από την/ον ·0 σχόλια
parthenonas

Ο Παρθενώνας σε προοπτική αναπαράσταση του 1948 από τον Αναστάσιο Ορλάνδο
ΥΣΜΑ (πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών)

 

 

Κατά την Αρχαϊκή Εποχή (750 – 450 π.Χ.) εμφανίστηκαν στην αρχιτεκτονική για τη δόμηση και τη στήριξη των μεγάλων μνημείων δύο τύποι ρυθμών, οι οποίοι στην συνέχεια επικράτησαν στον Ελλαδικό χώρο: ο ιωνικός και ο δωρικός αρχιτεκτονικός ρυθμός.

 

Δωρικός ρυθμός

Ο δωρικός ρυθμός εμφανίστηκε στο δεύτερο μισό του 7ου αιώνα π.Χ. στην Πελοπόννησο, πιο συγκεκριμένα στο Άργος, και στην συνέχεια διαδόθηκε και στη Μ. Ασία. Είναι πιθανόν να προέρχεται από τη Μυκηναϊκή αρχιτεκτονική. Οι πρώτοι δωρικοί ναοί πιθανότατα κατασκευάστηκαν στη βόρεια Πελοπόννησο -σύμφωνα με τους ερευνητές- στα τέλη του 8ου αιώνα π.Χ. ή στις αρχές του 7ου αιώνα π.Χ. Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·0 σχόλια

Ανάγλυφο με σκηνή αθλοπαιδιάς (χόκεϊ) στη βάση αγάλματος κούρου. 500-490 π.Χ. Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο 3477. ΥΠ.ΠΟ./ΤΑΠ. Σπαθάρη, Έ., Το Ολυμπιακό πνεύμα, εκδόσεις ΑΔΑΜ, Αθήνα 1992, σ. 188. ©ΥΠ.ΠΟ. (πηγή: ΙΜΕ)

 

Πολλοί θεωρούν τους Ολυμπιακούς Αγώνες απλώς μια παγκόσμια αθλητική διοργάνωση. Ωστόσο, αποτελούν διαχρονικό σύμβολο ανθρώπινης προσπάθειας, συνεργασίας και ειρήνης. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, οι Ολυμπιακοί προσφέρουν την ευκαιρία σε ανθρώπους διαφορετικών λαών να συναντηθούν και να συμφιλιωθούν, γι΄ αυτό η συνάθροιση αυτή λειτουργούσε ως γιορτή ενότητας και εκεχειρίας. Αξιοσημείωτο είναι πως οι αξίες αυτές παραμένουν ζωντανές και στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Οι πρώτοι καταγεγραμμένοι Ολυμπιακοί Αγώνες πραγματοποιήθηκαν 776 π.Χ. στην Αρχαία Ολυμπία, στην Πελοπόννησο. Ο πρώτος νικητής ήταν ο Κόρης ο Ηλείος, στο αγώνισμα δρόμου, το λεγόμενο «στάδιον», το οποίο ήταν περίπου 192 μέτρα. Αργότερα, η αφετηρία των αγώνων αποτέλεσε την αρχή ενός νέου χρονολογικού συστήματος. Πιο συγκεκριμένα, οι Έλληνες άρχισαν να μετρούν τον χρόνο σε Ολυμπιάδες δηλαδή σε 4ετείς κύκλους.Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Νεοελληνική Λογοτεχνία Γ΄ Γυμνασίου (12) – Ν. Καζαντζάκης, “Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά” (μαθητικές εργασίες και σχολιασμός του αποσπάσματος)

Νίκος Καζαντζάκης: η ζωή του

 

Μια γεύση της γεμάτης ενδιαφέρουσες εμπειρίες ζωής του Νίκου Καζαντζάκη θα βρείτε στην παρουσίαση που ακολουθεί. Την παρουσίαση ετοίμασαν οι μαθήτριες Εμμέλεια Ελληνίδου και Σοφία Μαλεζίδου και ο μαθητής Κωνσταντίνος Σαρηγιαννίδης της Γ΄ γυμνασίου του Μουσικού Σχολείου Αμυνταίου (πατώντας τα βελάκια κάτω δεξιά θα δείτε την παρουσίαση σε πλήρη οθόνη):

 

Η επόμενη παρουσίαση, που δημιουργήθηκε από τη μαθήτρια της Γ΄ γυμνασίου του Μουσικού Σχολείου Αμυνταίου Βεράνη Δήμητρα, περιέχει μια επιλογή βασικών έργων του μεγάλου συγγραφέα:

