και εδώ: “Τζότζο, ο μικρός σκαντζόχοιρος, ο λαγός και τα πασχαλινά αυγά”
Στη συνέχεια…
Σχεδιάζουμε ένα μεγάλο αυγό, να πιάσει μία σελίδα Α4. Τραβάμε έξι οριζόντιες γραμμές και χωρίζουμε το αυγό μας σε 7 μέρη παίζοντας με τον τροχό που βρήκα εδώ:
Τα ψυχοκινητικά παιχνίδια μας αρέσουν πολύ και μας χαλαρώνουν ….
Σχέδιο κουνελάκι με την παλάμη μας…
Βρήκαμε λεξούλες που αρχίζουν από το γράμμα Π, το γράψαμε και το στολίσαμε όπως μας αρέσει!!!
Γονείς μας σας ευχαριστούμε όλους θερμά για την ανταπόκριση και τη βοήθεια που προσφέρατε στα παιδιά σας και σε εμάς. Τηλεκπαίδευση χωρίς γονείς είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί στο νηπιαγωγείο!!!
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΥΓΕΙΑ , ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ και να ξαναβρεθούμε με χαμόγελα στο αγαπημένο μας σχολείο!!!
Με αφορμή την συμμετοχή μας στη δράση στο Σχολικό Μαραθώνιο « Πάμε Ανακύκλωση» του Δήμου Ωραιοκάστρου μιλήσαμε ξανά με τα παιδιά για την Ανακύκλωση . Στόχος μου είναι να συνειδητοποιήσουν τα παιδιά το πρόβλημα της αύξησης των σκουπιδιών και τις συνέπειές του στον πλανήτη μας, να αντιληφθούν τα παιδιά ότι η ανακύκλωση είναι ο σωστός τρόπος διαχείρισης των σκουπιδιών και εξοικονόμησης των πρώτων υλών από τις οποίες παρασκευάζονται τα ανακυκλώσιμα είδη, να αντιληφθούν τα παιδιά ότι ο καθένας μας έχει ευθύνη απέναντι στο περιβάλλον και δυνατότητα να βοηθήσει στη διάσωσή του, να αναπτύξουν πνεύμα ομαδικότητας και συνεργασίας, να ευαισθητοποιήσουν τις οικογένειές τους και τα μέλη της τοπικής κοινωνίας.
Παρακολουθήσαμε διάφορα βίντεο από το διαδίκτυο…
Τι είναι η ανακύκλωση; Τι μπορούμε να ανακυκλώσουμε; Πού τοποθετούμε τα ανακυκλώσιμα υλικά; Ποιος τα παίρνει από τον μπλε κάδο και πού πάνε μετά;
Παίξαμε το παιχνίδι τι μπαίνει στο μπλε κάδο ανακύκλωσης;
Ακούσαμε το τραγούδι της Ανακύκλωσης…
Είπαμε λεξούλες που αρχίζουν από το γράμμα Α, το σχεδιάσαμε, το γράψαμε και το στολίσαμε όπως μας αρέσει…
Στη συνέχεια προσπαθήσαμε να φέρουμε αντικείμενα από χαρτί , πλαστικό και γυαλί και τα παρουσιάσαμε στους μαθητές μας στη ηλεκτρονική τάξη!!!
Κάθε δήμος διαθέτει κάποιο χώρο όπου συγκεντρώνει αυτές τις συσκευές.
Εμείς σας σχολείο συμμετέχουμε σ’ αυτό το Σχολικό Μαραθώνιο με τίτλο:
“Τα σκουπίδια δεν πετώ και το Δήμο μας βοηθώ!”γιατί η Ανακύκλωση είναι σημαντική στη ζωή μας!!!
Η Φρίντα Κάλο (1907-1954) γεννήθηκε σε μία μικρή πόλη που ονομάζεται Κογιοακάν, λίγο έξω από το Μεξικό. Υπήρξε μία σπουδαία ζωγράφος που στη σύντομη ζωή της πάλεψε για τη θέση της στην κοινωνία ως γυναίκα αλλά και ως καλλιτέχνιδα. Στα έργα της απεικόνισε όλες τις χαρές της (ζώα, λουλούδια, άνοιξη, αγάπη κλπ.) αλλά και τις στενοχώριες της (αρρώστια, πόνος, αδικία, ρατσισμός, περιθωριοποίηση κλπ.
