Γνωρίζω το σώμα μου μέσα από την τέχνη

Τα έργα σπουδαίων εικαστικών ήταν το ερέθισμα για να εστιάσουμε σε λεπτομέρειες του ανθρώπινου σώματος. Μέσα από το θεατρικό παιχνίδι, το χορό, την παντομίμα και τις ποικίλες εικαστικές δράσεις ανακαλύψαμε το σώμα και τα συναισθήματά μας, ενώ παράλληλα γνωρίσαμε εξαιρετικά έργα τέχνης.

Γνωρίζω το πρόσωπό μου μέσα από τη ζωγραφική.

Δημιουργία πορτρέτου:

Γνωρίσαμε το καλλιτεχνικό ρεύμα του κυβισμού που αναπτύχθηκε κυρίως από το 1907 έως το 1914 χάρη στους διάσημους ζωγράφους  Πάμπλο Πικάσσο και Ζωρζ Μπρακ και δημιουργήσαμε πορτρέτα όπως ο Πικάσσο:

Ανακαλύψαμε τη φυλή Macedonia που ζει στα βάθη του Αμαζονίου και κατασκευάσαμε μάσκες με γεωμετρικά μοτίβα, όπως τις δικές τους:

Οι περίτεχνες μάσκες από τη Βενετία ήταν το ερέθισμα για να στολίσουμε τις μάσκες μας:

Με την τεχνική blow painting  (φύσημα με καλαμάκι υγρού χρώματος) κάναμε “τρελά μαλλιά” σε πορτρέτα:

Γνωρίζω το σώμα μου μέσα από το χορό, τη ζωγραφική και την γλυπτική.

Παρακολουθήσαμε το χορό μπαλέτου, τις κινήσεις του σώματος της μπαλαρίνας και χορέψαμε ακούγοντας  κλασική μουσική. Με την τεχνική μπατίκ (νωπό βαμβακομάντηλο και νεροχρώματα) κάναμε τη φούστα-τουτού της χορεύτριας:

Τα έργα του Keith Haring μας ενθουσίασαν και μας ενέπνευσαν:

Η ανθρώπινη φιγούρα στα γλυπτά του Αλμπέρτο Τζιακομέττι ήταν το έναυσμα για παιχνίδια παντομίμας, παιχνίδια με το φως-σκιά και τη δημιουργία γλυπτών από αλουμινόχαρτο:

….και συνεχίσαμε με Ζουάν Μιρό….

Ζωγραφική με λαδοπαστέλ και νεροχρώματα:

Με πλαστελίνη:

Ο χρόνος και τα ρολόγια

Στη συνέχεια της ενασχόλησης με την εναλλαγή των εποχών, των μηνών και των ημερών και με αφορμή τις συχνές ερωτήσεις των παιδιών για το τι θα ακολουθήσει στη μέρα μας στο Νηπιαγωγείο, ασχοληθήκαμε με το πώς μετράμε το χρόνο.

Φτιάξαμε λοιπόν ένα ρολόι που δείχνει τη διαδοχή των δραστηριοτήτων στο Νηπιαγωγείο και την ώρα που αυτές αλλάζουν.

Είδαμε πώς μετρούσαν το χρόνο στις παλιές εποχές, φέραμε ρολόγια απο το σπίτι και τα παρουσιάσαμε, παρακολουθήσαμε σε βίντεο πώς δουλεύει το ρολόι και το ζωγραφίσαμε.

Φυσικά δε θα μπορούσαμε να παραλείψουμε να ασχοληθούμε και με τα έργα του Σ. Νταλί και συγκεκριμένα με την “Εμμονή της μνήμης”. Μάθαμε πράγματα για τη ζωή του εκκεντρικού καλλιτέχνη καθώς και την αφορμή που του έδωσε την ιδέα να ζωγραφίσει το συγκεκριμένο πίνακα.

Φτιάξαμε μια ομαδική εργασία με ζωγραφιές των παιδιών όπου κάποια ζωγράφισαν ρολόγια εσωτερικά και εξωτερικά και κάποια τον ίδιο τον καλλιτέχνη που τους έκανε πολλή εντύπωση και δώσαμε τον τίτλο “Τα απίστευτα ρολόγια του Σ. Νταλί”

 

Τέλος, φτιάξαμε τα δικά μας “λιωμένα” ρολόγια και τα πήραμε σπίτι για να μάθουμε να διαβάζουμε την ώρα!

         

Καλώς το καρναβάλι…..

Καλώς το καρναβάλι με τους τρελούς χορούς,

που ντύνει μασκαράδες μεγάλους και μικρούς…

Η αγαπημένη γιορτή μικρών και μεγάλων έφτασε κι εμείς με χαρά στολίζουμε την τάξη μας, χορεύουμε, τραγουδάμε και κάνουμε αποκριάτικες κατασκευές. Με αφορμή το βιβλίο της Ζ. Σαρή “ο Αρλεκίνος” κόψαμε και χρωματίσαμε Αρλεκίνους:

Φτιάξαμε  μάσκες:

Μάθαμε το τραγούδι του Κλόουν, κατασκευάσαμε έναν μεγάλο κλόουν για την τάξη μας:

αλλά και για το δωμάτιό μας:

Ζωγραφίσαμε το ποίημα της Ρ. Καρθαίου:

Την Τσικνοπέμπτη στήσαμε γλέντι τρικούβερτο. Χορέψαμε το χορό της βροχής, πώς το τρίβουν το πιπέρι, τάκι τάκι ρούμπα. Παίξαμε λίμπο, χάσκα, παπουτσομαχίες,  κάναμε διαγωνισμούς πετάγματος σερπαντίνας και χορού….και περάσαμε υπέροχα!!!

