Νηπιαγωγείο Κανδήλας Αρκαδίας

Στο πλαίσιο της ευαισθητοποίησης των παιδιών για την προστασία της καφέ αρκούδας, οργανώθηκε μια βιωματική μουσικοκινητική δραστηριότητα εμπνευσμένη από το τραγούδι “Hunting Bear Song”. Τα παιδιά συμμετείχαν ενεργά σε ένα φανταστικό ταξίδι για να γνωρίσουν και να προειδοποιήσουν την αρκούδα για τους κινδύνους που την απειλούν.

Η δράση περιλάμβανε:

• Κινητικές αναπαραστάσεις φυσικών εμποδίων: τα παιδιά πέρασαν έναν λόφο, “κολύμπησαν” σε μια λίμνη, περπάτησαν σε δάσος και έφτασαν στη σπηλιά της αρκούδας.

• Μουσική συνοδεία με ρυθμούς από το ταμπουρίνο που καθοδηγούσε την ένταση, το ρυθμό και τη συναισθηματική ατμόσφαιρα της εξερεύνησης.

• Φαντασία και ρόλους: τα παιδιά υποδύθηκαν τους εξερευνητές και αλληλεπίδρασαν με το περιβάλλον και την αρκούδα.

• Τελικά, η αρκούδα ενοχλήθηκε από την παρουσία τους και τα παιδιά έτρεξαν πίσω ακολουθώντας αντίστροφα τη διαδρομή, ενισχύοντας την έννοια της αρχής και της συνέχειας.

Μέσω μιας Μουσικοκινητικής Δράσης επιτυγχάνεται η:

1. Ανάπτυξη κινητικών δεξιοτήτων
   ▸ Συντονισμός κινήσεων με το ρυθμό
   ▸ Εναλλαγές έντασης και ταχύτητας στην κίνηση
   ▸ Ανάπτυξη ισορροπίας, ευλυγισίας και χωρικής αντίληψης

2. Ενίσχυση της ακουστικής αντίληψης και της μουσικότητας
   ▸ Διαφοροποίηση ήχων και ρυθμικών μοτίβων
   ▸ Αντίληψη της σχέσης ήχου-κίνησης
   ▸ Έκφραση συναισθημάτων μέσω της μουσικής

3. Καλλιέργεια φαντασίας και δημιουργικής σκέψης
   ▸ Εμπλοκή σε ένα φανταστικό σενάριο
   ▸ Δημιουργική ερμηνεία του περιβάλλοντος και των ρόλων

4. Συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη
   ▸ Ενσυναίσθηση προς τα ζώα και το φυσικό περιβάλλον
   ▸ Συνεργασία και ομαδικότητα
   ▸ Αντίληψη κινδύνου και ασφάλειας

5. Σύνδεση με το περιβαλλοντικό θέμα
   ▸ Κατανόηση του κινδύνου εξαφάνισης της καφέ αρκούδας
   ▸ Ενεργή συμμετοχή σε δράση με νόημα και περιβαλλοντικό μήνυμα

οπότε και τα νήπια ωφελούνται καθώς:

• Ενισχύεται η πολύπλευρη ανάπτυξή τους: σωματική, γνωστική, συναισθηματική και κοινωνική.

• Μαθαίνουν να εκφράζονται μέσα από το σώμα και τη μουσική, ενώ παράλληλα οργανώνουν τη σκέψη τους.

• Αποκτούν οικολογική συνείδηση μέσα από εμπειρίες που τους εμπλέκουν ουσιαστικά.

• Ρυθμίζουν την ενέργεια και της συγκέντρωση τους μέσω της εναλλαγής της έντασης και δράσης, με ηρεμία.

