“H  Παντομίμα είναι η γλώσσα της ψυχής”,  Μarcel Marceaou

H Παντομίμα είναι η τέχνη του να εκφράζεις συναισθήματα και ιδέες με κινήσεις.

Στην παντομίμα, ο λόγος δεν έχει θέση.

Εκφραζόμαστε με το πρόσωπο, τα χέρια ή με ολόκληρο το σώμα.

Εμείς πειραματιστήκαμε με τη σκιά μας .

Πλησιάσαμε το φως και παίξαμε για λίγο μαζί του.

Παρατηρήσαμε πόσο μεγάλη φαίνεται η σκιά, όταν βρισκόμαστε μακριά από την επιφάνεια προβολής του φωτός, και πόσο μικραίνει όταν πλησιάζουμε πιο κοντά.

Τα πόδια και τα χέρια μας μιλούν. ..

Τα χέρια μας χαιρετάνε, χαίρονται, λυπούνται, γίνονται πουλιά που πετάνε, αράχνες που περπατάνε, τα χέρια μας μένουν ακίνητα και τα παρατηρούμε…

Εδώ ο μικρός Παναγιώτης με εξέπληξε με τις κινήσεις του!!!

Τα χέρια χαίρονται!

Λυπούνται!

 Γίνονται πουλιά που πετάνε!

Αράχνες που περπατάνε!

Μένουν ακίνητα και τα παρατηρούμαι!

Τα πόδια μας λένε « καλημέρα», τσακώνονται, φιλιούνται, κλαίνε, γελάνε περπατάνε στον αέρα…

Τσακώνονται, κλαίνε, γελάνε!

Τα πόδια φιλιούνται!

Περπατάνε στον αέρα!

Στη συνέχεια το σώμα μας αλλάζει μορφή. Γίνεται φίδι ( ιδέα του μικρού Παναγιώτη μας).

Δύο φίλοι αγκαλιάζονται! 

Ένα δέντρο και κάποιος κάθεται από κάτω!

Ενθουσιαστήκαμε τόσο πολύ που  μου ήρθε η   ιδέα να φτιάξουμε ένα θέατρο Σκιών για να παίζουμε. Κόψαμε υφάσματα και ντύσαμε ένα χαρτόκουτο.  Κολλάμε τη λαδόκολλα από τη μια πλευρά και έτοιμο το θεατράκι μας. Ανάβουμε μια λάμπα ή φακό.  Παίρνουμε φιγούρες και παίζουμε ευχάριστα!!!

Ιδέα του μικρού μου Βασίλη μόλις αντίκρισε τα υφάσματα  να στολιστεί όπως ένα  χριστουγεννιάτικο δέντρο. Η επιθυμία του πραγματοποιήθηκε αμέσως  από τους φίλους του!

 

Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον κ. Κώστα Θεοδωρίδη που κάθε χρόνο μας προμηθεύει αυτά τα υπέροχα πολύχρωμα υφάσματα!!!