Η ίδια, υπήρξε τόσο ξεχωριστή και ιδιαίτερη που ακόμη και ο Πάμπλο Πικάσο της εξέφρασε τον θαυμασμό του, αλλά και το Μουσείο του Λούβρου ζήτησε να αγοράσει έναν πίνακά της.
Ένας καλός τρόπος για να έρθουν τα παιδιά σε επαφή με τη ζωή και το καλλιτεχνικό έργο της Φρίντα Κάλο είναι το βιβλίο «Φρίντα Κάλο» από τη σειρά «Πορτρέτα ζωγράφων», της συγγραφέα Lucy Brownridge, σε εικονογράφηση Sandra Dieckmann, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα: Εξερευνήστε τον κόσμο της τέχνης μέσα από τους πιο διάσημους πίνακες ζωγραφικής στον κόσμο! Η ζωή της Φρίντα Κάλο ήταν τόσο φωτεινή και πολύχρωμη όσο οι πίνακές της. Υπέμεινε πολλές αρρώστιες στη διάρκεια της ζωής της, αλλά ποτέ δεν σταμάτησε να ζωγραφίζει. Η επιμονή και το ταλέντο της την έκαναν γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο. Κάθε φορά που κάτι όμορφο ή δύσκολο της συνέβαινε, έβρισκε έναν ιδιαίτερο τρόπο για να αντλεί έμπνευση από αυτό στη ζωγραφική της.
Το σπίτι στο οποίο γεννήθηκε μεγάλωσε και πέρασε όλη της τη ζωή είναι γνωστό ως το “Γαλάζιο σπίτι” γιατί οι τοίχοι του ήταν βαμμένοι με γαλάζιο χρώμα.
Όταν ήταν ακόμη παιδί, αρρώστησε από μία ασθένεια που ονομάζεται πολιομυελίτιδα κι έτσι το ένα της ποδαράκι ήταν πιο κοντό από το άλλο και δε μπορούσε να περπατήσει καλά. Μάλιστα, χρησιμοποιούσε κάποιες φορές το αναπηρικό αμαξίδιο για να μετακινείται.
Αργότερα, είχε ένα πολύ σοβαρό ατύχημα που τη δυσκόλεψε ακόμη περισσότερο στις κινήσεις της. Ωστόσο δε το έβαλε ποτέ κάτω και η ίδια συνέχισε να δημιουργεί όμορφους πίνακες.Ο πατέρας της, γνωρίζοντας τη μεγάλη αγάπη της για τη ζωγραφική, της έφτιαξε ένα ειδικό καβαλέτο που της επέτρεπε να ζωγραφίζει, ακόμη κι όταν ήταν ξαπλωμένη στο κρεββάτι…
Αυτοπροσωπογραφίες της Φρίντα Κάλο
Η ιδέα μου ήταν να μαζέψουμε αληθινά λουλούδια και να φτιάξουμε το πορτραίτο της Φρίντα Κάλο!!!
Παρακολουθήσαμε το παραμύθι του Eric Karl “Μια Κάμπια πολύ πεινασμένη” στο διαδίκτυο και είδαμε τη διαδικασία της μεταμόρφωσης της κάμπιας σε πεταλούδα …
Μας εντυπωσίασε και ψάξαμε να βρούμε περισσότερες πληροφορίες στο διαδίκτυο για τη ζωή της…
Επεξεργαστήκαμε το παραμύθι ” Μια κάμπια πολύ πεινασμένη” και ξεκινήσαμε …τι έφαγε η κάμπια τη Δευτέρα; 1 Μήλο, τι έφαγε την Τρίτη; κ.α
Τραγουδήσαμε το τραγούδι της πεταλούδας!!!
Ως μικροί επιστήμονες που είμαστε αποτυπώσαμε στο χαρτί μας με πλαστελίνη τα στάδια μεταμόρφωσης της πεταλούδας.