•  

  

• 

• Με αφορμή τα παραπάνω, ακολούθησε μια μαθηματική δραστηριότητα όπου τα νήπια επέλεγαν μια εικόνα με μια αρκούδα, στην οποία υπήρχε ένας αριθμός από το 1 έως το 10. Στη συνέχεια καλούνταν να εντοπίσουν τον αντίστοιχο αριθμό σε κουκίδες και να ενώσουν τις δύο εικόνες (π.χ. το μισό σώμα της αρκούδας με τον αριθμό 2 να συνδεθεί με το άλλο μισό που δείχνει δύο κουκίδες).

  Συμπληρωματικά, τα παιδιά συμμετείχαν σε μια δραστηριότητα σύνθεσης εικόνας, όπου συναρμολόγησαν μια αρκούδα σε μορφή απλού παζλ, ακολουθώντας τη σωστή αριθμητική σειρά από το 1 έως το 4, ώστε να δημιουργήσουν τη συνολική εικόνα της αρκούδας.

  Στόχοι της Δραστηριότητας

  Αντιστοίχιση ποσότητας με αριθμητικό σύμβολο
  Αναγνώριση αριθμών από το 1 έως το 10
  Καλλιέργεια οπτικοκινητικού συντονισμού
  Ανάπτυξη λογικομαθηματικής σκέψης
  Κατανόηση σειραθέτησης και σύνθεσης εικόνας

• 
• 

Η Τέχνη στο Νηπιαγωγείο και τα Υπό Εξαφάνιση Ζώα της Ελλάδας

Η εικαστική αγωγή αποτελεί πολύτιμο εργαλείο στο νηπιαγωγείο, καθώς ενισχύει τη δημιουργική σκέψη, την αισθητική καλλιέργεια και την συναισθηματική έκφραση των παιδιών. Όταν τα παιδιά εκτίθενται σε πίνακες ζωγραφικής, ενεργοποιούν τη φαντασία τους, αναπτύσσουν την παρατηρητικότητα και εξασκούν την ικανότητα να εκφράζονται λεκτικά και μη λεκτικά.

Η θέαση πινάκων με υπό εξαφάνιση ζώα της Ελλάδας, όπως η αρκούδα, το ελάφι, η φώκια μονάχους-μονάχους, η χελώνα καρέτα-καρέτα και ο αργυροπελεκάνος, έχει πολλαπλά οφέλη:

• Ενίσχυση περιβαλλοντικής συνείδησης: Μέσα από την τέχνη, τα παιδιά γνωρίζουν σπάνια ζώα και ευαισθητοποιούνται για την ανάγκη προστασίας τους.

• Ανάπτυξη παρατηρητικότητας και σύγκρισης: Αναγνωρίζουν χρώματα, σχήματα, υφές και συγκρίνουν τις καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις με την πραγματικότητα.

• Ενίσχυση έκφρασης και κριτικής σκέψης: Μαθαίνουν να εκφράζουν προτιμήσεις, απόψεις, συναισθήματα.

• Διασύνδεση γνωστικών αντικειμένων: Η τέχνη γίνεται αφορμή για συζήτηση, αφήγηση, γνωριμία με το φυσικό περιβάλλον και δημιουργικές δραστηριότητες.

Τα νήπια παρακολούθησαν πίνακες ζωγραφικής με τα υπό εξαφάνιση ζώα της Ελλάδας: την καφέ αρκούδα, το ελάφι, τη φώκια μονάχους-μονάχους, τη χελώνα καρέτα-καρέτα και τον αργυροπελεκάνο.
Καθώς παρατηρούσαν τους πίνακες, εστίασαν στα χρώματα που χρησιμοποίησε ο κάθε καλλιτέχνης, και συζήτησαν για το πώς αποτυπώνονται τα ζώα μέσα από την τέχνη. Έκαναν συγκρίσεις με τις φωτογραφίες των αληθινών ζώων, παρατηρώντας ομοιότητες και διαφορές.
Τα παιδιά εκφράστηκαν ελεύθερα, μοιράστηκαν τις σκέψεις τους, μίλησαν για τα συναισθήματα που τους δημιουργεί κάθε ζώο και κάθε εικόνα.
Στο τέλος, πραγματοποιήθηκε μια ψηφοφορία όπου κάθε παιδί επέλεξε τον πίνακα που του άρεσε περισσότερο. Μέσα από τη διαδικασία αυτή, τα παιδιά εξασκήθηκαν στο να σέβονται τις επιλογές των άλλων και να αναπτύσσουν την προσωπική τους αισθητική.

