Γ’ ΤΑΞΗ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Α. ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ (Γενικής Παιδείας)
Στην εξεταστέα ύλη του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας της Γ’ τάξης Ημερησίου Γενικού Λυκείου περιλαμβάνεται η ύλη των σχολικών εγχειριδίων: 1. Έκφραση-Έκθεση Τεύχος Γ’ της Γ’ τάξης Γενικού Λυκείου των Χ. Τσολάκη κ.ά., εκτός από τα εξής: • Η ενότητα: Η πειθώ στο δικανικό λόγο • Η ενότητα: Η Ιστορία του δοκιμίου • To κεφάλαιο: Ερευνητική Εργασία 2. Έκφραση-Έκθεση για το Γενικό Λύκειο – Θεματικοί Κύκλοι των Α, Β, Γ τάξεων Γενικού Λυκείου των Γ. Μανωλίδη κ.ά. 3. Γλωσσικές Ασκήσεις για το Γενικό Λύκειο των Γ. Καν δήρου κ.ά. Στόχος της αξιολόγησης του μαθητή στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας είναι γενικότερα η συνολική αποτίμηση των γλωσσικών του δεξιοτήτων (ως πομπού και ως δέκτη).
Συγκεκριμένα: Ι. ΔΙΑΒΑΖΩ / ΚΑΤΑΝΟΩ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ
1. Ο μαθητής απαντά γραπτά σε ερωτήσεις που αφο- ρούν ένα κείμενο. α) Όσον αφορά το περιεχόμενο ενός κειμένου, επιδιώκεται ο μαθητής να είναι σε θέση να κατανοεί το περι- εχόμενο του κειμένου, και συγκεκριμένα: • να διακρίνει: – τους τρόπους πειθούς (επίκληση στη λογική, επίκληση στο συναίσθημα του δέκτη, επίκληση στο ήθος, επίκληση στην αυθεντία) – τα μέσα πειθούς (επιχειρήματα, τεκμήρια κ.ά.) – το είδος της συλλογιστικής πορείας (παραγωγική- επαγωγική) μιας παραγράφου ή ενός κειμένου • να διακρίνει τους τρόπους και τα μέσα πειθούς: – στη διαφήμιση – στον πολιτικό λόγο – στον επιστημονικό λόγο • να αξιολογεί τα μέσα πειθούς, και συγκεκριμένα: – να ελέγχει την αλήθεια, την εγκυρότητα και την ορθότητα ενός επιχειρήματος – να ελέγχει την αξιοπιστία των τεκμηρίων • να διακρίνει την πειθώ από την προπαγάνδα • να διακρίνει το είδος του δοκιμίου, με βάση: – την οργάνωση / δομή (συνειρμική-λογική) – το σκοπό (απόδειξη μιας θέσης – ελεύθερος στοχασμός) – την οπτική (υποκειμενική-αντικειμενική) – τη γλώσσα του (ποιητική, αναφορική λειτουργία) κ.ά. • να αναγνωρίζει ορισμένα χαρακτηριστικά του δοκιμίου, όπως είναι ο υποκειμενισμός, ο αντιδιδακτισμός, ο κοινωνικός χαρακτήρας, ο εξομολογητικός τόνος κ.ά. • να διακρίνει το δοκίμιο από άλλα συγγενή είδη του λόγου, όπως το άρθρο και την επιφυλλίδα • να εντοπίζει σε ένα κείμενο (δοκίμιο/άρθρο /επιφυλλίδα κ.ά.): – το θέμα – την άποψη του συγγραφέα – τα μέσα πειθούς που χρησιμοποιεί για να τεκμηριώσει την άποψή του – τις προτάσεις του για την αντιμετώπιση του προβλήματος κ.ά. • να διακρίνει σε ένα κείμενο το καίριο και το ουσιώδες από τη λεπτομέρεια και το επουσιώδες. β) Όσον αφορά την οργάνωση / δομή ενός κειμένου επιδιώκεται ο μαθητής να είναι σε θέση: • να εντοπίζει τα βασικά μέρη (πρόλογο, κύριο μέρος, επίλογο) ενός κειμένου • να χωρίζει το κείμενο σε παραγράφους/νοηματικές ενότητες • να αναγνωρίζει τα μέσα με τα οποία επιτυγχάνεται η συνεκτικότητα και η συνοχή ενός κειμένου (διαρθρωτικές λέξεις, φράσεις κ.ά.) • να επισημαίνει τους τρόπους με τους οποίους οργανώνονται οι παράγραφοι π.χ. με αιτιολόγηση, με σύγκρι ση και αντίθεση, με ορισμό, με διαίρεση, με παράδειγμα κ.