Διακόσμηση κεραμικού με το αλφάβητο (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Αθήνα)

 

Αρχαϊκή εποχή (750-480 π.Χ.)

 

Βασικά σημεία

 

1. Κύρια χαρακτηριστικά

  • απαρχές της οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής εξέλιξης του ελληνικού κόσμου.
  • σχηματισμός πόλεων-κρατών
  • Β΄ ελληνικός αποικισμός
  • εμφάνιση της φιλοσοφικής σκέψης
  • Περσικοί πόλεμοι

 

2. Η γένεση της πόλης-κράτους (σ. 84-85)

– ποια τα συστατικά στοιχεία της πόλης-κράτους;

i. το άστυ (η πόλις): η πυκνοκατοικημένη περιοχή, όπου ήταν και η έδρα της κυβέρνησης.

ii. η ύπαιθρος χώρα: η ευρύτερη περιοχή γύρω από το άστυ, όπου υπήρχε η καλλιεργήσιμη γη, τα βοσκοτόπια και τα χωριά.

iii. οι πολίτες (όσοι συμμετείχαν στα κοινά) και το πολίτευμα (ο τρόπος άσκησης της εξουσίας, ο τρόπος διακυβέρνησης).

iv. οι βασικές επιδιώξεις: ελευθερία, αυτονομία και αυτάρκεια.

Συνεχίστε την ανάγνωση

Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Μακεδονία (16 Νοεμβρίου 1973). Πηγή: Βικιπαίδεια

 

Γιώργος Γαβριήλ, Η λάθος πληροφορία που οδήγησε στο «Πολυτεχνείο»

 

Ο Γιώργος Γαβριήλ ήταν φοιτητής της Φυσικομαθηματικής Σχολής

και έλαβε ενεργό μέρος στις καταλήψεις της Νομικής

 

Από τα παιδιά της σημερινής εποχής κανένα δεν μπορεί να καταλάβει το κλίμα της δικτατορίας. Δεν υπήρχε καμία έκφραση της προσωπικής ή κοινωνικής μου ζωής όπου να μην ένιωθα το βάρος της δικτατορίας. Ήταν μια ταφόπλακα που μας πλάκωνε. Έπρεπε να λειτουργείς πάντα με τον τρόπο που εκείνη απαιτούσε. Καθετί που έκανες, είτε πήγαινες σε σινεμά, σε βιβλιοθήκη ή σε ταβέρνα, είχες πάντα το άγχος ότι δεν ήταν αποδεκτό από τη δικτατορία, και οποιαδήποτε στιγμή θα μπορούσε να το πληρώσεις. Ο Παττακός τα είχε βάλει κάποια στιγμή με όσες φορούσαν μίνι φούστα. Ακόμη και την αμφίεση των νέων ελέγχανε.

Συνεχίστε την ανάγνωση

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (φωτογραφία του Παύλου Νιρβάνα) [πηγή: Βικιπαίδεια]

 

Μιλούν για τον Παπαδιαμάντη…

 

Το δωμάτιό του

«Το δωμάτιό του είναι κάτω από μία ταρατσούλα, χωμένο πλάι σε μια πέτρινη σκάλα που κατεβαίνει σε μια μισοστρωμένη αυλή. Κατεβήκαμε τα φαγωμένα στενά σκαλάκια· κι εκείνη με το ζαρωμένο γεροντικό της χέρι, μου ‘δειχνε ποιο ήταν το δωμάτιο που νοίκιασε εδώ και είκοσι χρόνια ο Παπαδια­μάντης για 3 καν για 5 δραχμές το μήνα! Στο τελευταίο σκαλί, δεξιά όπως βλέπεις τη μια πλευρά του, με κάτι σκαλίσματα βυζαντινά -εύρημα του σπιτιού τον καιρό που σκάβανε τα θεμέλια του- έχει ένα πηγάδι. Απ’ την άλλη πλευρά του το φωτίζει ένα τόσο δα παραθυράκι, που στο σπασμένο τζαμιλίκι του κρέμεται κάποιο κουρτινάκι από δίμυτο[1] σκούρο. Μικρουλάκι όπως είναι και χαμηλό-χαμηλό, έχει όψη κελλιού. Έχει πορτούλα δική του κι είναι τόσο μοναχικό, όπως ήταν κι η ψυχή του!

Συνεχίστε την ανάγνωση