Ένα σχόλιο για τη συλλογή “Οι ρεμπέτες του ντουνιά”
1 05΄ 52΄΄ – 1 12΄ 25΄΄
Σ. Α.: Διάβασα σε μία συνέντευξή σας όπου χαρακτηρίζατε ρεμπέτες τον Παπαδιάμαντη, τον Κάφκα και τον Μεγαλέξανδρο. Θα σας παρακαλούσα λοιπόν να δώσετε αυτόν τον ορισμό του ρεμπέτη, έτσι όπως εσείς τον αντιλαμβάνεστε.Συνεχίστε την ανάγνωση
Μιχάλης Κακογιάννης (1922–2011). Πηγή της φωτογραφίας: ιστοσελίδα Ιδρύματος Μ. Κακογιάννη
Στις 14 Αυγούστου 1974 η Τουρκία εξαπέλυσε τη δεύτερη εισβολή στην Κύπρο, που είχε ως αποτέλεσμα τη ντε φάκτο διαίρεση του νησιού. Είκοσι χρόνια αργότερα, τον Ιούλιο του 1994, ο κύπριος ηθοποιός και σκηνοθέτης Μιχάλης Κακογιάννης (περισσότερες πληροφορίες στο άρθρο της Βικιπαίδειας) έδωσε μια συνέντευξη στη δημοσιογράφο Όλγα Μπακομάρου, στην οποία σχολίασε το Κυπριακό, αναφέρθηκε στην επετειακή εκδήλωση μνήμης που παρουσίασε στο Ηρώδειο για τη μαρτυρική γενέτειρά του και μίλησε γενικά για την πολιτική και την καριέρα του. Η συνέντευξη, που ακολουθεί, δημοσιεύθηκε αρχικά στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία τον Ιούλιο του 1994 και αργότερα στο βιβλίο Όλγα Μπακομάρου, Ωσεί παρόντες, 26 συνεντεύξεις, εκδ. Αρμός. Το κείμενο της συνέντευξης ελήφθη από την τρίτη έκδοση του βιβλίου (2019), σσ.381-389.
Άρθουρ Μπρουκς (πηγή: Καθημερινή)
Διδάσκει στο Χάρβαρντ, αρθρογραφεί στο Atlantic, συνυπογράφει βιβλία με την Όπρα Γουίνφρεϊ: ο Άρθουρ Μπρουκς μιλάει στην «Κ» για τους μύθους και τις αλήθειες της ευτυχίας, στην ερμηνεία της οποίας έχει αφοσιωθεί από όλα του τα πόστα
Μοιάζει να είναι η μεγαλύτερη ανάγκη μας και συγχρόνως το πιο άπιαστο όνειρο. Η ευτυχία έχει προσπαθήσει διαχρονικά να αρθρώσει την υπόστασή της πίσω σχεδόν από κάθε μικρή και μεγάλη κίνησή μας, υποβόσκει πίσω από κάθε μας απόφαση, ακόμα και αν δεν το συνειδητοποιούμε πάντα. Πότε τα καταφέρνουμε, πότε όχι. Άλλοτε είμαστε χαρούμενοι και άλλοτε όχι και τόσο, ενώ άλλοτε νομίζουμε ότι είμαστε, για να διαψευστούμε γρήγορα. Πάντως, η ιδέα της ευτυχίας μοιάζει με μια κορυφή που πρέπει να κατακτηθεί, ένας απόλυτος στόχος της ζωής.Συνεχίστε την ανάγνωση
Γιατί αποφασίσατε να γυρίσετε;
Ακόμη και στα αρχαία κείμενα αναφέρεται ότι όλοι οι εξόριστοι Έλληνες υποφέρουν και θέλουν να γυρίσουν (ο Κωνσταντίνος κατοικούσε μόνιμα στην Ελλάδα από το 2013).
1΄ Επιχειρήσατε να επιστρέψετε και επί Μητσοτάκη και υπήρξε αντίδραση. Ήταν λάθος επιλογή;
Όχι, αλλά ο Πρόεδρος πίεζε. Δεν ήθελα να ασχοληθώ με την πολιτική. Ήρθα για να δείξω στα παιδιά μου την Ελλάδα. Πέτυχα να αυξήσω τη νοσταλγία στα παιδιά μου για την Ελλάδα.
Νιώθατε ανεπιθύμητος;
Ποτέ. Η Ελλάδα ήταν πάντα το σπίτι μου. Τα πάω καλά με τον κόσμο και δεν ανακατεύομαι με την πολιτική.
Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες (πηγή: περιοδικό Λατινική Αμερική, Νοέμβρης ’86, τεύχος 11)
Στη ραδιοφωνική συνέντευξη που ακολουθεί ο μεγάλος κολομβιανός συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες απαντώντας σε ερωτήσεις ακροατών σχολιάζει τα μεγάλα έργα του και μιλά -ανάμεσα στα άλλα- για τον ρόλο των διανοουμένων και για τις πηγές της έμπνευσής του. Η ελληνική μετάφραση, από την Αγγελική Στουπάκη, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Λατινική Αμερική, Νοέμβρης ’86, τεύχος 11, σελ.28-32. Η εικονογράφηση είναι του περιοδικού. Τηρήθηκε η ορθογραφία και η στίξη της δημοσίευσης πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Μακεδονία (16 Νοεμβρίου 1973). Πηγή: Βικιπαίδεια
Γιώργος Γαβριήλ, Η λάθος πληροφορία που οδήγησε στο «Πολυτεχνείο»
Ο Γιώργος Γαβριήλ ήταν φοιτητής της Φυσικομαθηματικής Σχολής
και έλαβε ενεργό μέρος στις καταλήψεις της Νομικής
Από τα παιδιά της σημερινής εποχής κανένα δεν μπορεί να καταλάβει το κλίμα της δικτατορίας. Δεν υπήρχε καμία έκφραση της προσωπικής ή κοινωνικής μου ζωής όπου να μην ένιωθα το βάρος της δικτατορίας. Ήταν μια ταφόπλακα που μας πλάκωνε. Έπρεπε να λειτουργείς πάντα με τον τρόπο που εκείνη απαιτούσε. Καθετί που έκανες, είτε πήγαινες σε σινεμά, σε βιβλιοθήκη ή σε ταβέρνα, είχες πάντα το άγχος ότι δεν ήταν αποδεκτό από τη δικτατορία, και οποιαδήποτε στιγμή θα μπορούσε να το πληρώσεις. Ο Παττακός τα είχε βάλει κάποια στιγμή με όσες φορούσαν μίνι φούστα. Ακόμη και την αμφίεση των νέων ελέγχανε.
Η συγκεκριμένη εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη με τίτλο Η τρομοκρατία της αθωότητας είναι αφιερωμένη στον σχολικό εκφοβισμό.
Θέλω κι άλλο!
Γράμμα σε έναν φοβισμένο 16άρη – διαβάστε το εδώ γράμμα και ακούστε το podcast του Σταύρου Θεοδωράκη.
❦
Σερ Τζέημς Κόχραν Στήβενσον Ράνσιμαν (1903 – 2000), γνωστότερος ως Στήβεν Ράνσιμαν, ήταν ένας από τους γνωστότερους Άγγλους ιστορικούς και ένας από τους επιφανέστερους βυζαντινολόγους του 20ού αιώνα. [πηγή της λεζάντας: Βικιπαίδεια, πηγή της φωτογραφίας: National Portrait Gallery]
Η συνέντευξη που ακολουθεί δόθηκε από τον σερ Στήβεν Ράνσιμαν, στο Ελσισιλντς της Σκωτίας, στον πατρογονικό πύργο του, τον Οκτώβρη του 1994, για λογαριασμό της ΕΤ3, στις δημοσιογράφους Χρύσα Αράπογλου και Λαμπρινή Χ. Θωμά. Για τεχνικούς λόγους, δεν «βγήκε» ποτέ στον αέρα. Και οι δύο δημοσιογράφοι θεωρούν την συνέντευξη αυτή από τις πιο σημαντικές της καριέρας τους, μια και ανήκει στο είδος των «συζητήσεων» που σε διαμορφώνουν και δεν ξεχνάς ποτέ. Θεωρούν ότι πρέπει να δει το φως της δημοσιότητας, έστω και με μια τόσο θλιβερή αφορμή, όπως ο θάνατος του μεγάλου φιλέλληνα. Ο Flash.gr δημοσιεύει, για πρώτη φορά, αδημοσίευτα αποσπάσματα από την συνέντευξη αυτή.
Πηγή: www.flash.gr , “Σερ Στήβεν Ράνσιμαν: Χρειαζόμαστε την πνευματική μετριοφροσύνη”, 6/11/2000,
Επιμέλεια-Επιλογή αποσπασμάτων: Λαμπρινή Χ. Θωμά