου που αψηφώντας το κρύο και τις δυσκολίες ανέβαιναν στην Πίνδο για να δώσουν ζεστά ρούχα στους στρατιώτες μας , είναι μορφές που πάντα συγκινούν τα παιδιά. Διαβα΄ζουμε το ποίηαμ ” Μάνα και γιός 1940″ του Νικηφόρου Βρεττάκου , ακούμε το τραγούδι ” Γυναίκες Ηπειρώτισσες” ( Μουσική: Γιώργος Κατσαρός Στίχοι: Πυθαγόρας Ερμηνεία: Μαρινέλλα) και αποτυπώνουμε τις δικές μας ηρωίδες …
Το τραγούδι
https://www.youtube.com/watch?v=d-mphLx9sgY
Φτιάχνουμε το μικρό βιβλίο του 1940
Τυπώματα με την ελληνική σημαία
Σχεδιάζουμε και το σταυρό που θα βάλουμε στο κοντάρι
Διαβάζουμε ένα απόσπασμα από το ποίημα
Γιάννη Ρίτσου, «Ειρήνη»
Τ’ όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη.
Τ’ όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη.
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ’ τα δέντρα,
είναι η ειρήνη.
Ο πατέρας που γυρνάει τ’ απόβραδο μ’ ένα φαρδύ χαμόγελο στα μάτια
μ’ ένα ζεμπίλι στα χέρια του γεμάτο φρούτα
κ’ οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό του
είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού που παγώνει το νερό στο παράθυρο,
είναι η ειρήνη.
………………………………………..
Ειρήνη είναι η μυρωδιά του φαγητού το βράδι,
τότε που το σταμάτημα του αυτοκίνητου στο δρόμο δεν είναι φόβος,
τότε που το χτύπημα στην πόρτα σημαίνει φίλος,
και το άνοιγμα του παράθυρου κάθε ώρα σημαίνει ουρανός
γιορτάζοντας τα μάτια μας με τις μακρινές καμπάνες των χρωμάτων του,
είναι η ειρήνη.
Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα κ’ ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει.
Τότε που τα στάχυα γέρνουν τόνα στ’ άλλο λέγοντας: το φως το φως, το φως,
και ξεχειλάει η στεφάνη του ορίζοντα φως
είναι η ειρήνη.
………………………………………………
Η ειρήνη είναι τα σφιγμένα χέρια των ανθρώπων
είναι το ζεστό ψωμί στο τραπέζι του κόσμου
είναι το χαμόγελο της μάνας.
Μονάχα αυτό.
Τίποτ’ άλλο δεν είναι η ειρήνη.
Και τ’ αλέτρια που χαράζουν βαθειές αυλακιές σ’ όλη τη γης
ένα όνομα μονάχα γράφουν:
Ειρήνη. Τίποτ’ άλλο. Ειρήνη.
Αδέρφια μου,
μες στην ειρήνη διάπλατα ανασαίνει
όλος ο κόσμος με όλα τα όνειρά του.
Δόστε τα χέρια, αδέρφια μου,
αυτό ‘ναι η ειρήνη.
ΑΘΗΝΑ, Γενάρης 1953
Από τη συλλογή Αγρύπνια (1941-1953)
Φτιάχνουμε το δικό μα ςποίημα για την Ειρήνη λουσμένο στο φως της Ζωής και της Αγάπης
Τα παιδιά καταχειροκροτούνται κατά τη διάρκεια της παρέλασης ….