https://dreamskindergarten.blogspot.com/ Τα πνευματικά δικαιώματα των εικόνων ανήκουν στο ανωτέρω blog

Ο πίνακας που προτιμήθηκε περισσότερο!

Η Μεσογειακή Φώκια Μονάχους-Μονάχους

1. Ποιο ζώο είναι η φώκια Μονάχους-Μονάχους;
Είναι μια σπάνια θαλάσσια φώκια. Έχει γκρι ή καφέ χρώμα και απαλό τρίχωμα. Ζει κοντά στη θάλασσα και της αρέσει να ξεκουράζεται σε ήσυχα μέρη.

2. Τι τρώει;
Η φώκια τρώει ψάρια, χταπόδια και καλαμάρια. Είναι σπουδαία κυνηγός και βρίσκει την τροφή της μέσα στη θάλασσα.

3. Πού ζει;
Ζει σε καθαρές θάλασσες, όπως το Αιγαίο και το Ιόνιο. Της αρέσουν οι σπηλιές που είναι κοντά στο νερό, γιατί εκεί νιώθει ασφαλής.

4. Τι κάνει όταν γεννάει;
Η μαμά φώκια γεννάει το μικρό της μέσα σε μια σπηλιά. Το μικρό μένει κοντά της και πίνει γάλα μέχρι να μεγαλώσει.

5. Γιατί κινδυνεύει;
Η φώκια κινδυνεύει γιατί:

– Οι άνθρωποι ρυπαίνουν τη θάλασσα.
– Οι δυνατοί ήχοι και τα καράβια την τρομάζουν.
– Οι σπηλιές της χαλάνε ή γεμίζουν σκουπίδια.

6. Πώς μπορούμε να τη βοηθήσουμε;
– Να κρατάμε καθαρές τις θάλασσες και τις παραλίες.
– Να μη φωνάζουμε αν τη δούμε.
– Να μιλάμε στους άλλους για τη φώκια και να τη σεβόμαστε!

Μετρήσαμε με το σώμα μας το ύψος της φώκιας Μονάχους Μονάχους αλλά και το βάρος της. Μιμηθήκαμε τις φώκιες που πάνε στην σπηλιά τους και τέλος με τέμπερες χρωματίσαμε τη θάλασσα, με ξυλομπογιές-κηρομπογιές τις φώκιες μας, για να τις “βάλουμε” τέλος στο περιβάλλον τους, δημιουργώντας ένα κολλάζ, ολοκληρώνοντας τα έργα μας με τα υπό εξαφάνιση ζώα της Ελλάδας.

Η Γιορτή της Μητέρας είναι μια ημέρα αφιερωμένη στη γυναίκα που φέρνει ζωή, που θρέφει, που προστατεύει και που στηρίζει – τη μητέρα. Δεν πρόκειται απλώς για έναν εορτασμό, αλλά για μια υπενθύμιση της πολύτιμης παρουσίας της μητέρας σε κάθε κοινωνία και σε κάθε εποχή.

Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, η μητέρα κατείχε κεντρική θέση στην οικογένεια και στον πολιτισμό. Η μητέρα της παράδοσης ήταν σύμβολο στοργής, αυταπάρνησης και αντοχής. Στήριζε την οικογένεια, μεγάλωνε τα παιδιά, ήταν φορέας αξιών, και μετέδιδε τις ρίζες και την ταυτότητα της κοινότητας.

