Δάμων, Φιντίας και Διονύσιος, 1826, έργο με το οποίο ο 24χρονος τότε Ελουά Φερόν κέρδισε στη Γαλλία το πρώτο “Βραβείο της Ρώμης” (πηγή: Wikimedia Commons)

Ενότητα 13^η  Δάμων και Φιντίας

Μερικές πληροφορίες για τον συγγραφέα και το έργο του

Ο ιστοριογράφος Διόδωρος Σικελιώτης γεννήθηκε στο Αγύριο της Σικελίας γύρω στο 90 π.Χ. Υλικό για τον βίο του αντλούμε από το ίδιο το έργο του. Έτσι, πληροφορούμαστε ότι επισκέφθηκε την Αίγυπτο για σπουδές κατά την 180ή Ολυμπιάδα (60-56 π.Χ.). Εκτός από την ελληνική γλώσσα γνώριζε και τη λατινική, και έτσι μπόρεσε να συλλέξει πολύτιμο υλικό για το έργο του μελετώντας αρχεία στις βιβλιοθήκες της Ρώμης.

βιβλίο του καθηγητή, σελ.76-77

Συνεχίστε την ανάγνωση

Η Βουκεφάλα και η Νίκαια στον Υδάσπη (πηγή: Βικιπαίδεια)

Ενότητα 11^η  Η αγάπη του Αλεξάνδρου για τον Βουκεφάλα

Περισσότερες πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του Αρριανού και ειδικότερα για την Ἀλεξάνδρου Ἀνάβασιν, έργο του Αρριανού στο οποίο ανήκει το παρακάτω απόσπασμα, μπορείτε να διαβάσετε σε αυτήν την ανάρτηση.

Συνεχίστε την ανάγνωση

Προτομή του Σωκράτη (περ. 470 – 399 π.Χ.). Ρωμαϊκό αντίγραφο αρχαιοελληνικού έργου.
Λούβρο (πηγή: Βικιπαίδεια)

Ενότητα 10η Ο Σωκράτης για τη φιλία

Περισσότερες πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του Ξενοφώντα και ειδικότερα για τα Ἀπομνημονεύματα, έργο του Ξενοφώντα στο οποίο ανήκει το παρακάτω απόσπασμα, μπορείτε να διαβάσετε σε αυτήν την ανάρτηση.

Συνεχίστε την ανάγνωση

Ενότητα 9η  Ανυπέρβλητα πρότυπα

Συμπληρωματικά υλικό για τον συγγραφέα και το έργο του

Ο Ισοκράτης είναι ένας από τους πιο γνωστούς Αθηναίους ρήτορες. Γεννήθηκε το 436 π.Χ. στον ατ­τικό δήμο Ερχιά και πέθανε λίγο μετά το 338 π.Χ. σε ηλικία περίπου 98 ετών. Καταγόταν από εύπορη οικογένεια και μαθήτευσε κοντά στον σοφιστή Γοργία, στον Πρόδικο, στον Τεισία και στον μετριοπα­θή ολιγαρχικό Θηραμένη· θεωρείται ότι ανήκε και στον κύκλο του Σωκράτη. Κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου η πατρική περιουσία του εξανεμίστηκε και ο Ισοκράτης αναγκάστηκε να ασκήσει για κάποια περίοδο το επάγγελμα του λογογράφου.

Συνεχίστε την ανάγνωση

Η κύλικα του Διονύσου από τον ζωγράφο Εξηκία (περ.) [πηγή: Βικιπαίδεια]

Κείμενο και μετάφραση της άσκησης 5

Συνεχίστε την ανάγνωση

Ο Αλέξανδρος κόβει τον Γόρδιο δεσμό (πίνακας του Andre Castaigne, 1898-1899) [πηγή: Βικιπαίδεια]