Η Κάμπια της Ευαγγελίας…
Η Κάμπια της Μαρίας…
Η Κάμπια του Παύλου…
Η Κάμπια της Έφης…
Η Κάμπια του Γιωργάκη…
Η Κάμπια της Μυρτώ…
Η Κάμπια του Γιώργου…
Στη συνέχεια διπλώσαμε χαρτί Α4 στη μέση και σχεδιάσαμε μια πεταλούδα, τη χρωματίζουμε όπως μας αρέσει , την κόβουμε γύρω, γύρω και κολλάμε το καλαμάκι μπροστά στο τσάκισμα και η πεταλούδας μας είναι έτοιμη να κουνήσει τα φτερά της!!!
Με αφορμή τον κύκλο της ζωής της πεταλούδας μου ήρθε ιδέα να μιλήσουμε για τον Κύκλο της Ζωής των Ανθρώπων, των φυτών, των ζώων…
Ξεκινήσαμε με κάποια βίντεο…
Οι ερωτήσεις πολλές :πως γεννιούνται τα μωρά; πόσο καιρό θέλει να γεννηθεί; αυτά που γνώριζαν τα παιδιά ήταν ελάχιστα.. δυο παιδάκια μας ξεφύλλισαν χαρακτηριστικές εικόνες από το βιβλίο τους… κυρία η αδερφή μου είναι μωράκι μας λέει η Έφη και μας την έφερε να τη γνωρίσουμε…και η Ευαγγελία μας έδειξε δυο φωτογραφίες από τη βάπτισης της…
Και ξεκινήσαμε να ζωγραφίζουμε το κύκλο της ζωής του ανθρώπου…
Η ψυχοκινητικές δραστηριότητες κάθε μέρα στο μάθημα μας εξ αποστάσεως είναι απαραίτητες…μας διασκεδάζουν και μας χαλαρώνουν! Έτσι ξεκινάμε…
Με αφορμή ενός παιδιού ότι του αρέσουν οι δεινόσαυροι και γνωρίζει αρκετούς από αυτούς με τα ονόματα τους , έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον και στα υπόλοιπα παιδιά και έτσι μπήκα στη διαδικασία να κάνω μια έρευνα γιατί αρέσουν στα παιδιά οι δεινόσαυροι; Απαντήσεις παιδιών: γιατί είναι πολύ δυνατοί, γιατί έχουν μεγάλους σκελετούς, γιατί κάνουν μεγάλα βήματα, γιατί δεν φοβούνται κανέναν, γιατί είναι μέσα στα παραμύθια…εκεί κατάλαβα ότι τους δράκους τους παρομοίαζαν με δεινοσαύρους.
Τα περισσότερα παιδιά είχαν συλλεκτικές μινιατούρες από δεινόσαυρους και μας τους παρουσίασαν. Και έτσι ξεκίνησε η εξερεύνηση…θέλαμε να μάθουμε πολλά γι’ αυτά τα ζώα.
Οι δεινόσαυροι ήταν ζώα που έζησαν στη γη για περισσότερα από 160 εκατομμύρια χρόνια. Το ήξερες ότι δεν εξαφανίστηκαν όλοι και κάποιοι έγιναν σαύρες, κάποιοι κροκόδειλοι και κάποιοι πουλιά”; Η λέξη δεινόσαυρος προέρχεται από τις λέξεις ¨δεινός¨ και ¨σαύρα¨ δηλαδή σημαίνει μεγάλη, φοβερή σαύρα. Υπήρξαν πάνω από 1000 είδη δεινοσαύρων πάνω στη γη που όμως πριν 65 περίπου εκατομμύρια χρόνια εξαφανίστηκαν. Κι αφού εξαφανίστηκαν πριν τόσα πολλά χρόνια πως γνωρίζουμε γι΄αυτούς; Πριν περίπου 2 αιώνες ανακαλύφθηκαν τα πρώτα απολιθώματα δεινοσαύρων.
Μήπως γνωρίζεις πως λέγονται οι επιστήμονες που ασχολούνται με την ανακάλυψη απολιθωμάτων; Δυο παιδάκια το ήξεραν…Παλαιοντολόγοι!