ά. • να διακρίνει την οργάνωση/δομή ενός κειμένου (λογική ή συνειρμική οργάνωση, παραγωγική ή επαγωγική συλλογιστική πορεία κ.ά.). γ) Όσον αφορά τη γλώσσα ενός κειμένου (λεξιλόγιο, στίξη, μορφοσυντακτικά φαινόμενα, γλωσσικές ποικιλίες, λειτουργίες της γλώσσας, ύφος κ.ά.) επιδιώκεται ο μαθητής να είναι σε θέση: • να εντοπίζει και να αιτιολογεί επιλογές του πομπού οι οποίες αφορούν τη χρήση: – ενεργητικής ή παθητικής φωνής – συγκεκριμένου ρηματικού τύπου (προσώπου/χρό- νου/έγκλισης) – μακροπερίοδου ή μη λόγου – παρατακτικού ή υποτακτικού λόγου – ρηματικών ή ονοματικών συνόλων – αναφορικής ή ποιητικής λειτουργίας της γλώσσας – των σημείων της στίξης – λόγιων ή λαϊκών λέξεων, ειδικού λεξιλογίου, όρων κ.ά. • να αιτιολογεί την ορθογραφία λέξεων • να ερμηνεύει λέξεις • να αξιολογεί την ακρίβεια και τη σαφήνεια του λεξιλογίου • να βρίσκει συνώνυμα, αντώνυμα, ομόρριζα, να αντικαθιστά λέξεις ή φράσεις του κειμένου με άλλες, να σχηματίζει με ορισμένες λέξεις φράσεις ή περιόδους λόγου κ.ά. • να χαρακτηρίζει το ύφος του κειμένου, λαμβάνοντας υπόψη την επικοινωνιακή περίσταση (σκοπό, δέκτη, εί- δος λόγου κ.ά.). 2. Ο μαθητής – με βάση συγκεκριμένο κείμενο – παρά- γει γραπτό κείμενο. Συγκεκριμένα, επιδιώκεται ο μαθη- τής να είναι σε θέση: • να πυκνώνει ένα κείμενο, να κάνει την περίληψή του • να δίνει τίτλο στο κείμενο ή πλαγιότιτλους σε παρα- γράφους/νοηματικές ενότητες ενός κειμένου • να οργανώνει το διάγραμμα του κειμένου • να αναπτύσσει ένα κειμενικό απόσπασμα (μια φράση ή ένα επιχείρημα του κειμενογράφου) • να ανασκευάζει τα επιχειρήματα του κειμενογράφου και να αναπτύσσει την αντίθετη άποψη • να μετασχηματίζει ένα κείμενο π.χ. από ένα επίπεδο ύφους σε άλλο κ.ά.
ΙΙ. ΓΡΑΦΩ
Ο μαθητής παράγει κείμενο, ενταγμένο σε επικοινω- νιακό πλαίσιο, το θέμα του οποίου σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με οικείους θεματικούς κύκλους από τη γλωσ- σική διδασκαλία. Από τα διάφορα είδη γραπτού λόγου δίνεται έμφαση στην παραγωγή κριτικού-αποφαντικού λόγου, δηλαδή στην παραγωγή κειμένου στο οποίο κυριαρχούν η πειθώ, η λογική οργάνωση, η αναφορική λειτουργία της γλώσ- σας, π.χ. άρθρου, επιστολής, γραπτής εισήγησης κ.ά. Στο πλαίσιο της παραγωγής κειμένου θα πρέπει να επιδιώκεται από τον μαθητή: Α. Ως προς το περιεχόμενο του κειμένου • η συνάφεια των εκτιθέμενων σκέψεων με τα ζητού- μενα του θέματος • η επαρκής τεκμηρίωση των σκέψεών του με την πα- ράθεση κατάλληλων επιχειρημάτων • η ανάπτυξη όλων των θεματικών κέντρων • η πρωτοτυπία των ιδεών • ο βαθμός επίτευξης του στόχου που επιδιώκεται με το παραγόμενο κείμενο κ.ά. Β. Ως προς την έκφραση/μορφή του κειμένου • η σαφής και ακριβής διατύπωση • ο λεκτικός και εκφραστικός πλούτος • η επιλογή της κατάλληλης γλωσσικής ποικιλίας ανά- λογα με το είδος του κειμένου • η τήρηση των μορφοσυντακτικών κανόνων • η ορθογραφία και η σωστή χρήση των σημείων στί- ξης κ.ά. Γ. Ως προς τη δομή/διάρθρωση του κειμένου • η λογική αλληλουχία των νοημάτων • η συνοχή του κειμένου (ομαλή σύνδεση προτάσεων, παραγράφων και ευρύτερων μερών του κειμένου) • η ένταξη του κειμένου στο ζητούμενο επικοινωνιακό πλαίσιο κ.ά.