Στη σύγχρονη κοινωνία, ο ρόλος της μητέρας έχει εξελιχθεί αλλά παραμένει εξίσου θεμελιώδης. Σήμερα, οι μητέρες δεν είναι μόνο φροντιστές στο σπίτι· είναι εργαζόμενες, δημιουργοί, επιστήμονες, ηγέτιδες. Αντιμετωπίζουν καθημερινά προκλήσεις ισορροπώντας ανάμεσα σε επαγγελματικές, προσωπικές και οικογενειακές υποχρεώσεις. Και παρ’ όλα αυτά, παραμένουν η πρώτη αγκαλιά, το σταθερό σημείο αναφοράς, και το πρόσωπο που τα παιδιά εμπιστεύονται περισσότερο.

Γι’ αυτό και η Γιορτή της Μητέρας δεν είναι μόνο μια μέρα για λουλούδια και κάρτες. Είναι και αυτά, αλλά επίσης και μια ευκαιρία να αναγνωρίσουμε τον κόπο, την προσφορά και τη βαθιά αγάπη των γυναικών που κρατούν κοινωνίες ολόκληρες όρθιες – πολλές φορές αθόρυβα, αλλά πάντα με ουσία.

Τα νηπιάκια κατασκεύασαν μια μοναδική κάρτα για την μαμά τους με γλυκιές ευχές!

Στο πλαίσιο της παιδαγωγικής προσέγγισης που δίνει έμφαση στην καλλιέργεια της συναισθηματικής νοημοσύνης, από την αρχή της σχολικής χρονιάς εστιάσαμε στην αναγνώριση και έκφραση των συναισθημάτων. Τα συναισθήματα είναι παρόντα στην καθημερινότητα των παιδιών, και το νηπιαγωγείο αποτελεί έναν ασφαλή χώρο όπου τα παιδιά μπορούν να τα παρατηρήσουν, να τα εκφράσουν και να τα κατανοήσουν.

Μέσα από βιωματικές δραστηριότητες, παιχνίδια, παρατήρηση εικόνων, ιστορίες και συζητήσεις, εστιάσαμε σε ένα έντονο και συχνά παρεξηγημένο συναίσθημα: τον θυμό.

Μαζί με τα παιδιά αναρωτηθήκαμε:
– Τι μοιάζει με τον θυμό;
– Πώς νιώθω το θυμό στο σώμα μου;
– Πώς δείχνει κάποιος άλλος ότι είναι θυμωμένος;
– Πώς νιώθω εγώ όταν κάποιος γύρω μου είναι θυμωμένος;

Τα νήπια ανταποκρίθηκαν με ενδιαφέρον και παρατήρησαν ότι το σώμα μιλάει όταν είμαστε θυμωμένοι: σφίγγονται τα χέρια, κοκκινίζει το πρόσωπο, σμίγουν τα φρύδια, το σώμα στέκεται πιο σφιγμένο. Έμαθαν ότι ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα, που το νιώθουν όλοι, μικροί και μεγάλοι.

Αναγνώρισαν τον θυμό σε πρόσωπα και εκφράσεις μέσα από εικόνες και emoji, και στη συνέχεια τον απέδωσαν με τον δικό τους τρόπο: με ζωγραφική, λέξεις, σχήματα, ακόμα και με μικρές ιστορίες. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, κάθε παιδί είχε την ευκαιρία να δώσει “φωνή” σε ένα δυνατό συναίσθημα, να το εξωτερικεύσει και να το δει με μια νέα ματιά.

Ο σκοπός δεν ήταν να “διώξουμε” τον θυμό, αλλά να τον αναγνωρίσουμε και να τον διαχειριστούμε με τρόπους που είναι ασφαλείς και σεβαστοί για όλους. Έτσι, καλλιεργείται η ενσυναίσθηση, η αυτογνωσία και η ικανότητα για ουσιαστική επικοινωνία.

