Νηπιαγωγείο Κανδήλας Αρκαδίας

Την Πέμπτη 22 Μαΐου 2025, το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό Σχολείο Κανδήλας πραγματοποίησαν μια υπέροχη εκπαιδευτική εκδρομή στο αγρόκτημα “Παπάκια”, που βρίσκεται στην καταπράσινη περιοχή της Καρύταινας.

Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά τη ζωή στο αγρόκτημα, να παρατηρήσουν ζώα όπως παπάκια, στρουθοκαμήλους, κατσικάκια, ελαφάκια, κουνελάκια,  παγώνια, χελώνες κ.α. να ταΐσουν κάποια από αυτά και να περπατήσουν ανάμεσα στη φύση. Μέσα από βιωματικές δράσεις, έμαθαν για τις ανάγκες των ζώων, τον ρόλο του αγρότη και τη σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος.

Οι μικροί μαθητές συμμετείχαν με ενθουσιασμό, έπαιξαν στους χώρους του αγροκτήματος (δεντρόσπιτο, παιδική χαρά κλπ.).  και επέστρεψαν γεμάτοι όμορφες εμπειρίες και γνώσεις από τον κόσμο της υπαίθρου. Ήταν μια αξέχαστη ημέρα που συνέδεσε τη μάθηση με την ανακάλυψη και τη χαρά της εξερεύνησης!

Καθώς πλησιάζει το τέλος της άνοιξης, ξεκινήσαμε μια κουβέντα με τα παιδιά για το καλοκαίρι που έρχεται και τις ρουτίνες που ακολουθούν όταν τα σχολεία κλείνουν. Στην παρεούλα, τα νήπια μοιράστηκαν με χαρά τις εμπειρίες και τις αγαπημένες τους καλοκαιρινές δραστηριότητες. Η θάλασσα ήταν το σημείο αναφοράς για τα περισσότερα παιδιά· ανέφεραν τις βουτιές, το παιχνίδι στην άμμο και ιδιαίτερα την παρατήρηση του βυθού με μάσκα.

Η συζήτηση αυτή οδήγησε φυσικά στα ζωάκια της θάλασσας. Τα παιδιά ανέφεραν αρκετά είδη, όμως έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα καβουράκια, τα οποία γνώριζαν καλά και περιέγραψαν με ενθουσιασμό.

Γνωριμία με τα Καβουράκια

🦀 Τα καβουράκια είναι μικρά θαλάσσια ζώα με σκληρό καβούκι που τα προστατεύει.

🦀 Περπατούν στο πλάι με τα πολλά ποδαράκια τους και έχουν δύο δαγκάνες που τις χρησιμοποιούν για να πιάνουν την τροφή τους ή να προστατεύονται.

🦀 Μπορούν να ζουν σε παραλίες, βράχια ή ακόμα και κάτω από την άμμο.

🦀 Είναι ήσυχα, αλλά πολύ δραστήρια πλάσματα που αγαπούν να κρύβονται.

🦀 Υπάρχουν καβουράκια σε πολλά χρώματα και μεγέθη – από πολύ μικρά μέχρι και πολύ μεγάλα!

Μέσα από τις αφηγήσεις τους, τα νήπια εξέφρασαν συναισθήματα χαράς, περιέργειας και θαυμασμού για αυτά τα ιδιαίτερα πλάσματα της θάλασσας.

Χρησιμοποιώντας τα κάτωθι υλικά …

• Κόκκινο χαρτόνι

• Ψαλίδι

• Κόλλα (στικ )

• Μαρκαδόροι

• Ματάκια

τα νήπια έφτιαξαν τα πιο γλυκά καβουράκια!

Η πεταλούδα ξεκινά τη ζωή της ως αυγό πάνω σε ένα φύλλο.
Από το αυγό βγαίνει η κάμπια, που τρώει φύλλα και μεγαλώνει.
Μετά γίνεται κουκούλι (ή χρυσαλίδα) και μένει ακίνητη για λίγες μέρες.
Στο τέλος, από το κουκούλι βγαίνει μια όμορφη πεταλούδα!