ΙΣΤΟΡΙΑ (Γενικής Παιδείας)
Από το βιβλίο «Ιστορία του Νεότερου και του Σύγχρο- νου Κόσμου (από το 1815 έως σήμερα)» της Γ’ Τάξης Γε- νικού Λυκείου και Δ’ Τάξης Εσπερινού Γενικού Λυκείου, των Ιωάννη Κολιόπουλου, Κωνσταντίνου Σβολόπουλου, Ευάνθη Χατζηβασιλείου, Θεόδωρου Νημά, Χάριτος Σχο- λινάκη – Χελιώτη.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α. Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ (1815-1871) 1. Το Συνέδριο Ειρήνης της Βιέννης (1814-1815) 2. Τα εθνικά και φιλελεύθερα κινήματα στην Ευρώπη 3. Η Ελληνική Επανάσταση του 1821- Ένα μήνυμα ελευ- θερίας για την Ευρώπη ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ: • Οργάνωση και έκρηξη της Επανάστασης, • Η επανάσταση στις Ηγεμονίες, • Η εδραίωση της επανάστασης, • Οι πρώτες αντιδράσεις στην επανάσταση, • Η εξέλιξη της Επανάστασης 4. Το ελληνικό κράτος και η εξέλιξή του (1830-1881) 5. Το Ανατολικό Ζήτημα και ο Κριμαϊκός Πόλεμος 6. Η Βιομηχανική Επανάσταση
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β. ΑΠΟ ΤΟΝ 19ο ΣΤΟΝ 20ο ΑΙΩΝΑ (1871- 1914) 1. Η ακμή της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας 3. Προσπάθειες για τον εκσυγχρονισμό της Ελλάδας 4. Εθνικά κινήματα στη Νοτιοανατολική Ευρώπη 5. Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι (1912-1913)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ. Ο Α’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΜΕΣΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ. Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ 1. Η δεκαετία 1920-1930 2. Εσωτερικές εξελίξεις στην Ελλάδα (1923-1930) 3. Η διεθνής οικονομική κρίση και οι συνέπειές της 4. Η Ελλάδα κατά την κρίσιμη δεκαετία 1930-1940
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε. Ο Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ: 2. Η επικράτηση της Γερμανίας στην ηπει- ρωτική Ευρώπη και η επέκταση του πολέμου (1939-1942)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ. Ο ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Β. ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΜΑΔΩΝ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Ομάδας Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών
A. ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Από το βιβλίο «Αρχαία Ελληνικά, Φιλοσοφικός Λόγος», Γ’ τάξης Γενικού Λυκείου των Μ. Κοπιδάκη, Δ. Λυπουρλή, κ.ά., έκδοση (Ι.Τ.Υ.Ε.) «Διόφαντος».
1. Εισαγωγή:
Ι. Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Κεφ. Δ2: Οι φιλοσοφικές ιδέες του Σωκράτη. Διαλε- κτική, μαιευτική, ειρωνεία. Η αναζήτηση των ορισμών, η επαγωγική μέθοδος και η ηθική. Κεφ. Δ3: Η δίκη και ο θάνατος του Σωκράτη. ΙΙ. Ο ΠΛΑΤΩΝ: Κεφ. Ε1: Ο βίος του ΙΙΙ. Πλάτωνος Πρωταγόρας: α) (Α. Η διάρθρωση του διαλόγου και τα πρόσωπα: «Εισαγωγή…» έως και «Η απάντηση του Πρωταγόρα και ο μύθος για τη δημιουργία της ανθρώπινης κοινωνίας») β) (Β. Η φιλοσοφική σημασία του διαλόγου) IV. Πλάτωνος Πολιτεία: Εισαγωγή στην Πολιτεία α) (1. Νεανικές φιλοδοξίες και απογοητεύσεις, 2. Η συγ- γραφή της Πολιτείας και 3. Η σκηνοθεσία και τα πρόσωπα του διαλόγου) β) (6. Οι τρεις τάξεις, 8. Η αγωγή των φυλάκων, 12. Οι φιλόσοφοι-βασιλείς, 13. Η δικαιοσύνη και 14. Οι φαύλες πολιτείες). γ) (Η αλληγορία του σπηλαίου). V. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ (Βίος και έργα): α) («Πότε και πού γεννήθηκε ο Αριστοτέλης-Λίγα λόγια για την καταγωγή του» και «Ο Αριστοτέλης στην Ακαδημία του Πλάτωνα: μαθητής πρώτα, δάσκαλος στη συνέχεια»). β) («Ο Αριστοτέλης στη Μακεδονία: δάσκαλος του Αλεξάνδρου», «Επιστροφή του Αριστοτέλη στην Αθήνα: αρχίζει η τρίτη περίοδος της φιλοσοφικής του δραστηριότητας. Ο Αριστοτέλης διδάσκει στο Λύκειο» και «Ο Αριστοτέλης εγκαταλείπει οριστικά την Αθήνα-Το τέλος της ζωής του»). VI. Αριστοτέλη Ηθικά Νικομάχεια, Εισαγωγή (ολόκληρη) VII. Αριστοτέλη Πολιτικά, Εισαγωγή (ολόκληρη)
2. Κείμενα: Ι. ΠΛΑΤΩΝ Πρωταγόρας: οι ενότητες 1, 2, 3, 4, 5, 6 και 7. Πολιτεία: οι ενότητες 11, 12 και 13.
ΙΙ. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ Ηθικά Νικομάχεια: οι ενότητες: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 και 10. Πολιτικά: οι ενότητες: 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19 και 20.
B. ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Συνέχεια ανάγνωσης