Ενότητα 7η  Η λύση του γόρδιου δεσμού

Συμπληρωματικό υλικό για τον συγγραφέα και το έργο του

Ο Λεύκιος Φλάβιος Αρριανός γεννήθηκε γύρω στο 95 μ.Χ. στη Νικομήδεια της Βιθυνίας. Καταγόταν από πλούσια αριστοκρατική οικογένεια και ήταν Ρωμαίος πολίτης. Στοιχεία για τον βίο του αντλούμε από το έργο του (απαράμιλλη πηγή αυτοβιογραφικών στοιχείων είναι ο Κυνηγετικός), από τον Δίωνα τον Κάσσιο, από τον Φώτιο και άλλους συγγραφείς. Ο Αρριανός σπούδασε κοντά στον στωικό φιλόσοφο Επίκτητο και διέσωσε το έργο του δασκάλου του εκδίδοντας τις σημειώσεις που είχε κρατήσει (Ἐπικτήτου Διατριβαί και Ἐγχειρίδιον). Εκτός από τις λογοτεχνικές και συγγραφικές ενασχολήσεις, ανέπτυξε πολιτική δραστηριότητα και έφτασε μέχρι το αξίω­μα του υπάτου.

Συνεχίστε την ανάγνωση

Michelangelo Caravaggio, Νάρκισσος, λάδι σε μουσαμά (1594-1596) Galleria Nazionale d’Arte Antica, Ρώμη. [πηγή: Wikimedia Commons]

Ενότητα 6^η Η ομορφιά δεν είναι το παν

Συμπληρωματικό υλικό για τον συγγραφέα και το έργο του

Υπάρχουν πολλές απόψεις σχετικά με την ιστορικότητα του Αισώπου. Η πρώτη αναφορά σε μύθους που σκοπό έχουν να διασαφηνίσουν κάτι ή να στηρίξουν ένα επιχείρημα βρίσκεται στον Ησίο­δο (Ἔργα καὶ Ἡμέραι, στ. 202-212), όπου παρουσιάζεται ο μύθος του αηδονιού που υποτάσσεται στη δύναμη του γερακιού. Τέτοιου τύπου ιστορίες άρχισαν να αποδίδονται στον Αίσωπο τον 5ο και τον 4ο αι. π.Χ. (βλ. ενδεικτικά Αριστοφάνης, Σφῆκες, στ. 566: οἱ δὲ λέγουσιν μύθους ἡμῖν, οἱ δ’ Αἰσώπου τι γέλοιον).

Συνεχίστε την ανάγνωση

Ξενοφῶν (430-355 π.Χ.)

Ενότητα 5^η  Ο πλούτος της αττικής γης

Περισσότερες πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του Ξενοφώντα μπορείτε να διαβάσετε σε αυτήν την ανάρτηση.

Συνεχίστε την ανάγνωση

Ο συγγραφέας Λουκιανός από τα Σαμόσατα της Συρίας (125-180 π.Χ.) [πηγή: Βικιπαίδεια]

Ενότητα 4^η   Ένα ταξίδι επιστημονικής φαντασίας

Συμπληρωματικά υλικό για τον συγγραφέα και το έργο του

Τις περισσότερες πληροφορίες για τον βίο του Λουκιανού τις αντλούμε μέσα από το ίδιο το έργο του. Γεννήθηκε γύρω στο 120 μ.Χ. στα Σαμόσατα της Κομμαγηνής. Ο ίδιος αναφέρει ότι ήταν Σύρος. Το σχετικό λήμμα στο λεξικό Σούδα παρέχει την πληροφορία ότι ο Λουκιανός εργάστηκε ως δικηγό­ρος στην Αντιόχεια της Συρίας και αργότερα στράφηκε «ἐπὶ τὸ λογογραφεῖν». Ταξίδεψε σε πνευματι­κά κέντρα και παρακολούθησε μαθήματα ρητορικής. Καθώς ωρίμαζε, αναζητούσε νέους τρόπους έκ­φρασης και αυτές οι αναζητήσεις αποτυπώνονται στο έργο του. Χαρακτηριστικό δείγμα αυτών των αναζητήσεων αποτελούν οι διάλογοί του, στους οποίους συνδύασε στοιχεία των πλατωνικών διαλόγων με τις μενίππειες σάτιρες, τους μίμους και τη Νέα Κωμωδία. Ο Λουκιανός έζησε μακρό βίο, όπως δια­φαίνεται μέσα από δικά του σχόλια σε έργα του. Δεν ξέρουμε πότε πέθανε, αλλά από το έργο του Ἀλέ­ξανδρος συνάγεται ότι ζούσε μετά τον θάνατο του Μάρκου Αυρηλίου (180 μ.Χ.).