Και ο κύκλος ξαναρχίζει!

Τα νήπια εμπέδωσαν τον κύκλο ζωής της πεταλούδας με σχετικό φύλλο εργασίας, αφού προηγήθηκε συζήτηση στον κύκλο και παρακολούθηση σχετικού βίντεο.

Έμαθαν να γράφουν το γράμμα Υ με αφορμή την αναφορά στο λουλούδι υάκινθο σε προηγούμενο μάθημα ενώ προχώρησαν στη γραφή του αριθμού 9.

Από τη Σκέψη στη Δράση: “Τα Νήπια Γίνονται Ήρωες των Αδέσποτων Ζώων”

Στην τάξη μας, η φροντίδα για τα ζώα δεν είναι απλώς ένα μάθημα – είναι ένα ταξίδι γεμάτο ενσυναίσθηση, δημιουργικότητα και συνεργασία. Όλα ξεκίνησαν όταν τα παιδιά είδαν εικόνες από αδέσποτα ζώα. Οι ερωτήσεις τους ήταν αυθόρμητες, γεμάτες ενδιαφέρον και φροντίδα: «Ποιος τα ταΐζει;», «Μπορούμε να τα βοηθήσουμε;». Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα: να δράσουμε μαζί!

 Σχεδιάζοντας με Καρδιά και Φαντασία

Η πρώτη μας δραστηριότητα ήταν ο σχεδιασμός της δράσης. Τα παιδιά κάθισαν σε κύκλο και συζήτησαν με ενθουσιασμό: «Τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε;» Πρότειναν ιδέες όπως η επίσκεψη σε καταφύγιο ζώων, η συλλογή αντικειμένων και η δημιουργία αφισών. Όλες οι ιδέες συγκεντρώθηκαν σε έναν πίνακα και μαζί δημιουργήσαμε ένα πολύχρωμο, οπτικό χρονοδιάγραμμα με σύμβολα και εικόνες που βοηθούν τα παιδιά να κατανοήσουν καλύτερα τον χρόνο και την πορεία των δράσεων.

Το σχέδιο μας είχε τέσσερα βασικά στάδια:

1. Μαθαίνουμε για τα αδέσποτα ζώα

2. Προετοιμάζουμε δώρα και προσφορές

3. Επισκεπτόμαστε ένα καταφύγιο

4. Παρουσιάζουμε το έργο μας στους άλλους

Μέσα από αυτό το ταξίδι, τα παιδιά δεν ήταν απλώς μαθητές – έγιναν μικροί σχεδιαστές δράσης!

Προετοιμασία για τη Συνάντηση με την Ειδικό

Η επόμενη πρόκληση ήταν να προετοιμαστούμε για τη συνάντηση με την υπεύθυνη του Προγράμματος Διαχείρισης Αδέσποτων Ζώων του Δήμου Τρίπολης. Τα παιδιά, χωρισμένα σε ομάδες, συνεργάστηκαν για να συντάξουν ερωτήσεις. Και τι ερωτήσεις! Αληθινές, συγκινητικές, γεμάτες σκέψη:
«Τι κάνετε όταν ένα ζώο είναι άρρωστο;»,
«Τα ζώα λυπούνται όταν είναι μόνα τους;».
Αφού καταγράψαμε τις ερωτήσεις, τις εικονογραφήσαμε για να τις θυμόμαστε καλύτερα. Η επίσκεψη της κας Ψιμάρνη στην τάξη μας γέμισε ενθουσιασμό και γνώση. Τα παιδιά άκουγαν προσεκτικά και συμμετείχαν με χαρά στη συζήτηση.