Ο εκφοβισμός (bullying) είναι η συστηματική, επαναλαμβανόμενη άσκηση σωματικής, λεκτικής, ψυχολογικής ή κοινωνικής βίας από ένα ή περισσότερα άτομα προς ένα άλλο άτομο, με σκοπό την πρόκληση φόβου, πόνου, ταπείνωσης ή αποκλεισμού.

Χαρακτηρίζεται από ανισορροπία δύναμης, επανάληψη και πρόθεση επιβολής.

Μπορεί να εκδηλώνεται με άμεσες πράξεις (κοροϊδία, απειλές, σωματική βία) ή έμμεσες μορφές (αποκλεισμός, διάδοση φημών, σιωπηρή απομόνωση).

Ο εκφοβισμός (bullying) δεν εκδηλώνεται μόνο μέσα από φανερές πράξεις στο σχολείο, όπως οι προσβολές ή η βία. Συχνά, οι ρίζες του βρίσκονται σε πιο αθόρυβες, επαναλαμβανόμενες εμπειρίες, όπως η αδιαφορία, η έλλειψη επικοινωνίας ή ο συναισθηματικός αποκλεισμός – εμπειρίες που μπορεί να ξεκινούν από το οικογενειακό περιβάλλον και να αναπαράγονται στο σχολείο ή στην κοινότητα. Σημασία δεν έχει να αποδοθούν ευθύνες, αλλά να αναγνωρίσουμε έγκαιρα τα πρότυπα που επιτρέπουν σε τέτοιες συμπεριφορές να κανονικοποιούνται.

Όταν ένα παιδί μεγαλώνει μαθαίνοντας ότι:

• η διαφορετικότητα είναι απειλή,

• η αδυναμία είναι ντροπή,

• και η δύναμη σημαίνει έλεγχος,

τότε αυτό το μοντέλο θα το “κουβαλήσει” στις παρέες, στα σχολεία, στους χώρους εργασίας, αλλά και στις τοπικές κοινωνίες.

Έτσι βλέπουμε:

• Στιγματισμό ανθρώπων με διαφορετική εμφάνιση, ταυτότητα ή άποψη.

• Κοινωνικούς αποκλεισμούς, ειδικά σε χωριά ή γειτονιές, όπου “όποιος δεν ανήκει, περισσεύει”.

• Κουτσομπολιά και συκοφαντία που εκθέτουν ανθρώπους δημόσια.

• Τοξική ηγεσία σε συλλόγους, επαγγελματικά περιβάλλοντα, ακόμη και στην εκκλησία.

Σε μικρές κοινωνίες, αλλά και στις πόλεις, η βία δεν φωνάζει. Είναι υπόγεια:
η απομόνωση, η διάδοση φημών, η πίεση για συμμόρφωση, η αποσιώπηση όσων διαφέρουν.

Πώς σπάει ο κύκλος;

Με συνειδητή αναγνώριση της σιωπηλής βίας. Με γονείς που ακούν, με σχολεία που στηρίζουν, με κοινωνίες που δεν αποκλείουν. Με ανθρώπους που δεν λένε “δεν με αφορά”, αλλά στέκονται δίπλα.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Γέλιου, που γιορτάζεται κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή του Μαΐου (φέτος στις 4/5/2025), οργανώσαμε μια δημιουργική και παιγνιώδη δραστηριότητα στο νηπιαγωγείο μας, με σκοπό να γνωρίσουν τα παιδιά τη σημασία του γέλιου για τη ζωή μας.

🎨 Παρουσίαση Εικόνων και Πινάκων με θέμα το Γέλιο

Τα παιδιά είδαν εικόνες και έργα τέχνης που απεικόνιζαν ανθρώπους να γελούν με διαφορετικούς τρόπους:

• Κάποιοι γελούσαν διακριτικά.

• Άλλοι είχαν έντονο, φανερό γέλιο.