Τι εργαλεία χρειάζεται ένας Παλαιοντολόγος για να ανακαλύψει τα απολιθώματα;
Για να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε με λίγο νερό ένα μπαλόνι και ένα μικρό δεινοσαυράκι;
Μας άρεσε πολύ ιδέα και τρέξαμε να την ετοιμάσουμε…Λιώσαμε τον πάγο που μέσα έκρυβε δεινοσαυράκι…
Το δεινοσαυράκι του Γιωργάκη!
Το δεινοσαυράκι της Μαρίας!
Το δεινοσαυράκι της Ευαγγελίας!
Το δεινοσαυράκι του Παύλου!
Στη συνέχεια κατασκευή δεινοσαύρων με βατονέτες κ’ μακαρονάκια σχεδιάσαμε το σώμα του!
Ακούσαμε το τραγούδι το “Δεινοσαυράκι”…
Τι ήταν αυτό που προκάλεσε την μαζική εξαφάνιση αυτών των μυστήριων πλασμάτων; Η επικρατέστερη θεωρία είναι ότι προκλήθηκε από πτώση αστεροειδούς.
Στη συνέχεια γνωρίσαμε 20 είδη δεινοσαύρων…
Ζωγραφίσαμε τον δεινόσαυρο που μας αρέσει …
Όπως σας είπα και πριν, οι παλαιοντολόγοι ανακάλυψαν την ύπαρξη πολλών ειδών δεινοσαύρων. Υπήρχαν δεινόσαυροι που περπατούσαν με τα 2 πίσω πόδια αλλά και άλλοι με 4, κάποιοι που είχαν φτερά και πετούσαν κι άλλοι που κολυμπούσαν, μερικοί είχαν κέρατα ενώ κάποιοι άλλοι λοφίο και υπήρχαν κι άλλοι που είχαν, ας πούμε, λέπια.
Είδαμε πίνακες από το ιστολόγιο της Ανθής Ζήση…
Αυτό που σίγουρα γνωρίζουμε από την μελέτη των απολιθωμάτων, είναι ότι όλοι οι δεινόσαυροι γεννούσαν αυγά. Όταν ερχόταν η εποχή του ζευγαρώματος πολλές φορές οι αρσενικοί μάλωναν άγρια μεταξύ τους. Η μαμά δεινόσαυρος έκρυβε τα αυγά της στο χώμα και τα σκέπαζε με φύλλα και χώμα κι όταν γεννιόταν τα μικρά η αγέλη των δεινοσαύρων για να τα προστατεύσει από άλλα είδη δεινοσαύρων που προσπαθούσαν να τα φάνε, τα έβαζε στην μέση ενός κύκλου που σχημάτιζε.
Δες την γέννηση ενός μικρού δεινοσαύρου…
Προσπάθησε τώρα να βάλεις στη σωστή σειρά τις εικόνες . Ακόνισε τώρα και την μαθηματική σου σκέψη.
Όλοι οι δεινόσαυροι έβγαζαν κραυγές. Πιο δυνατά απ΄όλους φώναζε ο αδρόσαυρος που το ράμφος του έμοιαζε μ΄αυτό της πάπιας. Ο εντομόσαυρος ακουγόταν σαν ένα τεράστιο βατράχι κι ο παρασαυρόλοφος όταν φώναζε ήταν σαν να ηχούν τρομπέτες. Οι φωνές τους τους βοηθούσαν ώστε να βρει ο ένας τον άλλον ή για να ειδοποιήσουν για ενδεχόμενο κίνδυνο.
Όσο τρομεροί κι αν σου φαίνονται οι δεινόσαυροι, οι περισσότεροι από αυτούς ήταν φυτοφάγοι κι αν και δεν υπήρχε την εποχή εκείνη χόρτο, έτρωγαν φύλλα, καρπούς, ρίζες, κουκουνάρες και κατάπιναν κι αρκετά χαλίκια (ναι σωστά διάβασες) όπως κάνουν σήμερα κάποια πουλιά για να πολτοποιήσουν την τροφή τους. Υπήρχαν όμως και οι σαρκοφάγοι. Οι μικρότεροι από αυτούς έτρωγαν σαύρες και βατράχια ενώ οι μεγάλοι σαρκοφάγοι κυνηγούσαν και κατασπάραζαν άλλους δεινόσαυρους. Ποιος ήταν ο μεγαλύτερος σαρκοφάγος δεινόσαυρος; Μα φυσικά ο γνωστός σε όλους σας, Τ-rex που θα μπορούσε να μας κάνει δυο μπουκιές!