Το Κουτί Αγάπης: Μια Δράση με Νόημα

Στο μεταξύ, η αγάπη έγινε πράξη! Με τη βοήθεια των οικογενειών τους, τα παιδιά άρχισαν να φέρνουν κουβέρτες, τρόφιμα και μικρά παιχνίδια. Όλα συγκεντρώθηκαν και ταξινομήθηκαν με φροντίδα στην τάξη και τοποθετήθηκαν στο “Κουτί Αγάπης”, ένα μεγάλο κουτί που στολίσαμε με χειροποίητες ετικέτες, φωτογραφίες και συνθήματα όπως «Για τους αδέσποτους φίλους μας». Το κουτί μπήκε στην είσοδο του σχολείου και έγινε σημείο ευαισθητοποίησης για όλους.

Παράλληλα, τα παιδιά έφτιαξαν μικρά δώρα για τα ζώα που θα συναντήσουν στο καταφύγιο και δημιούργησαν ενημερωτικά φυλλάδια στον υπολογιστή για να ενημερώσουν την υπόλοιπη σχολική κοινότητα για τη δράση τους.

 Η Δύναμη της Συμπόνιας στα Μικρά Χέρια

Αυτό το κομμάτι του προγράμματός μας δεν ήταν απλώς μια δραστηριότητα. Ήταν μια εμπειρία γεμάτη νόημα, που ένωσε τη γνώση με το συναίσθημα και τη δράση. Τα νήπια μας έμαθαν να σχεδιάζουν, να συνεργάζονται, να αποφασίζουν και –το σημαντικότερο– να νοιάζονται.

Η αγάπη για τα ζώα έγινε γέφυρα για την ανάπτυξη δεξιοτήτων, την ενσυναίσθηση και την καλλιέργεια της κοινωνικής υπευθυνότητας. Και κάπως έτσι, τα παιδιά μας έγιναν οι μικροί ήρωες που έκαναν τον κόσμο λίγο πιο ζεστό για τα πλάσματα που δεν έχουν φωνή.

Λήψη αρχείου

Στην όμορφη Κανδύλα Αρκαδίας, ένα ξεχωριστό μουσείο άνοιξε τις πόρτες του για να κρατήσει ζωντανή την ιστορία και την παράδοση του χωριού!

Στις 16 Αυγούστου 2017, ιδρύθηκε το Λαογραφικό Μουσείο «Ζωοδόχος Πηγή», σε έναν χώρο που παραχωρήθηκε με αγάπη από την Ιερά Μητρόπολη. Ήταν μια ιδέα που ωρίμαζε για χρόνια και χάρη στην προσπάθεια και την υποστήριξη των κατοίκων της Κανδύλας έγινε πραγματικότητα.

Το μουσείο φιλοξενεί πολύτιμα αντικείμενα από την καθημερινή ζωή των παλαιότερων γενεών. Με προσοχή και φροντίδα, συγκεντρώθηκαν:

• Παραδοσιακές στολές

• Κεντήματα και υφαντά

• Αργαλειός και εργαλεία υφαντικής

• Οικιακές συσκευές και σκεύη μιας άλλης εποχής

• Εργαλεία παλιών επαγγελμάτων, όπως του τσαγκάρη, του γεωργού και της υφάντρας

Κάθε αντικείμενο έχει τη δική του ιστορία και μας βοηθά να γνωρίσουμε καλύτερα τη ζωή των προγόνων μας. Είναι σαν ένα παράθυρο στο παρελθόν που μας συνδέει με τις ρίζες μας.

Γιατί είναι σημαντικό για τα παιδιά;

Στο Νηπιαγωγείο Κανδύλας, πιστεύουμε πως είναι πολύτιμο τα παιδιά να γνωρίζουν την παράδοση και την ιστορία του τόπου τους. Τα νήπια μπόρεσαν

• Να δουν από κοντά αντικείμενα που δεν υπάρχουν πια στην καθημερινή μας ζωή,

• Να μάθουν πώς ζούσαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες τους,

• Να καλλιεργήσουν σεβασμό για τον πολιτισμό και τις ρίζες τους.

