ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ

Επειδή τα παιδιά περιμένουν τα Χριστούγεννα με πολύ αγάπη κάθε χρόνο χρησιμοποιώ μπαλόνια που περιέχουν μέσα εκπλήξεις για την κάθε μας μέρα …οπότε μπαμ-μπουμ  δημιουργούμε διασκεδάζοντας!!! 

Η φίλη μας η Γκάμπυ σκέφτηκε  μια μέρα να καθίσει στο σχολείο… γιατί επιθύμησε το κρεβατάκι της και θα μας περιμένει το πρωί με πολύ αγάπη, να παίξουμε και να μας πει τα νέα της!!!  

Μόλις ήρθαν τα παιδιά τι να δουν ένα γράμμα κρεμασμένο στο παράθυρο και μια τσαντούλα στο πάτωμα με πολλά πολύχρωμα μπαλόνια… Η Γκάμπυ φυσικά τα είδε όλα και  μας τα εξιστόρησε αναλυτικά!!! 

Χαρήκαμε τόσο πολύ που ξεκινήσαμε τη δουλειά…Στολίσαμε τους αριθμούς με όμορφες φατσούλες…

Σκάμε το πρώτο μπαλόνι το οποίο μας λέει να τραγουδήσουμε το τραγούδι

“Τρίγωνα Κάλαντα”

‘Eτσι συνεχίζουμε και τις υπόλοιπες ημέρες …και περνάμε τέλεια!!! 

Ξαφνικά τι να δούμε… μια πανέμορφη γατούλα στο παράθυρο του γραφείου μας. Τι σύμπτωση  το μπαλόνι μας έλεγε ταΐστε ένα ζωάκι… Και αυτό κάναμε… 

ΠΑΙΖΩ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ

Ξεκινήσαμε να μιλάμε για το σώμα μας και να ονοματίζουμε όλα μας τα μέλη. Τα εξωτερικά μας χαρίσματα τα γνωρίζαμε όλοι μας πολύ καλά( κεφάλι, μάτια, μύτη, στόμα κ.α)

Στη συνέχεια συνθέσαμε  παζλ του δείχνει το ανθρώπινο σώμα …

Παρατηρήσαμε βιβλία με διάφορες εικόνες …

Παίζουμε  με το σκελετό!!!

Παρατηρήσαμε και τον δικό μας σκελετό !!!

Ξαπλώσαμε στο πάτωμα με κλειστά τα μάτια μας και ένα φτερό πούπουλο ταξίδευε σε όλα μέλη του σώματος μας (κεφάλι, μέτωπο, φρύδια, μάτια, μύτη, στόμα, αυτιά, λαιμό, στήθος, κοιλιά, χέρι, αγκώνας, πόδι, γόνατο, δάχτυλα, πατούσα.

Γελάσαμε πολύ γιατί το φτερό μας γαργαλούσε λιγάκι !!! 

Στο τέλος βρήκα ένα φύλλο εργασίας, που έδειχνε από τη μια πλευρά  το σώμα και από την άλλη τον σκελετό. Όταν τα ενώσαμε και  τα βάλαμε στο παράθυρο, ξαφνικά έγινε κάτι μαγικό. Εμφανίστηκε ο σκελετός σε ακτινογραφία…

Τα παιδιά ξετρελάθηκαν!!!

 

 

ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΠΟΥ ΛΕΙΠΕΙ

IMG_20171123_092004

Ξαφνικά εκεί που έψαχνα το εκπαιδευτικό μου υλικό,  έπεσε στα χέρια αυτή η ιστορία :

ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΠΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ Ο” του ΣΕΛ ΣΙΛΒΕΡΣΤΑΊΝ

Το κομμάτι που λείπει καθόταν μοναχό του περιμένοντας κάποιον να έρθει και να το πάει κάπου…Όλοι μας ψάχνουμε την ολοκλήρωση μέσα απο την Αγάπη. Το ταξίδι είναι συνάμα πραγματικό και μεταφορικό το τέλος αναμενόμενο, αλλά με μια συγκινητική μεταφορική διάσταση.

για κάποιο λόγο ένιωσα την ανάγκη( τυχαίο δεν νομίζω…), να τη διαβάσω στα παιδάκια μου!!!

Επειδή έχει αρκετές σελίδες η ιστορία, φωτογράφησα μερικές που θεώρησα σημαντικές …για να κατανοήσουμε την ιστορία!!! Τα παιδιά την άκουγαν με πολύ ενδιαφέρον και προσοχή, που μια μικρή μου αναρωτήθηκε ” τη παράξενη ιστορία Κυρία…μου άρεσε πολύ! Βέβαια τα παιδιά με εξέπληξαν όπως πάντα με τα μηνύματα που δώσανε… 

1IMG_20171129_215401

   2IMG_20171129_215412

3IMG_20171129_215316

4IMG_20171129_215431

5IMG_20171129_215454

6IMG_20171123_103123

IMG_20171123_103133

IMG_20171123_103147

IMG_20171123_103159

IMG_20171123_103208

IMG_20171123_103216

IMG_20171123_103222

IMG_20171123_103231

IMG_20171123_103237

IMG_20171123_103246

IMG_20171129_220223

IMG_20171123_103304

IMG_20171123_103315

IMG_20171129_220252

IMG_20171123_103328

IMG_20171130_092852

IMG_20171130_092859

IMG_20171130_092910

IMG_20171130_092915

IMG_20171130_092953

IMG_20171130_092958

Εδώ η μικρή μου Αννα βρήκε και τίτλο: ” Η Περιεργοχώρα” 

IMG_20171130_093039

IMG_20171130_093251

IMG_20171130_093259

Τελικά εγώ και τα παιδιά αποφασίσαμε την αγάπη να τη βρούμε πρώτα μέσα μας!!!, να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, να τον προσέχουμε πολύ, να τον σεβόμαστε…και η συζήτηση πήγε από τα παιδιά , στην συμπεριφορά μας . Να μη φωνάζουμε, γιατί θα κλείσει ο λαιμός μας, να μην τρέχουμε γιατί θα χτυπήσουμε κ.α πολλά…

Στο τέλος μας άρεσε πολύ η φράση που έλεγε το κομμάτι ” σήκω, τράβα, πέσε” και αποφασίσαμε πως όταν προσπαθούμε και προσπαθούμε καταφέρνουμε πολλά πράγματα στη ζωή μας…