Παρακολουθήσαμε στο διαδίκτυο πώς γιορτάζεται η Αποκριά σε όλο τον κόσμο.

Κάναμε Βενετσιάνικες μάσκες:

Μας εντυπωσίασε η καρναβαλική παρέλαση στο  Ρίο ντε Τζανέιρο και γνωρίσαμε τον Βραζιλιάνο ζωγράφο Romero Britto. Με την τεχνική του κάναμε μάσκες:

και χαρταετούς:

Διακοσμήσαμε την τάξη μας με κατασκευές απο αρλεκίνους, πιερότους και κλόουν:

   

 

καθώς και με το δικό μας “Καρναβάλι του Αρλεκίνου”:

Οι μάσκες της φυλής Macedonia που ζει στα βάθη του Αμαζονίου μας ενέπνευσαν να κάνουμε τις δικές μας:

Σχεδιάσαμε τις στολές σε φύλλο εργασίας που εκτυπώσαμε από το διαδίκτυο:

Συζητήσαμε για τα νηστίσιμα φαγητά, τα έθιμα της Καθαρής Δευτέρας και ασχοληθήκαμε με τον πίνακα του Σπύρου Βασιλείου “Το τραπέζι της Καθαρής Δευτέρας”, που αποδώσαμε εικαστικά:

Κατασκευάσαμε τρισδιάστατη κυρά Σαρακοστή, φορέσαμε  τα μαρτάκια μας για να υποδεχτούμε τον Μάρτη και….αρχίσαμε να μετράμε…..μέχρι το Πάσχα:

Σας ευχόμαστε Καλή Σαροκοστή με υγεία!!!

Είμαι…Πώς βλέπω τον εαυτό μου

Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης διοργανώνει τον 7ο διαγωνισμό ζωγραφικής με τίτλο “Είμαι…Πώς βλέπω τον εαυτό μου” στον οποίο συμμετέχουμε με μεγάλη χαρά. Αντλώντας έμπνευση από ένα χάλκινο καθρέφτη από την Κύπρο που χρονολογείται από το 1200-1050 π.Χ.  και βρίσκεται στο Μουσείο, στην έκθεση με τίτλο “Κύπρος – Αρχαία Τέχνη και Πολιτισμός”, συστήνουμε στον κόσμο τον εαυτό μας έτσι όπως τον βλέπουμε ή τον ονειρευόμαστε…

Διαλέξαμε χρώματα και ζωγραφίσαμε μέσα στον καθρέφτη το πορτρέτο μας, τις σκέψεις μας:

 Σας παρουσιάζουμε κάποιες από τις ζωγραφιές μας και ευχόμαστε σε όλους τους συμμετέχοντες καλή  επιτυχία!!!

 

“‘Οσα δεν μπαίνουν στη βαλίτσα”

Η ιστορία του ανθρώπινου είδους είναι μια ιστορία συνεχούς μετακίνησης προς κάτι καλύτερο, μακριά από τις εστίες του. Άνθρωποι ξεριζώνονται για να βρουν ασφάλεια, προστασία και ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και την οικογένειά τους.

Ας σκεφτούμε πώς θα ήταν ο κόσμος μας αν τόσοι άνθρωποι δεν είχαν βρει καταφύγιο σε μια άλλη χώρα, όταν η δική τους δεν μπορούσε να τους προστατεύσει;  Πόσα θα χάναμε από την κοινή μας ζωή αν οι άνθρωποι έχαναν τη δυνατότητα να ακολουθήσουν το ταλέντο και τις δεξιότητές τους; Τι θα γινόταν αν ο  Albert Einstein  δεν έβρισκε καταφύγιο στην Αμερική; Πώς θα ήταν η επιστήμη της ψυχανάλυσης σήμερα αν ο Sigmund Freud δεν είχε διαφύγει από την Αυστρία;

Σε ολόκληρο τον κόσμο σήμερα εκατομμύρια συνάνθρωποί μας, ο καθένας με το δικό του μοναδικό τρόπο συμβάλλουν στις χώρες που αναζήτησαν ασφάλεια και προστασία. Κουβαλούν μαζί τους τα ταλέντα, τις γνώσεις, τις δεξιότητες, τις ελπίδες, τα όνειρα, τη φαντασία, τη δημιουργικότητά τους…..πράγματα που δε χωρούν σε μια βαλίτσα….

Παίζοντας με τις λέξεις Create, Inspire, Imagine  δημιουργήσαμε το δικό μας έργο με  μεικτή τεχνική (κολλάζ και ζωγραφική) για τον μαθητικό  διαγωνισμό: “Όσα δεν μπαίνουν στη βαλίτσα” που διοργανώνει η Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε για τους πρόσφυγες στην Ελλάδα.

“Πέρα από σύνορα, χωρίς όρια”

“Πέρα από σύνορα, χωρίς όρια” το μήνυμά μας, γιατί η φαντασία, η δημιουργικότητα, οι ελπίδες, τα όνειρα, τα ταλέντα δεν χωρούν σε μια βαλίτσα…..

“Όσα δεν μπαίνουν στη βαλίτσα τα έχουμε μέσα μας”

Το δεύτερο έργο έγινε με μεικτή τεχνική: ζωγραφική με λαδοπαστέλ

γιατί όσα δεν μπαίνουν στη βαλίτσα τα έχουμε μέσα μας και τα κουβαλάμε όπου κι αν πάμε!

Καλή μας επιτυχία!!!