Κατά την επίσκεψή μας στο Λαογραφικό Μουσείο «Ζωοδόχος Πηγή» στην Κανδύλα, τα νήπια είχαν την ευκαιρία να ζήσουν μια μοναδική εμπειρία: να δουν από κοντά — και να δοκιμάσουν — πώς λειτουργεί ο αργαλειός, το παραδοσιακό εργαλείο που χρησιμοποιούσαν οι γυναίκες του χωριού μας για να υφαίνουν υφάσματα.

Ο αργαλειός είναι ένα παραδοσιακό ξύλινο εργαλείο που βοηθά τους ανθρώπους να φτιάχνουν υφάσματα, χρησιμοποιώντας νήματα. Παλιά, κάθε σπίτι είχε τον δικό του αργαλειό και οι γυναίκες ύφαιναν σεντόνια, πετσέτες, τραπεζομάντιλα, ακόμα και ρούχα!

Πώς λειτουργεί;

🔹 Πρώτα, περνιέται ένα σύνολο από νήματα στη σειρά (τα λέμε “στήμονα”) επάνω στον αργαλειό.
🔹 Στη συνέχεια, με τη βοήθεια ενός εργαλείου που μοιάζει με βάρκα — το σαΐτι — περνάμε ένα άλλο νήμα οριζόντια ανάμεσα στους στήμονες.
🔹 Με κάθε πάτημα των πεταλιών, ανεβοκατεβαίνουν τα νήματα και δημιουργείται το γνωστό πλέξιμο του υφάσματος.
🔹 Στο τέλος, πιέζουμε το νήμα με μια “χτένα” για να “σφίξει” το ύφασμα και να γίνει πιο σφιχτό και σταθερό.

Με τη βοήθεια της υπεύθυνης του μουσείου, τα παιδιά:

• Πλησίασαν τον αργαλειό και παρατήρησαν τα διάφορα μέρη του,

• Άγγιξαν τα νήματα και τα εργαλεία,

• Και το πιο εντυπωσιακό: δοκίμασαν να περάσουν το σαΐτι μέσα από τα νήματα, όπως έκαναν παλιά οι γιαγιάδες τους!

Οι υπεύθυνες του μουσείου, με αγάπη, υπομονή και αληθινό μεράκι, μας καθοδήγησαν σε κάθε γωνιά της παράδοσης. Η ξενάγηση ήταν γεμάτη εικόνες, ιστορίες και χαμόγελα και κατάφερε να αγγίξει τις καρδιές μικρών και μεγάλων.

Μέσα από τα λόγια τους, τα παλιά αντικείμενα «ζωντάνεψαν» και έγιναν γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν.

Μετά την ξενάγηση, οι κυρίες του μουσείου παρότρυναν τα παιδιά να δημιουργήσουν με πλαστελίνη ένα αντικείμενο που τους έκανε εντύπωση. Τα νήπια, με ενθουσιασμό και φαντασία, διάλεξαν να φτιάξουν μια μαγκούρα — ένα απλό αλλά σημαντικό αντικείμενο που τους τράβηξε την προσοχή, καθώς συμβόλιζε τη ζωή και την καθημερινότητα των ανθρώπων του χωριού.

Μέσα από αυτό το μικρό έργο, τα παιδιά εξέφρασαν τη χαρά, την παρατήρηση και τη σύνδεσή τους με την παράδοση.

Κατά την αποχώρησή μας, τα παιδιά έλαβαν ένα μικρό δωράκι από τις υπεύθυνες του μουσείου — μια γλυκιά και συγκινητική κίνηση που επισφράγισε την εμπειρία μας με αγάπη και χαρά. Οι παιδικές φατσούλες έλαμψαν από ευγνωμοσύνη και ενθουσιασμό!

