από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Οι θρησκευτικές καταβολές του Φιλελευθερισμού και του Κομμουνισμού (ομιλία της Μ. Ευθυμίου)

Παρακάτω θα βρείτε τα σημαντικότερα σημεία της ομιλίας. Η κ. Ευθυμίου ξεκινά στο 12ο λεπτό.

 

❧

 

12΄ Στο 2017 είχαμε δύο επετείους: τα 5οο χρόνια από το προτεσταντικό κίνημα (την τοιχοκόλληση των 95 θέσεων του Λούθηρου) και τα 100 χρόνια από την Ρωσική Επανάσταση. Φαίνονται ασύνδετες αλλά είναι εξαιρετικά συνδεδεμένες: ο Προτεσταντισμός είναι η δύναμη πίσω από την σύγχρονη οικονομία, που κυριαρχεί στον κόσμο. Ο Μαξ Βέμπερ με το έργο του Η προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού άλλαξε την οπτική πολλών κοινωνιολόγων και ιστορικών. Τοποθετεί τον καπιταλισμό σε βάσεις ηθικές που προήλθαν από τον Προτεσταντισμό, ο οποίος ξεκίνησε το 1507 από έναν θεολόγο που δεν είχε καθόλου στον νου του ότι οι απόψεις του θα έπαιρναν τέτοια οικονομική και κοινωνική πορεία.

Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ο τελικός λόγος του δικτάτορα (από την ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν “Ο Μεγάλος Δικτάτωρ”)

Ο Τσάπλιν ως Adenoid Hynkel (πηγή: Βικιπαίδεια)

Λυπάμαι, αλλά δε θέλω να γίνω αυτοκράτορας. Δεν είναι αυτή η δουλειά μου. Δε θέλω να κυβερνήσω ή να κατακτήσω κανέναν. Θα ήθελα να βοηθήσω όλο τον κόσμο -αν είναι δυνατόν- Ιουδαίους, Εθνικούς -μαύρους, λευκούς.

Όλοι μας θέλουμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο. Έτσι είναι τα ανθρώπινα πλάσματα. Θέλουμε να ζήσουμε ο ένας με την ευτυχία του άλλου -όχι ο ένας με την αθλιότητα του άλλου. Δε θέλουμε να μισούμε και να περιφρονούμε ο ένας τον άλλο. Σ’ αυτό τον κόσμο υπάρχει χώρος για όλους. Και η καλή γη είναι πλούσια και μπορεί να φροντίσει για τον καθένα.Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Τσάρλι Τσάπλιν: πώς βλέπω τον κόσμο

Ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν και η Έλσα Λέβενταλ στην πρεμιέρα της ταινίας Τα Φώτα της Πόλης (αγγλικά: City Lights‎, 1931) [πηγή: επίσημος ιστότοπος]

 

Νομίζω πως έχουμε φτάσει σε ένα σημείο κατάλληλο, για να συνοψίσω την κατάσταση του κόσμου, όπως τη βλέπω να είναι σήμερα [σημ. η αυτοβιογραφία του Τσάπλιν πρωτοδημοσιεύτηκε το 1964]. Με τις συσσωρευμένες περιπλοκές της σύγχρονης ζωής, με την κινητική εισβολή του εικοστού αιώνα, το άτομο βρίσκεται περικυκλωμένο από γιγάντιους θεσμούς που το απειλούν από όλες τις πλευρές, πολιτικά, επιστημονικά και οικονομικά. Γινόμαστε τα θύματα μιας ψυχικής ρύθμισης, ενός συνόλου κυρώσεων και αδειών.

Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Μια μαρτυρία για τη ζωή στη δικτατορία και για τα γεγονότα στο Πολυτεχνείο

Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Μακεδονία (16 Νοεμβρίου 1973). Πηγή: Βικιπαίδεια

 

Γιώργος Γαβριήλ, Η λάθος πληροφορία που οδήγησε στο «Πολυτεχνείο»

 

Ο Γιώργος Γαβριήλ ήταν φοιτητής της Φυσικομαθηματικής Σχολής

και έλαβε ενεργό μέρος στις καταλήψεις της Νομικής

 

Από τα παιδιά της σημερινής εποχής κανένα δεν μπορεί να καταλάβει το κλίμα της δικτατορίας. Δεν υπήρχε καμία έκφραση της προσωπικής ή κοινωνικής μου ζωής όπου να μην ένιωθα το βάρος της δικτατορίας. Ήταν μια ταφόπλακα που μας πλάκωνε. Έπρεπε να λειτουργείς πάντα με τον τρόπο που εκείνη απαιτούσε. Καθετί που έκανες, είτε πήγαινες σε σινεμά, σε βιβλιοθήκη ή σε ταβέρνα, είχες πάντα το άγχος ότι δεν ήταν αποδεκτό από τη δικτατορία, και οποιαδήποτε στιγμή θα μπορούσε να το πληρώσεις. Ο Παττακός τα είχε βάλει κάποια στιγμή με όσες φορούσαν μίνι φούστα. Ακόμη και την αμφίεση των νέων ελέγχανε.

Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Γιώργος Γραμματικάκης, Ανορθόδοξος δεκάλογος -και ένα υστερόγραφο
MEP-Giorgos-Grammatikakis-1021×580

1. Ένα κείμενο για το μέλλον -της επιστήμης, της παιδείας, του ανθρώπου- οδηγεί γρήγορα σε αμηχανία. Εκτός του ότι αυτές οι έννοιες χρειάζεται ίσως να ορισθούν από την αρχή, το μέλλον έχει πια συνδεθεί υπό τύπον απειλής με συγκεκριμένες ημερομηνίες. Χθες ήταν το 1992, που ευτυχώς πέρασε χωρίς να το αντιληφθούμε. Τώρα είναι το 2000 – αυτό, φοβούμαι, οπωσδήποτε θα το αντιληφθούμε: Πέραν των λογής συγκλίσεων αλλάζει η χιλιετηρίδα, και αυτή η αλλαγή ασφαλώς θα συνοδεύεται από βεγγαλικά, διαγγέλματα πολιτικών, τηλεοπτικά αφιερώματα και τηλεπαιχνίδια. Ερώτηση: Πόσα μηδενικά έχει το 2000; Η σωστή απάντηση θα συνοδεύεται από δώρα πραγματικής αξίας όσης και ο αριθμός των μηδενικών. Πραγματικής αξίας με την έννοια: Τα έχει ανάγκη κανείς; Έχει ανάγκη ο άνεργος την ηλεκτρική σκούπα, ο έγκλειστος στη μοναξιά των μεγαλουπόλεων το δωρεάν ταξίδι σε μια άλλη μεγαλούπολη, έχει ανάγκη η «σεμνή και τραγική παρθένα, που λεγόταν Πουλχερία» τα καλλυντικά; Για άλλα πράγματα έπρεπε να έχομε ανάγκη. Για την ανάσα της φύσης, για τον έρωτα και την ανθρώπινη αλληλεγγύη, για τα σπουδαία της τέχνης και τον πολιτισμού. Φοβούμαι ότι δεν έχομε τόση ανάγκη από το μέλλον όση από το παρόν. Το παρόν είναι που κάνει το μέλλον να μας φοβίζει.

Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Η ελληνική αρχαιότητα και η σχέση της με σύγχρονα πολιτικά φαινόμενα (διάλεξη του Άγγελου Χανιώτη)

 

Στην ομιλία αυτή, που δόθηκε στις 8 Μαΐου 2018, ο καθηγητής Άγγελος Χανιώτης αναφέρεται στην επικαιρότητα και στη χρησιμότητα των κλασικών και ιδίως των ιστορικών σπουδών, ενώ στη συνέχεια κάνει παραλληλισμούς μεταξύ αρχαίων και σύγχρονων κοινωνικών καταστάσεων με βάση φαινόμενα, όπως η οικονομική κρίση και η αντιμετώπισή της, η διαμόρφωση της ιστορικής μνήμης, η θεατρικότητα στον δημόσιο βίο, οι σχέσεις πολιτικών και πολιτών και ο σχηματισμός της ταυτότητας. Απομαγνητοφώνησα το μεγαλύτερο τμήμα της ομιλίας, στο οποίο φαίνονται οι βασικές ιδέες και η σχετική τεκμηρίωση, παραλείποντας μονάχα μερικά επιπλέον παραδείγματα και σχόλια που κάνει ο Χανιώτης. Μέσα σε αγκύλες βάζω μερικές επεξηγήσεις. Σε κάποιους ιστορικούς όρους δίνω συνδέσμους για περισσότερες πληροφορίες.

Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Γιώργος Γραμματικάκης, Τον τόπο μας, εμείς οι Έλληνες, δεν τον αγαπούμε
MEP-Giorgos-Grammatikakis-1021×580

Από την αδιαφορία και τη σιωπή, όσον αφορά το περιβάλλον, η χώρα μας έχει περάσει σε ένα επίπεδο γενικευμένης φλυαρίας. Η σημασία του υπογραμμίζεται παντού: σε λόγους πολιτικών και σε εκδηλώσεις κοινωνικές, στις τηλεοπτικές εκπομπές και σε δημοσιεύματα των εφημερίδων. Μεγάλες εταιρίες, τράπεζες και οργανισμοί ανακηρύσσονται υπέρμαχοι του περιβάλλοντος, ενώ τα δεινά που μας επιφυλάσσει το μέλλον περιγράφονται από όλους με μελανά χρώματα. Δεν αμφισβητείται ότι το καινοφανές αυτό ενδιαφέρον δημιουργεί κάποιες νέες προοπτικές. Όπως όμως παρατήρησε από παλιά ο Θουκυδίδης, οι Έλληνες είμαστε «θεατές των λόγων και ακροατές των έργων». Η πικρή αυτή διαπίστωση δεν εξαιρεί τα προβλήματα του περιβάλλοντος και κάνει τον δρόμο δύσβατο και μακρύ.

Σε αυτόν ακριβώς τον δρόμο αναφέρονται οι υπαινιγμοί που ακολουθούν. Ο προσεκτικός αναγνώστης καλείται να τους συμπληρώσει -ή να προσθέσει άλλους.

Συνεχίστε την ανάγνωση