Μήνας: Μάιος 2023 Σελίδα 1 από 2
Σήμερα η μέρα είχε ανάμεικτα συναισθήματα…Από τη μία μεγάλη χαρά επειδή για πρώτη φορά μετά από έξι μήνες πυκνής αλληλογραφίας με το 14ο Νηπιαγωγείο Καλαμάτας θα συναντούσαμε διαδικτυακά τους φίλους μας. Δημιουργικός πυρετός στην τάξη μας για να ετοιμάσουμε την καρδιά που είχαμε αποφασίσει, στο Συμβούλιο της τάξης μας, να τους φτιάξουμε . Άλλο ζωγραφίζουν και άλλοι γράφουν .
Μέ πόσα χαμόγελα υποδεχτήκαμε στον υπολογιστή τα παιδιά της Καλαμάτας . Το κάθε παιδί είχε ετοιμάσει μια καρδιά αφιερωμένη σε κάθε έναν από εμάς ξεχωριστά.
Εμείς τους ” χαρίσαμε” μια κόκκινη καρδιά με λόγια και ευχές από την καρδιά μας!!!
Δώαμε φιλιά κι στείλαμε όλη μας την αγάπη .
Κι όταν η συνάντηση τελείωσε μια γλυκόπικρη αίσθηση μας έμεινε.. ” Κυρία , θα ήταν ωραία να βρεθούμε από κοντά ” , ” Πόσες ώρες θέλουμε για να πάμε Καλαμάτα;” ” Θέλουμε κι άλλο γράμμα να τους στείλουμε για να τους πούμε πόσο πολύ τους αγαπάμε ” . Ο κύβος ερρίφθη κι άλλος ένας τελευταίος φάκελος έκπληξη με γράμμα και ζωγραφιές φεύγει κι ελπίζουμε να φτάσει σύντομα.
Ένα μεγάλο ” Ευχαριστώ” στις κυρίες Μένια και Πόλυ για την πολύ ευχάριστη εμπειρία της σχολικής αλληλογραφίας . Όπως καταλήξαμε μεταξύ μας , σε ιδιωτική επικοινωνία αξιολόγησης του εγχειρήγματος, η αλληλογραφία έδωσε τη δυνατότητα στα παιδιά να προτείνουν και να υλοποιήσουν ιδέες ( να γράψουν εφημερίδες , βιβλία, να συνεχίσουν ιστορίες, να ανταλλάξουν χριστουγεννιάτικες, ανοιξιάτικες πασχαλινές κατασκευές…) που σε διαφορετικές συνθήκες , δε θα γινόντουσαν .
Η Πέμπτη είναι η μέρα του Συμβουλίου της τάξης μας . Σήμερα , όμως, ήταν μια διαφορετική μέρα . Καθώς όλη η Ελλάδα προετοιμάζεται για τις εθνικές εκλογές στις 21 Μαΐου , είπαμε να κάνουμε κι εμείς εκλογές στο νηπιαγωγείο λίγο διαφορετικές . Δε μας ενδιαφέρουν οι πολιτικοί και τα κόμματα , μας ενδιαφερει πολύ να αποφασίσουμε πώς θα κλείσουμε την όμορφη αλληλογραφία που είχαμε για μια ολόκληρη χρονιά με το 14ο Νηπιαγωγείο Καλαμάτας. Είχαμε ήδη κανονίσει να κάνουμε τηλεδιάσκεψη , όμως , θέλουμε να φτιάξουμε και κάτι για τους Μεσσήνιους φίλους μας. Οι προτάσεις είναι τρεις: Μια καρδιά με ζωγραφική , μια καρδιά με κολλάζ και μια καρδιά μισή με γλυκές κουβέντες και μισή με ζωγραφιές . Φτιάχνουμε τις ταυτότητές μας (ένα απλό χαρτί με το όνομα) , ορίζουμε την τριμερή εφορευτική επιτροπή ( ένας ελέγχει τις ταυτότητες , άλλος σβήνει τα ονόματα από τους καταλόγους και ο τρίτος μοιράζει τα ψηφοδέλτια). Τα ψηφοδέλτια είναι τριών χρωμάτων , κάθε χρώμα για διαφορετική πρόταση.Για το παραβάν ορίσαμε το κουκλοθέατρο και βάλαμε ένα μακρύ μαντήλι μπροστά στη σκηνή καθώς τα κουρτινάκια λείπουν . Για κάλπη είχαμε ένα κουτί από παπούτσια. Η διαδικασία ξεκίνησε με απόλυτη ησυχία γιατί η ψήφος είναι μυστική!!! Ήρθε και η ώρα της καταμέτρησης . Η απόφαση , να φτιάξουμε μια καρδιά χωρισμένη στα δύο, μπήκε στον πίνακα του συμβουλίου μας. Όλη η διαδικασία ήταν άκρως απολαυστική!!!!Τα παιδιά έπαιξαν τους ρόλους τους με μεγάλη σοβαρότητα και είναι πλέον έτοιμα για να δουν και την πραγματική εκλογική διαδικασία την προσεχή Κυριακή. Καλή ψήφο , λοιπόν!!!!
