Η 6η Μαρτίου καθιερώθηκε ως Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού,

με στόχο να δοθεί ένα συμβολικό μήνυμα επαγρύπνησης απέναντι σε ένα πρόβλημα

που κατά τα τελευταία χρόνια εντείνεται,

επηρεάζοντας την καθημερινότητα ολοένα και περισσότερων μαθητών.

Παρακολουθήσαμε την ιστορία της Μόνας χελώνας και τις πρώτες  ημέρες στο σχολείο της …

Κάθε φορά που  ακούγαμε άσχημες λεξούλες   τσαλακώναμε  λίγο την καρδιά μας το ίδιο και τα παιδιά.

Στο τέλος η καρδιά της Μόνας και των παιδιών   είχε γίνει μια τσαλακωμένη μπάλα.

Προσπαθήσαμε να τις ανοίξουμε ,αλλά δεν καταφέραμε να τις κάνουμε λείες όπως ήταν πριν, γιατί οι λέξεις και οι πράξεις μας είχαν πληγώσει

Διαπιστώσαμε τη δύναμη  έχουν οι λέξεις, και πόσο μπορούν να μας πληγώσουν.

Πρέπει να σκεφτόμαστε πολύ πριν μιλήσουμε άσχημα και πληγώσουμε τους άλλους, γιατί τα λόγια μένουν και δεν μπορούμε να τα πάρουμε πίσω.

Διαβάσαμε το παραμύθι “Ας πούμε αυτή τη λέξη”

Διαβάσαμε το παραμύθι “Τα χέρια δε χτυπάνε τα χέρια αγαπάνε”

που αγγίζει το φαινόμενο της βίας με ένα πολύ ωραίο τρόπο

και παίξαμε πολλά παιχνίδια με τα χέρια μας

 Διαβάσαμε ” Το παπί που δεν είχε τι να πει”

Το παραμύθι μας άρεσε πολύ και το δραματοποιήσαμε. Άλλωστε ότι βιώνεις αυτό θυμάσαι

Κλείσαμε τα μάτια ενός παιδιού και προσπαθήσαμε να καταλάβουμε ποια αγγίγματα ήταν Ευχάριστα και ποια Δυσάρεστα. Όταν νιώθαμε Δυσάρεστα αγγίγματα λέγαμε stop δεν μου αρέσει αυτό που κάνεις

και μάθαμε να σηκώνουμε το χέρι και να λέμε ΣΤΟΠ αυτό που κάνεις δεν μου αρέσει

Έτσι θα  το θυμόμαστε πάντα και δε θα το ξεχάσουμε ποτέ …

Αυτές τις ημέρες είδαμε και σχετικά βίντεο που κέντρισαν το ενδιαφέρον των παιδιών

Φτιάξαμε μια αφίσα  για την ημέρα αυτή με την καρδιά μας

Το σύνθημα μας: ” Μίλα μη φοβάσαι”