Παρακολουθήσαμε το βίντεο του Eric Carle (στα αγγλικά ) το οποίο μεταφράσαμε στα παιδιά…

Η Άννα κοίταξε τον ουρανό και είδε το φεγγάρι. Ήταν όμορφο και φαινόταν τόσο κοντά. “Μπαμπά μου, σε παρακαλώ φέρε μου το φεγγάρι”, είπε στο μπαμπά της. Εκείνος πήρε μια μεγάλη σκάλα, ανέβηκε στο φεγγάρι και την κατάλληλη στιγμή το πήρε στα χέρια του και το κατέβασε στην κόρη του.

Στη συνέχεια δραματοποιήσαμε το παραμύθι…αναλάβαμε  ρόλους  και ξεκινήσαμε…

Έτσι τα παιδιά μαθαίνουν για τη φύση, τον ουρανό τις φάσεις του φεγγαριού, με τον μαγικό τρόπο του Eric Carle.

Ξεκινήσαμε λοιπόν και εμείς να  φτιάξουμε το δικό μας φεγγάρι …

Έτοιμα τα καταπληκτικά έργα και των δυο τμημάτων μας!!!

Παρακολουθήσαμε το βιντεάκι με τη Μέρα και Νύχτα και ξεκινήσαμε …

 Παρουσιάζουμε στα παιδιά την υδρόγειο σφαίρα…  περιγράφουν αυτό που βλέπουν: είναι μια μεγάλη μπάλα, είναι σαν πορτοκάλι, είναι η Γή μας, ζουν άνθρωποι, ζωάκια, πουλάκια, είναι ένας πλανήτης και περιστρέφετε γύρω από τον εαυτό της.

Καθώς η γη γυρίζει, οι ακτίνες του ήλιου φωτίζουν το μισό της επιφάνειάς της, το οποίο έχει ημέρα.

Το άλλο μισό έχει νύχτα.

 Η γη γυρίζει και όταν η Ελλάδα φωτίζεται από το φακό έχουμε μέρα, όταν δε φωτίζεται έχουμε νύχτα.

Προσπαθούμε στη συνέχεια να βάλουμε στη σειρά τις φάσεις της σελήνης και να κατανοήσουμε τη χρονική διαδοχή της μέρας και της νύχτας αφού πρώτα είπαμε τι κάνουμε κατά τη διάρκεια της ημέρας και τι κατά τη διάρκεια της νύχτας…

Στη συνέχεια σχεδιάσαμε τη μέρα με σπιτάκια από χρωματιστά χαρτόνια κάνσον. Στη συνέχεια φωτοτύπησα την εικόνα και δημιούργησα τη νύχτα.  Προσπαθήσαμε να βρούμε την αρχική μας εικόνα. Τα πήγαμε τέλεια!!!

Στη συνέχεια στολίσαμε τις ζωγραφιές μας με στοιχεία της ημέρας και της νύχτας …

και φτιάξαμε τη δική μας Πολιτεία…

και συνεχίζουμε…