Επίσκεψη στο πάρκο Τρίτση με σκοπό να έρθουν τα παιδιά σε άμεση επαφή με τη φύση, να γνωρίσουν τη χλωρίδα και πανίδα του πάρκου.
Τα παιδιά σε ρόλο εξερευνητή, φορούν τα κυάλια τους, κρατούν σημειώσεις και χωρίζονται σε ομάδες προκειμένου να πραγματοποιήσουν τις καταγραφές σε σχέση με τη χλωρίδα και τη πανίδα που συναντούν και εντοπίζουν, παίρνουν μαζί τους την πυξίδα και ξεκινούν….
Ταϊζουν τις τολμηρές πάπιες τα παιδιά και ενθουσιάζονται…
Ανηφορίζουν λόφους, συναντούν ελαιόδεντρα, φραγκοσυκιές…
Να και μια μυρμηγκοφωλιά….
Περνάμε 3 όμορφα γεφυράκια..
Συναντάμε και μαζεύουμε βότανα..
Παρατηρούμε τον πύργο της βασίλισσας Αμαλίας και μαθαίνουμε πληροφορίες για τη ζωή της και για την αγάπη που είχε για τα άλογα.
Χαιρόμαστε τη φύση με παιχνίδια , στόχους , μπάλα, αναρρίχηση, ουράνιο τόξο..
Επιστροφή στο σχολείο και καταγραφή των εντυπώσεών μας!!
Οι όμορφες δημιουργίες των παιδιών γεμάτες ευχές και συναισθήματα για την αγαπημένη μας μαμά!
Σήμερα με αφορμή τη γιορτή της μητέρας απαγγείλαμε ποιήματα από το ανθολόγιο για την μητέρα και τον πατέρα, τραγουδήσαμε, είδαμε πίνακες του Πικάσο
και του Gustav klimt
και μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε για το αγαπημένο πρόσωπο της δικής μας μητέρας και φυσικά να την ζωγραφίσουμε!
Με αναδυόμενη γραφή τα νήπια γράφουν το όνομα της δικής τους μανούλας και τολμούν κάποια προνήπια να γράψουν κι εκείνα με ιδιαίτερη ενθάρρυνση. Μέσα στην κυκλωμένη γραφή είναι το όνομα της μαμάς του κάθε παιδιού, όπως μπορεί και το αντιλαμβάνεται σαυτό το εξελικτικό στάδιο που βρίσκεται.
Το πορτραίτο της πιο όμορφης μανούλας του κόσμου!!!!
Από τη συνοικία Κυπριάδου και το σπίτι όπου έζησε για κάποιο διάστημα ο Δημήτρης Πικιώνης, επισκεπτόμαστε , σε συνεργασία με το Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης την αρχή του πεζόδρομου που οδηγεί στο λόφο του Φιλοπάππου για να γνωρίσουμε από κοντά το ιδιαίτερης αισθητικής και καλλιτεχνικής αξίας έργο που έκανε ο Πικιώνης προκειμένου να διαμορφώσει τον περιβάλλοντα χώρο στους λόφους Ακροπόλεως και Φιλοπάππου ,έργο το οποίο διήρκεσε περίπου για ολόκληρη τη δεκαετία του 1950-60. Αφού οι κυρίες Μαρία και Γεωργία , υπεύθυνες του προγράμματος ” Βόλτα στου Φιλοπάππου”,μας μίλησαν για τον Πικιώνη ( τον οποίο εμείς γνωρίζουμε ήδη πολύ καλά),
περπατήσαμε το πλακόστρωτο και παρατηρήσαμε τις πλάκες με τα διαφορετικά μεγέθη και σχήματα .