 

♦

 

Νίκος Καζαντζάκης, Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά

 

 

Η σκηνή του αποσπάσματος τοποθετείται σε ένα καφενείο του Πειραιά. Πάει να ξημερώσει και ο καιρός είναι βροχερός (Είχα κατέβει στο λιμάνι να πάρω το βαπόρι για την Κρήτη. Κόντευε να ξημερώσει. Έβρεχε. Φυσούσε δυνατή σοροκάδα κι έφταναν οι πιτσιλιές της θάλασσας στο μικρό καφενεδάκι., σ. 164). Ο αφηγητής, ένας άνθρωπος των γραμμάτων και της μελέτης, διανοούμενος (διαβάζει κλασική λογοτεχνία: Έκλεισα τον Ντάντε., σ.165), και μάλλον κάπως κλειστός και επιφυλακτικός (– Πολλά φρόνιμος μου φαίνεσαι, είπε, και να με συμπαθάς, σ.166) περιμένει να πάρει το πλοίο για την Κρήτη. Τότε τον πλησιάζει ένας περίεργος τύπος. Τον λένε Αλέξη Ζορμπά και ο αφηγητής τον περιγράφει ψηλό, αδύνατο, ψαρομάλλη, με έξυπνη, φλογερή ματιά, ταλαιπωρημένο από τη ζωή, αλλά πολύπειρο:Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Οι μαθητές και οι μαθήτριες γράφουν για τον τόπο τους (Αετός Φλώρινας)

Αετός Φλώρινας (φωτογραφία: Αντώνης Μηνάς, Α΄ Γυμνασίου)

 

 

Η περιοχή μου

Η περιοχή μου είναι μία από τις ωραιότερες περιοχές αυτού του κόσμου. Είναι υπέροχη για να ζήσει ο καθένας από εσάς υπέροχες στιγμές. Η περιοχή μου έχει πολλά χωριά, τα οποία είναι ανάμεσα σε πολλά βουνά. Υπάρχει πάρα πολλή πρασινάδα. Το χωριό που ζω εγώ ονομάζεται Λιμνοχώρι. Είναι ανάμεσα σε βουνά και τριγύρω έχει μία λίμνη, που ονομάζεται Ζάζαρη. Υπάρχουν πολλές δραστηριότητες που μπορείς να κάνεις, όπως ιππασία κλπ.

Οι κάτοικοι εδώ πέρα είναι κτηνοτρόφοι ή αγρότες. Εμείς τα παιδιά ζούμε πολύ ελεύθερα: τις περισσότερες ώρες παίζουμε όλοι μαζί, βοηθάμε τους γονείς μας και καλλιεργούμε μαζί με τους γονείς μας. Όλοι στα σπίτια μας έχουμε ζώα, όπως σκύλο, γάτα κλπ.

Το καλοκαίρι στο χωριό γίνονται πολλά γλέντια. Επίσης το καλοκαίρι έρχονται τα παιδιά που ζουν στις πόλεις και περνάμε υπέροχα καλοκαίρια μέσα στη φύση. Όμως και τα γύρω χωριά είναι εξίσου υπέροχα, είναι επίσης μέσα στη φύση. Υπάρχουν πολλά μέρη που μπορείς να επισκεφτείς.

Αυτή η περιοχή μου. Ελπίζω να σας αρέσει. Θα περιμένω την απάντησή σας.

Velaj Gentiana (Α΄ Γυμνασίου)

Συνεχίστε την ανάγνωση

από την/ον ·Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Οι μαθητές και οι μαθήτριες γράφουν για τον τόπο τους (Λέχοβο Φλώρινας)

Άποψη του Λεχόβου (φωτογραφία: Μαρία Τσιγάρα)

 

Το χωριό μου

Χθες ζήτησε το σχολείο Λάρισας μία περιγραφή του χωριού μας και έτσι ανέλαβα να γράψω ένα κείμενο περιγράφοντάς το.

Το χωριό μας έχει χτιστεί πάνω σε βουνό. Στο Παγκόσμιο Πόλεμο το χωριό μας, το Λέχοβο, του είχαν βάλει φωτιά οι κατακτητές. Έτσι το χωριό μας επειδή ήταν πιο γωνιακό στο βουνό, ξαναχτίστηκε στο κέντρο του βουνού. Όταν φτάνεις στην πλατεία, είσαι 850 με 950 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Συνεχίστε την ανάγνωση