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στις υπέροχες κυρίες του μουσείου, Δεληγιάννη Κωνσταντίνα και Σπυριδούλα, που με τόση φροντίδα και ζεστασιά μας υποδέχτηκαν, μας ξενάγησαν και μας ενέπνευσαν!

Στο νηπιαγωγείο μας ξεκινήσαμε ένα πολύ ξεχωριστό εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τίτλο «Φίλοι χωρίς σπίτι», που έχει ως στόχο να ευαισθητοποιήσει τα παιδιά για τα αδέσποτα ζώα και την ανάγκη προστασίας και φροντίδας τους.

Μέσα από πολλές όμορφες και βιωματικές δραστηριότητες, τα παιδιά μαθαίνουν τι σημαίνει να είναι ένα ζώο αδέσποτο, ποιοι το φροντίζουν, τι είναι η υιοθεσία και πώς μπορούμε όλοι να βοηθήσουμε. Μαθαίνουν να εκφράζουν τα συναισθήματά τους, να συνεργάζονται και να γίνονται πιο υπεύθυνοι και συμπονετικοί πολίτες.

Τί μάθαμε

Τα παιδιά:

• Έμαθαν νέες λέξεις όπως «καταφύγιο», «υιοθεσία», «φροντίδα».

• Συζήτησαν και μοιράστηκαν εμπειρίες από δικά τους κατοικίδια ή ζώα που έχουν δει στον δρόμο.

• Έφτιαξαν έναν νοητικό χάρτη, ταξινομώντας τι γνωρίζουν ήδη και τι καινούργιο μαθαίνουν για τα ζώα.

• Παρακολούθησαν φωτογραφίες και βίντεο και απάντησαν σε ερωτήσεις όπως «Γιατί ένα ζώο μπορεί να είναι μόνο του στον δρόμο;»

🔹 Το “Δέντρο Απαντήσεων”: Κάθε παιδί πρότεινε και κατέγραψε μια σκέψη ή ερώτηση για τα αδέσποτα ζώα. Έτσι, φτιάξαμε όλοι μαζί ένα μεγάλο, πολύχρωμο δέντρο γεμάτο με ιδέες και προβληματισμούς!

🔹 Γινόμαστε μικροί δημοσιογράφοι! Τα παιδιά πήραν συνεντεύξεις από φίλους τους στο Δημοτικό Σχολείο με ερωτήσεις όπως «Έχεις κατοικίδιο;», «Έχεις δει αδέσποτο ζωάκι;» και παρουσίασαν τα αποτελέσματα μέσα από απλά γραφήματα και ζωγραφιές.

Γιατί το κάνουμε αυτό;

Για να μάθουν τα παιδιά από μικρά:

• να φροντίζουν όχι μόνο τους φίλους τους, αλλά και τα ζώα που έχουν ανάγκη,

• να γίνονται ενεργοί, συμπονετικοί και υπεύθυνοι πολίτες,

• και να καταλάβουν ότι κάθε ζώο αξίζει αγάπη και στέγη.

Μείνετε συντονισμένοι για τις επόμενες δράσεις μας!

https://blogs.sch.gr/2nipamf

Τα παιδιά παρακολούθησαν ένα ενημερωτικό βίντεο με τα 10 ζώα που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν από τον πλανήτη μας, ολοκληρώνοντας τις δράσεις του σχετικού Εργαστηρίου Δεξιοτήτων.

Στη συνέχεια, έγινε απλή και κατανοητή συζήτηση, όπου τα παιδιά έμαθαν ότι:
Κάποια ζώα δεν βρίσκουν πια εύκολα τροφή ή μέρος για να ζήσουν.
Μερικά δάση, βουνά και θάλασσες καταστρέφονται από τους ανθρώπους.
Άλλα ζώα κυνηγιούνται άδικα ή παγιδεύονται.