Πως να ξεχωρίσεις τους φυτοφάγους από τους σαρκοφάγους; Από τα πόδια τους! Οι φυτοφάγοι χρησιμοποιούσαν και τα 4 πόδια τους ενώ οι σαρκοφάγοι έτρεχαν με τα 2 πίσω τους πόδια.
Η Παγκόσμια Ημέραγια τα Αδέσποτα Ζώα (4 Απριλίου) δεν είναι γιορτή. Είναι μια ημέρα ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης. Τα ζώα είναι έμβια όντα και η συμπεριφορά μας απέναντι σε αυτά, η φροντίδα μας για να ζουν σε ένα ασφαλές περιβάλλον, θα έπρεπε να είναι δεδομένα. Σε όσους ισχυρίζονται ότι ζούμε σε δύσκολους καιρούς και δεν υπάρχει ο χρόνος και η πολυτέλεια για ενασχόληση με τέτοια ζητήματα, οι κτηνίατροι απαντούν ότι η αντίσταση στην ηθική κρίση και η προάσπιση αρχών, αξιών και δικαιωμάτων είναι ίσως ο μόνος τρόπος για να βγούμε από αυτήν την παρακμή. Και δεν μπορεί παρά η βελτίωση να ξεκινήσει από την υπεράσπιση των αδύναμων ζώων. Με αφορμή τη δική μου γατούλα που τη βρήκα μωράκι κάτω από ένα αυτοκίνητο, φοβισμένη πεινασμένη και την πήρα στο σπίτι μου για να την φροντίσω ξεκίνησε μεγάλη συζήτηση για τα Αδέσποτα Ζώα…
Πολλά παιδάκια από την τάξη μας έχουν πάρει ζωάκια στο σπίτι τους από το δρόμο και τα φροντίζουν με αγάπη…Ο Γιωργάκης μας έστειλε φωτογραφία τη δική του γατούλα με τα μωράκια της…
Παρακολουθήσαμε διάφορα βίντεο από το YouTube…
Στη συνέχεια ακούσαμε το παραμύθι: ” ΞΟΥΤ”
Συζητήσαμε για τις ανάγκες που έχουν αυτά τα ζωάκια και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς γι’ αυτά; Πως μπορούμε να τα βοηθήσουμε; Είπανε τα παιδιά : να έχουν ένα σπιτάκι, φαγητό, νερό, γιατρό, φάρμακα, αγκαλιά και αγάπη!!!
Γιατί τα ζωάκια δεν είναι παιχνίδια; Όταν παίρνουμε ένα κατοικίδιο πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε να το φροντίσουμε!
Και ποτέ δεν εγκαταλείπουμε το ζωάκι μας, είναι σαν να εγκαταλείπεις μια ανθρώπινη ζωή! Όποιος το κάνει τιμωρείται από το νόμο…
Το αγαπημένα ζωάκια του Παύλου!
Το αγαπημένο ζωάκι του Γιωργάκη!
Το αγαπημένο ζωάκι της Μαρίας!
Το αγαπημένο ζωάκι του Γιώργου!
Στη συνέχεια σχεδιάσαμε με σχήματα ορθογώνιο, κύκλο, οβάλ τα σχηματοσκυλάκια μας!
Το σχηματοσκυλάκι της Μαρίας!
Το σχηματοσκυλάκι του Παύλου!
Το σχηματοσκυλάκι του Γιώργου!
Το σχηματοσκυλάκι του Μάριου!
Το βασικό μας μήνυμα:
“Τα ζώα έχουν συναισθήματα ακριβώς όπως οι άνθρωποι!”