• Κάποιοι δεν είχαν καθόλου χαμόγελο στο πρόσωπό τους.

Τα παιδιά κλήθηκαν να παρατηρήσουν τα πρόσωπα και να επιλέξουν ποιοι άνθρωποι γελούσαν, συζητώντας τις εκφράσεις και τα χαρακτηριστικά του προσώπου που τους βοήθησαν να καταλάβουν.

💬 Συζήτηση στην Παρεούλα

Ακολούθησε συζήτηση με τα παιδιά:

• Τι είναι το γέλιο;

• Πώς νιώθουμε όταν γελάμε;

• Σε ποια συναισθήματα μάς παραπέμπει; (χαρά, διασκέδαση, φιλία, ευτυχία)

• Πότε γελάμε;

• Με ποιους γελάμε πιο συχνά;

Τα παιδιά μίλησαν για προσωπικές εμπειρίες: τι τους κάνει να γελούν, αν γελούν με φίλους, αν γελάνε στο σπίτι ή στο σχολείο. Ανέφεραν ακόμα και τι τους κάνει να γελούν δυνατά ή λίγο.

Στη συνέχεια τα παιδιά σχεδίασαν χαμόγελα σε χαρτί φτιάχνοντας props και φωτογραφήθηκαν.

🐢 Η Χελώνα Καρέτα-Καρέτα

1. Ποιο ζώο είναι η Καρέτα-Καρέτα;
Η καρέτα-καρέτα είναι μια μεγάλη θαλάσσια χελώνα. Έχει καφέ καβούκι και δυνατό σώμα. Κολυμπάει με τα μεγάλα πτερύγιά της και ζει μέσα στη θάλασσα.

2. Τι τρώει;
Τρώει μικρά ψαράκια, καβούρια, τσούχτρες και μερικές φορές φύκια. Είναι παμφάγο, δηλαδή τρώει και φυτά και ζώα.

3. Πού ζει;
Ζει σε ζεστές θάλασσες, όπως το Ιόνιο και το Αιγαίο Πέλαγος. Της αρέσουν τα καθαρά νερά και οι ήσυχες παραλίες.

4. Τι κάνει το καλοκαίρι;
Το καλοκαίρι η μαμά καρέτα-καρέτα βγαίνει τη νύχτα στην ακρογιαλιά και γεννάει τα αυγά της μέσα στην άμμο. Μετά επιστρέφει στη θάλασσα.

5. Γιατί κινδυνεύει;
Η καρέτα-καρέτα κινδυνεύει γιατί:

• Οι άνθρωποι βρωμίζουν τις παραλίες.

• Τα φώτα την μπερδεύουν.

• Πολλές φορές μπλέκεται σε δίχτυα ή καταπίνει πλαστικά.

6. Πώς μπορούμε να τη βοηθήσουμε;

• Να κρατάμε καθαρές τις παραλίες.

• Να μην αφήνουμε σκουπίδια.

• Να σεβόμαστε τη φύση και να μιλάμε στους άλλους για τη χελώνα!

Τα παιδιά παρακολούθησαν σχετικά βίντεο και εξάσκησαν τις γνώσεις τους μέσω κουίζ και εκπαιδευτικών παιχνιδιών.

https://youtu.be/vo5x-DwILLo?si=TC9rzeNM3IvakOBG

Στη συνέχεια χρωμάτισαν με νερομπογιές την καρέτα καρέτα στο περίγραμμά της το οποίο είχε “γεμίσει” με χρυσόσκονη. Την έκοψαν και την κόλλησαν σε ένα τυρκουάζ χαρτί δηλαδή την τοποθέτησαν στη θάλασσα, στολίζοντας τον βυθό.

🦌 Το Κόκκινο Ελάφι

1. Ποιο ζώο είναι το κόκκινο ελάφι;
Το κόκκινο ελάφι είναι ένα όμορφο και μεγάλο ζώο. Έχει κοκκινωπό-καφέ τρίχωμα και τα αρσενικά έχουν μεγάλα κέρατα. Περπατάει ήρεμα με τα τέσσερα πόδια του και είναι πολύ ήσυχο.