Μέσα από το βίντεο και τη συζήτηση, τα παιδιά κατάλαβαν πως όλα τα ζώα έχουν δικαίωμα να ζουν ελεύθερα στη φύση, και ότι μπορούμε να τα βοηθήσουμε με μικρές αλλά σημαντικές πράξεις, όπως:
✔️ Δεν πετάμε σκουπίδια στη φύση.
✔️ Φροντίζουμε τα ζώα.
✔️ Μιλάμε στους μεγάλους για το πόσο σημαντικό είναι να προστατεύουμε τον πλανήτη μας.

Έκλεισαν την ημέρα με το σύνθημα:
“Όλα τα ζώα αξίζουν να ζουν! Εμείς τα αγαπάμε και τα προστατεύουμε!”

Αφού προηγήθηκε η Πρόκληση ενδιαφέροντος σε προηγούμενες ημέρες για την καφέ αρκούδα, το κόκκινο ελάφι, την χελώνα καρέτα-καρέτα και τη φώκια μονάχους-μονάχους, ζώα της ελληνικής πανίδας που απειλούνται με εξαφάνιση, και ακολουθώντας τα βήματα:

Διερεύνηση – Επεξεργασία θέματος

Τα νήπια συμμετείχαν σε ποικίλες δραστηριότητες που στόχο είχαν την εμβάθυνση και ανακάλυψη πληροφοριών για τα τέσσερα απειλούμενα είδη. Παρακολούθησαν εκπαιδευτικά βίντεο και ξεφύλλισαν παιδικά βιβλία και φωτογραφικό υλικό για την καφέ αρκούδα, το κόκκινο ελάφι, τη θαλάσσια χελώνα καρέτα-καρέτα και τη μεσογειακή φώκια μονάχους-μονάχους.
Κατέγραψαν τις ερωτήσεις και τις απορίες τους, ενώ συζήτησαν για τις απειλές που αντιμετωπίζουν τα ζώα αυτά στο φυσικό τους περιβάλλον. Επιπλέον, δραματοποίησαν ιστορίες σχετικές με την προστασία της άγριας ζωής, ενσώματες αφηγήσεις και θεατρικό παιχνίδι με ρόλους των ίδιων των ζώων και των ανθρώπων που δρουν για τη διάσωσή τους.

Υλοποίηση / Παραγωγή

Στο πλαίσιο της δημιουργικής έκφρασης και συνεργασίας, τα νήπια ζωγράφισαν τα ζώα χρησιμοποιώντας διάφορα υλικά και τεχνικές (κολλάζ, ακουαρέλα, μαρκαδόρους). Δημιούργησαν αφίσες και συνθήματα για την προστασία των τεσσάρων ειδών και γνώρισαν τους οργανισμούς που δραστηριοποιούνται για την προστασία τους (π.χ. ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, ΑΡΧΕΛΩΝ, MOm, WWF).
Επίσης, συνεργάστηκαν για να δημιουργήσουν μια ομαδική κατασκευή–παρουσίαση των ζώων στο φυσικό τους περιβάλλον, την οποία παρουσίασαν σε άλλα τμήματα ή στους γονείς.

Εμπέδωση – Ανατροφοδότηση

Τα νήπια, στο στάδιο της Εμπέδωσης, δούλεψαν σε φύλλα εργασίας με στόχο την ενίσχυση των γνώσεών τους για τα ζώα υπό εξαφάνιση και τα μέτρα προστασίας που απαιτούνται.
Ακολούθησε συζήτηση στην ολομέλεια, κατά την οποία πραγματοποιήθηκε τόσο ατομική όσο και ομαδική ανατροφοδότηση των γνώσεων και δράσεων που προηγήθηκαν. Μέσα από τη διαδικασία του αναστοχασμού, τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να επαναδιατυπώσουν αυτά που έμαθαν και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους για την ανάγκη προστασίας της άγριας ζωής.