Για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου μιλήσαμε για την αξία των βιβλίων με τα παιδιά και επειδή τα παραμύθια είναι τα πρώτα βιβλία που “διαβάζουν” τα παιδιά είδαμε διάφορα βίντεο που βρήκα στο διαδίκτυο και γνωρίσαμε τον μεγάλο παραμυθά Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν …
Γνωρίσαμε πως είναι μια Βιβλιοθήκη και πως μπορούμε να δανειστούμε διάφορα βιβλία χωρίς να τα αγοράσουμε…
Ακούσαμε τραγούδια για το Βιβλίο…
Στη συνέχεια βιβλιομετρήσαμε και ενώσαμε με το σωστό αριθμό…
Ζωγραφίσαμε το παραμύθι που αγαπάμε και γιατί; και γράψαμε τον τίτλο του!
Μας έμεινε να εικονογραφήσουμε την ιστορία που γράψαμε την προηγούμενη μέρα και όταν ανοίξει το σχολείο να την στολίσουμε στη βιβλιοθήκη της τάξης μας…αναμένεται…
Είναι η Ελληνική Ένωση Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος. Η πρωτοποριακή εθελοντική δέσμευση Ελλήνων ναυτικών και πλοιοκτητών για την προστασία των θαλασσών από τη ρύπανση των πλοίων, που ανέλαβαν στον Πειραιά την 4η Ιουνίου 1982.
Δίνοντας έναν διαφορετικό τόνο στις ιδιαίτερες συνθήκες μάθησης που βιώνει η εκπαιδευτική κοινότητα, στελέχη της HELMEPA ξεκίνησαν έναν κύκλο διαδικτυακών «επισκέψεων» σε σχολεία όλης της χώρας, με στόχο να εξακολουθήσουν να μεταφέρουν στα παιδιά το μήνυμα της αξίας της περιβαλλοντικής συνείδησης για ένα καλύτερο και βιώσιμο κόσμο.
Στη διαδικτυακή μας συνάντηση ο κ.Δημήτρης Καζάς μας μίλησε για την Πολική Αρκούδα και σχετικά με την ζωή της . Μας έδειξε φωτογραφίες και ξεκίνησε… Η πολική είναι η μεγαλύτερη αρκούδα του πλανήτη. Έχει χρώμα άσπρο και ζει στις αρκτικές περιοχές.
Το βάρος της φτάνει τα 650 κιλά και Όρθια ξεπερνά τα 3 μέτρα ύψος.Το σώμα της εσωτερικά καλύπτεται από στρώμα λίπους και εξωτερικά από χοντρό και κοντό τρίχωμα. Τρίχωμα έχουν και τα πέλματά της για να μη γλιστρά στον πάγο.Τρέχει με ασυνήθιστη επιδεξιότητα στις παγωμένες περιοχές.
Οι αρκούδες σκάβουν ένα κρησφύγετο στο χιόνι κι εκεί γεννάνε τα μικρά τους. Το θηλυκό γεννάει ένα ή δύο μικρά τα οποία μένουν μαζί της για περισσότερα από δύο χρόνια.
Τρέφεται κυρίως με φώκιες και με τα υπόλοιπα ζώα αλλά και ψάρια των πόλων. Όπως και οι άλλες αρκούδες μπορεί να φάει και βρύα ή χόρτα.
Το δέρμα της πολικής αρκούδας, που την καλύπτει σχεδόν ολόκληρη εκτός από τη μύτη και τις πατούσες, είναι απόλυτα προσαρμοσμένο στις συνθήκες της Αρκτικής, όπου οι θερμοκρασίες το καλοκαίρι δεν ξεπερνούν τους 10 βαθμούς Κελσίου, ενώ το χειμώνα αγγίζουν τους –20 οC.
Η πολική αρκούδα είναι άριστος κολυμβητής και μπορεί να μετακινηθεί με ταχύτητα μέχρι και 10 χιλιόμετρα την ώρα. Τον περισσότερο χρόνο της τον περνά πάνω σε παγόβουνα, όπου συνήθως βρίσκει την τροφή της.