2. Τι τρώει;
Του αρέσουν τα χόρτα, τα φύλλα, τα φρούτα και μερικές φορές φλοιός από δέντρα. Είναι φυτοφάγο, δηλαδή τρώει μόνο φυτά.

3. Πού ζει;
Ζει σε μεγάλα δάση και βουνά, όπως στη βόρεια Ελλάδα. Του αρέσουν τα ήσυχα μέρη με πολλά δέντρα για να κρύβεται.

4. Τι κάνει το χειμώνα;
Τον χειμώνα δεν κοιμάται, αλλά ψάχνει τροφή. Το τρίχωμά του γίνεται πιο πυκνό για να μην κρυώνει.

5. Γιατί είναι υπό εξαφάνιση;
Το κόκκινο ελάφι κινδυνεύει γιατί:

• Οι άνθρωποι κόβουν τα δάση όπου ζει.

• Το κυνηγούν.

• Δεν βρίσκει αρκετή τροφή και ασφάλεια.

6. Πώς μπορούμε να το βοηθήσουμε;

• Να προστατεύουμε τα δάση.

• Να μην αφήνουμε σκουπίδια στη φύση.

• Να μιλάμε στους φίλους μας για το πόσο σημαντικό είναι το κόκκινο ελάφι!

Τα νήπια παρακολούθησαν σχετικά βίντεο και απάντησαν ερωτήσεις σε κουίζ.

Τα νήπια ζωγράφισαν με τέμπερες ένα ελάφι…

🐻 Η Καφέ Αρκούδα

1. Ποιο ζώο είναι η καφέ αρκούδα;
Η καφέ αρκούδα είναι ένα μεγάλο, δυνατό ζώο που ζει στο δάσος και στα βουνά. Έχει πυκνό καφέ τρίχωμα και περπατάει αργά με τα τέσσερα πόδια της.

2. Τι τρώει;
Η καφέ αρκούδα τρώει λίγο απ’ όλα! Της αρέσουν τα φρούτα, το μέλι, τα ψάρια και μερικές φορές και μικρά ζώα.

3. Πού ζει;
Ζει κυρίως σε βουνά και δάση, όπως στην Πίνδο και τη Ροδόπη στην Ελλάδα. Φτιάχνει τη φωλιά της μέσα σε σπηλιές ή κουφάλες δέντρων.

4. Τι κάνει το χειμώνα;
Τον χειμώνα κοιμάται! Μπαίνει στη φωλιά της και κάνει χειμερία νάρκη, δηλαδή κοιμάται για πολλούς μήνες μέχρι να ζεστάνει ο καιρός.

5. Γιατί είναι υπό εξαφάνιση;
Η καφέ αρκούδα κινδυνεύει γιατί:

• Καταστρέφεται το δάσος όπου ζει.

• Την κυνηγούν οι άνθρωποι.

• Δεν βρίσκει εύκολα τροφή.

6. Πώς μπορούμε να τη βοηθήσουμε;

• Να μην πετάμε σκουπίδια στο δάσος.

• Να προστατεύουμε τα δέντρα και τα ζώα.

• Να μαθαίνουμε στα παιδιά και στους μεγάλους για τη σημασία της.

Τα νήπια παρακολούθησαν βίντεο σχετικά με τη ζωή της καφέ αρκούδας, έμαθαν για την ανάγκη προστασία της και διασκέδασαν επίσης μαζί της, χορεύοντας και τρίβοντας την πλατούλα τους σε δέντρα μαζί της.

Παίξαμε παιχνίδια γνώσεων όπως τα παρακάτω:

Ο χορός της Αρκούδας

Τέλος, ζωγραφίσαμε την δική μας αρκουδίτσα!