Στην Παγκόσμια Ημέρα Κουκλοθεάτρου, η UNESCO τιμά όλους αυτούς που κρατούν αυτή την αρχαία τέχνη ζωντανή με πάθος και κουράγιο σε αυτούς τους περίεργους καιρούς.
Κάθε χρόνο αυτήν τη μέρα, το κουκλοθέατρο και οι άνθρωποί του, απ’ όποια μεριά της σκηνής και αν βρίσκονται, συναντιούνται σε μια μεγάλη γιορτή, αφιερωμένη στις κούκλες. Στις Κούκλες, τις πιστές συντρόφους της ανθρωπότητας και την πανάρχαια τέχνη τους, το κουκλοθέατρο, πάνω στην οποία γράφτηκαν όλες οι ηλικίες και οι μεταμορφώσεις του ανθρώπου και του πολιτισμού του.
Με αφορμή την ημέρα κουκλοθεάτρου σήμερα 21 Μαρτίου μου ήρθε η ιδέα να μας επισκεφτεί στην ηλεκτρονική μας τάξη η Γκάμπι η αγαπημένη κούκλα της τάξης μας η οποία ήταν πολύ στεναχωρημένη και λυπημένη , γιατί η κυρία ξέχασε αυτή τη μεγάλη μέρα γιορτάζουν όλες οι κούκλες και δεν της είπε χρονιά πολλά. Και ήθελε πάρα πολύ να εκφράσει τα συναισθήματα της στα παιδάκια της τάξης να γνωρίσει τους φίλους/ες( κούκλες) των παιδιών και να διασκεδάσει μαζί τους …
Η Γκάμπι μας!!!
Αφού γνωριστήκαμε με όλους η Γκάμπι μας ήθελε να αφιερώσει ένα τραγούδι, γιατί λέει αυτή τη Παγκόσμια μέρα όλοι οι άνθρωποι του κουκλοθεάτρου συναντιούνται σε μια μεγάλη γιορτή και γιορτάζουν μαζί με τους κούκλες τους!!!
Έτσι ξεκίνησε και το δικό μας ταξίδι να φτιάξουμε τη δική μας προσωπική κούκλα που βρήκαμε στο διαδίκτυο …
Η Κούκλα της Ευαγγελίας…
Η κούκλα του Γιώργου…
Η Κούκλα του Παύλου…
Η Κούκλα της Έφης…
Ενθουσιαστήκαμε τόσο πολύ που δώσαμε ονόματα στις κούκλες μας και με μια πρόταση που προέκυψε ξεκίνησε μια μικρή ιστορία με πρωταγωνιστή τον χαρακτήρα/ κούκλα που κρατούσαμε στο χεράκι μας.
Η ιστορία ξεκίνησε με τη Νεφέλη συνέχισε η Ευαγγελία, ο Γιώργος Κ, ο Γιώργος Ι, η Μαρία, …
“Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε ένα κοριτσάκι που το έλεγαν Ελένη. Είχε καλέσει τη φίλη της Μελίσσια για τσάι στο σπίτι της. Μετά βγήκανε στο πάρκο. Εκεί συνάντησαν τον Μάικ και το Νίκο… παίξανε με τα αυτοκινητάκια τους και ήρθε η μαμά Ελένη και μας έκανε μια αγκαλιά. Μετά ήρθε η Μίνι με την κολλητή της και παίξανε μαζί . Της έκανε μια ζωγραφιά με πεταλούδα, γιατί την αγαπάει πολύ . Και αφού παίξανε πολύ με τα παιχνίδια της φάγανε μαζί σούπα κοτόσουπα. Εκεί στο σπίτι ήρθαν κάτι ψιψίνες και ο Φίλιππος ο αδερφός μου επειδή είναι πολύ καλός έπαιζε πολύ με τις γατούλες. Μετά πήγαν στο γυμναστήριο και συνάντησαν όλους τους φίλους για να κάνουν γυμναστική. Στο τέλος το ρίξανε στο χορό γιατί ήταν πολύ χαρούμενοι”… ( γραμμένο όπως το είπαν τα παιδιά).
Επειδή η φαντασία μας είναι πολύ μεγάλη σκεφτήκαμε να συνεχίσουμε τη δραστηριότητα με πολύ ωραίες ιδέες των παιδιών… Η ιδέα της Μαρίας να φτιάξει ένα σπιτάκι και μια αδερφούλα για την κούκλα της για να παίζουν μαζί και έχει παρέα!!!
Ο Γιώργος έφτιαξε κρεβατάκι για την κούκλα του!!!
Ο Παύλος έφτιαξε ένα Πυροσβεστικό Σταθμό!!!
Γι’ αυτό και η ευχή μου για όλους τους γονείς, είναι να παίζουν με τα παιδιά τους, έχοντας ως βοηθό την κούκλα . Κι αν ντρέπομαι και δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω ή αν μου φαίνεται αρκετά περίεργο να δίνω φωνή σε ζώα, κούκλες και αντικείμενα, ας πάρω ένα από αυτά στο χέρι κι ας το κοιτάξω βαθιά και θα μου δείξει το δρόμο.
... Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΦΗ! ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΗ ΦΑΣ ΑΛΛΑ ΣΕ ΘΡΕΦΕΙ…”