Καθώς οι πάγοι στο νοτιότερο άκρο του αρκτικού κύκλου λιώνουν το καλοκαίρι, πολλές πολικές αρκούδες μετακινούνται βορειότερα, ώστε να παραμείνουν κοντά στις φώκιες με τις οποίες τρέφονται ενώ κάποιες άλλες περνούν τα καλοκαίρια τους στην ξηρά. Εκεί συντηρούνται καταναλώνοντας το λίπος που έχει συγκεντρωθεί κάτω από το δέρμα τους. Επιστρέφουν στη θάλασσα όταν επανέλθουν οι πάγοι.
Το μόνο ζώο που φοβούνται οι πολικές αρκούδες είναι ο θαλάσσιος ελέφαντας, ειδικά μέσα στο νερό δεν τον πλησιάζουν, καθότι διαθέτει μακριούς λευκούς χαυλιόδοντες, τυχαίνει βλέπεται να είναι και πρωταθλητής στο κολύμπι.
Μήπως μαντέψατε ποιος είναι ο κυριότερος εχθρός της πολικής αρκούδας ;
Πρόκειται για τον άνθρωπο ο οποίος τις κυνηγάει για το κρέας και τη γούνα τους, ακόμη και ………αεροπορικώς ! Στη δεκαετία του 1950 οι κυνηγοί πυροβολούσαν τις αρκούδες από ψηλά με μικρά αεροπλάνα.
Ευτυχώς, το κυνήγι από τον αέρα έχει πλέον απαγορευτεί εντελώς. Το παραδοσιακό κυνήγι περιορίστηκε κι αυτό.
Άλλες απειλές που αντιμετωπίζει εξ αιτίας του ανθρώπου είναι η εισβολή εταιρειών εξόρυξης πετρελαίου και μεταλλευμάτων στους βιοτόπους της.
Σύμφωνα με τον Α.Ντέροσερ, στην περίπτωση που δεν μειωθεί ο ρυθμός αύξησης της θερμοκρασίας της Γης, η πολική αρκούδα θα έχει εξαφανιστεί σε 100 χρόνια. «Οι πολικές αρκούδες είναι είδος που σε όλη την ιστορία του εξαρτάται από τους θαλάσσιους πάγους» δηλώνει ο ίδιος στο BBC, συμπληρώνοντας: «Όπως εξαφανίζονται οι θαλάσσιοι πάγοι, έτσι θα εξαφανιστούν και οι πολικές αρκούδες».
Στην Παγκόσμια Ημέρα Κουκλοθεάτρου, η UNESCO τιμά όλους αυτούς που κρατούν αυτή την αρχαία τέχνη ζωντανή με πάθος και κουράγιο σε αυτούς τους περίεργους καιρούς.
Κάθε χρόνο αυτήν τη μέρα, το κουκλοθέατρο και οι άνθρωποί του, απ’ όποια μεριά της σκηνής και αν βρίσκονται, συναντιούνται σε μια μεγάλη γιορτή, αφιερωμένη στις κούκλες. Στις Κούκλες, τις πιστές συντρόφους της ανθρωπότητας και την πανάρχαια τέχνη τους, το κουκλοθέατρο, πάνω στην οποία γράφτηκαν όλες οι ηλικίες και οι μεταμορφώσεις του ανθρώπου και του πολιτισμού του.
Με αφορμή την ημέρα κουκλοθεάτρου σήμερα 21 Μαρτίου μου ήρθε η ιδέα να μας επισκεφτεί στην ηλεκτρονική μας τάξη η Γκάμπι η αγαπημένη κούκλα της τάξης μας η οποία ήταν πολύ στεναχωρημένη και λυπημένη , γιατί η κυρία ξέχασε αυτή τη μεγάλη μέρα γιορτάζουν όλες οι κούκλες και δεν της είπε χρονιά πολλά. Και ήθελε πάρα πολύ να εκφράσει τα συναισθήματα της στα παιδάκια της τάξης να γνωρίσει τους φίλους/ες( κούκλες) των παιδιών και να διασκεδάσει μαζί τους …
Η Γκάμπι μας!!!
