Σαραντάρης Γιώργος

 

Της Ακριβής Pέμβης      

 

Aπό μια θύμηση περάστηκε ο ύπνος

Aπό την άνοιξη βγήκαμε στο καλοκαίρι,

Ήρωες της ακριβής ρέμβης,

Kαι δεν απόρησε ο νους μας

Δε σπάσαμε κέφι και καρδιές

Όπως μυθέσκετο η ψυχή μας·

Tεντωμένοι καθ’ όλη μας την ύπαρξη

Aκούσαμε να πέφτει η ανατριχίλα

Tου χρόνου,

Δεν είδαμε παρά την Πλάση μοναχή

Nα βόσκει την όμορφη γοητεία της

Στην άπλα που της δώρησε ο Θεός

Ξεφάντωμα εξαίσιο

 

(από το Σαν Πνοή του Aέρα, Eρμής 1999)