Φτιάξαμε και το δικό μας πολύχρωμο πλακόστρωτο .
Στη συνέχεια, ήταν ώρα να λύσουμε γρίφους
Ο πρώτος γρίφος μας οδηγεί στην τοποθεσία με το όνομα”Φυλακές του Σωκράτη’ , ένα άνοιγμα στο βράχο σα σπηλιά κλεισμένο με σιδερένια κάγκελα που παραπέμπουν σε φυλακή. Μαθαίνουμε, όμως, ότι οι ιστορικοί και οι ερευνητές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν πρόκειται για φυλακές αλλά για σπίτι της αρχαιότητας!!
Ο δεύτερος γρίφος μας οδηγεί στον περίφημο ναό του Αγίου Δημητρίου του Λουμπαρδιάρη, όπου μέσα από φωτογραφικό υλικό βρίσκουμε τα δομικά υλικά του ναού , πηλό ,πέτρα και μάρμαρο.
Στο πέτρινο κιόσκι του ναού χρωματίζουμε χελώνες καθώς το καβούκι τους μοιάζει με το πλακόστρωτο μονοπάτι!!!
Επιστρέφουμε ενθουσιασμένοι στο σχολέιο και καθώς τα ” πλακόστρωτα” που είχαμε πάρει από τη βόλτα ταλαιπωρήθηκαν αρκετά , αποφασίσαμε να φτιάξουμε καινούργια. Σχήματα κάθε λογής γέμισαν τα χαρτόνια και νιώσαμε και εμείς λίγο μεγάλοι και τρανοί σαν τον μεγαλό αρχιτέκτονα!!!
Τη δεκαετία του ’50, στο πλαίσιο υλοποίησης των «Έργων Ακροπόλεως – Φιλοπάππου», ο αξεπέραστος αρχιτέκτονας, φιλόσοφος και ποιητής του χώρου Δημήτρης Πικιώνης είχε αναλάβει την αξιοποίηση – ανάδειξη της συγκεκριμένης περιοχής. Μάλιστα ο Πικιώνης υιοθέτησε την πρωτότυπη τεχνοτροπία του κολάζ (‘’spolia’’) χρησιμοποιώντας στην τοιχοποιία (ναοδομία) του Λουμπαρδιάρη και στην «οδοποιία» των πέριξ μονοπατιών κομμάτια – σπαράγματα (φουρούσια, κυμάτια, ανθέμια, ρόδακες, κιλλίβαντες, σκαλοπάτια) από τα κατεδαφισμένα νεοκλασσικά σπίτια της παλιάς Αθήνας.
Ο ναός του Αγίου Δημητρίου Λουμπαρδιάρη είναι εκκλησία η οποία βρίσκεται στο λόφο Φιλοπάππου στην Αθήνα. Ο ναός κτίστηκε κατά την τουρκοκρατία και αναστηλώθηκε το 1955 από τον Δημήτρη Πικιώνη. Βρίσκεται κοντά στο Δίπυλο υπέρ των Πυλών, μια πύλη στο Διατείχισμα των Αθηνών.
Σύμφωνα με την παράδοση το όνομα του ναού οφείλεται σε ένα περιστατικό που έλαβε χώρα το 1658. Ο φρούραρχος της Ακρόπολης Γιουσούφ είχε τοποθετήσει στα Προπύλαια της Ακρόπολης ένα μεγάλο κανόνι (λουμπάρδα) με στόχο την παραμονή της γιορτής του Αγίου Δημητρίου να κανονιοβολήσει το ναό και τους πιστούς. Όμως ξέσπασε καταιγίδα και ένας κεραυνός έπεσε στην πυριδαταποθήκη με αποτέλεσμα από την έκρηξη να σκοτωθεί ο Γιουσούφ και η οικογένειά του.
Πηγές: https://ipolizei.gr/o-agios-dhmhtrios-loumpardiarhs/