Αφού γνωριστήκαμε με όλους η Γκάμπι μας ήθελε να αφιερώσει ένα τραγούδι, γιατί λέει αυτή τη Παγκόσμια μέρα όλοι οι άνθρωποι του κουκλοθεάτρου συναντιούνται σε μια μεγάλη γιορτή και γιορτάζουν μαζί με τους κούκλες τους!!!
Έτσι ξεκίνησε και το δικό μας ταξίδι να φτιάξουμε τη δική μας προσωπική κούκλα που βρήκαμε στο διαδίκτυο …
Η Κούκλα της Ευαγγελίας…
Η κούκλα του Γιώργου…
Η Κούκλα του Παύλου…
Η Κούκλα της Έφης…
Ενθουσιαστήκαμε τόσο πολύ που δώσαμε ονόματα στις κούκλες μας και με μια πρόταση που προέκυψε ξεκίνησε μια μικρή ιστορία με πρωταγωνιστή τον χαρακτήρα/ κούκλα που κρατούσαμε στο χεράκι μας.
Η ιστορία ξεκίνησε με τη Νεφέλη συνέχισε η Ευαγγελία, ο Γιώργος Κ, ο Γιώργος Ι, η Μαρία, …
“Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε ένα κοριτσάκι που το έλεγαν Ελένη. Είχε καλέσει τη φίλη της Μελίσσια για τσάι στο σπίτι της. Μετά βγήκανε στο πάρκο. Εκεί συνάντησαν τον Μάικ και το Νίκο… παίξανε με τα αυτοκινητάκια τους και ήρθε η μαμά Ελένη και μας έκανε μια αγκαλιά. Μετά ήρθε η Μίνι με την κολλητή της και παίξανε μαζί . Της έκανε μια ζωγραφιά με πεταλούδα, γιατί την αγαπάει πολύ . Και αφού παίξανε πολύ με τα παιχνίδια της φάγανε μαζί σούπα κοτόσουπα. Εκεί στο σπίτι ήρθαν κάτι ψιψίνες και ο Φίλιππος ο αδερφός μου επειδή είναι πολύ καλός έπαιζε πολύ με τις γατούλες. Μετά πήγαν στο γυμναστήριο και συνάντησαν όλους τους φίλους για να κάνουν γυμναστική. Στο τέλος το ρίξανε στο χορό γιατί ήταν πολύ χαρούμενοι”… ( γραμμένο όπως το είπαν τα παιδιά).
Επειδή η φαντασία μας είναι πολύ μεγάλη σκεφτήκαμε να συνεχίσουμε τη δραστηριότητα με πολύ ωραίες ιδέες των παιδιών… Η ιδέα της Μαρίας να φτιάξει ένα σπιτάκι και μια αδερφούλα για την κούκλα της για να παίζουν μαζί και έχει παρέα!!!
Ο Γιώργος έφτιαξε κρεβατάκι για την κούκλα του!!!
Ο Παύλος έφτιαξε ένα Πυροσβεστικό Σταθμό!!!
Γι’ αυτό και η ευχή μου για όλους τους γονείς, είναι να παίζουν με τα παιδιά τους, έχοντας ως βοηθό την κούκλα . Κι αν ντρέπομαι και δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω ή αν μου φαίνεται αρκετά περίεργο να δίνω φωνή σε ζώα, κούκλες και αντικείμενα, ας πάρω ένα από αυτά στο χέρι κι ας το κοιτάξω βαθιά και θα μου δείξει το δρόμο.
... Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΦΗ! ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΗ ΦΑΣ ΑΛΛΑ ΣΕ ΘΡΕΦΕΙ…”
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Αργότερα, είχε ένα πολύ σοβαρό ατύχημα που τη δυσκόλεψε ακόμη περισσότερο στις κινήσεις της. Ωστόσο δε το έβαλε ποτέ κάτω και η ίδια συνέχισε να δημιουργεί όμορφους πίνακες.Ο πατέρας της, γνωρίζοντας τη μεγάλη αγάπη της για τη ζωγραφική, της έφτιαξε ένα ειδικό καβαλέτο που της επέτρεπε να ζωγραφίζει, ακόμη κι όταν ήταν ξαπλωμένη στο κρεββάτι…