Αποτίμηση – Κλείσιμο

Στο τελικό στάδιο του σχεδίου εργασίας, πραγματοποιήθηκε έκθεση του τελικού έργου, στην οποία παρουσιάστηκαν οι κατασκευές και οι ζωγραφιές των παιδιών σχετικά με τα απειλούμενα ζώα (καφέ αρκούδα, κόκκινο ελάφι, χελώνα καρέτα-καρέτα, φώκια μονάχους-μονάχους). Η έκθεση λειτούργησε ως αφορμή για συζήτηση με τους μαθητές/τριες του Δημοτικού, αναδεικνύοντας τη σημασία της προστασίας της άγριας ζωής.

Η δράση ολοκληρώθηκε με σύνδεση στο επόμενο θέμα, που αφορά στην προστασία των αδέσποτων ζώων, στα πλαίσια ενίσχυσης της ενσυναίσθησης, της φιλοζωίας και της ενεργούς πολιτειότητας. Μέσα από τις νέες δραστηριότητες, τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να συνεχίσουν την ευαισθητοποίηση σε θέματα που άπτονται της υπεύθυνης στάσης απέναντι στο περιβάλλον και τα ζώα.

Μαθαίνω τα μέρη του σώματος της αρκούδας

Μαθαίνω τα μέρη του σώματος του ελαφιού

Μαθαίνω τα μέρη του σώματος της φώκιας

Μετράω φώκιες, φάλαινες και καρέτα καρέτα

Μετρώντας δημιουργώ το μονοπάτι της χελώνας καρέτα καρέτα βοηθώντας την να φτάσει στη θάλασσα ασφαλής

Δημιουργώ συνθήματα υπέρ της προστασίας των ζώων

Μαθαίνω τους οργανισμούς προστασίας των ζώων υπό εξαφάνιση

Φτιάχνω το παζλ για να συναντήσω τον χελώνο Αλέξανδρο

Στο νηπιαγωγείο πραγματοποιήθηκε στο ολοήμερο πρόγραμμα, μία βιωματική δράση με σκοπό την αναγνώριση, κατανόηση και έκφραση βασικών συναισθημάτων. Τα παιδιά γνώρισαν και εξερεύνησαν τρία βασικά συναισθήματα: λύπη, θυμό και χαρά, μέσα από ένα δημιουργικό σενάριο-παιχνίδι ρόλων.

Η δράση ξεκίνησε με συζήτηση για τα συναισθήματα της λύπης και του θυμού, τα οποία συχνά δυσκολεύουν τα παιδιά να τα κατανοήσουν ή να τα εκφράσουν. Στόχος ήταν, μέσα από την αναγνώριση αυτών των συναισθημάτων, να οδηγηθούμε στο θετικό ζητούμενο συναίσθημα: τη χαρά.

Τα παιδιά “ταξίδεψαν” με μία φανταστική βάρκα σε τρία διαφορετικά “νησιά”:

• το νησί της λύπης,

• το νησί του θυμού και

• το νησί της χαράς.

Πριν από κάθε “προσάραξη” στο νησί, έπρεπε να περάσουν μία δοκιμασία: ένα κουίζ συναισθημάτων με εικόνες, το οποίο απαντούσαν χρησιμοποιώντας τάμπλετ, και αφορούσε το συναίσθημα του εκάστοτε νησιού.

Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες και επέλεξαν από ποιο συναίσθημα θα ξεκινήσουν.

Η άφιξη σε κάθε νησί συνοδευόταν από ένα ορχηστρικό μουσικό κομμάτι, το οποίο μέσα από τη μελωδία και τον ρυθμό υποδήλωνε το συναίσθημα που επρόκειτο να εξερευνήσουν. Με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά προετοιμάζονταν συναισθηματικά και γνώριζαν σε ποιο νησί ήταν η ώρα να “αποβιβαστούν”.