Συνεχίστε την ανάγνωση

Τα προϊόντα αγγειοπλαστικής αποτελούσαν σημαντικό μέρος των παραγόμενων προϊόντων στην Αθήνα κατά την Κλασική περίοδο.
Στην εικόνα: οξυπύθμενοι αμφορείς για τη μεταφορά κρασιού και λαδιού.
Αθήνα, Αρχαία Αγορά, Στοά του Αττάλου. ΥΠΠΟ/ΤΑΠ.
American School of Classical Studies at Athens: Agora Excavations.
© ΥΠΠΟ

Ενότητα 3^η  Επαγγέλματα των αρχαίων Αθηναίων

Συμπληρωματικά υλικό για τον συγγραφέα και το έργο του

Ο Ξενοφών γεννήθηκε γύρω στο 430 π.Χ. Ήταν γιος του Γρύλλου και καταγόταν από εύπορη οικογένεια. Πιθανότατα υπηρέτησε στο αθηναϊκό ιππικό και συνδέθηκε με τον Σωκράτη, χωρίς ωστόσο να ενταχθεί στον κύκλο των μαθητών του. Δέχτηκε να λάβει μέρος στην εκστρατεία του Κύρου εναντίον του αδερφού του Αρταξέρξη. Κατά τη μάχη στα Κούναξα -στις όχθες του ποταμού Ευφράτη, κοντά στη σημερινή Βαγδάτη- το 401 π.Χ. το στράτευμα του Κύρου με τη βοήθεια των Ελλήνων μισθοφόρων νί­κησε, ωστόσο ο ίδιος ο Κύρος έχασε τη ζωή του. Το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα βρέθηκε σε δυσμε­νή θέση, ιδιαίτερα μετά τη δολοφονία των αρχηγών του από τον Πέρση σατράπη Τισσαφέρνη. Τότε ο Ξενοφών ανέλαβε ως αρχηγός του να το οδηγήσει πίσω στην Ελλάδα. Πέρασαν από τη Μεσοποταμία και την Αρμενία στη Μαύρη Θάλασσα, στο Βυζάντιο και μετά στη Θράκη, όπου ο Ξενοφών παρέμει­νε παρακολουθώντας τις επιχειρήσεις των Σπαρτιατών, οι οποίοι με επικεφαλής τον Θίβρωνα διεξήγαν πόλεμο εναντίον του Τισσαφέρνη στο πλευρό των ελληνικών πόλεων της Μ. Ασίας το 399 π.Χ. Ο Ξενοφών προσχώρησε στον σπαρτιατικό στρατό, αλλά για την περίοδο εκείνη δεν έχουν διασωθεί πολ­λά στοιχεία σχετικά με τη δράση του και τη στάση του απέναντι στον Θίβρωνα. Μετά την ανάκληση του Θίβρωνα από τους Σπαρτιάτες, ανέλαβε δράση ο Δερκυλίδας και στη συνέχεια ο Αγησίλαος, για τον οποίο ο Ξενοφών έτρεφε ιδιαίτερη εκτίμηση. Η νικηφόρος πορεία του Αγησιλάου διακόπηκε το 394 π.Χ., όταν έλαβε διαταγή από τη Σπάρτη να επιστρέψει με τον στρατό του στην Ελλάδα.

Συνεχίστε την ανάγνωση