Στο νησί της Λύπης

Το χρώμα του νησιού ήταν μαύρο. Η γωνιά της λύπης είχε καλυφθεί με μαύρο ύφασμα και εικόνες παιδιών και ενηλίκων που εκφράζουν τη λύπη μέσα από το πρόσωπό τους.
Η ομάδα που επισκέφθηκε το νησί συζήτησε για στιγμές που έχουν νιώσει λύπη, τα αίτια, αλλά και πώς εκδηλώνεται αυτό το συναίσθημα στο σώμα τους.

Στο νησί του Θυμού

Το χρώμα του νησιού ήταν κόκκινο. Το μαθησιακό κέντρο είχε εικόνες θυμωμένων παιδιών και ενηλίκων και έντονο κόκκινο χρώμα.
Έγινε συζήτηση για καταστάσεις που προκαλούν θυμό, πώς τον αναγνωρίζουμε στο σώμα και με ποιον τρόπο μπορούμε να διαχειριστούμε αυτό το συναίσθημα.

Στο νησί της Χαράς

Το χρώμα του ήταν γαλάζιο και ροζ, συμβολίζοντας τη γαλήνη και την ευεξία. Η γωνιά της χαράς ήταν γεμάτη μπαλόνια, εικόνες χαμογελαστών ανθρώπων και μια ευχάριστη, χαρούμενη ατμόσφαιρα.
Τα παιδιά συζήτησαν για καταστάσεις που τους φέρνουν χαρά, πώς τη νιώθουν και πώς τη δείχνουν.

Σε κάθε νησί, το κουίζ συναισθημάτων προηγείτο της συζήτησης για να τους επιτραπεί η “είσοδος”. Τα παιδιά αναγνώριζαν πρόσωπα, καταστάσεις και αντιδράσεις που σχετίζονταν με το συναίσθημα κάθε νησιού.

Η δράση ολοκληρώθηκε με την επίσκεψη όλων των παιδιών στο νησί της χαράς, κατακτώντας μέσα από αυτή τη διαδρομή την εμπειρία της συναισθηματικής κατανόησης και ισορροπίας.

Στόχοι της Δράσης

Αναγνώριση και ονομασία βασικών συναισθημάτων (λύπη, θυμός, χαρά).
Κατανόηση των αιτιών και των εκφράσεων των συναισθημάτων.
Έκφραση προσωπικών εμπειριών και ενίσχυση της συναισθηματικής επίγνωσης.
Ανάπτυξη ενσυναίσθησης μέσω εικόνων και ομαδικής συζήτησης.
Καλλιέργεια συνεργασίας και συμμετοχής μέσω παιχνιδιού ρόλων και βιωματικής μάθησης.
Αξιοποίηση της τεχνολογίας ως μέσο διαδραστικής εκπαίδευσης (κουίζ σε τάμπλετ).
Σύνδεση συναισθημάτων με οπτικά ερεθίσματα (χρώματα, εικόνες, μαθησιακά κέντρα).

Στο τέλος της δράσης, τα παιδιά συμμετείχαν σε μια συμβολική και δημιουργική δραστηριότητα: ανακάτεψαν υλικά της χαράς μέσα σε μία κατσαρόλα, φτιάχνοντας τον μαγικό χυμό της χαράς. Κάθε παιδί πρόσθετε και ένα “συστατικό”, εκφράζοντας έτσι τι σημαίνει για εκείνο χαρά. Ο μαγικός χυμός περιλάμβανε:

• χαρά

• χαμόγελα

• αγκαλιές

• φιλιά

• αγάπη

• μοιρασιά

• σεβασμό

• αλληλοβοήθεια

• υποστήριξη

• και φυσικά πολλή χρυσόσκονη σε ποικίλα χρώματα

Η δημιουργία του μαγικού χυμού αποτέλεσε έναν συμβολικό τρόπο σύνδεσης των παιδιών με τις έννοιες που είχαν δουλέψει, μετατρέποντας την έννοια της χαράς σε ένα κοινό, δημιουργικό και χειροπιαστό αποτέλεσμα.